Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-12-07 17:27

Re: angst...

Geplaatst: 24-12-07 17:27

Ik heb vroeger een pony gehad waar ik ook altijd angst op had,hij ging er altijd vandoor en ben er ontelbaar vaak vanaf gevallen, bij het minste of gerinste vroeg ik mijn moeder hem vast te houden zodat hij er niet weer vandoor zou gaan. toen heb ike en pony gekregen die super braaf was en waar ik alles mee kon, iedereen voelt zich meteen veilig op die pony.
Nu stap ik weer vol zelfvertrouwen op (bijna) ieder paard

**Geplaatst**: 24-12-07 17:33

Re: angst...

Geplaatst: 24-12-07 17:33

Vat dit niet verkeerd op, maar zet je vader je ook onder druk, of voel je meer druk als je vader er bij is?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-12-07 17:37

Re: angst...

Geplaatst door de TopicStarter : 24-12-07 17:37

nee, zeker niet.
ik snap je reactie wel
maar ik heb het nodig. Als mijn pa zulke dingen niet zou zeggen kom ik niet eens aan een drafje toe.
Dat was ook met die hindernissen waar ik het over had. Als je me niet pusht, dan doe ik het gewoon niet.
daar ben ik dan te koppig voor en dan verknoei ik het helemaal (ook al is het angst of niet)

**Geplaatst**: 24-12-07 17:51

Re: angst...

Geplaatst: 24-12-07 17:51

Ik ben op 29 oktober, ja ik weet het nog goed, in de manegeles ook van een paard afgevallen. Het zelfde als het eerste stukje van de TS, ik zag de hals opeens voor me zijn hoeven niet eens meer en daar lag ik. In de bak, ik dacht oliebol! Ik lig op de grond en het deed zeeer, zeer!!!
Ik dacht, het gaat wel, het gaat wel over. Maar het ging niet over, ik kon me linkerpols niet bewegen of ik werd gek van de pijn. Maar ik had nog nooit gebroken pijn gevoeld dus wist ook niet hoe het voelde. Er werd een nieuw paard voor me opgezadeld ( snap achteraf ook niet waarom ik niet op hetzelfde paard kon maargoed). Toen was ik opgestaan en ben ik uit de bak gelopen. Ik ging naar de buitenstallen waar mijn paard opgezadeld zou worden maar ik kon vanaf dat moment niet meer lopen, werd helemaal duizelig. Dus denise kwam naar me toe en zei ga maar even weer zitten ik haal er iemand bij dan brengen we je naar de kantine. Daar zat ik dus..tegen de staldeur buiten, ik was helemaal duizelig en kon niks meer normaal zien. Ik werd naar de kantine gebracht en daar zat ik dan, aan mijn glaasje water met een rietje omdat ik nog steeds duizelig was. Mijn vader werd gebeld en toen zijn we naar de eerste hulp geweest. Wachten wachten wachten uiteraard. Uitslag van de foto's;

Gebroken linker pols.
Sjit!
Gips erom en klaar was kees. Het deed nog steeds zeer maar dat moest tijd hebben.

Nu, na 8 weken, kan en mag ik alles weer doen en laten wat ik wil.

Afgelopen maandag 1e rijles gehad weer sinds tijden en ik was heel relaxt van tevoren. Ik was allang blij dat ik weer mocht rijden en ging vrolijk naar de manege.

Maar dat viel heel erg tegen, ik was hartstikke bang dat er weer zoiets zou gebeuren. En was daarom ook heel erg gespannen en zat naar voren. Mijn houding kan je namelijk heel erg goed aflezen van hoe ik me voel. Gelukkig zat ik op een heel lief paardje en voelde ik me daarom nog wel een beetje op me gemak maar er waren net nieuwe stallen gebracht en die konden de paarden zien vanaf de binnenbak. Zelfs mijn paardje waar ik op moest rijden schrok ervan. Gelukkig niks gebeurd en gewoon doorgereden.

Aan het einde van de les vroeg mijn instructrice hoe het ging; Ik zei eerlijk dat ik banger was geworden en angst had dat er weer zoiets zou gebeuren.
Ze zei dat het aan mijn houding was te zien en dat het gewoon weer een beetje rustig op gebouwd moest worden. WAT BAAL IK HIERVAN ZEG! Ik weet dat ik er niets aan kan doen maar toch houd het me elke dag bezig. Maar ik moet mezelf over dit punt heen zetten, ik heb nu bijna 2 keer per week les omdat ik heel veel moet inhalen, ik ga er gewoon weer voor en streef naar het gevoel dat ik geen angst meer heb.
De eerste keer dat ik van een paard afgevallen ben, meteen raak. Denk wel dat het daarom is dat ik zo bang ben.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-12-07 17:56

Re: angst...

Geplaatst door de TopicStarter : 24-12-07 17:56

da's wel schikken zeg..
ik heb nog nooit iets gebroken, maar ik streef naar hetzelfde doel, ik kan me goed voorstellen hoe je je voelt Bloos

**Geplaatst**: 25-12-07 08:58

Re: angst...

