Bokt.nl

Janneke2 schreef:

Ninaphan schreef:

Hoi lieve mensen,
Graag zou ik jullie hulp krijgen bij het volgende probleem… ik krijg momenteel afwisselend les op 2 paarden en heb best wat problemen met galop en vooral oefeningen rijden in galop. De merrie waar ik op rijd gaat vaak harder en harder. Ik ben er achter gekomen dat ze dit doet wanneer ik niet mooi in balans zit dus daar kan ik aan werken. Ze loopt dan als het ware van me weg ( begrijpelijk).

Het kan een vluchtreatie zijn (mijn ruiter verstoort mijn evenwicht - naar voor!!).
Jouw evenwicht kan gaan over de lijn oor- schouder - harapunt - heup - bal van de voet.
... en graag deze lijn/ zitten in deze houding aanvullen met actieve buikspieren.
In principe zit je in deze houding in balans, door je bovenlichaam naar voor te brengen (omdat je het eng vindt, heel menselijk) gaat je zwaartepunt naar voor.

Wat ook van belang kan zijn, zijn je schouders. Bij sommige ruiters 'roteren' de schouders. Oplossing: twee teugels losjes in je binnenhand en pak de kamer van het zadel vast met je buitenhand.

Citaat:

Het andere paardje ‘valt’ nogal vaak in draf. Ik krijg dan van mijn instructeur te horen ‘ mas impulsion’ meer impulsie dus en ‘ meer werken met je benen. Maar daar knelt het schoentje want ik weet niet zo goed hoe ik dat moet doen basicly.

Drijvende kuithulpen - om de gedachte te bepalen 'twee kuiten naar elkaar toe bewegen'.
Als je dat idee te pakken hebt, werk je zo veel mogelijk met één kuit.
Afhankelijk van wat er precies mis gaat:
drijven met je buitenkuit als buitenachter landt,
of met je binnenkuit als binnenachter landt.

Zit ondertussen stil in het zadel!
Of nu ja: je bekken beweegt mee met het paard ('is stil tov het paard') (niet 'zadel poetsen'...!)
je bovenlichaam mag in de eerste fase van de galop iets naar voor
(als de hals naar je toe komt, 'ga jij er heen')
in de derde fase van de galop (vlak voor en tijdens het zweefmoment) houd je je bovenlichaam stil, maar laat je je rug hol worden, om bij het landen van buitenachter weer je buikspieren te gebruiken.

Enne: complimenten voor je vraag!
Lesgeven aan beginners is het moeilijkste wat er is en je kunt beter links en rechts informatie opvragen, dan rond te blijven tobben omdat je instructrice nou net één of twee dingen efkes heeft overgeslagen...

KiKiDo schreef:

Wat iedereen al schrijft: galop is voor het paard vaak al moeilijk en met een beginnend ruiter wordt het nog lastiger.
Het goede nieuws is, dat we dat allemaal hebben meegemaakt.

Moeilijk punt waar je zit hoor! Je wil lang genoeg kunnen galopperen om jezelf te verbeteren maar vaak haal je die afstand en dat ritme niet eens.

Meebewegen doe je om het paard niet te storen en hij in hetzelfde ritme kan blijven lopen. Zodra je stopt met meebewegen zal je zwaarder gaan zitten, en zal je paard ook stoppen in zijn beweging (terugkomen in tempo).
Voorwaartse drang wordt opgewekt door je beenhulpen. En uiteindelijk wel een stukje uit je lichaam. Maar als je stelt dat voorwaartse drang uit meebewegen komt, ben ik bang dat je gaat zitten duwen. Dat is juist niet de bedoeling. De kans is zelfs groter dat je juist tegen de beweging in gaat en je het paard stoort. Misschien ben je nu teveel aan het bewegen en vergeet je ontspannen mee te voelen.
Zitlessen op een gevorderd paard is hiervoor fijn. Dan staat er ook iemand op de grond die precies kan vertellen wat je moet aanspannen en ontspannen. Of misschien ken je iemand met een gevorderd paard waar je eens op mag om te voelen? Ook om reactie op beenhulpen mee te maken.
Als je het eenmaal hebt gevoelt, kan je het beter vertalen naar je lespaarden. Dan weet je waar je naar toe moet werken.

Eens.. heb je ineens het ritme te pakken. Tot die tijd leven we met je mee!

Toevoeging: misschien vind je het fijn om in verlichte zit te galopperen. Dan kan je vaak beter de druk op beide beugels voelen en regelen. Daar vanuit weer langzaam gaan zitten.