Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-11-12 19:36

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 21-11-12 19:36

Evelien,ja ik probeer in de weekenden. Maar door de week zit ik met het probleem dat de bak bezet is voor les behalve in de ochtend maar dan zit ik op school, en in de avond na 19.00 maar dan zit ik voorlopog met een vervoers probleempje. Heel lastig nu.
Ik ben benieuwd naar je avontuur. ik snap dat je wat zenuwachtig ben. Ik zou in jou geval niet eens van kunnen slapen. Gewoon omdat alles 'nieuw' is voor je. Dus ik begrijp het maar al te goed. Goed idee om de eignaresse er eerst op te laten gaan. Zo kan je een beetje kijken hoe hij/zij bijvoorbeeld op de hulpen reageerd (snelle reactie of trage tot geen reactie).

**Geplaatst**: 21-11-12 22:18

Geplaatst: 21-11-12 22:18

[quote="Nicky84"]:oo Zoo he!! Ja ben ook benieuwd of je er wat aan over gehouden hebt? Goed dat je het toch afgemaakt hebt. En nu? durf je helemaal niet meer te springen?

het vreemde is dat ik het eigenlijk helemaal niet eng vind en nu nog 80 centimeter spring (grote shet)

**Geplaatst**: 21-11-12 22:19

Geplaatst: 21-11-12 22:19

SuperLiesje schreef:
Zeker een nare ervaring zeg Ik zou ook niet meer durven springen!

Gister weer even op fries gezeten, was al iets rustiger dit keer

gelukkig heb ik er niks aan overgehouden alleen was me cap wel helemaal kapot.
Maar van me vader 'moest' ik er toch weer ff op en toen wilde ik wel weer gaan springen

**Geplaatst**: 21-11-12 22:20

Geplaatst: 21-11-12 22:20

debravanesch schreef:
wow, had je er verder iets aan overgehouden, want vaak voel je dit pas later

helemaal niks alleen een beetje hoofdpijn en de schrik

**Geplaatst**: 22-11-12 16:38

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 22-11-12 16:38

zoh.. Heel verhaal... Ik had om twee uur een afspraak. Eerst hadden ze al het verkeerde huisnummer gezegd, ik moest bij de buren zijn. Na die vrouw een aantal keer te hebben gebeld en een half uur hebben gewacht kwam een vriendin, in gewone kleren, heeft iets over de paarden gezegd was wel een beetje tegenovergestelde als wat de vrouw waar ik telefomisch mee heb gebeld, maar al met al wilde ze een vergoeding hebben en aangezien ik kooswerkloos ben, ben ik niet in staat om en lesgeld en huur voor het paard te betalen. Daarna met de manege gebeld hier in de buurt en ik mag vanavond al een proefles nemen. Kan ik gelukkig toch nog rijden vandaag!

**Geplaatst**: 22-11-12 16:51

Geplaatst: 22-11-12 16:51

Ik wil me ook graag melden,
Ik heb een verzorgpony, een haflinger. Ik ben deze zomer begonnen met rijden op haar, dat gaat heel erg goed, maar als ik een buitenrit wil maken, word ik super nerveus.

Ik ga allemaal dingen bedenken die er mis kunnen gaan. En dat terwijl ze echt heel braaf is, als er iets is waar ze van schrikt, blijft ze gewoon stokstijf staan. Ik vraag mijn vriend ook vaak mee te gaan. ( lopend of fietsend)
Heeft iemand tips voor me, zodat ik lekker ontspannen met haar naar buiten kan?

**Geplaatst**: 22-11-12 17:52

Geplaatst: 22-11-12 17:52

Wat jammer van dat verzorgpaard, Evelien! Vreemd hoor die verschillende verhalen van die mensen. Gelukkig kun je op de manege gaan lessen.

Welkom Taranna! Zo te horen heb je een super leuk verzorgpaardje! Ik zou denk ik bij een buitenrit steeds iemand mee vragen en lekker druk blijven kletsen, zodat je afleiding hebt van je eigen angstige gedachten. Wat ook goed kan helpen, is je gedachten te vervangen door positieve gedachten. Daar kun je thuis al mee beginnen door elke avond voor je gaat slapen ontspannen te gaan liggen, lekker laag adem halen en dan je heel levendig voor te stellen, dat je ontspannen aan het buitenrijden bent. Je stelt je voor hoe het er uit ziet, hoe het ruikt, dat je de wind in de blaadjes hoort en je stelt je voor hoe je geniet van je rit en je paardje

deze positieve gedachten probeer je ook weer uit als je gaat rijden. Wie weet helpt het je een beetje te ontspannen +:)+

