Bokt.nl

Rena100 schreef:

Wat ik me dan afvraag. Als ik op mijn paard zit en mijn handen stil, maar dan ook echt stil heb, niks doe met mijn handen dan een licht contact houden, haar probeer in mijn hand te laten lopen door voldoende voorwaartse drang te creëren, waarom loopt mijn paard dan sterren te kijken? Ik krijg het niet voor elkaar om met een rustige hand dat licht contact heeft mijn paard nageeflijk te rijden. Ik moet echt wat sterker inkomen, om vervolgens wel te ontspannen, maar dan nog blijft ze niet constant lopen. Het is heel hard werken en ik snap niet waarom. Het moet zoveel makkelijker kunnen, maar waarom lukt mij dat dan niet?

Citaat:

Helaas is nageeflijk rijden niet met trucjes te bereiken. Nageeflijk wordt een paard alleen als de ruiter helemaal correct erop zit. Van jouw beschrijving heb ik het vermoeden dat je paard niet in zijn lichaam nageeflijk loopt, maar alleen zijn hals buigt en dus in een valse krul loopt.
Daaraan wil ik nog even toevoegen dat als je korte kneepjes geeft afwisselend in beide teugels, je het paard vreselijk in de mond zaagt. Dat heen en weer getrek van het bit doet je paard pijn, dus ik gok dat hij daarom zijn hoofd naar beneden doet: om die pijn te ontwijken.

marissa160 schreef:

[ Afbeelding ]

kijk ik dacht bij me zelf eerst dat me paard goed aan de teugel liep maar wat bleek mijn vriendin zei dat mijn paard behoorlijk achter de loodlijn loopt...
ten eerste wat is de loodlijn?
ten tweede wat moet ik doen om me paard wel op de goeie manier aan de teugel te laten lopen?

thunderbuddy schreef:

hoi , ik meld me even , ik heb niet echt iets gelezen uit dit topic, dus sorry als dit al meerdere keren is gevraagd.
als ik mijn paard aan de teugel rijd , gaat hij heel erg hangen in mijn armen , ik krijg gewoon heel veel last van mijn armen tijdens het rijden en dat is gewoon niet te doen .. dus heeft iemand tips om hem wel aan de teugel te krijgen maar hem niet in mijn armen te laten hangen?
alvast bedankt !

Yamcha schreef:

Rena100 schreef:

Wat ik me dan afvraag. Als ik op mijn paard zit en mijn handen stil, maar dan ook echt stil heb, niks doe met mijn handen dan een licht contact houden, haar probeer in mijn hand te laten lopen door voldoende voorwaartse drang te creëren, waarom loopt mijn paard dan sterren te kijken? Ik krijg het niet voor elkaar om met een rustige hand dat licht contact heeft mijn paard nageeflijk te rijden. Ik moet echt wat sterker inkomen, om vervolgens wel te ontspannen, maar dan nog blijft ze niet constant lopen. Het is heel hard werken en ik snap niet waarom. Het moet zoveel makkelijker kunnen, maar waarom lukt mij dat dan niet?

Je doet teveel. Ik geef echt een minimum aan hulpen, en de hulpen die ik geef ook nog zo klein als mogelijk. Als ik een voorwaartse reactie sorteer door mijn zit naar voren toe te openen, geef ik niet ook nog been. Dat is dan al teveel, en alles wat teveel is, zorgt voor spanning, en gaat ten koste van de nageeflijkheid. Het probleem is dat je heel hard werkt. Je moet terug, terug naar het niets doen. Naar gewoon zitten, voelen. Voel of je in balans bent, voel of je los bent, of je stabiel bent, of je met minimale vormspanning kan blijven zitten, zonder voor je gevoel iets te doen. Gewoon zitten, rechtop, benen laten hangen, lang en los, geen been geven. Dan open je je zit, voor je gevoel duw je je paard met je zitknobbels naar voren, en je hand staat toe; geen centimeters, millimeters. Dat is alles. Je corrigeert alleen als je paard tegen je been inkomt, of tegen je hand. Paard zakt te diep, vlucht weg voor je hand, dan geef je been, en ontspant, zachte billen, zachte bovenbenen, zodat de energie door je heen kan, naar voren kan. Jij moet alleen contact maken, geen druk, je moet het paard met je been naar je hand toe rijden.
Je paard moet vanuit de schoft de rug loslaten, en vanuit die opwaartse boog de onderkaak tegen het bit aanleggen. Dan bied je heel iets weerstand, een klein friemeltje is zat, waarmee je zegt: dit is goed, daar blijven alsjeblieft. Paard wordt zacht en smakelijk (nageven): jij geeft na. Millimeters is genoeg, open je hand iets, meer niet. Heel veel mensen doen teveel. Drukken dat binnenbeen erin, geven elke pas been, is allemaal niet nodig. Binnenbeen lang laten, los, ontspannen, geen druk. Alleen been geven (of je zit openen) als je ook echt wilt verruimen of versnellen. Verruimen kun je ook heel subtiel doen door je kuit eraan te houden, en met je billen iets mee te lopen, en je buikspieren aan te spannen, altijd toestaan met de hand als je dat wilt. Nooit meer doen dan strikt noodzakelijk.
Sommige paarden geven pas een voorwaartse reactie als je je zit opent, of toestaat met je hand. Wat ook nog een probleem kan zijn bij een hoger opgeleid paard is dat jij meer gewicht hebt op een kant als de andere. Of met je zit je paard opzij duwt, niet voldoende naar voren gericht of juist teveel. Stuur met je navel, je navel bepaalt de richting. Wees je bewust van wat jouw lichaam doet. En ontspan je kaken, veel mensen rijden met gespannen kaak, wat zorgt voor veel onbewuste spanning in je lichaam. Daardoor geef je signalen waarvan je jezelf niet bewust bent.

