wat is een correcte aanleuning?
Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
- ibikus
- Berichten: 20688
- Geregistreerd: 15-05-01
Geplaatst: 23-09-04 12:27
Je hebt daar eigenlijk iemand voor op de grond nodig die je precies zegt wanneer je 'vast' moet houden en wanneer je moet ontspannen.
Het paard moet leren dat de energie die jij er achter in stopt omgezet moet worden in activiteit en niet in snelheid. Die energie die je er in stopt krijg je in het begin altijd even terug in de hand, de truuk is echter om niet te gaan trekken of vast te blijven houden. Maar om het paard op de juiste momenten te begrenzen of 'los' te laten. Zo komt hij aan elkaar ipv dat ze in 3 stukken hun rondjes maken en als ze aan elkaar komen dan wordt die bovenlijn van sprong tot oor aangespannen en dus dat ene stukje ook aangesproken.
Laatst bijgewerkt door ibikus op 23-09-04 12:31, in het totaal 1 keer bewerkt
- caro_vt
-
- Berichten: 3605
- Geregistreerd: 02-02-03
Geplaatst: 23-09-04 12:30
Sjuimpje schreef:Als je nog nooit met dat stukje 'opleiding' bezig bent geweest is het heel erg moeilijk om er alleen naar toe te rijden.
Je hebt daar eigenlijk iemand voor op de grond nodig die je precies zegt wanneer je 'vast' moet houden en wanneer je moet ontspannen.
=> Dus een instructeur zoeken die je hierbij kan helpen, hier rekening mee houdt, tot je zelf het gevoel 'vasthebt'.
- Remember
-
- Berichten: 6005
- Geregistreerd: 13-06-03
Geplaatst: 23-09-04 12:35
Sjuimpje schreef:Als je nog nooit met dat stukje 'opleiding' bezig bent geweest is het heel erg moeilijk om er alleen naar toe te rijden.
Je hebt daar eigenlijk iemand voor op de grond nodig die je precies zegt wanneer je 'vast' moet houden en wanneer je moet ontspannen.
Inderdaad. Wist in theorie wel hoe ik het op moest lossen, maar zonder iemand die je er bij begeleidt kom je er gewoon niet. Je gevoel komt niet altijd overeen met de werkelijkheid, je moet constant bijgeschaafd worden. Ze geeft mij weleens het gevoel het los te laten, terwijl ze dan eigenlijk net iets achter mn hand en been kruipt. Vooral in het begin 'fopte' ze me wel eens, omdat je dan denkt dat ze eindelijk loslaat terwijl ze op dat moment alleen het probleem verschuift. En op zó'n moment moet je iemand langs de kant hebben die je er even op wijst dat dat niet loslaten is, terwijl je het wel zo wilt voelen... Nu weet ik dat, en zo blijf je je gevoel ontwikkelen, maar dat kan alleen met iemand vanaf de grond die er het 'oog' voor heeft.
- ibikus
- Berichten: 20688
- Geregistreerd: 15-05-01
Geplaatst: 23-09-04 12:44
ik zit nu in een fase dat mijn jonge paard wel top van achter naar voren is en steeds meer berg op komt.
In dit stukje is zijn balans echter weer een stukje minder en ik ben geneigd om hem daar dan in vast te blijven houden om hem te helpen terwijl hij het daarin juist zelf moet uitzoeken zodat hij nog meer op eigen benen gaat lopen. Ik ben de afgelopen maanden echter alleen maar bezig geweest om hem snel, sneller, snelst te krijgen en ik moet er enorm aan wennen dat hij nu echt voorwaarts denkt en ik dus niet meer elke pas hoef te regelen.
Echt crisis hoor, zo moeilijk als paardrijden is
- caro_vt
-
- Berichten: 3605
- Geregistreerd: 02-02-03
Geplaatst: 23-09-04 12:45
je instructie geeft aanwijzingen die je opvolgt. als hij/zij vindt dat je paard een bepaald iets goed doet (en dat ook tegen jou zegt) kan je zelf stilletjes aan dat gevoel dat je toen had proberen terug te vinden.
dan kan als jij denkt dat ie het goed doet dat tegen je instructie zeggen waarop die dat kan bevestigen of corrigeren , tot je er zelf mee weg bent!
