Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-12-18 22:47

Re: Pebbles, wat is er toch met jou?

Geplaatst door de TopicStarter : 03-12-18 22:47

Als ik luister naar mijn gevoel dan is het dit:

Pebbles heeft 'trauma' overgehouden aan het zadel. Doordat het zadel zoveel pijn deed toentertijd, is ze altijd 'bang' voor de pijn. Lichamelijk is ze in orde, ze heeft geen pijn. Ze kan slecht tegen druk, dat doet haar mentaal pijn. Ze zet zich vast, de rug gaat vastzitten en dit heeft uitwerking in wisselende achterbenen rechts-links. Het lijkt altijd vanuit de rug te komen (is tot nu toe ook elke keer geweest).

Feit:
Nu ik bezig ben met grondwerk en minder/geen druk erop leg is ze al een jaar niet onzuiver geweest, geen gekke dingen gezien.

**Geplaatst**: 03-12-18 23:18

Geplaatst: 03-12-18 23:18

Dat is toch goed dan?

Mentale hulp bestaat ook gewoon voor paarden.

**Geplaatst**: 03-12-18 23:28

Geplaatst: 03-12-18 23:28

Het enigste wat er elke keer terug komt is ; met zadel waardeloos, al het andere gaat goed. Dus nu ook de laatste stap zetten en op de foto met die rug. Trauma’s gaan wel weer weg dus dit is het niet, het zit niet tussen de oren, het zit onder het zadel . Schuldgevoel is nergens voor nodig maar zet dan nu wel de volgende stap.

**Geplaatst**: 03-12-18 23:50

Re: Pebbles, wat is er toch met jou?

Geplaatst: 03-12-18 23:50

Lijkt mij idd ook dat het onder het zadel zit, ook omdat je het over 2- 3 maanden hebt elke keer. Blijkbaar zit er een blessure, die wel herstelt, maar niet volledig, en dus na bepaalde tijd weer gaat opspelen. Idd foto's maken.

En liefje, je doet het super goed, je neemt je paard serieus en je luistert naar haar. Je hebt gewoon pech, maar dit is zeker niet jouw schuld.

**Geplaatst**: 04-12-18 00:38

Re: Pebbles, wat is er toch met jou?

Geplaatst: 04-12-18 00:38

Toch zou ik haar rug en hals op de foto laten zetten, al is het maar om uit te sluiten dat daar geen problemen zitten. Soms is het zekere voor het onzekere fijn om te weten. Als daar niets zit, heb je in ieder geval duidelijkheid daarover.

Mijn 7 jarige pony was enorm voorwaarts tegen het racen zonder ho af, vervolgens bleef ze maar dribbelen, tegen de hand in, niet kunnen ontspannen. Zodra ik met het zadel kwam stuiterde ze op de poetsplaats. Ik heb destijds vanalles geprobeerd en ik weet niet hoeveel advies opgevolgd. Ander zadel, ander bit, laten masseren, lessen, een ander erop laten rijden, maar iedere keer was het elke keer wat. En elke wanneer het weer even goed ging, raakte ze geblesseerd aan haar been. Dan weer haar linker voorbeen, dan weer haar rechter voorbeen. Nooit kreupel gelopen, wel een dik been, dus stappen aan de hand op het harde totdat het weg was. Hoe moeilijk ze ook kon zijn, ik kon op haar rijden zonder zadel. Met rijden was ze nooit gemeen. Bokte of steigerde nooit. Toch veranderde haar gedrag langzaam, waardoor alles een gevecht werd. Afgelopen februari zat ik zo met mijn handen in het haar dat ik haar een jaartje rust zou geven en haar op het land wou zetten. Mijn plan was om haar na dat jaar rustig op te pakken. Stal eigenaar snapte mij, maar vroeg waarom ik niet eerst naar de kliniek ging om te kijken of ze wel oké was. Op het land zetten kon immers altijd nog. Op naar de kliniek om haar hals en rug op de foto te laten zetten en de uitslag viel behoorlijk rauw op mijn dak. Er was vanalles mis in zowel haar rug als hals. Ze ging compenseren wat blessures aan haar benen verklaarde. Volledig afgekeurd. Ik mocht er nooit meer op rijden, het zou ook nooit meer goed komen en ze had pijn. Paar dagen later heb ik haar in laten slapen. Nu achteraf voel ik mij nog steeds enorm schuldig. Al die keren dat ik boos ben geworden, onterecht zo blijkt want ze kon er niets aan doen. Ze gaf signalen om het duidelijk te maken. Ik merkte de signalen op, maar snapte haar niet. Nu achteraf denk ik had ik maar. Had ik haar maar eerder op de foto laten zetten in plaats van 4 jaar aanrommelen. Nou is mijn verhaal heftig en dat wil natuurlijk niet zeggen dat het bij jou ook zo is. Jij kent jouw paard het beste en doet wat goed is

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-12-18 07:50

Re: Pebbles, wat is er toch met jou?

