Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
francescalex schreef:Hoi Marcel,
Een aantal paarden bij ons op de manege met beenproblemen werden geholpen via deze methode.
Zij liepen binnen een week alsof ze de marathon konden lopen. Ik wist niet wat ik zag.
Werkt deze methode aan een tijdelijke oplossing of permament.
gr.
schoentje schreef:Sita_xx schreef:Hallo Marcel,
Ik heb sinds juli 2009 een nieuw paardje. Ze is nu bijna 4 jaar oud.
Heel braaf paard, met een super fijn karakter.
Afgelopen winter(november) begonnen met springen, ze pakt het super op en vind het heel erg leuk. Springen nu een parcoursje van zo'n 70 tot 80 cm. Er is alleen 1 probleem, ze is erg heet op de sprong. Ze is niet vervelend ofzo, maar ze loopt gewoon met springen door mijn hand en zit heen. Als ik het parcoursje uit galop neem en vervolgens tussen de hindernissen in draf(om rust moment in te lassen) en daarna op een x aantal meter voor de hindernis weer aan gallopeer is ze rustig. Maar als ik het hele parcours uit galop neem, is ze bijna niet te houden.
Vandaag voor het eerst op oefenparcours geweest, 70 cm was ik foutloos en 80 cm 1 balkje. Ook dan trekt ze soms enorm naar de hindernis toe. Al was ze een stuk rustiger en beter te rijden als op les, ze moet alleen meer leren te sluiten en te luisteren.
Wat zijn goede oefeningen en wat kan ik het beste trainen om haar gesloten en op mij te laten wachten voor de sprong?
Terug in draf is een hele goede oefening om ze weer even rustig te krijgen. voorlopig gewoon blijven doen dus. probeer ook niet te veel met je zit terug te rijden, want door zwaar te zitten kunnen paarden soms juist heter worden. Ga dus licht zitten en houd het simpel, durf je hand ook te ontspannen als je opgevangen hebt. Door jezelf te sterk te maken worden paarden ook vaak heter.
Sita_xx schreef:schoentje schreef:
Terug in draf is een hele goede oefening om ze weer even rustig te krijgen. voorlopig gewoon blijven doen dus. probeer ook niet te veel met je zit terug te rijden, want door zwaar te zitten kunnen paarden soms juist heter worden. Ga dus licht zitten en houd het simpel, durf je hand ook te ontspannen als je opgevangen hebt. Door jezelf te sterk te maken worden paarden ook vaak heter.
Maar zijn er ook andere oefeningen, dressuurmatig/springmatig, die ik kan oefenen om dat te trainen?
MarcelDufour schreef:het allerbelangrijkste is dat je zelf heel relaxed bent, en doet wat Schoentje zegt. Blijf zoveel mogelijk uit de rug weg. Heel veel verlichte zit rijden. En de oefening met de 5 balkjes op de grond, voor de sprong, waar je overheen gallopeert.
Sita_xx schreef:MarcelDufour schreef:het allerbelangrijkste is dat je zelf heel relaxed bent, en doet wat Schoentje zegt. Blijf zoveel mogelijk uit de rug weg. Heel veel verlichte zit rijden. En de oefening met de 5 balkjes op de grond, voor de sprong, waar je overheen gallopeert.
Ok bedanktHoever moeten die balkjes uit elkaar?
suffie schreef:Hoi Marcel,
Ik heb een 5-jarige merrie die eigenlijk volledig dressuur gefokt is, maar ze blijkt ook veel aanleg te hebben voor het springen. Sinds januari dit jaar volg ik springles met haar in Duitsland bij iemand die weet wat hij doet en waar hij het over heeft. De les begint bijna altijd met het draven van balken en dit wordt langzaam opgebouwd tot springen vanuit draf met een drafbalk voor de hindernis. Ook springen we vaak in-uitjes of dubbelsprongen op 1 of 2 galopsprongen.
Nu gaat het springen op zich prima, de merrie is gretig, heeft een goede techniek en laat zich fijn rijden en sturen door een parcours. Toch trekt ze als de afstanden langer worden, steeds meer op de hindernis aan en zet dan vaak veel te vroeg af. Tijdens de lessen kan ik dit oplossen door tussendoor een volte te rijden en zo de lijn van aanrijden te verkorten, maar in een parcours kan dit natuurlijk niet.
Mijn instructeur legt regelmatig voor zo'n hindernis een galopbalk neer om haar terug te zetten op het achterbeen en dan gaat het prima. Zijn we zo op de goede manier bezig of heb jij nog andere tips voor mij/ons?
Alvast bedankt, Astrid.
francescalex schreef:Hoi Marcel,
We gaan weer voor de hoofdprijs. Heb voor jouw de volgende vraag.
Hoe denk jij over de zin en onzin van een bontje of gellpad onder het zadel van een springpaard. Hier verschillen ook de meningen over.
Gr.
emile
Katja schreef:francescalex schreef:Beste Marcel,
Nog even een vraagje voor sluitingstijd.
Als beginnend ruiter heb ik de volgende vraag.
