Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

 ga ik veel meer vooruit en na een paar dagen merk ik al dat ik weer les nodig heb....gister eindelijk m'n ouders overtuigd en ik mag vanaf nu twee keer per week! 
 ) Ik heb best een moeilijk paard, en af en toe zie ik het gewoon niet meer zitten en denk ik: waarom koop ik niet een gewóón paard waar ik gewóón mee kan rijden... Mattias is een eeuwige optimist en hij krijgt me altijd weer aan de gang. Ook al moeten we eindeloos hetzelfde werk doen, hij gaat gewoon stug door. Zijn motto:
                                                         
 )maar soms...
 ) door de huiskamer gaan galloperen met m`n ogen dicht en proberen dat moment te voelen waneer je de hulpen moet geven. Vervolgens ga je oefenen op je paard. En dan kom je er achter dat het makkelijker gaat van uit een galops appuyement. Het duurt een tijdje maar op een gegeven moment krijg je precies de feeling waneer je welke hulpen moet geven. Nu ben ik weer met een jong paard begonnen en dan gaat alles plotseling een stuk makkelijker omdat ik al een stuk wijzer ben geworden van mijn eerste paard. Perry is 4 maar maakt een galops changement als ik hem dat vraag. Niet dat ik dat dagelijks doe maar gewoon door een andere manier van trainen (meer voorbereidend op het zwaardere werk) kost het hem geen enkele moeite. Ik doe eigenlijk met hem niks anders dan basiswerk. Stap, draf, galop en veel tempowisselingen. Hem goed op het achterbeen krijgen met een lichte open aanleuning. Ik ben nu echt heel pietluttig geworden, de basis moet dus echt perfect zijn, anders doe ik geen enkele oefening. Uit het verleden heb ik dus geleerd dat je er met kunstjes rijden niet komt.                                                         
 
 kom je een eind!                                                         
! 
 
                                                         
  Hij zit af en toe in het buitenland, maar verder kan ik eigenlijk altijd terecht.