Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-12-13 23:13

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 13-12-13 23:13

Daar zit wel wat in als ik het factuur zo lees. ...

**Geplaatst**: 14-12-13 00:04

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 14-12-13 00:04

Sasja, welke factuur ???

**Geplaatst**: 14-12-13 09:40

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 14-12-13 09:40

Ja ben benieuwd wat de rest ervan vind, blijft wel verdacht stil nu in een keer?

**Geplaatst**: 14-12-13 09:48

Geplaatst: 14-12-13 09:48

Ik zie nog steeds het nut er niet van in om de hals zo ver te buigen....

Ik wil mijn paard altijd op 2 teugels, gelijke druk, zelf werk ik ook niet met binnen en buitenteugel.
(behalve toen hij net zadelmak was en er nog geen stuur op zat)

Maar om medische redenen mag mijn paard zijn hals ook niet teveel buigen.
Niet laag/rond (ik rijd hem altijd bovenin) en zeker niet flexen, links/rechts.

**Geplaatst**: 14-12-13 09:55

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 14-12-13 09:55

Als je op de halsbuiging let bij de AR zie je dat de hals recht uit de borst kas blijft komen,
Gelijke druk, ik noem het geen druk maar contact komt uiteindelijk ook in de AR voor, maar vele paarden zijn scheef en als de ruiter erop gaat nog schever , dus zul je toch af en toe moeten geven om meer soepelheid in je paard te krijgen, altijd maar met druk op gelijke teugel is in mijn idee niet fijn,

**Geplaatst**: 14-12-13 10:12

Geplaatst: 14-12-13 10:12

midgie schreef:
Gelijke druk, ik noem het geen druk maar contact komt uiteindelijk ook in de AR voor, maar vele paarden zijn scheef en als de ruiter erop gaat nog schever , dus zul je toch af en toe moeten geven om meer soepelheid in je paard te krijgen, altijd maar met druk op gelijke teugel is in mijn idee niet fijn,

Doordat men in de Klassiek Dressuur alles vanuit het voorwaarts genereert zal er altijd contact zijn op beide teugels.
Buigen over een gebogen lijn komt voort uit een verruiming van de hals aan de buitenzijde, het paard gaat voorwaarts op het binnenbeen en volgt de zich naar behoefte openende buitenteugel, de buiging volgt uit een begrenzing met het buitenbeen achter de singel.
Het is het paard zelf dat zijn buitenzijde verlengt omdat het de buitenhand volgt.
In de KD werkt men dus niet terug (buiging vanuit de hals in de AR, maar voorwaarts.
De veel later gevraagde verzameling komt ook, net zo, voort uit het voorwaarts en niet uit het terugwaarts.
Een paard is een loopdier, het wil gaan, op bovenstaande manier werken wil dus zeggen biinnen de natuurlijke eigenschappen van het paard blijven.

Dit is tevens een antwoord op het uitgebreide artikel op de vorige pagina.

De door de ruiter, bij een jong paard, opgewekte scheefheid is niet een kwestie van soepelheid maar komt voort uit een voornamelijk geestelijk/emotioneel onvermogen van een jong paard om zich te ontspannen.
Een jong paard spant zich instinctief aan en doet dat ongelijkmatig omdat het net als mensen ongelijkmatig ingesteld is. (linkshandig of rechtshandig)
Het eerste dat we bij een jong paard moeten betrachten is losgelatenheid en van daar uit het hervinden van zijn natuurlijke evenwicht niet hetgeen wij het opleggen als evenwicht.

Laatst bijgewerkt door Simpelman op 14-12-13 10:34, in het totaal 6 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-12-13 10:17

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 14-12-13 10:17

@ hwn : typische autocorrect fail... bedoelde niet factuur maar artikel :-)

**Geplaatst**: 14-12-13 13:06

Geplaatst: 14-12-13 13:06

midgie schreef:
Ja ben benieuwd wat de rest ervan vind, blijft wel verdacht stil nu in een keer?

Verdacht stil _O-

. Nee hoor, gewoon druk. En eerlijk gezegd, toen ik het stukje las was ik er op de helft klaar mee. Een hele lap wollig en daardoor onbegrijpelijk stuk tekst voor iets dat in vijf regels te omschrijven is. Ik herken er best wat dingen in en ik snap de filosofie erachter wel, maar ik zie tegelijk ook een paar grote fouten, valkuilen of hoe je dat ook noemen wil.
En een paar "klok horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt" begrippen.
We beginnen maar bij het begin:

Rechtrichten:
"Als het doel van de training is om je paard soepel te maken door middel van rechtrichtende buigingsarbeid en het vervolgens te verzamelen, dan wil je eerst dat het paard naar beide zijden kan buigen, zodat je je paard vervolgens recht kunt richten"
Volgens Ylvi kun je pas gaan rechtrichten als het paard aan beide kanten even soepel is.
Echter, een aan beide kanten even soepel paard is het resultaat van rechtrichten, niet andersom.