Geplaatst door de TopicStarter : 04-12-18 07:50

Even vooraf: ik ga een afspraak maken met veearts nummer 4.

Toch denk Ik dat ze geen pijn heeft. Toen ze pijn had kon ik haar niet zadelen, was ze met rijden echt heel extreem en dit beide heb ik nooit meer terug gezien: met zadelen staat ze netjes stil, het lijkt haar niks te boeien. Met rijden is ze extreem, maar nooit zo extreem als toen.

Dingen met zadel (die we nu dus niet doen):
- als we gaan dressuren en ik dus iets vraag, dan gaat ze raar doen: veel verzet.

- als we gaan springen (en ook wat dressuur vraag) is ze fel en voorwaarts, maar nooit verzet, nooit echt raar doen.

- als ik met echt lange teugel blijf rijden is er ook vrij weinig aan de hand, maar al pak ik ze maar 10cm op, dan is ze gelijk drukker (wat feller, voorwaartser)

- als ik alleen naar het bos ga dan kan ik stap en draf doen, galop doe ik ook wel maar daarna is ze extreem druk: alsof haar koppie zegt meer meer meer. Ook op de terugweg is ze altijd heel druk.

- als ik met eeb groep ga dan is ze van begin tot eind druk, tenzij ze er 5 meter voor loopt (ze houdt niet van paarden in haar kont) of helemaal achteraan. Dan wordt ze ook op de terugweg weer heel druk.

- laatst was de zadelmaker er. Dat is tevens de laatste keer dat ik met zadel heb gereden. Ondanks dat ik er dus nog geld in heb geïnvesteerd, was Pebbles zo van slag, dat ik toen heb besloten een pauze te nemen. Ik was waarschijnlijk nerveus dat er iemand naar ons keek en zij nam dat over. Ook kon de zadelmaker de rug niet normaal aanraken, dan duwde ze hem weg en haar kont samen. Dit heeft ze nooit bij mij of bij de instructrice en ze was constant aan het blazen, terwijl de vrouw haar niet eens aanraakte. Vervolgens liet ik een andere vreemde haar aanraken, 2 uurtjes later. Deze vreemde hoefde niks van haar, en toen was er weer niks aan de hand.

Vandaar dat ik dus eerder denk dat het een combi is van haar gedrag eb mijn onzekerheid als er mensen kijken.

Maar nogmaals: vandaag bel ik veearts nummer 4

**Geplaatst**: 04-12-18 07:58

Geplaatst: 04-12-18 07:58

Heb je haar weleens op een pijnstiller gezet om te kijken 9f dat verschil uit maakt?

Foto van haar rug lijkt mij ook een goede optie om dingen daaruit te sluiten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-12-18 08:07

Re: Pebbles, wat is er toch met jou?

Geplaatst door de TopicStarter : 04-12-18 08:07

Joee het maken van een foto is inmiddels duidelijk. Vandaag wordt de afspraak gemaakt. Dat is duidelijk en helpt mij op dit moment niet verder met mezelf.

**Geplaatst**: 04-12-18 08:23

Geplaatst: 04-12-18 08:23

ik zou de veearts ook eens vragen haar SI gewricht te checken, zeker als ze in de achterhand vastzet is dit iets waar ze last van zou kunnen hebben. Het is een lastig gebied om alle klachten uit te sluiten maar eens kijken kan geen kwaad.
Verder zou ik zelf ook eens kijken naar je schuldgevoel en onzekerheid om het niet goed genoeg te doen, misschien iets van hypnotherapie of iets anders wat je aanspreekt. (bv een coaching voor jezelf?)

**Geplaatst**: 04-12-18 08:40

Geplaatst: 04-12-18 08:40

Stop met je schuldig voelen. Je komt op mij over als iemand die erg goed naar haar paard luistert. Verwijt jezelf dus niets. De oplossing is er nog niet, maar die komt wel.
Foto's van de rug lijkt me inderdaad een goede stap. Je hebt er een osteopaat bij gehad schrijf je, maar heb je ook wel eens gedacht aan een fysiotherapeut of sportmasseur voor de spieren? Misschien zit het probleem niet in de wervelkolom, maar in de naastliggende spieren. En dan krijg je logischerwijs ook reactie op het zadel wanneer dat verkrampt of er een blessure zit.