- Remember
-
- Berichten: 6005
- Geregistreerd: 13-06-03
Geplaatst: 23-09-04 12:49
sjokkemeule schreef:Heb nu ik nadenk wel een mening...
als je paard mooi luistert, mooi onder je zit blijft en de kant opgaat die jij wilt....
dan ben je al een heel eind denk ik.....
Haha, vind dit soort een droog stukje humor! Wij zitten hier allemaal met crisis omdat het paard en zus, en zo, en dan nog met dit en dat moet lopen en jij bent gewoon al lekker tevreden als je normaal rond kunt sturen. Heerlijk, wou stiekem dat ik er nog zo over kon denken
, zou het hele paardrijden gebeuren een stuk makkelijker maken! - sjokkemeule
-
- Berichten: 1012
- Geregistreerd: 01-06-04
- Woonplaats: Geesteren
Geplaatst: 23-09-04 12:55
Remember schreef:Haha, vind dit soort een droog stukje humor! Wij zitten hier allemaal met crisis omdat het paard en zus, en zo, en dan nog met dit en dat moet lopen en jij bent gewoon al lekker tevreden als je normaal rond kunt sturen. Heerlijk, wou stiekem dat ik er nog zo over kon denken
Je moet ergens beginnen vind ik, komt de rest vanzelf. Werkte vroeger ook...
Ze hebben het mij miljoenen keren uitgelegd hoor, snap er nog geen snars van, en toch scoorde ik puntjes op wedstrijden, dus ergens deed ik het wel goed.
Je moet ook een paard hebben dat op dat niveau kan en wil presteren....
- Remember
-
- Berichten: 6005
- Geregistreerd: 13-06-03
Geplaatst: 23-09-04 12:56
kattebeest schreef:Dat is het net, hoe verder je raakt in de paardensport hoe gecompliceerder het wordt
Maar ook hoe leuker, want het gevoel dat je ervan krijgt als het dan goed gaat wordt steeds lekkerder! Eigenlijk is het gewoon verslavend, heb je eens aan dat goede gevoel mogen proeven blijf je ernaar verlangen...
- ibikus
- Berichten: 20688
- Geregistreerd: 15-05-01
Geplaatst: 23-09-04 12:58
Ik denk ook regelmatig met weemoed aan de tijd dat ik gewoon met losse teugel door het bos heen sjeesde en hoewel ik nog regelmatig mijn recordtijd rondje duinen probeer te verbeteren, het haalt het niet bij een fikse dressuurtraining (in de bak of in het bos).....
- Remember
-
- Berichten: 6005
- Geregistreerd: 13-06-03
Geplaatst: 23-09-04 13:05
Maar goed, volgens mij dwalen we zo wel een heel eind af van waar het topic over gaat
- Janski
-
- Berichten: 6497
- Geregistreerd: 03-03-04
Geplaatst: 23-09-04 14:28
Tyrza zou jij mij willen uitleggen hoe jij bij jonge paarden toewerkt naar een goede aanleuning. En dan meegenomen dat het paard de achterhand en rug nog gedeeltelijk moet ontwikkelen maar wel de juiste drang naar voren heeft en vlot aan het been is.
Stel je hebt dit :
Citaat:Allereerst hoort een paard een impuls te hebben, waarbij het paard zo scherp is voor het been, dat het een onmiddelijke, controleerbare reactie geeft op een beenhulp/zithulp.
Maar nog niet dit:
Citaat:Het middenstuk, de rug, is hierbij van groot belang: door het impuls en ondertreden van de achterbenen krijgt de rug een dragende functie. Mede hierdoor wordt de oprichting geprikkeld.
Kortom hoe krijg je die verbinding goed?
En dan nog een vraag: als ik jou verhaal lees werk je eerst aan nagefelijkheid en daarna komt pas de aanleuning..
Kan je aanleuning hebben zonder nagefelijkheid?? Vraag me niet waarom maar ze hebben mij wijsgemaakt dat je met een goede rustige aanleuning makkelijker een nageefelijk paard hebt en dat voor correct nageven een goede aanleuning belangrijk is.
Heb ik het verkeerd begrepen of ie het een kip ei verhaal waar de menignen over verdeeld zijn?
