Bokt.nl

russel schreef:

Ja...ik rij ook in mijn achtertuin... heerlijk....

yentl2010 schreef:

@Hwn Ik vraag me echter af hoeveel mensen hier één of anderhalf jaar wachten om hun paard "aan teugel" te rijden

Mijn dochter

sasja0705 schreef:

@nombrado : hoe kom je erbij dat simpelman = professor ?

thembi schreef:

Ansie schreef:

Veel uitleg weer over de constante aanleuning.
De pure noodzaak van constante aanleuning, voor de verzameling, is me alleen nog steeds niet duidelijk.

Heb maar weer in de bijlage van het wedstrijdreglement gekeken van de KNHS 2013 en hier staat het volgende over aanleuning

Onder aanleuning wordt verstaan de licht verende druk op de teugel die het paard aanbiedt als gevolg van de voorwaartse inwerking van de ruiter nadat deze contact heeft genomen. De aanleuning wordt in de loop van de africhting steeds verder vervolmaakt en moet zo worden ontwikkeld, dat het paard op de rechte lijn de teugels gelijkmatig aanneemt en in de wending of volte meer aan de buitenteugel komt. De juiste aanleuning kan nooit door een terugwerkende hand verkregen worden, maar moet als resultaat ontstaan doordat het paard van achter naar voren naar de hand toe gereden wordt. De aanleuning is op beide teugels gelijk als beide achterbenen evenveel aan de voortbeweging deelnemen.

Aanleuning vertegenwoordigt de controle over het gehele paard. Aanleuning is een wisselwerking. Er is een actieve achterhand nodig om tot aanleuning te komen en er is aanleuning nodig om de achterhand in tweede instantie tot vermeerderde activiteit te laten komen.

Lijkt me toch een basisvoorwaarde voor de verzameling

arie53 schreef:

sasja0705 schreef:

@nombrado : hoe kom je erbij dat simpelman = professor ?

Professor heeft veel meer fysieke en biomechanische paardenkennis.

Ansie schreef:

thembi schreef:

Heb maar weer in de bijlage van het wedstrijdreglement gekeken van de KNHS 2013 en hier staat het volgende over aanleuning

Onder aanleuning wordt verstaan de licht verende druk op de teugel die het paard aanbiedt als gevolg van de voorwaartse inwerking van de ruiter nadat deze contact heeft genomen. De aanleuning wordt in de loop van de africhting steeds verder vervolmaakt en moet zo worden ontwikkeld, dat het paard op de rechte lijn de teugels gelijkmatig aanneemt en in de wending of volte meer aan de buitenteugel komt. De juiste aanleuning kan nooit door een terugwerkende hand verkregen worden, maar moet als resultaat ontstaan doordat het paard van achter naar voren naar de hand toe gereden wordt. De aanleuning is op beide teugels gelijk als beide achterbenen evenveel aan de voortbeweging deelnemen.

Aanleuning vertegenwoordigt de controle over het gehele paard. Aanleuning is een wisselwerking. Er is een actieve achterhand nodig om tot aanleuning te komen en er is aanleuning nodig om de achterhand in tweede instantie tot vermeerderde activiteit te laten komen.

