Ga je niet blindstaren op schuimen. Schuim hoeft helemaal niet positief te zijn. Voorbeeld: mijn ruintje schuimde zich een ongeluk toen hij de eerste keren zijn bit in had (mooie helder witte, luchtige vlokken aan 2 kanten), en knabbelen en knarsen als een malle. Inmiddels is er meer rust, hij "kauwt" minder, geeft zelf na en is ontspannen, en voila: weg schuim! Mooi toch, voor mij dus juist een goed teken!
Kauwen op een bit is overigens ook niet goed, want als het goed is ligt het bit niet in de buurt van tanden (dus hij 'kauwt' sowieso niet op het bit), dan zou hij dus met zijn tong en lagen 'proberen' om het bit in een andere positie te brengen (te verwarren met kauwen) wat dus geen constante aanleuning teweeg brengt, in tegendeel. Bovendien is het voor een paard totaal onlogisch om zware inspanning te leveren en te kauwen (eet-reflex). Als een paard in de vrije natuur draaft kauwt hij ook niet, hooguit in een rustige stap. En een bit is geen eten, waarom willen we dan gekauw zien??
Een paard wat nageeft en zijn mond ontspannen gesloten heeft DAT is het ideaal plaatje (met of zonder bit) en niet het schuimen (vaak in combinatie met teveel speeksel (vergeten door te slikken)). Succes met rijden!