**Geplaatst**: 22-11-12 17:56

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 22-11-12 17:56

Ik meld me ook even,,
Geen eigen paardje of verzorg, maar wel rijd ik op een super manege, 2x in de week. (1x gewone les, 1x carrousel)
Alleen, tja. Ik heb een tijdje terug een schat van een pony van (Toen 6) nu ong. 8 jaar gereden. Ze was echt super lief, tót andere paarden gingen klieren (Of als ze een rotte bui hebben) dan was het vaak óf er vandoor, of een paar keer bokken, 9/10 x lag ik eraf.
Ze is nu verkocht, maar als zit ik op 't braafste peerd van stal, ik blijf het toch eng vinden als de rest gaat kloten. Dan ga ik me dus ook aanspannen, en je raadt het al, dan doen ze sws al wat.

En ik ben ook als de doods voor Oxers. 1x is 'n peerd er keihard opaf gegaan, en dan tóch ineens in de rem. Resultaat: Ik beland op de hindernis. Peerd is vrij groot, oxer laag. Dus ik me met mn knie opgevangen, zodat ik niet met mijn ribben erop zou komen. 2/3 weken last van mn knie gehad + die was een weekje blauw.. Dusja, ik ben niet zo'n fan van oxers

**Geplaatst**: 22-11-12 17:59

Geplaatst: 22-11-12 17:59

Mm wat raar Evelien maar heel leuk dat je vanavond al kan rijden! Taranna, ik begrijp heel goed dat jehet spannend vindt, ondanks dat er nog nooit iets is gebeurt. Ik heb het zelf ook! Wat anderen mij ook als tip gaven was zingen. Daardoor ga je namelijk automatisch lager ademhalen, waardoor je rustiger wordt:) ik ken iemand die altijd over Kortjakje zingt en dat werkt voor haar heel goed:) voor mijzelf werkt het nog niet zo goed, ik ga eerst nog wat meer op de grond vertrouwen kweken en 1x in de week les van iemand die ik helemaal vertrouw.

**Geplaatst**: 22-11-12 18:03

Geplaatst: 22-11-12 18:03

Hallo mede angsthazen,

Ik dacht laat ik eens mijn verhaal hier neer zetten en kijken of er mensen soortgelijk ervaringen hebben gehad en of tips hebben.

In het kort:

Ik rijd nu ongeveer pas 1,5 jaar. Behalve in mijn jongere jaren (ben nu 35) gereden te hebben zat ik dus 1,5 jaar geleden voor het eerst op een paard. Het rijden ging zeer voorspoedig 2x in de week les, waarvan 1 uur p/ week privé les. Ik reed al snel op jongere en wat pittigere paarden. Reed veel buiten. Uiteindelijk afgelopen zomer reed ik met plezier op 5 -6 jarige sportgefokte paarden zowel binnen als buiten. Wel merkte ik aan mijzelf dat ik gewoon niet de meest zekere ruiter was/ ben. Zeker galopperen buiten of springen vond ik nog wel erg spannend soms.

Eind deze zomer stapte ik op een paard, paard bokte terwijl ik nog niet zat, kwam omhoog en ging er ineens in galop vandoor terwijl ik een been over het zadel had. Gevolg boem. Gebroken arm. 2 maanden niet gereden.
Toen weer opgepakt ging redelijk Ok, ff wennen maar snel weer op pittige paardjes.

Toen ineens werd ik steeds onzekerder, uitte zich eerst in de stal. Oei paard doet zijn oortjes naar achter, ooh hij kijkt, straks hapt hij. Tijdens een les 3 weken geleden sloeg merrie steeds als ik aansprong in galop. Op zich niets aan de hand bleef gewoon telkens goed zitten maar dit raakte me zo dat ik niet meer durfde en gespannen werd waardoor paard 2x ondermijn vandaan rende in galop nog meer spanning etc. etc.

Volgende les durfde ik ineens niets meer. Stal in oeps eng stond gewoon te trillen. Durfde niet eens op te stappen! (speciaal rustig paard genomen) uiteindelijk naar 50 min stappen en draven toch 1 keer aangesprongen in galop (was vorige week). Ben nu nog steeds erg gespannen en rijd nu op het meest brave beginners paard in de les en privé les .