Hoe reageert Pebbles met barebackpad? Heb je dat al eens geprobeerd? Dan zit jij toch wat steviger, maar heeft Pebbles daar misschien minder last van dan van een zadel.
Ik las dat iemand hormonen noemde. Het is niet het eerste dat in me opkomt, omdat de frequentie niet helemaal hormonaal logisch is. Maar sluit het niet uit.
En inderdaad het mentale aspect, zowel bij jou als bij je paard. Maar eerst medisch uitsluiten. Je bent op de goede weg +:)+

Ik ben benieuwd wat er uit de foto's komt. Sterkte :(:)

Laatst bijgewerkt door Daihyo op 04-12-18 08:45, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 04-12-18 08:42

Geplaatst: 04-12-18 08:42

ben je misschien een pietsje perfectionistisch?? Ik denk dat jullie dat flink dwars zit, rijden en je paard zal nooit perfect zijn. Door die druk op jezelf te leggen leg je die ook op je paard. Een gevoelig paard voelt dat en gaat (terecht!) in protest, die kan niet daaraan voldoen.

Laat het los voor jezelf en daarmee ook voor je paard!

**Geplaatst**: 04-12-18 13:59

Re: Pebbles, wat is er toch met jou?

Geplaatst: 04-12-18 13:59

Wat komt me dit bekend voor!! Dapper om het op bokt te vragen aangezien er velen denken het licht te hebben uitgevonden.

Alles wat je beschrijft is herkenbaar (op het trauma van het zadel/gebroken boom na).

Bij mij een connemara merrie, die als lespony dient. En met kinderen, niks aan de hand! Ik denk zelf omdat kinderen niet teveel denken. Kinderen leven veel meer in het nu! Zijn niet bezig met prestatie, of met planningen. Of ik erop zit, een ander (gevorderde) of een kind is een wereld van verschil.

Weet niet of je het wat vind maar misschien kunnen we via pb elkaars ervaringen delen? Ben ook heel benieuwd of je DA iets gaat vinden etc en hoe het verder gaat.
Mijn vriend is zelf dierenarts, en ik geef rij en grondwerklessen. We kijken dus beide met serieuze ogen naar wat we zien bij de connemara.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-12-18 17:30

Re: Pebbles, wat is er toch met jou?

Geplaatst door de TopicStarter : 04-12-18 17:30

Ze is voor kindjes ook niet lief. Heb ik ook al aan gedacht idd. Het is wel verslechterd sinds ik hier sta omdat ik idd de druk heb opgevoerd. De druk was: ze moet normaal een rondje kunnen stappen draven en galopperen.

Haha ja heel eerlijk: ik had 5 minuten na het openen van dit topic alweer spijt en heb er de hele nacht niet van kunnen slapen. Maar ja heb het ni geopend. Heb adviezen en tips gehad. Luister weer niet naar mijn gevoel, maar naar de adviezen van anderen. Ach ja. So be it. Vannacht slaap ik wel lekker. Veearts 4 is gebeld en belt me morgen terug. Die denkt dat er niks is ‘maar wil best foto’s maken als ik me daardoor beter voel’. Hij heeft filmpjes bekeken, ook van het rijden onder het zadel en ziet dit puur als geen druk willen’. Foto’s belt ie morgen dus voor terug

**Geplaatst**: 04-12-18 17:45

Geplaatst: 04-12-18 17:45

misschien een hele rare andere hoek van mij maar heb je wel eens bitloos gereden?
wat doet ze dan?
Ik lees in je openingspost dat ze na 6mnd alweer erge haken had, wellicht komt het vluchtgedrag helemaal niet uit haar rug maar vanuit haar mond, pijn door het bit, waardoor ze blokkeert in haar lijf.

**Geplaatst**: 04-12-18 18:05

Geplaatst: 04-12-18 18:05

Ik zou idd eerst foto’s laten maken van de rug. Is daar niets op te zien, dan kun je dat in ieder geval uitsluiten.

Mijn merrie vertoonde hetzelfde gedrag, eerste dierenarts noemde het ‘aanstel’, de tweede dacht niks te vinden maar voor de zekerheid toch foto’s laten maken: kissing spines, 7 wervels. Einde van de wereld.
Inmiddels doet ze het heel goed op grondwerk en maken we iedere week een bosritje. Werk in de bak doen we niet omdat het voor mij niet goed voelt, omdat zij dan gaat staken, inmiddels denk ik meer aangeleerd dan écht pijn, maar het voelt voor mij gewoon niet goed. Ook mijn merrie rijdt (nog) niet mooi in de ontspanning in het bos, heeft niet altijd een beste rem en heeft zeker geen goeie basis (oud manege-paard, slecht ingereden, nooit door goede écht goede ruiters gereden). Het grondwerk helpt ons hierbij.