- Nerwen
-
- Berichten: 16039
- Geregistreerd: 02-09-03
Geplaatst: 23-09-04 15:02
sjokkemeule schreef:Heb nu ik nadenk wel een mening...
als je paard mooi luistert, mooi onder je zit blijft en de kant opgaat die jij wilt....
dan ben je al een heel eind denk ik.....
Geld ook voor mij. Ik rijd ook met 'gevoel'. Niet uit boekjes (wel met les natuurlijk). Ik kan alleen wèl een beeld geven van hoe een paard dressuurmatig hoort te lopen: (stukje komt uit een ander topic, wel zelf geschreven
) De respons van het paard, welke dat ook is, maakt het de ruiter alleen maar moeilijker en zij gebruikt vervolgens brute kracht of neemt de foetushouding aan, waardoor ze het weer moeilijker maakt voor het paard. Gelijdelijk komen ze zo in een neerwaartse spiraal terecht. Wanneer ze het uiteinde hebben bereikt, hebben paard noch ruiter nog enige bewuste keuze met betrekking tot wat ze doen. Ze zitten dan in de greep van de adrenaline en handelen vanuit hun vechten- of vluchtenreflexen.
Het paard kan de richting van deze spiraal zelden of nooit omkeren, zodat het aan de ruiter is om weer in de spiraal naar boven te gaan. Ze moet haar zit anpassen, zodat haar zitvlak, handen en benen op een veel positievere manier in kunnen werken. Op die manier roepen ze reflexen op die precies tegengesteld zijn aan die in de spiraal van groeiende spanning.
Het paard tilt zijn rug op om contact te zoeken met het zitvlak van de ruiter en vult die op zodat zijn rug hoger en breder aanvoelt. Zijn ribbenkast en buik ontspannen zich zodat zijn ademhaling dieper en regelmatiger wordt, het ritme van zijn passen volgt, en vaak gepaard gaat met een ontspannen snuiven bij het uitademen. Terwijl zijn ribbenkast zich uitzet, zoeken zijn zijden contact met de benen van de ruiter. En wanneer het paard zijn rugspieren eenmaal heeft ontspannen, kan het ook de spieren van staart en hals loslaten. Zijn hals strekt en buigt zich om het bit aan te nemen. Wanneer het deze zoekende reflexen vertoont, wordt de bovenste lijn van zijn lichaam langer, waarbij het de banden uitrekt die van zijn staart tot aan zijn maantop lopen. In plaats van door te zakken als een hangmat, neemt het paard meer de vorm aan van een hangbrug en omdat zijn hele lichaam omhoog wordt gebogen, is het veel veerkrachtiger, waardoor de ruiter op zijn rug een heel ander gevoel krijgt. De banden worden in het midden omhoog getrokken omdat de uiteinden naar beneden worden getrokken. Het bevestigingspunt aan het heiligbeen verplaatst zich wanneer het bekken van het paard zich kantelt, waardoor kruis en staart dichter bij de grond komen. Het paard draagt zijn staart die bij iedere stap heen en weer zwaait. De gewrichten in de achterbenen buigen meer, waardoor ze de schokken beter dempen en waardoor het zijn achterbenen verder onder zijn lichaam kan brengen. Het bevestigingspunt aan de maantop verplaatst zich wanneer het de bovenlijn van zijn hals uitrekt vanuit de schoft, zodat de hals zich rekt en buigt om de majestueuze buiging (met de pol als hoogste punt) aan te nemen die we allemaal zo graag willen zien.
Het paard heeft spanning nodig om nageeflijk te worden. Een soort van gespannen ontspannenheid.
- Appie
- Berichten: 1124
- Geregistreerd: 23-05-01
Geplaatst: 23-09-04 15:33
Riant schreef:En dan nog een vraag: als ik jou verhaal lees werk je eerst aan nagefelijkheid en daarna komt pas de aanleuning..
Kan je aanleuning hebben zonder nagefelijkheid?? Vraag me niet waarom maar ze hebben mij wijsgemaakt dat je met een goede rustige aanleuning makkelijker een nageefelijk paard hebt en dat voor correct nageven een goede aanleuning belangrijk is.
Heb ik het verkeerd begrepen of ie het een kip ei verhaal waar de menignen over verdeeld zijn?