Het hele tuinslangverhaal laten we maar even weg. Het maakt het verhaal alleen maar onduidelijker om te lezen en voegt niets toe.

Bij een stijf paard werken we daarom in eerste instantie alleen met binnenbeen (hier buigt het paard omheen) en binnenteugel (hiermee laten we het paard naar binnen kijken). Dit wordt afgewisseld linksom en rechtsom
Verder vertelt ze keurig wat er gebeurt als er geen begrenzing is van de buitenteugel: Het paard loopt over de schouder weg.

Wanneer de spieren van het paard toestaan dat het paard buigt, zal je soms gaan merken dat als gevolg van het vragen van de buiging met je binnenbeen, het paard over de buitenschouder valt. De energie die de achterhand genereert gaat gedeeltelijk over de buitenschouder verloren. Dat is het moment om met je lichaam en de indirecte buitenteugel de buitenschouder iets te begrenzen en de schouders weer iets meer naar binnen te plaatsen. Zo maak je de knik in de tuinslang weer onderdeel van een vloeiend gebogen lijn. Ga je echter de buitenschouder begrenzen voordat het paard buiging heeft, dan belemmer je de buiging. Een te korte buitenteugel of een terugwerkende buitenhand houden het paard recht en voorkomen dat het paard soepele rugspieren krijgt.

Dit is naar mijn mening ook "een klok horen luiden, maar niet precies weten waar de klepel hangt" verhaal.
Ik mis hier gewoon een stukje.
Als een paard scheef bespierd is een korte en lange kant, zal het aan de korte kant meer moeite hebben met de wending om dat hij die kant minder gemakkelijk buigt. Vervolgens gaat AR zo aan het werk door veel buiging te vragen dmv binnenbeen en binnenteugel. Wat er dan gebeurt omschrijft Ylvi niet namelijk het paard valt op de binnenschouder door je binnenbeen heen, eenvoudig omdat hij de gevraagde stelling en buiging nog niet aan kan. Met andere woorden: je brengt het paard uit balans.
Ben benieuwd wat AR in zo'n geval doet: buiging blijven vragen zodat de volte (als je het al een volte mag noemen) steeds kleiner wordt en je op een gegeven moment in het midden stilstaat?
De scheefheid wordt in de klassiek/moderne dressuur opgelost door met kleine stapjes de kortere spieren langer te maken. Vanuit het voorwaarts en beginnen met bijvoorbeeld schouder voor te rijden (korte spieren aan de buitenkant) en bijvoorbeeld het paard op de lange zijde wat naar buiten te stellen aan de kant waar de lange spieren zitten (zodat je daar de kortere spieren aan de binnenkant weer meeneemt).
Doet ie dat makkelijk, kun je weer wat meer stelling en buiging vragen.
Waarom voorwaarts? Om de balans te behouden. Ik vraag me overigens af wat vriendelijker is: een scheef paard op de volte uit balans trekken of met kleine stapjes de spieren oprekken?

Volgens Ylvi gaat "de energie die de achterhand genereert gedeeltelijk over de buitenschouder verloren" bij het onbegrenst laten van de buitenschouder.
Of je het nu energie moet noemen... enfin er gaat iets verloren over de buitenschouder. Maar in mijn opinie is datgene dat verloren gaat het dragende achterbeen.

"De buitenteugel is dus wel degelijk de belangrijkere teugel! Hiermee begeleiden we het paard door de wendingen. Idealiter willen we uiteindelijk de binnenteugel daarin geheel door kunnen laten hangen
Het is echter niet zo dat we met elk paard met dit einddoel kunnen beginnen. Daarom wordt er soms bewust dat eerdere stapje tussen gezet om de buitenteugel eerst even 'te vergeten' en alleen op binnenteugel en -been te focussen. Doe dit echter altijd met het einddoel in je achterhoofd en schakel over op wendingen vanuit de buitenkant zodra je paard zich soepel om je been laat buigen.."

Hmm, dan toch een raakvlak "aan de buitenteugel rijden"?
Dat herkennen we in klassiek/modern wel. We rijden het paard "aan de buitenteugel" maar in de wending met stelling en buiging. Het is meer een term die het gevoel onder woorden brengt van het achterbeen dat zich verder onder de massa brengt richting buitenvoorbeen dat voelt als het "aan de buitenteugel komen" en het paard nageeflijk is. Rechtdoor gaan wij op twee teugels.
Grappig dat dit een einddoel wordt genoemd. Wij willen dit al zien bij B ruiters/amazones.