Voor jouw paardje zou ik zeggen: foto’s maken, grondwerk doorzetten en vanuit daar kijken wat de mogelijkheden zijn en vooral waar jij je goed bij voelt en blijft voelen. Pak goede dagen mee en ga zonder verwachting naar stal. Zolang jullie van elkaar kunnen blijven genieten, hoeft het rijden niet op nummer één te staan.

**Geplaatst**: 04-12-18 19:04

Geplaatst: 04-12-18 19:04

Projecteer je ook niet teveel van jezelf op je paard? Je wilt het te goed doen, legt de lat hoog en daardoor word je extra onzeker en ervaar je druk. Maar is dat bij je paard ok wel echt zo?
Probeer het eens van een andere kant te bekijken.

Wordt ze kreupel door teveel spanning en druk of heeft ze pijn en krijgt ze daardoor zoveel spanning.
Daarom dus de vraag, heb je haar weleens een week of twee op een pijnstiller gezet om te kijken of dat verschil uitmaakt?

Als je paard van rijden en druk daadwerkelijk zoveel spanning krijgt is de oplossing toch niets meer doen met haar? Gewoon 24/7 buiten in een stabiele groep en alleen aandacht geven als ze dat wil?

Enne niet je nachtrust laten verpesten door een topic! :(:)

**Geplaatst**: 04-12-18 19:17

Geplaatst: 04-12-18 19:17

Als ik 5 jaar lang niet "normaal" op een paard kan rijden, zou ik even de handdoek in de ring gooien. Niet meer rijden. En dan echt voor een lange tijd.
Persoonlijk zou ik zelfs zo ver durven denken dat ik dit paard helemaal nooit meer zou berijden. Maar dat is een beslissing die misschien niet voor iedereen weggelegd is. Maar een paard dat zoveel jaar al zo vaak gezegd heeft: dit wil ik niet, dit vind ik niet fijn. Ik, zoals gezegd heel persoonlijk, zou dan beginnen luisteren.

Nu, ik snap dat dit wel heel permanent klinkt, maar een lange rustpauze op zijn minst zou ik zeker inlassen. Een jaar bijvoorbeeld. Een jaar niet rijden. Enkel grondwerken, werken aan de hand, wandelen, een band krijgen, genieten van elkaar, misschien zelfs wat vrijheidsdressuur of horse agility als dat je ding is. Ik denk dat dat heel veel rust gaat brengen, zowel bij jou als bij Pebbles.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-12-18 19:51

Geplaatst door de TopicStarter : 04-12-18 19:51

Oké Gini. Jij bent echt een persoon die mij super onzeker maakt. Ik word hier niet blij van. Ik heb er meerdere keren mensen bij gehad en het is ook periodes goed gegaan. Daarnaast geniet ze van het bos rijden en het crossen, dat is voor de hele wereld te zien.

Ik reageer voorlopig niet meer in dit topic, omdat ik hier te onzeker van wordt. Bedankt voor nog een schopje extra verder weg van mijn zelfvertrouwen!

Ik heb al die jaren mijn best gedaan en meerdere professionals erbij gehaald. Als ik had gemerkt dat ze er helemaal geen plezier in had was ik allang gestopt. Maar ze geniet van het springen, de bosritten en af een toe een cross.

Hoe ik dat weet? Omdat ik al 5 jaar voor haar aan het strijden ben en al 5 jaar onwijs veel van haar houdt.

Ik neem een bokt-pauze en houd jullie voorlopig niet meer op de hoogte.

**Geplaatst**: 04-12-18 19:56

Geplaatst: 04-12-18 19:56

Als ik je verhaal wat je later typt lees denk ik nog steeds aan pijn

geen druk kunnen handelen kan daar echt mee te maken hebben.
En ja het kan ook heel veel schelen wie haar in handen heeft of wat je doet. Iets leuk vinden kan de pijn of frustratie wat verminderen. Ik kende een paard die ineens rijdbaar werd met springen omdat ie dat leuk vond en met dressuur gewoon de ramp was, maar dan bleek de ruiter ook de focus anders te leggen. Dus dat kan een goede reden hebben dat ze op andere momenten beter handelbaar is.
Ook kan het verschil maken of jij dr in handen hebt of rijdt dan een ander. Ik heb les gegeven aan een meisje met Fries die niet lekker liep. Wilde totaal niet voorwaarts maar de baas kon het er nog zo goed en kwaad als het ginf handelen. Toen ik opstapte wilde ze helemaal niet lopen en kreeg ik haar veel minder voorwaarts. Paard bleek ook ziek te zijn maar voor de baas toch nog te willen werken en bij anderen niet.

