Mars schreef:‘Aan de teugel’ is voor verreweg de meeste manegemensen: zodanig druk/spelen/etc aan de voorkant dat paard achter de teugel duikt om aan het bit te ontkomen.
Ik zou willen vaststellen dat dit ook geldt voor veel niet-manegemensen.
Als je bij de manege waar ik sta in de lessen kijkt zou je ook af en toe denken: O jee, scheef, sloft, kop 3 meter voor het lichaam. Maar tijdens de eerste lock-down was de manege een paar weken gesloten voor klanten en heeft het personeel alle manegepaarden en ponies beweging gegeven. En kijk: ineens konden ze bijna allemaal netjes, nageeflijk en vlot door de baan. Het excuus "Hij kan het niet!" was daarna echt niet meer geldig.
En ik denk dat dat ik meer gevallen zo is: manegepaard is helemaal niet zo slecht er aan toe, maar toont verkeerd door de ruiter die er op dat moment op zit. Daar is overigens niets mis mee: mensen komen daar om te leren rijden, niet omdat ze al in het ZZ zitten.
Ik vond het ook eigenlijk altijd wel best om gewoon een uurtje te rijden, was blij met een ronde volte maar verder niet zo bezig met de rest. Maar omdat ik nu een eigen heb en we hopen om Bejaard Paard langer gezond te houden door hem zijn lichaam juist te laten gebruiken heb ik heel rap beter moeten gaan rijden. Voor beide een voordeel. En nog ben ik geen echt goede ruiter, maar we doen ons best.