Dit gaat over het moment van de hulpen geven aan het paard.
Dus met andere woorden de hulpen op het juiste moment, in overeenstemming met de bewegingen en beenzettingen van het paard.
Voor zover net mij duidelijk is :Bij stap om hem sneller te laten lopen moet ik hem op de linker hand , links binnenbeen geven als zijn rechter schouder voor is, om zo zijn linker achterbeen te mobiliseren en een grote stap te laten maken. Mocht dit anders zijn dan hoor ik dat graag.
Kun je mij aangeven hoe dit bij draf en galop werkt.
gr. en ciao
FraLex
Whow....dit gaat me net iets te ver allemaal. Dat zijn dingen die ik me nog vaag herinner uit mijn manegetijd, maar dat doe ik al heel lang op gevoel. Ik hou me echt niet bezig met been geven als een bepaald been naar voren of naar achter gaat. Misschien een gemis is mijn rijerij, maar dat is in mijn ogen iets dat een dressuurruiter veel beter uit zou kunnen leggen. Sorry, deze vraag moet ik passen.
Vappie_melo schreef:Hallo Marcel,
Sinds een paar maanden volg ik springles met mijn D-pony.
Alleen als ik naar de hindernis toe rijd en als ik er vanaf kom dan gaat ze rennen,
en dan krijg ik haar niet meer in een normaal tempo. Heeft u misschien tips om dit te voorkomen?
(ik woon trouwens heel dicht bij u!)
Groetjes, Maud
Kirsten_S schreef:Deze vraag is volgens mij (heb niks terug kunnen vinden) op de eerste blz. stond die niet beantwoord,.
En daar was ik wel benieuwd naar , het gaat om dit stukje :
"Hier mijn vraag: We gaan elke zaterdag lessen op de manege, moeten we met de trailer heen. En elke keer. als we daar zijn. Vind ze de balken eng. De eerste paar keer gaat ze niet (ook niet over grondbalk) En daarna wel. Maar dat is de week erna weer hetzelfde. Terwijl het dezelfde balken zijn, zelfde groep, zelfde bak..? Wat kan ik hier aan doen? Als ze er eenmaal over is gegaan gaat het heel goed. Maar lijkt net of dat ze eerst moet kijken of er kabouters op zitten ofzo ??? "
Ik heb een soortgelijke ervaring met een manegepaard waar ik al heel lang mee spring.
Ontzettend leuk beesie (vos in me profiel) , heeft ontzettend veel vermogen, en kan echt
goed springen. Alleen wat vaak het geval is, de les gaat dan goed , geen angst , doet gemakkelijk de
1 meter. Maar zodra er wedstrijd is, word alles eng. En dan vooral zoals de bokker hierboven schreef,
de eerste hindernissen. Ik moet hem dan het hele parcour zo erg aanrijden , omdat hij anders stopt. Op film
ziet het er dan nog geen eens zo gespannen uit, maar als ik op hem zit voel ik hem helemaal verstijven als
hij voor een 'enge' hindernis staat. Het gaat wel steeds beter, 9 van de 10 x ben ik de enige die op hem
rijd met springwedstrijden, maar als er iemand anders op rijd (soms ook met gewoon les) dan kan een weigering
al een hele deuk in zijn vertrouwen geven en vertikt hij het gewoon om te springen..
Het is echt een leuk paard en ik kan (na veel springwedstrijden) nu eindelijk 'genieten' van de
inspanningen , de 1e plak is al binnen, maar dat gespannen gevoel onder hem is echt vervelend.
Lijkt wel of er een invasie aan kabouters in de bak zitten, hij springt er wel hoog van maar het lijkt
mij niet fijn voor hem , om elke keer zo bang te moeten zijn..
We hebben een paar maanden geleden nog een clinic gehad van Wout jan van der schans
en daar hebben we dus mee geoefend. (met het materiaal voor de springwedstrijden)
Hij vond ook dat hij veeel rustiger op hindernissen af moest gaan en dat hebben we dan ook
gedaan, maar wat je dan als effect kreeg is dat hij gewoon weigerd. Hij deed het , na
veel aanmoedingen dan ook wel , maar stel ik zou zo rijden met wedstrijden dan weigerd
hij bij alle hindernissen omdat hij dan (met het langzamere tempo) de kans daarvoor heeft.
Meestal rijd ik de wedstrijden gewoon op een zeg maar gerust hard tempo, zodat ik bij
eventuele vertraging, omdat die wil weigeren, nog voldoende tempo heb om hem eroverheen
te krijgen..
Poe, wat een lang verhaal met een hoop onzekerheid. Hoop dat je een beetje snapt wat ik
bedoel . Het is een beetje tegenstrijdig, omdat het toch een manegepaard is , en ik daar
weinig invloed over heb. Maar ben benieuwd hoe jij zoiets zou oppakken. Mijn gevoel zegt,
vanaf het begin weer beginnen en proberen alles op een rustig tempo te kunnen rijden en
bij hem zoveel vertrouwe te kweken dat hij alles gewoon doet, zonder gespannen te hoeven
worden..