
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Cassidy schreef:Dat zou ik nou ook hebben. En negen van de tien keer kom je daar snel genoeg achter als je er eenmaal mee aan het werk gaat.
Ik snap niet dat er nog steeds mensen zijn die zichzelf overschatten en denken het inrijden even snel zelf te kunnen doen, al is het maar om de kosten te drukken.
maikeltje schreef:Ik wel Sul, ik ben me er wel degelijk van bewust dat als ik voor de eerste keer op een paard stap, het fout KAN gaan. Het risico van vallen is gewoon groter dan dat je op een kant en klaar paard stapt. Bang ben ik niet, anders stap ik niet op, maar als ik een lelijke val maak waardoor ik invalide zou geraken, dan raakt dit met name mijn gezin en dat is waar ik me wel degelijk van bewust ben. Het zou niet menselijk zijn als je daar niet over nadenkt. Aan de andere kant, het kan net zo goed gebeuren met een paard van 20 die al 17 jaar braaf zijn rondjes loopt en aangezien ik al een aantal van die zgn "professionele" ruiters aan het werk heb gezien, heb ik uiteindelijk toch maar besloten zelf de touwtjes in handen te houden. Dan weet ik in ieder geval zeker dat er niets geks gebeurt met mijn paard en heb ik het lekker zelf in de hand.
maikeltje schreef:Cassidy schreef:Dat zou ik nou ook hebben. En negen van de tien keer kom je daar snel genoeg achter als je er eenmaal mee aan het werk gaat.
Ik snap niet dat er nog steeds mensen zijn die zichzelf overschatten en denken het inrijden even snel zelf te kunnen doen, al is het maar om de kosten te drukken.
Zoiets moet je ook niet snel willen doen. Eerst netjes alles vanaf de grond erop zetten en tegen die tijd ben je al zo "thuis" met je paard dat je wel kan inschatten hoe hij/zij zou kunnen reageren wanneer je er voor de eerste keer op klimt.
Luckystory schreef:Goh, ander voorbeeld (Ik ben op dreef)
In een ver en grijs verleden reden mijn zusje en een paar vriendinnetjes van haar, paarden in op een paardenmelkerij.
De merries (type sportpony/sportpaard dus geen tinkers ofzo) kregen daar enkele veulens en werden dan verkocht als rijpaard.
Het gaat hier om enkele 10tallen paarden over een periode van 1 à 2 jaar.
Die meisjes waren toen 15 jaar ofzo en vers van de manege. Ze hebben er ontelbare keren naast gelegen en improviseerden maar wat. (Na een tijdje kregen ze er natuurlijk wel handigheid in) Meestal gingen ze gewoon enkele keren longeren, zadel erop, hoofdstel in en klommen erop. 2 keer rijden in de binnenpiste en de 3de keer er de baan mee op.
Op al die paarden is er welgeteld 1, die niet opgeleerd is geraakt. Die merrie bleef bokken tot ze er keer op keer naast lagen en toen ze op de grond lagen, viel ze aan. Dat vonden ze te link en hebben haar dan laten staan. (Deze merrie is zoveel jaren later overgings nog steeds melkpaard, ondertussen al aardig op leeftijd. Maar dus nooit meer ingereden of verkocht.)
Procentueel gezien spreek je hier dan over 2% waar het mis is gegaan.
Al die anderen zijn verkocht als rijpaard.
Er zijn er bij die in het buitenland op hoog niveau in de springsport lopen. Er zijn er die we in de plaatselijke LRV nog wel eens tegenkomen. (En eentje staat bij ons op de wei) etc...
Voor zover die 'verpeste' paarden.
(Spijtig genoeg is zusje ondertussen een volwassen vrouw die wat ouder en wijzer is geworden. Anders mocht zij op mijn pony gaan zitten)
Cassidy schreef:@ Maikeltje: Niet helemaal mee eens. Een paard dat aan de hand nog zo rustig is, kan compleet omslaan als je eenmaal in het zadel kruipt. Ook als er voor die tijd uitgebreid grondwerk aan vooraf is gegaan. Ik sta op een trainingsstal waar veel paarden zadelmak worden gemaakt, en geloof me, de paarden waar je het niet van verwacht gaan compleet uit hun dak, en de paarden waarvan je verwacht dat ze problemen zouden kunnen gaan maken, daar is het dan absoluut geen probleem bij. En dit na uitgebreid grondwerk.
suleilitha schreef:Ben het met je eens hoor Cassidy. Ik heb het ook wel eens meegemaakt dat eentje die doodbraaf leek, letterlijk ontplofte. En andersom ook.
