QQQQ schreef:Tegenwoordig is er lekker veel discussie over het al dan niet achter de loodlijn rijden van je paard. In extreme gevallen noem je het LDR (laag-diep-rond) en anders gewoon achter de loodlijn.
prima, feitelijke constatering.
Citaat:
FEI reglementen zijn duidelijk. Paard moet met de neus vóór de loodlijn lopen. Na druk van professionele ruiters is hier “of òp de loodlijn” aan toegevoegd, iets waar klassieke trainers als van Loon fel tegen geprotesteerd hebben. FEI reglement is geschreven met de klassieke richtlijnen als fundament.
prima, maar te beperkt. Er staat meer in die reglementen.
Citaat:
Veel van de huidige topruiters trainen hun paarden mbv LDR. Opvallend is het aantal paarden dat zelfs in de wedstrijden op het hoogste niveau met uitzondering de neus voor de loodlijn houden. Vrij consequent blijven de neuzen achter de loodlijn (pol ook meestal niet hoogste punt) en mag je blij zijn als de neus eens aan de loodlijn komt. De jury maalt er niet naar.
Jouw mening, niet gestaafd door bewijs hier.
Citaat:
Nu komt de vraag van een deel van de huidige top om die regel “voor de loodlijn” maar te schrappen. Rede heeft iets weg van “onze paarden zijn dè toppaarden. Ze zijn zó goed getraind en zo gespierd dat ze niet voor de loodlijn kùnnen lopen!”. Dit klinkt als turners die zeggen:”Wij zijn zo goed en springen zo hoog, dat we niet binnen de lijntjes kùnnen blijven, dus dat mag niet meer afgestraft worden.”
idem.
Citaat:
Met de kap die erop getraind wordt (we kijken even alleen naar hals ontwikkeling) maakt een paard veel indruk. Het zou kunnen dat ie daardoor fysiek niet meer in staat is die neus eruit te krijgen. Het kan ook puur aan de ruiter liggen, maar aangezien die zo kundig zijn, gaan we er maar vanuit dat daar het probleem niet zit.
speculaties.
Citaat:
Is zo’n zware halsontwikkeling dan wel gunstig? We willen met dressuur goed ontwikkelde, elegante soepele paarden maken. Vergelijkbaar met turners, of Martial Arts meesters.
volledig mee eens
Citaat:
Met functionele bespiering, niet persé dikke bespiering. De extreme halzen die men tegenwoordig zo beloont in de dressuur hebben meer weg van bodybuilding: Spieren voor de show! Dik, maar niet persé krachtig en functioneel, nee, ze zitten vaak in de weg.
voorlopig zie ik hier geen bewijs van. Zie ook mijn foto's.
Citaat:
Zit de dikke, met LDR getrainde hals het paard dusdanig in de weg dat die neus er niet meer uit gereden kan worden?
conclusies jouwerzijds dat die spieren door LDR komen. Ferro met zijn enorme kap werd zeker niet LDR gereden
Citaat:
Zo ja: Is het paard dan wel zo atletisch als wij het willen hebben? Zo nee: waarom is het dan zo onmogelijk de neus er tijdens de wedstrijden uit te rijden?
dat vind ik een leuke vraag. Noukie geeft iig een deel van een antwoord, soms kies je voor lossigheid in het hele lijf boven die heilige LL.
Citaat:
Paarden zijn wat veranderd, door dressuurgerichte fok etc, maar niet dusdanig dat dit het verschil verklaard. Er zijn ook ruiters die het wel voor elkaar krijgen, maar die scoren toch vaak opvallend lager (op elk niveau). Rijden die per definitie slechter of lopen ze gewoon wat achter op de mode?
fundering?
Kortom, jij beweert hier eea:
- achter de LL rijden in de ring scoort en voor de LL rijden scoort niet
- een zware hals komt door LDR
Verder zie ik niets terug komen over show versus functionaliteit (Noukie's antwoord doet dat dus wel), wel een hoop kritiek op LDR en die heilige LL dus. Kortom, als ik niet over LL wil praten, ben ik hier snel uitgediscussieerd.
Ik wil best een discussie aangaan over wat zwaar moet wegen in de ring, en de LL discussie hoort daar idd bij, net zoals lossigheid, vertrouwen, plezier, gedragenheid, en noem nog maar wat dingen. Maar dan stel ik ook voor om dat IRL te doen, kunnen we meteen de discussie over die prachtige oude foto van de vorige bladzijde voeren.