Bokt.nl

**Geplaatst**: 17-07-02 13:49

Geplaatst: 17-07-02 13:49

marloezzke schreef:
even verder nog een vraagje: wie heeft er ervaring met de slof, zelf heb k er wel eens mee gereeden maar dan op een al wat ouder paard, maar ik vroeg me af of iemand er ervaring mee had bij jonge paarden en wat het effect was.

Ik heb ook zo'n paard net als jij, kop omhoog en rug eruit drukken...
Een tijdje heb ik gereden met een slof, met als resultaat dat het nu helemaal bar slecht is.

Een bekende dressuurruiter bij ons uit de regio kent mij en mijn paard goed, en heeft me ervan verzekerd dat het rijden met slof verslavend werkt, maar dat het geen enkel nut heeft.
Je paard weet precies wanneer de slof er wel of niet om hangt, en reageert daar erg sterk op. Mij is aangeraden om een correctiebitje te gaan gebruiken. Ik heb net naar de KNHS gebeld, met dit bit mag je ook op officiele dressuurwedstrijden starten.

Succes ermee!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-07-02 10:21

Geplaatst door de TopicStarter : 18-07-02 10:21

mijn paard mankeert niks, niet banketstaaf bedoeld tegen jullie, maar we hebben we hem zoals ik al zei, een paard weken geleden laten onderzoeken en er mankeerde niks aan. Geen vaste spieren geen afweikingen aan zijn verdere lichaam en dergelijke. Maar het kwam er op neer dat hij het gewoon niet snapt.

Maar mijn vraag was ook of jullie tips hebben om het voor hem makkelijker te maken. Dus mensen die er ervaring mee hebben...........

**Geplaatst**: 18-07-02 11:36

Geplaatst: 18-07-02 11:36

Ik kan mij niet onder de ervaren ruiters meten met advies.

Mijn paard geeft ook heel moeilijk na. Heel even en dan hup koppie weer omhoog. Ook hij mankeert niets. Als mijn instrukteur op hem rijdt krijgt hij hem er wel na 10 minuten met wat protest goed doorheen en dan loopt hij super. Maar, de goede man heeft benen als staalkabels en daar kan ik niet tegenop.

Ik rijd al een tijdje met tiedemannteugel. Soms denk ik dat ik er nooit vanaf kom. Met slof is mij afgeraden. Als ik met slof rijd, dan hoef ik hem nauwelijks te gebruiken alsof hij het weet. Mijn paard heeft de neiging om onder mij uit te lopen. De eerste 10 minuten laat ik hem in een flink tempo draven totdat hij ontspant. Ziet er niet zo netjes uit, maar dan komt hij wel naar beneden, daarna neem ik pas de teugels goed op maat.

Mijn paard is snel afgeleid en wil alles zien en meemaken, waardoor ik ook denk dat hij daardoor die kop graag omhoog wil hebben. Ik leer nu steeds sneller op hem reageren en streng te zijn. Op het moment dat hij zijn neus eruit drukt, moet ik been geven en streng zijn als hij niet meteen reageert, een kleine ophouding en zorgen dat ik hem niet te lang vasthoud. Ben ik iets te streng met mijn handen (moet nl zorgen dat ik niet verkramp omdat ik dan juist heel erg veel met hem bezig ben) ben ik hem weer kwijt.

Is hij in een dwarse bui, moet ik ook wel eens met druk gaan rijden, totdat hij het opgeeft, maar dan wel meteen zelf nageven op het moment dat hij reageert. Volgens mijn instrukteur is het samenspel en gaan ontdekken wanneer ik wat moet doen om hem zover te krijgen, me niet laten foppen omdat hij al lang heeft geleerd hoe hij zelf het liefste loopt en dat voortdurend probeert voor elkaar te krijgen.

Tijdens het lichtrijden moet ik proberen zo min mogelijk in het zadel te komen, zijn rug zoveel mogelijk vrij laten. Ik heb de neiging te streng te gaan zitten en niet losjes ontpannen te blijven. Ik merk dat hij hier heel goed op reageert. Op het moment dat ik voel dat hij zich ontpant in zijn rug gaat hij ook goed nageven. Als ik dan iets te veel ontpan in mijn hand, ben ik hem heel snel kwijt.

Dus voor mij, de rug zo min mogelijk belasten, bijna niet aanraken ( o zo moeilijk) ietsie ontspannen in de hand en niet te veel ineens als hij nageeft, hem niet het tempo stiekum steeds iets laten verhogen (kan hij er onder uit) en blijven spelen met de teugels en veel figuren rijden, tempowisselingen, halthouden en achterwaarts laten gaan. Mijn paardje moet je blijven rijden, effe er zelf niet bij en BAM ben hem weer kwijt. Hem terugrijdn in tempo door het ritme in lichtrijden te veranderen, dus iets sneller of langzamer dan zijn ritme. En veel oefenen.

Ik heb een paar lessen alleen maar mogen staan in de beugels (dan pas voelde ik hoe het mijn evenwicht was gesteld!) maar mooi dat hij na een paar rondjes al mijn hand begon op te zoeken.

Jawel ik weet goed dat het helemaal aan mij ligt en door mijn ruiterfouten is hij slim geworden en bepaalt wat hem het beste past en heeft heel wat truckjes bedacht. Ik moet echt rekening houden met de rug. De rug, de rug.

Zoals mijn instrukteur zegt, hij is niet geboren met een mens op zijn rug en voor hem al moeilijk genoeg om zich daaronder te ontspannen, de last te dragen en zijn evenwicht te behouden en daar moet ik voor zorgen om het dat voor hem zo makkelijk mogelijk te maken.

Zodra hij gaat snappen dat het voor hem veel makkelijker is om na te geven en te ontspannen (waardoor ik ook weer veel makkelijker hem kan rijden en zelf ontspannender blijf) zal het steeds sneller gaan. Onder het rijden beloon ik hem ook voortdurend met stem.

Ik hoop dat je er wat aan hebt. Geen paard is het zelfde en leren ontdekken hoe je dit paardje gaat rijden, waar de knopjes zitten en hoe in te spelen op zijn reakties. En rustig blijven. Als ik ongeduldig word als hij weer zo super slecht loopt en doordramt dan wordt hij kwaad en wordt het vechten. Ik verlies, want ik ben gesloopt als ik afstap en hij niet hoor.

Ik longeer wel regelmatig met gougue, laat hem veel heuveltjes lopen.

Mijn aandacht is gericht op zijn rug.

Succes