Vajramani schreef:Op dat moment wordt ik afwachtend, durf ik mijn benen er niet aan te doen omdat ik weet dat ze explodeerd. en dat is dus fout. Zij merkt dat ik afwachtend wordt en pakt mij hiermee. Dit gebeurt voornamelijk in de voorwaartste overgangen.
Dit herken ik volledig. Sinds deze week is mijn paard mij ook aan het uittesten (we hebben haar pas drie maanden). Ze is niet meer zo voorwaarts als normaal, waardoor ik haar met mijn been voorwaarts probeer te krijgen. Op mn kuit reageert ze momenteel niet meer, waardoor ik haar moet schoppen of een tikje moet geven. Maar ik weet dat ze dan kwaad wordt en wil gaan bokken. Hierdoor wordt ik afwachtend en pak haar niet genoeg aan op zo'n moment. Ze doet het ook alleen bij mij
dus het probleem ligt bij mij
: ik moet daarom wat heldhaftiger gaan rijden de komende tijd om haar hier door heen te rijden.
Ze heeft een passend zadel (pas nog nagekeken door de zadelmaker), ze is los in de rug (zowel de DA als de zadelmaker vonden haar zeer los in de rug, dus dat is positief) en deze week is de paardentandarts langsgekomen. Dus deze 'factoren' zijn niet de reden waarom ze zich zo gedraagt.
@ TS: misschien kun je je paard (tijdelijk) alleen maar longeren of grondwerk met haar doen totdat de osteopaat en de degene met de wichelroede langs zijn gekomen? Want ik denk dat als je gaat rijden dat je haar duidelijk moet maken dat je dit niet pikt (dit is ook hetgeen waar ik zelf dus met mijn eigen paard aan moet gaan werken
), en dat durf je momenteel niet omdat je niet weet of er een medische reden is waarom ze zo bokt.
Als de osteopaat en degene met de wichelroede zeggen dat er lichamelijk niks aan de hand is, kun je altijd nog overwegen een reading met je paard te laten doen om te kijken waarom ze zich zo gedraagt.
Wat je zegt over dat trappen naar andere paarden herken ik van mijn vorige paard, die zich ook zo een tijdje gedragen heeft. Jesse gedroeg zich keurig als we alleen (dus zonder andere paarden) in de bak reden, maar zodra er andere paarden in de bak reden ging ze in de buurt van die paarden bokken of naar die paarden trappen. Juist op die momenten durfde ik haar niet aan te pakken omdat ik bang was dat ze dan een ander paard zou verwonden. En madam had dat natuurlijk in de gaten
en ging juist tijdens die momenten van mijn bangigheid (dat andere paarden gewond zouden raken) misbruik maken. Juist dan moest ik alle moed verzamelen om haar eens op haar nummer te zetten. Na een tijdje is ze er mee opgehouden en heeft ze het daarna ook nooit meer gedaan.