terpentijn schreef:

Het "kneepjes" geven in/aan de teugels is gewoon een trucje, en zal nooit echte aanleuning opleveren.
Dat dit nog wordt aangeraden is toch wel iets uit de nitwit-middeleeuwen. Het is niets anders dan je paard "dwaingen" die kop in een bepaalde houding te verbuigen.
dat is niet de bedoeling van dressuur.
Ik heb eens iemand gekend die haar paard had geleerd (na een paar fikse zaagbewegingen) op het commando "KOP!" acuut in te buigen.
dan ben je toch wel aardig de weg kwijt waar het eerlijk en vooral goed en kundig paard rijden betreft, lijkt mij.
Ik schrok me rot toen ik dat eens aan iemand anders vertelde en die gewoon zei: Ja maar dat doe ik ook (weliswaar ander aangeleerd commando). Die zag daar dus kennelijk ook niets ongewoons aan.

het kneepjes en zagen verhaal is gewoon hetzelfde: het brengt een paard nooit tot die ontspannen aanleuning die je hebben wil.
Wat dan wel?
geduld, voorwaarts rijden en steeds door een even ophoudende hand vragen of het paard er al aan toe is om toe te geven . Vragen, niet dwingen.
Met genoeg geduld hoef je het niet eens te vragen, maar bieden de paarden het zelf aan (dat moet je dan wel opmerken, natuurlijk, het is vaak maar heel eventjes).
Rest mij te zeggen dat ik er ee enorme hekel aan heb als mensen vragen "hoe krijg ik 'm aan de teugel" (want dat betekent 9 van de 10 keer: "in de krul" of "afgebogen"), terwijl dat een gevolg van goed paardrijden zou moeten zijn en niet een streven naar.

Rena100 schreef:

thunderbuddy schreef:

hoi , ik meld me even , ik heb niet echt iets gelezen uit dit topic, dus sorry als dit al meerdere keren is gevraagd.
als ik mijn paard aan de teugel rijd , gaat hij heel erg hangen in mijn armen , ik krijg gewoon heel veel last van mijn armen tijdens het rijden en dat is gewoon niet te doen .. dus heeft iemand tips om hem wel aan de teugel te krijgen maar hem niet in mijn armen te laten hangen?
alvast bedankt !

Hoe is het met je tempo? Als een paard hangt, is hij vaak niet actief genoeg met het achterbeen. Door dit meer te activeren zou die ook losser en zachter moeten worden van voren.

_xrose schreef:

@ninietje_x Heeft kneepjes geven aan de teugels niet gewoon hetzelfde effect als zagen en zakt hij dus om het bit te ontwijken? Voor zover ik weet is dat namelijk niet nodig en hoort een paard mits hij goed gereden wordt en met goed contact aan de teugels vanzelf te zakken en zijn hier dus geen kneepjes voor nodig. Met kneepjes geven, geef je hem eigenlijk juist steeds een klein beetje druk aan het bit, terwijl je, je handen juist stil hoort te houden en een constante teugeldruk moet hebben. Ik ben geen expert in rijden, maar zo heb ik het begrepen.

@thunderbuddy het paard dat ik rij doet dit ook soms, mijn instructrice zegt dan altijd dat ik mijn handen even naar voren moet gooien, zodat hij geen steun meer heeft. Hij schrikt dan misschien eventjes, maar loopt vervolgens weer op eigen benen. Meestal zoeken ze je daarna vanzelf weer op. Ook helpt meer been geven vaak, maar als ze echt heel erg gaan hangen doe ik het andere meestal.