Dit helpt me wel aangezien dit paard super braaf in de stal (knuffelkont) is en met rijden heel betrouwbaar. Alleen moeilijk voorwaarts te krijgen en ben luie ruiter geworden na vooral paarden gereden te hebben die goed/ snel aan de hulpen waren. Aan de ene kant voel ik me echt een loser nu dat ik op dit "beginners" paardje zit maar aan de andere kant geeft dit wel weer een soort goed gevoel. Denk dat dit goed is om ff t plezier terug te krijgen en weer vertrouwen te hebben in het paard en mijzelf.

Snap alleen echt niet waar ineens die angst vandaan is gekomen, vooral ook in de stal jezus wat vind ik dat ineens spannend. Iemand soortgelijks meegemaakt zo'n verlate reactie op een val en hoe mee omgegaan? Tips?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-11-12 18:03

Geplaatst door de TopicStarter : 22-11-12 18:03

Da's maf evelien. Ik hoop dat het uiteindelijk een heel leuk paard is! Succes met rijden vanaaf.

**Geplaatst**: 22-11-12 18:05

Geplaatst: 22-11-12 18:05

Evenlien, wat jammer.. Gelukkig kan je bij een manege terecht. Ik zit ook een beetje in dubio met mij verzorgpaardje. Mail contact was ook anders dan nu in werkelijkheid..

Het is echt moeilojk om iets te vinden waar je je goed bij voelt.

**Geplaatst**: 22-11-12 18:16

Geplaatst: 22-11-12 18:16

Hallo Danielf! Ik vind het helemaal niet zo gek hoor, dat je angstig bent geworden na een paar spannende ervaringen. Volgens mij voel je zelf heel goed aan dat het goed is om nu even op een heel braafpaard te rijden. Zo kun je weer vertrouwen opbouwen en een beetje ontspannen, prima toch. Dat heeft nou echt niets met een loser zijn te maken :(:)

. Het is juist dapper toe te geven dat het even niet gaat en je dit nodig hebt. Uiteindelijk krijg je er vast weer lol in!

**Geplaatst**: 23-11-12 20:31

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 23-11-12 20:31

Ja je hebt gelijk, maar toch is behoorlijk frustrerend om een soort van terug bij af te zijn. Ging zo lekker en nu ben ik eens weer aan t klooien op een beginnerspaardje. Maar uiteindelijk moet ik idd het plezier terug vinden en vanuit daar verder.

**Geplaatst**: 25-11-12 14:56

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 25-11-12 14:56

Hmm ik wil mij hier ook melden, misschien dat jullie mij kunnen helpen.

Ik heb 2 jaar lang een super pony gehad. Wel pittig beestje maar ik kon er goed mee rijden (ook op wedstrijden). Tussendoor deed ik jonge pony's/paarden in-en doorrijden zonder problemen. Met behulp van mijn instructrice kon ik voor mijn gevoel alles aan.. Totdat ik echt opstap problemen kreeg bij mijn pony. Opzich had ik het in de gaten hoe het werkte. Ik stapte half op, hij maakte zich bol dus ik stapte weer af omdat hij anders explodeerde.. Goed, zo toch een paar keer flink er flink afgevallen maar toch steeds opgestapt (alhoewel mijn angst wel steeds een klein beetje groter werd). Totdag er een dag was dat ik weer privé les had. Ik stapte op en ik merkte dat hij wat bol was dus ik stapte af, rondje lopen en er weer op. Dat ging redelijk, totdat ik wegstapte. Meneer explodeerde als een gek en ja hoor daar lag ik op de grond met gescheurde enkelbanden.. Ik heb zo een aantal weken niet kunnen rijden en in die tijd heb ik mij zelf helemaal gek zitten te maken.. Zelfs op mijn andere pony durfde ik niet eens meer fatsoenlijk op te stappen (terwijl ik daar altijd zonder zadel op reed, lekker rondcrossen etc.).. Ik baalde hier enorm van en ik wilde het daarom ook van niemand horen dat ik banger was geworden.. Daarna kreeg ik een nieuw paardje, ook een jonkie en ik had er alle vertrouwen in. Aantal maanden echt super gereden maar vanaf het begin was hij ook nogal moeilijk met opstappen. Met de goede hulp ging het iedere keer goed en zo heb ik ook een aantal wedstrijdjes gereden. Totdat hij weer begon te 'vluchten'.. Alles wat met hem of om hem heen gebeurde, werd hij bang van en schoot gewoon weg. Zo ben ik een paar keer in volle galop door de bak gecrosst zonder rem. Hij ging zo hard dat hij zelf bijna onderuit ging.. De angst zat er toen weer flink in. Zo ook een dag dat hij als een gek aan het rondrennen was en hij mij uiteindelijk parkeerde in een hoek.. Gelukkig niks aan over gehouden, maar echt ik durfde gewoon niet meer.. Maand later wel weer geprobeerd met eerst hangen, maar door een stom foutje ben ik tijdens het hangen weer er af gevallen waardoor ik nu helemaal niet durf.. Er heeft een tijdje een meisje op gereden die niet bang was, hij probeerde het eerst wel uit maar dat gaat nu echt super! Als ik de foto's zie wil ik ook weer heel graag rijden, maar al snel komen er weer ramp-beelden in mij op waardoor ik niet meer durf.. Eigenlijk zit ik mijzelf helemaal gek te maken.. $:\$ Op mijn andere pony rij ik trouwens zonder problemen!