"Blijf niet hangen in gepluk aan de binnenteugel. Maak ook duidelijk onderscheid tussen de directe teugel (hoofd/halsbuiging) en de indirecte teugel (schouders verplaatsen) en gebruik de buitenteugel alleen als directe teugel wanneer je paard teveel halsbuiging aanneemt (hiermee reduceer je de halsbuiging) en verder met name als indirecte teugel om de schouders in lijn met de heupen te plaatsen."

De logica van "directe" en "indirecte "teugel ontgaat me volledig. Vooral omdat Ylvi de buitenteugel als "belangrijkere teugel" benoemt.

**Geplaatst**: 14-12-13 14:18

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 14-12-13 14:18

In de AR werk je ook niet terug.

@Babootje, direct of indirect wat is daar niet logisch aan?

**Geplaatst**: 14-12-13 15:09

Geplaatst: 14-12-13 15:09

midgie schreef:
In de AR werk je ook niet terug.

@Babootje, direct of indirect wat is daar niet logisch aan?

Geen idee wat ermee bedoeld wordt.

**Geplaatst**: 14-12-13 15:10

Geplaatst: 14-12-13 15:10

midgie schreef:
In de AR werk je ook niet terug.

Die extreme halsbuiging is terugwerken.

**Geplaatst**: 14-12-13 15:14

Geplaatst: 14-12-13 15:14

midgie schreef:
In de AR werk je ook niet terug.

In AR werk je in een langzaam "terug" tempo. In een wat meer voorwaarts tempo is het voor een paard makkelijker om zijn balans te vinden. (Als je dan toch een vergelijk wilt maken, denk aan een fiets, Het is veel moeilijker om in een heel langzaam tempo niet te gaan slingeren al je rechtuit gaat, laat staan een bocht te nemen zonder om te vallen).

**Geplaatst**: 14-12-13 18:42

Geplaatst: 14-12-13 18:42

Babootje schreef:
In AR werk je in een langzaam "terug" tempo. In een wat meer voorwaarts tempo is het voor een paard makkelijker om zijn balans te vinden. (Als je dan toch een vergelijk wilt maken, denk aan een fiets, Het is veel moeilijker om in een heel langzaam tempo niet te gaan slingeren al je rechtuit gaat, laat staan een bocht te nemen zonder om te vallen).

Verschilt van paard tot paard, als er eentje er vandoor fietst uit schrik om op zijn bek te gaan, dan schiet je met je tempo ook je doel voorbij.

En stel dat je AR dan in een sneller tempo gaat rijden? OK, binnenteugel=rem, dat klopt wel. Anderzijds moet ik van mijn klassieke lesgever wel regelmatig rechtuit met stelling rijden, juist om haar te gymnastiseren.

Babootje schreef:
Volgens Ylvi kun je pas gaan rechtrichten als het paard aan beide kanten even soepel is.
Echter, een aan beide kanten even soepel paard is het resultaat van rechtrichten, niet andersom.

Wat er dan gebeurt omschrijft Ylvi niet namelijk het paard valt op de binnenschouder door je binnenbeen heen, eenvoudig omdat hij de gevraagde stelling en buiging nog niet aan kan. Met andere woorden: je brengt het paard uit balans.

De logica van "directe" en "indirecte "teugel ontgaat me volledig. Vooral omdat Ylvi de buitenteugel als "belangrijkere teugel" benoemt.

Waarom zou je niet op de omgekeerde manier kunnen werken? Als je nu zelf altijd scheef loopt langs één kant, kan je je erop focussen om mooi recht te blijven, om zo recht te worden. Echter kan je ook je lijf goed van links naar rechts draaien, en iets meer naar de moeilijkere kant, zodat je spieren gelijk worden, is ook een optie, (en lijkt mij persoonlijk losmakender dan je krampachtig recht houden).

En je ziet en voelt heus wel als je paard op de binnenschouder valt, is de bedoeling dat je dat aan de hand en onder het zadel gaat corrigeren, met oa lichaamstaal, binnenbeen, zithulpen, whatever (de meer ervaren AR mensen kunnen hierover wel meer in detail treden).