Geplaatst: 25-12-07 08:58

kan je vader niet helpen, eerst een half uurtje aan de longeerlijn, dan los en nog een half uurtje rijden, als ik het paard bekijkt is hij wel een paar kilo aan gekomen, waarschijnlijk meer energie dus vrisser, vrolijker en kijkt wat meer om zich heen omdat jij niet zo groot en sterk bent dan de vorige eigenaar en je vader. Dus minder controle over hem hebt.

**Geplaatst**: 25-12-07 09:16

Re: angst...

Geplaatst: 25-12-07 09:16

wat herken ik dit! noob en ik hebben een haat-liefde verhouding met elkaar. er is geen enkel paard dat mij zo kan laten genieten, maar er is ook geen enkel paard wat mij verschrikkelijk bang kan laten zijn.
noob stijgert nogal makkelijk en als ik ergens bang van ben.... nu heeft noob dat trucje ontdekt en als hij onder het werk uitwil gaat hij dreigen om op zijn achterbenen te gaan staan. dreigen is voor mij al genoeg. ik zit gelijk niet meer op mijn plekje, durf niets meer te vragen en ga ik de stress-modus. Noob heeft gewonnen, ik stap weer bang af en zo bang stap ik volgende keer weer op. Voila, het cirkeltje is rond.
Dan gebeurt er een hele tijd niets en is er prima te rijden. Ik lijk van mijn angsten af te zijn, tot hij weer iets probeert en de ellende opnieuw begint.
Ik heb wekelijks meerdere privelessen (sta bij mijn instructrice aan huis), maar dat wil niet baten. Afgelopen maand ben ik op trainingsweek geweest bij Evert de Jong. 5 lessen ging het goed, les 6 werd hij meer op zijn achterbeen gezet en ging hij even in verzet. Hij schudde alleen met zijn hoofd, maar dat was genoeg om mij te laten stressen. Vervolgens wilde ik gaan stappen, maar werd ik door Evert de bak doorgejaagd. MOest gaan rijden als vroeger op de manege, verstand op nul en denken: galop is leuk! en dan zo hard mogelijk door de bak. Wilde hij draven, dan kreeg hij in de hoek weer een schop en moest hij weer gallopperen. Wat een les! wat een paniek van mijn kant! maar noob deed niets, sterker nog... hij heeft nog nooit zo fijn en ontspannen gegallopppeerd als die dag. Lekker over de rug, op een gecontroleerd tempo en lekker aan het briesen!
nu ben ik eindelijk over mijn angst. Ga ik in de stress? verstand op nul en rijden als vroeger op de manege.

Hopelijk heb je wat aan mijn verhaal...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-12-07 09:26

Re: angst...

Geplaatst door de TopicStarter : 25-12-07 09:26

hmm..
ik ga nu naar de manege, en ik ga in de kleine binnenbak rijden (er is ook een grote half open).. ik ga het wel proberen.
misschien als ik een kwartier of wat galopeer dat het scheelt.

ik ga ook aan mijn pa voorstellen over dat longeerlijn..

ik laat hetj ullie weten....
doeg

**Geplaatst**: 25-12-07 09:28

Re: angst...

Geplaatst: 25-12-07 09:28

succes! en laat even weten hoe het ging....

**Geplaatst**: 25-12-07 10:27

Re: angst...

Geplaatst: 25-12-07 10:27

Ik was 2 jaar geleden ook van een paard afgevallen met als gevolg.. : Zwaar gekneusde rug. Als de dood op dat moment dat hij gebroken was, want ik kon niets meer.
Paar weken niet meer kunnen rijden op mijn eigen paard.

3 maanden niet durven rijden op dat paard. Paard was van de buren. En ze hadden er geen tijd meer voor, maar wel elke keer hinneken wanneer ik langs fietsten.

Toen heb ik de knoop door gehakt. Dit was mijn schema toen.
1. Maand lang lekker longeren. Veel aandacht geven.
2. Na een maand eerst longeren. Toen er op. ( aan longeer lijn, veel mensen erbij ) Alleen maar gestapt half uur lang. Wat was ik toen trots op mijn zelf om er weer op te zitten.
3. Na 2 weken nadat ik dat gedaan had. Stukjes draven aan longeerlijn.
4. Nadat ik dat 2 weken gedaan had. Het zelfde nog gedaan, maar wel uitstappen los.
5. Na een weekje toen ben ik ook gaan draven kleine stukjes los.
6. Na 2 weken ben ik weer aan de longeerlijn gegaan, want ik wou galoperen. Oh wat was ik bang. Toch had ik het doorgezet. Paar rondjes gegalopeerd. WAT WAS IK TROTS!!!!
7. Na een week dat gedaan. Ben ik helemaal los gegaan. Ook galop. Wel nog mensen erbij.
8. Dat nog maand volgehouden.
9. Toen ben ik helemaal alleen gaan rijden. Niemand er meer bij.
10. Na een weekje dat gedaan te hebben, ben ik naar les gegaan.

Het heeft dus ong. 4 1/5 maand geduurd voordat ik weer alle vertrouwen in dat paard had.