Hinke schreef:Luckystory schreef:Goh, ander voorbeeld (Ik ben op dreef)
In een ver en grijs verleden reden mijn zusje en een paar vriendinnetjes van haar, paarden in op een paardenmelkerij.
De merries (type sportpony/sportpaard dus geen tinkers ofzo) kregen daar enkele veulens en werden dan verkocht als rijpaard.
Het gaat hier om enkele 10tallen paarden over een periode van 1 à 2 jaar.
Die meisjes waren toen 15 jaar ofzo en vers van de manege. Ze hebben er ontelbare keren naast gelegen en improviseerden maar wat. (Na een tijdje kregen ze er natuurlijk wel handigheid in) Meestal gingen ze gewoon enkele keren longeren, zadel erop, hoofdstel in en klommen erop. 2 keer rijden in de binnenpiste en de 3de keer er de baan mee op.
Op al die paarden is er welgeteld 1, die niet opgeleerd is geraakt. Die merrie bleef bokken tot ze er keer op keer naast lagen en toen ze op de grond lagen, viel ze aan. Dat vonden ze te link en hebben haar dan laten staan. (Deze merrie is zoveel jaren later overgings nog steeds melkpaard, ondertussen al aardig op leeftijd. Maar dus nooit meer ingereden of verkocht.)
Procentueel gezien spreek je hier dan over 2% waar het mis is gegaan.
Al die anderen zijn verkocht als rijpaard.
Er zijn er bij die in het buitenland op hoog niveau in de springsport lopen. Er zijn er die we in de plaatselijke LRV nog wel eens tegenkomen. (En eentje staat bij ons op de wei) etc...
Voor zover die 'verpeste' paarden.
(Spijtig genoeg is zusje ondertussen een volwassen vrouw die wat ouder en wijzer is geworden. Anders mocht zij op mijn pony gaan zitten)
Met handigheid en lef kom je idd een heel eind! Vreemd genoeg denken veel bokkers dat een paard inrijden hogere wiskunde is oid
Cassidy schreef:En helaas zijn er ook de nodige ruiters die zich optrekken aan de verhalen dat je met handigheid en lef een heel eind komt, maar die beslist niet de kennis en de ervaring hebben om problemen die ze theoretisch tegen zouden kunnen komen ook zelf op te lossen. En dan moet en kan het paard ineens wel door een prof ingereden worden. Wat veel mensen vergeten is dat dingen sneller zijn aangeleerd dan weer afgeleerd. De goede en de slechte dingen. En dat een correcteur/prof enz soms harder in moet grijpen bij een paard waar het mis is gegaan dan eigenlijk nodig was geweest. Dus mensen die gaan aanklooien omdat ze het zelf in de hand willen hebben en ze geen vertrouwen hebben in een professioneel berijder, moesten zich eens realiseren wat ze hun paard aandoen op het moment dat ze wel ergens tegenaan lopen wat ze zelf niet op kunnen lossen en het paard uit handen geven...
Zoals de TS al zei: op hyves gaan al de verhalen dat ze het paard mishandelt heeft...
Cassidy schreef:En helaas zijn er ook de nodige ruiters die zich optrekken aan de verhalen dat je met handigheid en lef een heel eind komt, maar die beslist niet de kennis en de ervaring hebben om problemen die ze theoretisch tegen zouden kunnen komen ook zelf op te lossen. En dan moet en kan het paard ineens wel door een prof ingereden worden. Wat veel mensen vergeten is dat dingen sneller zijn aangeleerd dan weer afgeleerd. De goede en de slechte dingen. En dat een correcteur/prof enz soms harder in moet grijpen bij een paard waar het mis is gegaan dan eigenlijk nodig was geweest. Dus mensen die gaan aanklooien omdat ze het zelf in de hand willen hebben en ze geen vertrouwen hebben in een professioneel berijder, moesten zich eens realiseren wat ze hun paard aandoen op het moment dat ze wel ergens tegenaan lopen wat ze zelf niet op kunnen lossen en het paard uit handen geven...