Iemand enig idee hoe ik dit op kan gaan lossen? Eigenlijk wil ik wel weer op hem rijden, maar angst heeft momenteel overmacht.. $:\$

**Geplaatst**: 25-11-12 15:07

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 25-11-12 15:07

WiskyBokjes, Jee, ik snap dat je hier erg onzeker van wordt. En als bij jouw eenmaal de schrik erin zit voelen slimmen paarden dat vrijwel meteen aan en zullen hier ook snel 'misbruik' van maken. Misschien is het voor jouw fijn om even een stapje terug te doen zodat je weer plezier in het rijden krijgt. Gewoon langzaam aan vertrouwen weer opbouwen. Als ik zo je bericht lees begrijp ik dat je vrijwel altijd jonge paarden rijd, deze zijn natuurlijk ook wel net een tikke meer onberekenbaar en met jouw twijfels en onzekerheid lijkt me dat tijdelijk geen goede match. Misschien kun je tijdelijk op een wat meer doorgewinterd paard rijden totdat je je weer helemaal vertrouwt voelt. Zodra jij de feeling weer terug hebt en jij je veillig en fijn voelt kun je langzaam aan weer opbouwen met je jonge dier.

Nog een kleine tip: Misschien kun je aan grondwerk doen met je jonge dier? Dingen zoals bijvoorbeeld loswerken kunnen voor een hele goede vertrouwensband zorgen, ook zorgt dit voor wederzijds respect. Hier zul je je sneller veillig met hem voelen!

**Geplaatst**: 25-11-12 15:15

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 25-11-12 15:15

Momenteel rijd ik af en toe op onze andere pony Passoa, zij is inmiddels 8. Met haar heb ik ook vanalles gedaan (ze is zelfs mee geweest op trektocht en op vakantie in Frankrijk). Daar rijd ik zonder problemen op. Ook heb ik op het wedstrijd paard van mijn instructrice gereden die Z heeft gelopen. Echt een trouw beestje, maar zodra die keer schrok van de buurman sprong ze opzij en dan zit ik al te shaken op dat paard en dan moet ik echt weer even bijkomen..

Ik ben inderdaad van plan om te gaan grondwerken, maar daar moet ik mij eerst in verdiepen. Alvast heel bedankt voor de tips!

**Geplaatst**: 25-11-12 15:23

Geplaatst: 25-11-12 15:23

Tessa_ugo schreef:
WiskyBokjes, Jee, ik snap dat je hier erg onzeker van wordt. En als bij jouw eenmaal de schrik erin zit voelen slimmen paarden dat vrijwel meteen aan en zullen hier ook snel 'misbruik' van maken. Misschien is het voor jouw fijn om even een stapje terug te doen zodat je weer plezier in het rijden krijgt. Gewoon langzaam aan vertrouwen weer opbouwen. Als ik zo je bericht lees begrijp ik dat je vrijwel altijd jonge paarden rijd, deze zijn natuurlijk ook wel net een tikke meer onberekenbaar en met jouw twijfels en onzekerheid lijkt me dat tijdelijk geen goede match. Misschien kun je tijdelijk op een wat meer doorgewinterd paard rijden totdat je je weer helemaal vertrouwt voelt. Zodra jij de feeling weer terug hebt en jij je veillig en fijn voelt kun je langzaam aan weer opbouwen met je jonge dier.

Nog een kleine tip: Misschien kun je aan grondwerk doen met je jonge dier? Dingen zoals bijvoorbeeld loswerken kunnen voor een hele goede vertrouwensband zorgen, ook zorgt dit voor wederzijds respect. Hier zul je je sneller veillig met hem voelen!