Ik zie jou er ook heel onzeker op zitten. Ga eens met grondwerk beginnen.
Jullie moeten eerst vertrouwen krijgen in elkaar, want je raakt nu alleen maar banger.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-12-07 12:02

Re: angst...

Geplaatst door de TopicStarter : 25-12-07 12:02

halloo
daar zijn we dan
heeell trots
ik heb 50 minuten gereden Knipoog

waarvan 7 minuten in galop
hmm zo klinkt het best weinig.
toen ik in de bak zat, gelijk na 2 rondes (waarvan 1 volte (A) ) gedraaft en na 5 minuten gegalopeerd. Ik zat wel weer naar voren dus paard viel gelijk uit galop. Ik nam een kerstlied in mijn hoofd Haha!

en ging rechtop zitten, extra op mijn houding letten, en daar gingen we.
het ging echt heel goed
alsnog 3/4 van de tijd op een volte gezeten maar ik ben trots op de stukken rechtuit die ik heb gedaan Lachen

mijn pa heeft wel in de bak gestaan, hij wou eruit (ernaast staan) maar ik vroeg of hij binnen bleef en dat deed hij Haha!

ik wil graag zo snel mogelijk vertrouwen.. ik wil graag 10 wp's halen. Dat ik L startgerechtigd ben. Ook al ga ik dan nog geen L starten ;P

**Geplaatst**: 25-12-07 12:11

Re: angst...

Geplaatst: 25-12-07 12:11

super om te horen!!

**Geplaatst**: 02-01-08 21:48

Re: angst...

Geplaatst: 02-01-08 21:48

hoe gaat het nu met rijden?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-01-08 21:56

Re: angst...

Geplaatst door de TopicStarter : 02-01-08 21:56

jah...
zaterdag had ik les, was de vrachtwagen er om mest te halen...
van mijn juf moest ik er gewoon langs en praten tegen het paard (paard dee hélémaal niks)
en verder goed
alleen gister wat minder, maar op het einde wel weer goed gegallopeert.
En vandaag voor mezelf gereden en na 10 minuten goed in galop
(wel met bibbers) ik was heeel trots op mezelf
en na 30 minuten uitgestapt (heb wel gister een dag vrij gegeven, toen ging ze door de paddock joh!!! bokbok, mijn pa stond daar maar... met zweepje omlaag... paard deed het allemaal zelf, was ook wel goed voor d'r)

**Geplaatst**: 02-01-08 21:57

Re: angst...

Geplaatst: 02-01-08 21:57

haha gelukkig dat het zo goed gaat:D

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-01-08 21:58

Re: angst...

Geplaatst door de TopicStarter : 02-01-08 21:58

soms als ik bang ben ga ik extra tegen me paard banketstaaf terwij die niks eng vind,
gewoon zo: 'goed zo, meisje, braaf zo meisje, knap he?' en dan word ik ontspannender en het paard vind het geloof ik alleen maar gezellig.
en als ik niet kan praten, misselijk ofzo (ja ik fok mezelf wl op ja) dan neem ik een liedje in mijn hoofd

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-01-08 21:59

Re: angst...

Geplaatst door de TopicStarter : 02-01-08 21:59

ja, zeker weten Haha!

13 januari weer wedstrijd Haha!

**Geplaatst**: 03-01-08 00:48

Re: angst...

Geplaatst: 03-01-08 00:48

Super hoor! Goed dat je het zingen ook mee neemt!!! Dapper van je!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-01-08 06:56

Re: angst...

Geplaatst door de TopicStarter : 03-01-08 06:56

dank je

**Geplaatst**: 03-01-08 09:14

Re: angst...

Geplaatst: 03-01-08 09:14

zingen en praten tegen je paard is eigenlijk het zelfde als, diep in en uit ademen, hele lange zinnen maken met 1 ademhaling heel diep in ademen, dan de zin maken, kan overal over gaan en nergens over, boodschappen doen, wat heb ik gegeten wat wil ik eten, voor als je geen liedjes meer weet, leuk dat je al meer vertrouwen krijg. OK dan!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-01-08 10:04

Re: angst...

Geplaatst door de TopicStarter : 03-01-08 10:04

kom net terug van les
moest me teugels 15 cm langer doen dan ik normaal heb (heb haar te strak) en gewoon over de hoefslag, óók langs de ponys (aan de zijkant, waar de ponystands staan, waar ze met kettingen rammelen enzo)
L'esje reageerde nergens op. was veel beter met langere teugel (al deed ik hem wel regelmatig wat korter)
op het einde uitdraven, moest mijn ene hand bij het gespje houden en andere hand op mijn bovenbeen. doodeng!!!
maar toch gedaan (wel de teugels in mijn hand verborgen zodat ik ongeveer 10 cm korter had, zag de juf wel maar zij ze niks van) bijde kanten en uitstappe
in totaal iets van anderhalf uur gereden Haha!

(en pittig lesje dus ook)

**Geplaatst**: 03-01-08 10:14

Re: angst...

Geplaatst: 03-01-08 10:14

Goed om te horen!! Fijn dat het wat beter gaat. Hou vol en bedenk dat iedereen weleens bang is.