Volgens mij heb jij het goed begrepen
. Eerst aanleuning, dan nageeflijkheid. En de aanleuning komt vanuit het paard, niet vanuit de ruiter. - Tyrza
-
- Berichten: 10878
- Geregistreerd: 11-03-03
Geplaatst door de TopicStarter : 23-09-04 16:47
Riant schreef:Stel je hebt dit :
Quote:
Allereerst hoort een paard een impuls te hebben, waarbij het paard zo scherp is voor het been, dat het een onmiddelijke, controleerbare reactie geeft op een beenhulp/zithulp.
Maar nog niet dit:
Quote:
Het middenstuk, de rug, is hierbij van groot belang: door het impuls en ondertreden van de achterbenen krijgt de rug een dragende functie. Mede hierdoor wordt de oprichting geprikkeld.
Kortom hoe krijg je die verbinding goed?
overgangen rijden om de rug te stimuleren om te dragen, veel voltes voor de stelling en buiging (immers, als een paard gebogen -over het hele lijf- is, kan hij zich niet blokkeren in de rug/kaak).
Je heb wel gelijk, Riant, ik zit een stukje verder te denken dus het is goed dat je dit aanhaalt. Met name met groene paarden is dit uiteraard erg belangrijk
En dan nog een vraag: als ik jou verhaal lees werk je eerst aan nagefelijkheid en daarna komt pas de aanleuning..
Kan je aanleuning hebben zonder nagefelijkheid?? Vraag me niet waarom maar ze hebben mij wijsgemaakt dat je met een goede rustige aanleuning makkelijker een nageefelijk paard hebt en dat voor correct nageven een goede aanleuning belangrijk is.
zoals gezegd zit ik eigenlijk vanuit Tol zijn niveau te denken en dan ligt aanleuning en nageeflijkheid dicht bij elkaar, omdat dit paard al erg doorgereden is. De aanleuning oftewel het "aan de teugel zijn" komt uiteraard als eerste. Immers, zonder aanleuning is je paard ook niet bestuurbaar
- Tyrza
-
- Berichten: 10878
- Geregistreerd: 11-03-03
Geplaatst door de TopicStarter : 23-09-04 16:48
Appie schreef:Volgens mij heb jij het goed begrepen
Ik vind dat je gelijk hebt, en toch ook weer niet; eerst moet de ruiter aangeven wat deze van het paard verlangt, waarna het paard de hand opzoekt. Een paard gaat dat niet uit zichzelf doen
- Janski
-
- Berichten: 6497
- Geregistreerd: 03-03-04
Geplaatst: 23-09-04 18:20
In mijn idee moet de ruiter de aanleuning "bieden" door fijn contact met de mond te houden en een stabiele hand te bieden. Als het paard goed voor het been is dan rijd je het paard naar de hand toe waardoor het de aanleuning "neemt" en accepteerd en als prettig ervaart.
Dat een paard dat iets verder is die aanleuning op den duur gaat zoeken komt inderdaad bij het paard vandaan daarvoor is het IMO taak van de ruiter eerst de aanleuning te aan te bieden c.q. te vragen.
- Appie
- Berichten: 1124
- Geregistreerd: 23-05-01
Geplaatst: 23-09-04 19:40
Tyrza schreef:Ik vind dat je gelijk hebt, en toch ook weer niet; eerst moet de ruiter aangeven wat deze van het paard verlangt, waarna het paard de hand opzoekt. Een paard gaat dat niet uit zichzelf doen
Nee, dat is logisch
. Maar toch moet uiteindelijk de aanleuning vanuit het paard komen. De ruiter kan niet de aanleuning opzoeken, het paard moet hier zelf mee komen (en natuurlijk kan dit alleen gebeuren mits er door de ruiter goede hulpen worden gegeven) . - Appie
- Berichten: 1124
- Geregistreerd: 23-05-01
Geplaatst: 23-09-04 19:50
Tyrza schreef:Maar juist in deze oprichting kan er spanning ontstaan als het paard blokkeert in de kaak/hals/schouder. Het is daarom van belang het paard lossig in de rug te houden dmv correcte reactie aan het been/zithulp en het smakelijk blijven van de mond. Indien het paard te opgericht loopt, kan deze de rug niet correct meer gebruiken, vanwege het wegdrukken van deze rug. Op dat moment kies ik er dan voor het paard wat ronder in te stellen om zo weer ontspanning te krijgen.