**Geplaatst**: 04-12-18 19:58

Geplaatst: 04-12-18 19:58

Ik zat zelf ook te denken aan kissing spines omdat ik de symptomen herken van het vluchtgedrag. Voorlopig zou ik dit paard niet meer berijden tot dat je de uitslagen hebt binnen gekregen van het röntgenonderzoek. In de tussentijd kun je haar prima longeren of met grondwerk aan de gang gaan. Zo te lezen heb je het beste met haar voor, dus je hoeft je daar niet schuldig over te voelen. Luister vooral naar je eigen gevoel. Wij kunnen jou slechts advies geven op basis van het verhaal. Uiteindelijk ben jij de genen die bepaalt wat er moet gebeuren.

**Geplaatst**: 04-12-18 19:59

Geplaatst: 04-12-18 19:59

Myrth97 schreef:
Oké Gini. Jij bent echt een persoon die mij super onzeker maakt.

Ik ben een persoon op een internetforum dat een tekstje typt. Waarom laat je je daar zo door van de wijs brengen? Net zoals toen die personen langs de bak stonden en je je bekeken en beoordeeld voelde. Waarom ben je meteen zo van slag door wat anderen zeggen of denken?

**Geplaatst**: 04-12-18 20:02

Geplaatst: 04-12-18 20:02

Er is niets om onzeker over te worden. Integendeel: je bent al jaren goed bezig. Nu ook weer, je hebt een afspraak gemaakt om foto's te laten maken. Dat is toch prima!

**Geplaatst**: 04-12-18 20:07

Re: Pebbles, wat is er toch met jou?

Geplaatst: 04-12-18 20:07

Ja ik zie ook niet in waarom je zo onzeker moet worden hoor. Natuurlijk kun je ook kritische reacties krijgen en het is aan jou om die te filteren om er zo toch iets uit te halen

**Geplaatst**: 04-12-18 20:08

Geplaatst: 04-12-18 20:08

Ik heb je topic gelezen, naar je foto's gekeken en zie prachtige pony's met een lieve knappe baas.

Het kan soms enorm zoeken zijn waar em de crux zit, en soms (ik herken dat ook wel van mezelf) maak je je teveel zorgen of is het soms iets in jezelf wat je een beetje projecteert op je paard (mijn merrie reageert ook enorm wanneer ik bezorgd ben). Ik denk dat er genoeg mensen zijn die het hebben van een paard als een grote verantwoordelijkheid voelen, en zich zorgen maken wanneer dingen niet goed lijken te lopen.
Toch is het de kunst daar zoveel mogelijk rust en ontspanning in te vinden.

Ik denk dat je heel veel lieve, fijne en goede adviezen en tips hebt gekregen. Ook enorm veel begrip.
Er middels foto's zekers van zijn dat er geen schade zit kan je wellicht gerust stellen, en daarna de rust geven om weer fijn met je paard aan de slag te gaan.

Ik merk dat je snel geraakt bent door wat mensen zeggen, je ervaart het negatief.... terwijl ik het idee heb dat mensen oprecht met je willen meedenken. Ik lees de bijdragen dus eigenlijk als hele fijne positieve berichten. Je kunt dus hier best wat steun krijgen als je dat fijn zou vinden.

**Geplaatst**: 04-12-18 20:10

Geplaatst: 04-12-18 20:10

Ts het is al vaker gezegd leg sommige dingen naast je neer.
Betrek het niet op jezelf.

Je weet zelf hoe het de afgelopen jaren gegaan is.
Het kan aan zoveel dingen liggen en misschien vind je wel helemaal niks.

En als je bv met lange teugel rijd hoe gaat het dan? Kan geen artrose zijn in de kaak dat het bit het probleem is of de druk achter de oren?
Ik ben even kwijt hoe die plek heet.
Dat kan ook scheef zitten.
Misschien heeft de osteopaat daar al naar gekeken.
Ben benieuwd of er wat en wat er dan uit de fotos komt.
Staat de dierenarts goed bekend?
Sterkte en probeer ook van je paard te genieten.

Laatst bijgewerkt door Linnie050 op 04-12-18 20:15, in het totaal 3 keer bewerkt