Als je de cirkel klein genoeg maakt, zal je paard mettertijd wel zijn gewicht meer naar buiten verplaatsen om niet om te vallen, al zal ik het zelf idd ook maar in extreme gevallen doen (en niet als mijn lesgever het ziet)

Directe en indirecte teugel lijkt me logisch: je houdt je contact op de buitenteugel, en gebruikt hem om te begrenzen en om je paard door de bocht te "duwen" door die tegen de hals te leggen (kan het niet goed uitleggen, ken enkel de Franse vaktermen momenteel), en that's it, tenzij je paard teveel binnenstelling neemt, dan kan je even corrigeren met de buitenteugel.

**Geplaatst**: 14-12-13 19:03

Geplaatst: 14-12-13 19:03

Het is in de AR dus allemaal van voren naar achteren gedacht en uitgevoerd.
Het resultaat is het AR geschuifel op de voorbenen zonder enig zweefmoment dat we in alle video voorbeelden terug konden vinden.

In de KR rijden we van achteren naar voren naar de teugel toe, laten het paard de teugel volgen dmv aanleuning.
Buiging komt vanuit het drijvende binnen achterbeen naar de buitenteugel toe.
Het resultaat is een soepel bewegend rechtgericht paard met een ruime verende midden draf en een sterk verende passage met een lang zweefmoment.

**Geplaatst**: 14-12-13 19:12

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 14-12-13 19:12

buigen, vragen en begeleiden aan de buiten teugel (stretch oefening)

**Geplaatst**: 14-12-13 19:22

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 14-12-13 19:22

De ruiter vraagt hier aan de binnenteugel!

**Geplaatst**: 14-12-13 19:24

Geplaatst: 14-12-13 19:24

Viennanova schreef:
De ruiter vraagt hier aan de binnenteugel!

en laat hem vervolgens los

**Geplaatst**: 14-12-13 19:25

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 14-12-13 19:25

Dat klopt. Maar jij noemt dit buigen aan de buitenteugel. Die begrenst maar zorgt niet voor de buiging imo.

**Geplaatst**: 14-12-13 19:41

Geplaatst: 14-12-13 19:41

Ik zie alleen een ruiter die zijn paard de grond inkijkt en een paard wat dus ook de grond in loopt....

Extreem buigen van de hals haalt je paard uit balans, tact en tempo gaat compleet verloren.

**Geplaatst**: 14-12-13 19:55

Geplaatst: 14-12-13 19:55

listiglistje schreef:
Ik zie alleen een ruiter die zijn paard de grond inkijkt en een paard wat dus ook de grond in loopt....

Extreem buigen van de hals haalt je paard uit balans, tact en tempo gaat compleet verloren.

Kijk maar eens goed naar de beenzetting van dit paard.
Niets in de grond...., 2 takt, gelijktijdig 1 achterbeen en 1 voorbeen aan de grond (of eraf)
dat is dus NIET in de grond maar in balans.
wb het buigen, is het losmaken van schouder en hals....(en die was bij dit paard zeker los)
Kheb echt in geen tijden, zo een talentvol in balans bewegend dier meegemaakt. Zo licht in de hand.

**Geplaatst**: 14-12-13 19:56

Geplaatst: 14-12-13 19:56

Viennanova schreef:
Dat klopt. Maar jij noemt dit buigen aan de buitenteugel. Die begrenst maar zorgt niet voor de buiging imo.

ik zeg ook niet dat die de buiging vraagt, maar wel begeleid (ondersteunende werking heeft) in het proces!

**Geplaatst**: 14-12-13 19:58

Geplaatst: 14-12-13 19:58

Het is maar net wat je goed vindt....

**Geplaatst**: 14-12-13 20:06

Geplaatst: 14-12-13 20:06

Dit is geen KD.
Nek 20 cm onder het hoogste punt, 12 cm achter de loodlijn, geen aanleuning, geen broekbespiering.
Het is overigens maar een moment opname, een foto.

**Geplaatst**: 14-12-13 20:27

Re: Academische en klassieke rijkunst?

Geplaatst: 14-12-13 20:27

Simpelman schreef:
Dit is geen KD.
Nek 20 cm onder het hoogste punt, 12 cm achter de loodlijn, geen aanleuning, geen broekbespiering.
Het is overigens maar een moment opname, een foto.

En zowat 3 benen aan de grond. Waar is het zweefmoment gebleven?

**Geplaatst**: 14-12-13 20:34

Geplaatst: 14-12-13 20:34

Dat dacht ik ook Gast5428

Hij zit nog net niet aan de grond vastgenageld!

Daar kan nooit geen sprake zijn van impuls ook al is het een foto...
hier op Bokt HAW zie ik vaak dezelfde houding, maar dan zonder vadsige Pre/Anda hals (waardoor het voor Nombrado heel wat lijkt)