Wat bedoel je met 'te opgericht'?
Als ik nu weer de nek als het hoogste punt neem, dan betekent dat niet dat de rug niet meer correct gebruikt kan worden. Juist als de nek daar is, heeft het paard een heel goed ondertredende achterhand (hankenbiegung) en kan de rug simpelweg niet worden weggedrukt. Gebeurt dat wel, dan betekent dat volgens mij dat of het paard dit nog niet goed aankan of dat er te weinig impuls is.
Op zo'n moment hoef je m.i. alleen even iets meer te geven (om het paard meer de ruimte te geven) en van daaruit weer verder te werken.
- joyce B
-
- Berichten: 16510
- Geregistreerd: 06-08-01
- Woonplaats: Net buiten een gehuchtje bij het bos ;)
Geplaatst: 23-09-04 20:45
Ik vraag dus geen oprichting, ik rijd en Moenira gaat zichzelf meer oprichten. Als je meer oprichting vraagt, mbv van hand/teugelhouding of druk, dan kunnen ze wel heel goed die rug wegdrukken, omdat het niet van achter uit de impuls komt en vanuit de ontspanning. Zodra je voelt dat een paard te veel oprichting neemt, door zich eruit te drukken, dan is ook mijn ervaring dat je dat weer beter krijgt door eerst weer laag te rijden. In lage halshouding krijg ik een pony makkelijker over de rug en ontspannen, dan in een hoge halshouding. Dan heb ik eerder het gevoel dat er iets wringt of blokkeert.
Ik heb nu met Moenira een aantal keren mogen voelen hoe het voelt als ze over de rug en opgericht lopen (natuurlijk is de oprichting relatief omdat ze nog zo jong en onervaren is) maar dat verschil voel je echt heel duidelijk! Als ze over de rug en opgericht loopt, dan voelt het echt alsof je paard aan het dansen is
Ik hoop dat ik zo leer rijden dat ik dat gevoel steeds vaker en makkelijker op kan roepen. En om daar van te genieten hoef je echt geen wedstrijden of oefeningen te rijden... simpel rondjes rijdend in de bak, of tijdens een buitenrit geniet je ook al 
- Tyrza
-
- Berichten: 10878
- Geregistreerd: 11-03-03
Geplaatst door de TopicStarter : 23-09-04 20:49
Appie"]
Wat bedoel je met 'te opgericht'?
Als ik nu weer de nek als het hoogste punt neem, dan betekent dat niet dat de rug niet meer correct gebruikt kan worden. Juist als de nek daar is, heeft het paard een heel goed ondertredende achterhand (hankenbiegung) en kan de rug simpelweg niet worden weggedrukt. Gebeurt dat wel, dan betekent dat volgens mij dat of het paard dit nog niet goed aankan of dat er te weinig impuls is.
Op zo'n moment hoef je m.i. alleen even iets meer te geven (om het paard meer de ruimte te geven) en van daaruit weer verder te werken.
[/quote]
dit:
[quote="Joyce B schreef:De oprichting komt voort uit het ondertreden en op de achterhand zetten. In mijn lessen vanuit korte stukjes verruimen en weer terugrijden.
Ik vraag dus geen oprichting, ik rijd en Moenira gaat zichzelf meer oprichten. Als je meer oprichting vraagt, mbv van hand/teugelhouding of druk, dan kunnen ze wel heel goed die rug wegdrukken, omdat het niet van achter uit de impuls komt en vanuit de ontspanning. Zodra je voelt dat een paard te veel oprichting neemt, door zich eruit te drukken, dan is ook mijn ervaring dat je dat weer beter krijgt door eerst weer laag te rijden. In lage halshouding krijg ik een pony makkelijker over de rug en ontspannen, dan in een hoge halshouding. Dan heb ik eerder het gevoel dat er iets wringt of blokkeert.
Even een persoonlijke vraag Appie (zeker niet denigrerend bedoelt): Wat rijd jij zelf? Je kent nml termen waar ik nooit van heb gehoord
Ik vertel alleen vanuit mijn eigen gevoel en interpretatie. Ben jij zo'n boekenfreak? (ik nml niet )