koend schreef:Voor in draf het hoofd hoog nemen, het bit vast nemen en vooruit stormen ... Het is hem jarenlang geleerd!
Ik zou hem een thiedemanteugel laten aanmeten door iemand die er verstand van heeft en daar een jaartje mee rond rijden. Gewoon de normale dingen leren doen.
Daarna maak je de thiedemanteugel een heel stuk langer (te lang) en herbegin je met te leren nageeflijk rijden. Dan moet je weer geduld hebben want het afgelopen jaar heb je enkel de drafkoersgewoonten afgebouwd, nu moet je nog het subtiele spel van nageeflijkheid leren.
Veel plezier op de jarenlange weg. Een herleerde draver kan een steengoed en hardwerkend rijpaard (vooral wandelpaard) worden.
Oh ja dat lijkt me echt een fantastische oplossing


Nageeflijkheid is niets anders dan een paard wat netjes van achter naar voren over de rug naar de hand toe gereden wordt. En dat lichaamsgebruik ga je niet bereiken door die kop maar naar beneden te rukken. Het enige wat je daarmee bereikt is een nekhernia en dat willen we niet.
Dus ook ik ga mee met het advies van Ruitje: zoek iemand op die ervaring heeft met dravers, en ga daarmee aan het werk.
Indestal schreef:aan de teugel rijden is best moeilijk, geen een paard doet dit vanaf het moment dat ze onder het zadel zijn
Dat is niet helemaal waar, juist jonge paarden geven heel makkelijk na. 't Zijn vaak de ruiters die het verpesten en het paard afschrikken in de mond, waardoor het jonge paard niet meer wil. Maar een paard dat niet verpest is, wil het vaak heel makkelijk ook nog. Het issue is 9 van de 10 keer de ruiter die het gewoon niet snapt. Maar dat ligt niet aan het paard. Zeker bij jonge paarden weet je zeker dat het paard het probleem niet is.