Ik sluit me hier bij aan, ik denk dat dit inderdaad het beste help! Succes

**Geplaatst**: 25-11-12 15:28

Geplaatst: 25-11-12 15:28

WiskyBokjes schreef:
Momenteel rijd ik af en toe op onze andere pony Passoa, zij is inmiddels 8. Met haar heb ik ook vanalles gedaan (ze is zelfs mee geweest op trektocht en op vakantie in Frankrijk). Daar rijd ik zonder problemen op. Ook heb ik op het wedstrijd paard van mijn instructrice gereden die Z heeft gelopen. Echt een trouw beestje, maar zodra die keer schrok van de buurman sprong ze opzij en dan zit ik al te shaken op dat paard en dan moet ik echt weer even bijkomen..

Ik ben inderdaad van plan om te gaan grondwerken, maar daar moet ik mij eerst in verdiepen. Alvast heel bedankt voor de tips!

Ik denk echt dat je op de goeie weg bent! Het is logish dat het tijd kost, maar via paarden waarmee je wat meer vertrouwt bent kun je wel je angst overwinninen! Ik hoop dat het werkt en dat je weer plezier hebt in het paardrijden!

**Geplaatst**: 25-11-12 15:30

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 25-11-12 15:30

Zodra je je vertrouwen in het paard heb kan het heel snel gaan! loswerken of een join-up kunnen jou zeker helpen.

**Geplaatst**: 25-11-12 17:56

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 25-11-12 17:56

Ik ga dat in ieder geval proberen.

Iemand nog enig idee hoe ik die stap kan zetten met er op stappen? Zadel en alles gaat goed, maar mijn angst slaat eigenlijk pas toe met opstappen. Ik wil wel eerst grondwerken met hem zodat het vertrouwen van beide kanten groter wordt, maar ik zit ook te denken aan hoe ik die stap moet gaan zetten om er op te klimmen. Of toch eerst iemand anders zonder angst er op laten klimmen en daarmee oefenen?

**Geplaatst**: 25-11-12 18:20

Geplaatst: 25-11-12 18:20

Ilsaaaa schreef:
Zodra je je vertrouwen in het paard heb kan het heel snel gaan! loswerken of een join-up kunnen jou zeker helpen.

Ik kan jou advies van join-up in een draadje met angstige ruiters totaal niet volgen

leg es uit wat je ermee wilt bereiken.

**Geplaatst**: 25-11-12 18:51

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 25-11-12 18:51

Ik zal het proberen uit te leggen. Voordat het vertrouwen erop de rug kan zijn moet het er op de grond ook zijn. Door join- up moet je elkaar vertrouwen en leer je stevig in je schoenen te staan. Het paard spiegelt jouw. Je leert rustig en zelfverzekert op te treden anders zal het simpelweg niet makkelijk slagen. Als het niet slaagt is het ook geen ramp, dan heb je niks verloren. Maar als het wel slaagt heb je heel veel overwonnen. Namelijk het vertrouwen en respect van je paard en meer zelfverzekerheid aan jouw kant. Respect en vertrouwen kan de basis vormen voor een goede relatie tussen mens en paard. Tuurlijk is het geen wondermiddel waarmee in een keer alle problemen opgelost zijn maar je bent wel een stap dichterbij.

Tuurlijk kan het zijn dat jij dit anders hebt ervaren maar bij mij zorgt het bijna alleen voor succeservaringen. Ik hoop dat het zo een beetje duidelijk is

**Geplaatst**: 25-11-12 18:59

Geplaatst: 25-11-12 18:59

Vroeg en vraag me af of het wel gaat werken met iemand die een sterke innerlijke angst heeft.
Dat vindt ik n.l. andere basis als iemand die niet gezien wordt als leidend.
Weet wel dat je innerlijke angst niet zomaar kunt "overbluffen", daar voelen ze dwars doorheen.
Het is hardop denkend hoor, geen kritiek jou kant op.

De meningen zijn ook nogal verdeelt over deze methode.

Laatst bijgewerkt door Peetstap op 25-11-12 19:02, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 25-11-12 19:01

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 25-11-12 19:01

Ik begrijp je wel, het is ook moeilijk als je bang bent de leidende moet zijn, maar als het eenmaal gelukt is dan heb je ook het vertrouwen, maar ik snap van jou kant dat het ook een beetje raar is