Pensionnetje schreef:Het enige nut dat ik me kan bedenken om de slof te gebruiken is voor paarden die inmiddels zoveel truukjes hebben geleerd om het bit niet aan te willen nemen (lees verkeerd afgericht) dat ze alleen op botte spierkracht te rijden zijn. In dat geval kan er tijdens het her-africhten van een paard een slof prettig zijn. Maar dan alleen op momenten dat het paard de truukedoos opentrekt. Dan gaat men niet voortdurend "hangen" aan de slof (zoals zovelen) maar staat de slof op een bepaalde lengte afgesteld en pas als het dier te sterk tegen de hand komt treed de slof in werking.
Uiteindelijk dient een slof slechts tijdelijk in de africhting te worden geruikt, met veel beleid, eerlijkheid en mildheid. Zelf ben ik er geen voorstander van en zie het gebruik van een slof als een tekortkoming of luiheid van de ruiter.
Hier ben ik het HELEMAAL mee eens!
Al moet ik zeggen dat de manier waarop Yamcha de slofteugel gebruikt wel interessant vindt. Dan gebruik je het alleen als begrenzing, zodat je leert een paard niet over de buitenschouder weg te vallen. Maar dan nog denk ik: als je als ruiter goed genoeg bent, moet het ook zonder kunnen.
En als ondersteuning voor de diagonale hulpen.

) en gaat ie alle kanten op behalve de goede. Op zulke momenten pak ik de slof uit de kast en stel m dan zo in dat als hij met zn hoofd horizontaal is hij begint in te werken en zo dus niet tegen mijn neus aankomt. De rest los ik op met been.