Lijkt me toch een basisvoorwaarde voor de verzameling

Ik weet dat dit zo omschreven wordt maar de pure noodzaak van constante aanleuning is me niet duidelijk als het gaat om verzameling.
1. de controle over het hele paard heb je ook op je zit, zeker over het tempo! Maar dat moet je dus wel eerst goed af kunnen stemmen met het paard, zoals mijn zogenoemde 'beginnersuitleg' een paar posts terug. Absoluut noodzakelijk om het paard op je zit bij je te kunnen houden en het tempo te kunnen regelen.
2. bij verzameling gaat het om gewicht naar de achterhand brengen, hierdoor verkleinen de gewrichtshoeken, voor het verkleinen en open van deze hoeken moet buiging ontwikkeld zijn in de gewrichten en kracht ontwikkeld zijn in de spieren. Het in verzameling komen doe je met een halve ophouding. Die halve ophouding komt als het goed is door als je het paard 'onder die controle hebt staan', en dan zie 1. weer. Overigens maak ik bij een halve ophouding wel gebruik van de hand (geen onverwachtse ruk want paard voelt via zit en been de hand aankomen).
Er moet wel impuls (voorwaartse drang) aanwezig zijn om het paard de hoeken weer te laten openen (op kracht = vermeerdere activiteit?) maar dat wil volgens mij niet zeggen dat het per se constant aan de voorkant gereguleerd moet worden. Alles wat te veel naar voor gestuwd wordt waardoor het paard voorover zou vallen kan je opvangen met de halve ophouding. Zolang het paard in balans is en in de zelfhouding blijft hoef je aan de voorkant niet constant te reguleren of tegendruk te blijven bieden in mijn optiek.

Dit is dan ook niet per se een eindresultaat maar iets waar je al in de training mee kan oefenen. Nogmaals, niet losgooien maar ook niet constant willen reguleren op het hoofd. Het paard de 'verantwoordelijkheid' geven om in de zelfhouding te blijven. Of zoals zo mooi genoemd: vrijheid op erewoord.

Het werkelijk teveel aan energie opwekken en opbollen van een liniaal kan ik dus niet echt plaatsen in het verzamelingverhaal, alleen als je een hoge afdruk verlangd, meer dan nodig om in verzameling te blijven. Dat moet je dan op die manier reguleren omdat het paard zich er anders bij iedere pas uitdrukt.

Ansie schreef:

Ik weet dat dit zo omschreven wordt maar de pure noodzaak van constante aanleuning is me niet duidelijk als het gaat om verzameling.
1. de controle over het hele paard heb je ook op je zit, zeker over het tempo! Maar dat moet je dus wel eerst goed af kunnen stemmen met het paard, zoals mijn zogenoemde 'beginnersuitleg' een paar posts terug. Absoluut noodzakelijk om het paard op je zit bij je te kunnen houden en het tempo te kunnen regelen.
2. bij verzameling gaat het om gewicht naar de achterhand brengen, hierdoor verkleinen de gewrichtshoeken, voor het verkleinen en open van deze hoeken moet buiging ontwikkeld zijn in de gewrichten en kracht ontwikkeld zijn in de spieren. Het in verzameling komen doe je met een halve ophouding. Die halve ophouding komt als het goed is door als je het paard 'onder die controle hebt staan', en dan zie 1. weer. Overigens maak ik bij een halve ophouding wel gebruik van de hand (geen onverwachtse ruk want paard voelt via zit en been de hand aankomen).
Er moet wel impuls (voorwaartse drang) aanwezig zijn om het paard de hoeken weer te laten openen (op kracht = vermeerdere activiteit?) maar dat wil volgens mij niet zeggen dat het per se constant aan de voorkant gereguleerd moet worden. Alles wat te veel naar voor gestuwd wordt waardoor het paard voorover zou vallen kan je opvangen met de halve ophouding. Zolang het paard in balans is en in de zelfhouding blijft hoef je aan de voorkant niet constant te reguleren of tegendruk te blijven bieden in mijn optiek.

Dit is dan ook niet per se een eindresultaat maar iets waar je al in de training mee kan oefenen. Nogmaals, niet losgooien maar ook niet constant willen reguleren op het hoofd. Het paard de 'verantwoordelijkheid' geven om in de zelfhouding te blijven. Of zoals zo mooi genoemd: vrijheid op erewoord.

Het werkelijk teveel aan energie opwekken en opbollen van een liniaal kan ik dus niet echt plaatsen in het verzamelingverhaal, alleen als je een hoge afdruk verlangd, meer dan nodig om in verzameling te blijven. Dat moet je dan op die manier reguleren omdat het paard zich er anders bij iedere pas uitdrukt.