Zoals de TS al zei: op hyves gaan al de verhalen dat ze het paard mishandelt heeft...
maikeltje schreef:Cassidy schreef:En helaas zijn er ook de nodige ruiters die zich optrekken aan de verhalen dat je met handigheid en lef een heel eind komt, maar die beslist niet de kennis en de ervaring hebben om problemen die ze theoretisch tegen zouden kunnen komen ook zelf op te lossen. En dan moet en kan het paard ineens wel door een prof ingereden worden. Wat veel mensen vergeten is dat dingen sneller zijn aangeleerd dan weer afgeleerd. De goede en de slechte dingen. En dat een correcteur/prof enz soms harder in moet grijpen bij een paard waar het mis is gegaan dan eigenlijk nodig was geweest. Dus mensen die gaan aanklooien omdat ze het zelf in de hand willen hebben en ze geen vertrouwen hebben in een professioneel berijder, moesten zich eens realiseren wat ze hun paard aandoen op het moment dat ze wel ergens tegenaan lopen wat ze zelf niet op kunnen lossen en het paard uit handen geven...
Zoals de TS al zei: op hyves gaan al de verhalen dat ze het paard mishandelt heeft...
Hoe komt die prof aan die kennis en ervaring denk je? Waarschijnlijk door net als ik en vele anderen met mij als tiener gewoon maar overal op te klimmen en zien wat er van komt. Door schade en schande wijs worden heet dat.
suleilitha schreef:@Hinke, jammer dat je de zaken zo omdraait en mij zwart maakt.
@ de rest: ik vind het zelf ideaal om jong spul bij de eigenaren thuis in te rijden, en dan liefst met de eigenaar erbij. Paard is lekker in eigen omgeving en de eigenaar heeft er zicht, controle en inspraak op.
suleilitha schreef:Meen je dat van die les, Lieveli?
Zelf ben ik geen wedstrijdruiter maar ben elke week wel met hubbie mee naar de menles en heb zelf ook nog elke week dressuurles. Vind ik wel nodig, als niemand je corrigeert zie je je eigen fouten ook niet en paardrijden is ook een stuk techniek. Dus bijpoetsen en nog eens bijpoetsen want je raakt nooit uitgeleerd.
Citaat:Ik wil -ooit- als ik het geld kan missen ook les nemen, maar volgens mij is het best lastig een goede lesgever te vinden. Letterlijk iedereen kan tegenwoordig nl zo'n orun diploma halen en zich uitgeven voor lesgever maar daar hoef je weinig voor te kunnen.
Er is op stal een lesgever die goed schijnt te zijn, maar die zit dus altijd vol...
Hinke schreef:Luckystory schreef:Goh, ander voorbeeld (Ik ben op dreef)
In een ver en grijs verleden reden mijn zusje en een paar vriendinnetjes van haar, paarden in op een paardenmelkerij.
De merries (type sportpony/sportpaard dus geen tinkers ofzo) kregen daar enkele veulens en werden dan verkocht als rijpaard.
Het gaat hier om enkele 10tallen paarden over een periode van 1 à 2 jaar.
Die meisjes waren toen 15 jaar ofzo en vers van de manege. Ze hebben er ontelbare keren naast gelegen en improviseerden maar wat. (Na een tijdje kregen ze er natuurlijk wel handigheid in) Meestal gingen ze gewoon enkele keren longeren, zadel erop, hoofdstel in en klommen erop. 2 keer rijden in de binnenpiste en de 3de keer er de baan mee op.
Op al die paarden is er welgeteld 1, die niet opgeleerd is geraakt. Die merrie bleef bokken tot ze er keer op keer naast lagen en toen ze op de grond lagen, viel ze aan. Dat vonden ze te link en hebben haar dan laten staan. (Deze merrie is zoveel jaren later overgings nog steeds melkpaard, ondertussen al aardig op leeftijd. Maar dus nooit meer ingereden of verkocht.)
Procentueel gezien spreek je hier dan over 2% waar het mis is gegaan.
Al die anderen zijn verkocht als rijpaard.
Er zijn er bij die in het buitenland op hoog niveau in de springsport lopen. Er zijn er die we in de plaatselijke LRV nog wel eens tegenkomen. (En eentje staat bij ons op de wei) etc...
Voor zover die 'verpeste' paarden.
(Spijtig genoeg is zusje ondertussen een volwassen vrouw die wat ouder en wijzer is geworden. Anders mocht zij op mijn pony gaan zitten)
Met handigheid en lef kom je idd een heel eind! Vreemd genoeg denken veel bokkers dat een paard inrijden hogere wiskunde is oid