Maar eeuwige discussies is wel vervelend. Ik heb eigenlijk wel graag als iemand zegt wat je verkeerd doet, omdat ik meestal vrij onzeker ben. Als ik naar foto's van mij op mijn paardje kijk, zie ik altijd direct wat er fout is (b.v.b. bene die ietsje te veel naar voren zwiepen en zo) Als je op je paard zit, zie je het niet zo gemakkelijk. Ik heb ook een tijd geen lessen genoemen en op mijn eigen gaan rijden. Daar merk je ook wel aan dat je na een tijdje een eigen stijl begint te krijgen. Dus ik was blij om weer eens les te krijgen (van een professionele instructeur).
Ik kan zelf ook wel eens zeggen: 'kan het dat je paard zich wat verzet tegen het bit, hij trek zo terug?' (of weet ik veel, kan nu geen concreet voorbeeld vinden). Maar ik probeer het wel altijd vriendelijk te vragen. De meeste mensen vinden dat niet erg. Van mij mogen ze ook wat over mij zeggen. Je moet het wat kunnen relativeren.
Iemand uit ons dorp b.v.b. heeft zelf gezegd dat ze absoluut niet tegen kritiek kan (wel dapper om dat zelf toe te geven) en ze kan dus ook geen lessen nemen. Nou ja, dat is aan haar rijstijl te merken! Ze koopt om de week nieuwe paarden omdat ze allemaal 'te moeilijk' zijn. Dat vind ik ook geen doen, dus beter verdragen dat iemand je zegt wat er juist is en niet. Ik bergrijp wel dat je liever adviezen krijgt van een instructeur waar je op kan vertrouwen dan iemand die toevallig staat toe te kijken.

Femke