Ansie schreef:

Het werkelijk teveel aan energie opwekken en opbollen van een liniaal kan ik dus niet echt plaatsen in het verzamelingverhaal, alleen als je een hoge afdruk verlangd, meer dan nodig om in verzameling te blijven. Dat moet je dan op die manier reguleren omdat het paard zich er anders bij iedere pas uitdrukt.

Babootje schreef:

maar.... al zou simpelman professor zijn, en wie is dan professor. Na ja, doet er niet toe, als er 1 klassiek is is hij t wel denk ik.

Citaat:

Wanneer je impuls opwekt bij je paard zonder begrenzende aanleuning dan zal het de passen gaan verruimen.

Citaat:

Verzamelen is het bundelen van de impuls met als gevolg dat het paard het bekken onderkantelt, de rug iets opbolt, de gewrichten sluit, de voorhand optilt en de passen verhevener maakt.

Citaat:

het bekken kantelen levert geen verbetering van de stuwkracht, noch van de draagkracht.

Citaat:

Verzameling is niet het gewicht naar achteren brengen, dat is van voren naar achteren rijden.

Citaat:

Verzameling is het ontlasten van de voorhand vanuit de door de achterhand geleverde impuls.

Citaat:

Het gaat bij de verzameling dus om de impuls, de afdruk, het zodanig omleiden van de energie van de achterhand dat deze de voorhand gaat dragen.

Citaat:

KNHS Wedstrijdreglement Dressuur
versie 2010-1

Cadans, zoals deze zichtbaar is in draf, vloeit voort uit een zuiver evenwicht, te zien
als het paard zich voortbeweegt in goede regelmaat, met impuls en in balans. De
cadans moet in alle drafoefeningen en in alle variaties van de draf behouden blijven.

Evenwicht en balans
Onder evenwicht wordt verstaan, dat het paard in alle gangen zijn totale belasting
gelijk over 4 benen verdeelt.

arie53 schreef:

Leg bij het onderstaande plaatje eens uit waar de rug in de verzameling precies zou bollen? Overigens als de bovenlijn bol wordt en de onderlijn van nature iets bol naar onderen is, krijgt het paard de bolle romp van een varken. Hoe komt dit anatomisch tot stand?

[ Afbeelding ]

Simpelman schreef:

Het lijkt er op dat het voor mensen die nog niet op voldoende niveau rijden onbegrijpelijk is dat het paard zich draagt vanuit de voorwaartse stuwing.
Met plaatjes en filmpjes, boekjes en wat eigen fantasie kom je hier niet verder.

Het is praktisch mogelijk om alle botten en spieren te kennen maar onmogelijk om als ruiter te controleren wat elk daarvan op elk moment in de beweging doet.

Goed paardrijden is goed voelen en kunnen inspelen op dat wat je voelt.
Als je rijdt dan voel je per moment de buikspieren aanspannen, de rugspieren aanspannen, de schouders verstijven, de achterhand stuwen, het paard angstig of onzeker worden of zich juist prima voelen.
Dan voel je welke hulpen je moet geven om het paard iets te laten doen, hoe je het zich kan laten ontspannen enz..

Van hier uit weet dus iedere ruiter die een op zeker niveau rijdt dat je allereerst een ontspannen, losgelaten paard moet hebben om de hulpen door te kunnen laten komen en het paard zich zonder verspanning te laten bewegen.

Dat wanneer je een kuithulp geeft, je voelt dat het paard zijn buikspieren aanspant en zich opbolt in de rug.
Dat dan de voelbare voorwaartse stuwing in de hand terecht komt en dat je daar dan "iets" mee kunt doen.
Dat je die stuwing kunt laten afvloeien in een ruimere pas of hem "verzamelen" om het paard daarmee voelbaar de voorhand op te laten tillen en het zweefmoment omhoog af te laten vloeien, zich te verzamelen.
Zonder die impuls kan het zich niet rijkunstig verzamelen.
Zou dit wel zo zijn dan kan iedere kermisklant een paard in verzameling rijden.
Het overbrengen van het gewicht naar de achterhand is een koud kunstje dat je een paard in een paar lesjes leert. Het kan als je wilt dan ook nog met sterker gebogen achterbenen een beetje rondschuifelen.
Ik woon vlak bij het grootste paardencircus in de wereld en zie daar van heel dichtbij hoe men de paarden dit aanleert, het is zo gebeurd, het is een kunstje.


Het zweefmoment is overigens een graadmeter voor de hoeveelheid ingebrachte impuls vanuit de achterhand die al dan niet omgezet kan worden in draagkracht.
De voorhand kan nagenoeg geen zweefmoment opwekken.

Simpelman schreef:

arie53 schreef:

Leg bij het onderstaande plaatje eens uit waar de rug in de verzameling precies zou bollen? Overigens als de bovenlijn bol wordt en de onderlijn van nature iets bol naar onderen is, krijgt het paard de bolle romp van een varken. Hoe komt dit anatomisch tot stand?

[ Afbeelding ]

Beste arie53,

Neem een echt paard en ga er naast staan, leg hem uit dat je hem aardig vindt en geen kwaad in de zin hebt.
Zet nu de toppen van je vingers van twee handen ergen in het midden onder de romp en til deze op.
Je zult zien dat er dan een wereld voor je open gaat.

Simpelman schreef:

Het lijkt er op dat het voor mensen die nog niet op voldoende niveau rijden onbegrijpelijk is dat het paard zich draagt vanuit de voorwaartse stuwing.
Met plaatjes en filmpjes, boekjes en wat eigen fantasie kom je hier niet verder.

Het is praktisch mogelijk om alle botten en spieren te kennen maar onmogelijk om als ruiter te controleren wat elk daarvan op elk moment in de beweging doet.

Goed paardrijden is goed voelen en kunnen inspelen op dat wat je voelt.
Als je rijdt dan voel je per moment de buikspieren aanspannen, de rugspieren aanspannen, de schouders verstijven, de achterhand stuwen, het paard angstig of onzeker worden of zich juist prima voelen.
Dan voel je welke hulpen je moet geven om het paard iets te laten doen, hoe je het zich kan laten ontspannen enz..

Van hier uit weet dus iedere ruiter die een op zeker niveau rijdt dat je allereerst een ontspannen, losgelaten paard moet hebben om de hulpen door te kunnen laten komen en het paard zich zonder verspanning te laten bewegen.

Dat wanneer je een kuithulp geeft, je voelt dat het paard zijn buikspieren aanspant en zich opbolt in de rug.
Dat dan de voelbare voorwaartse stuwing in de hand terecht komt en dat je daar dan "iets" mee kunt doen.
Dat je die stuwing kunt laten afvloeien in een ruimere pas of hem "verzamelen" om het paard daarmee voelbaar de voorhand op te laten tillen en het zweefmoment omhoog af te laten vloeien, zich te verzamelen.
Zonder die impuls kan het zich niet rijkunstig verzamelen.
Zou dit wel zo zijn dan kan iedere kermisklant een paard in verzameling rijden.
Het overbrengen van het gewicht naar de achterhand is een koud kunstje dat je een paard in een paar lesjes leert. Het kan als je wilt dan ook nog met sterker gebogen achterbenen een beetje rondschuifelen.
Ik woon vlak bij het grootste paardencircus in de wereld en zie daar van heel dichtbij hoe men de paarden dit aanleert, het is zo gebeurd, het is een kunstje.


Het zweefmoment is overigens een graadmeter voor de hoeveelheid ingebrachte impuls vanuit de achterhand die al dan niet omgezet kan worden in draagkracht.
De voorhand kan nagenoeg geen zweefmoment opwekken.

Peppertree schreef:

[VN] PRE voor Emmelie Scholtens

Ideaal voor deze discussie

Peppertree schreef:

[VN] PRE voor Emmelie Scholtens

Ideaal voor deze discussie