De weg naar verzameling of de kip en het ei.

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
DarkoFoitzik
Berichten: 1391
Geregistreerd: 21-09-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-04-17 08:53

koend schreef:
De impuls is behoorlijk, alleen uit zich dat voor m2 teveel voorwaarts en te weinig opwaarts. Mijn paard loopt vrolijker en meer door de rug als hij net ietsje lager mag.
In de loop van l1, l2 en m1 is hij vanzelf al een stukje naar boven gekomen.


hier geef je het antwoord eigenlijk al. je paard wordt vanzelf sterker en bidet meer aan. je komt dus langzaam tot verzameling. dit kun je niet afdwingen door korte stukken te verzamelen. je paard kan dit immers niet aan. je zult hem door te trainen sterker moeten maken om vanuit daar meer tot verzameling te komen. als je paard vrolijker is met aan lagere hoofdhals houding dan loopt hij daar makkelijker. dat wil niet zeggen dat je de grens niet op mag zoeken. rijdt er geleidelijk naar toe en dan bidet ze het vanzelf aan als ze sterker wordt. veel zijgangne en overgangen op de correcte manier en ze komt van zelf tot verzameling.

Janine1990

Berichten: 44776
Geregistreerd: 13-03-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-04-17 09:00

Allegra schreef:
In principe zijn de oefeningen bedacht als een middel, en niet het doel. Een middel om je paard goed te gymnastiseren en om te laten zien op welk niveau hij op dit moment is, te beoordelen aan de hand van de uitvoering van die oefening.

Bij optie 1, en bij veel instructeurs en ruiters in de 'moderne dressuur', zijn de oefeningen het doel geworden, de omgekeerde wereld eigenlijk.

Optie 2 gebruikt de oefeningen wel als middel.

Persoonlijk vind ik dat paarden over het algemeen erg weinig tijd krijgen om te groeien in hun lichaam en op een juiste manier tot verzameling en oprichting te komen. Die paarden vliegen de eerste klasses door, maar (behalve de erg getalenteerden) zitten dan ook relatief snel aan hun plafond, biomechanisch loop je dan vast op een bepaald punt. Vaak kunnen die paarden best nog wel meer als ze op een andere (imo juiste) manier hadden leren dragen en oprichten. Maar dat duurt langer om te ontwikkelen en iedereen wil graag snel resultaat zien. Zowel de ruiter als de instructeur.

Ik kan me voorstellen dat er momenten in de training zijn waarbij je soms de volgorde wel even om moet draaien, dat zal helemaal aan de combinatie liggen. Maar algemeen genomen, zou ik voor optie 2 kiezen.


Naast dat ik oefeningen niet per se als een middel zie... Ben ik het zeker niet eens met dikgedrukte.
Ik denk niet dat die bewust gedaan wordt. Natuurlijk is er een aantal ruiters die gaan voor de snelle oplossingen, maar dat is NIET het kenmerk van moderne dressuur. Dat is slechts de vraag van de ruiters/eigenaren. Paard moet snel Z (eigenaar) of het doel is een winstpunt (ruiter) in plaats van technisch goed paard. En dan kan je als instructeur of (professioneel) ruiter kiezen voor het geld, of voor het paard... Maar als probeer je als instructeur het zo goed mogelijk te doen, je heb genoeg ruiters die toch besluiten om toch boven je niveau te gaan starten, of die gewoon een andere instructeur zoeken.

Oefeningen niet per se als middel...
Een paard kan niet alles zomaar. Een oefening moet een paard ook gewoon aangeleerd worden. Natuurlijk zijn daar basisvoorwaarden voor, maar dat betekent niet dat het enkel een middel is. Het werkt twee kanten op. Je gebruikt een oefening als controle middel, en het doel is een paard een oefening aan te leren om een controlemiddel te hebben.

En daar bovenop is een flinke portie ruitergevoel nodig, om goed te voelen of de oefening correct uit wordt gevoerd.

Allegra

Berichten: 2451
Geregistreerd: 23-12-04
Woonplaats: Biesbosch

Re: De weg naar verzameling of de kip en het ei.

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-04-17 15:41

Janine, ik denk dat wij het best eens zijn met elkaar hoor ^^ Mijn reactie was in een notendop de grote, algemene lijnen zoals ik ze zie, maar inderdaad met wat weinig tekst. Ik denk ook niet dat iedereen dat bewust doet, doelen en middelen omdraaien, maar het is imo wel de manier waarop het tegenwoordig vaak gebracht wordt. Dat plaatje wordt op de manege al gevormd en vooral in de amateursport alleen maar verder bevestigd op pensionstallen etc. Een paard met een bepaalde leeftijd 'hoort' al een bepaald niveau te hebben, dat soort dingen. Om dezelfde reden als dat veel paarden ijzers hebben terwijl de eigenaar eigenlijk niet weet waarom, het hoort zo dus we doen het zo. Veel ruiters weten niet waarom je eerst aanleuning vanuit ontspanning voor elkaar moet hebben, die hebben geen idee waar ze tegenaan gaan lopen straks. Die weten niet waarom je eerst bijv sb en travers doet, welke oefeningen dat op een hoger niveau ten goede komt. Waarom het meerwaarde heeft eerst grondwerk te doen voor je die oefening onder het zadel vraagt. Dat legt niemand ze uit. Je gaat er pas anders naar kijken als je de alternatieven tegenkomt.

Er is bijna op iedere hoek van de straat wel een dressuurjuf te vinden. En die kunnen je allemaal vertellen hoe je je paard zijn neus naar beneden krijgt. Maar of ze dat op de goede manier doen... Ik ben het absoluut met je eens dat het een kwestie is van vraag en aanbod. Men wil snel resultaat, dus de instructeur haakt erop in. Het lijkt ook zo simpel en aantrekkelijk op het eerste gezicht. Zeker als je niet weet of verteld wordt wat de eventuele gevolgen kunnen zijn.

Met jouw uitleg over de oefening als middel sta je er ook eigenlijk hetzelfde in als ik. Jij zegt, je gebruikt een oefening als controlemiddel, dat is precies wat ik in de tweede zin mijn post aanhaal. Ook zeg je, het doel is het paard 'een oefening aan te leren', met andere woorden, de weg er naartoe is belangrijk, het aanleren ervan speelt een grote rol. Het is dus niet alleen de oefening zelf die telt. Dat is wat ik bedoel met de oefening als middel. Als de oefening alleen maar het doel is, vergeet men vaak een heel stuk in de weg er naartoe en grijpt men naar de quick fix. En dan lukt die oefening misschien wel, maar de volgende krijg je moeite mee omdat je ergens stappen hebt overgeslagen.

Absoluut dat daar veel ruitergevoel voor nodig is. Maar ook een goede instructeur die je helpt bij de ontwikkeling van je ruitergevoel. Die je zegt wanneer het goed is wat je voelt, of dat het in elk geval de goede kant uit lijkt te gaan. Die er geen genoegen mee neemt dat je hakken over de sloot deze oefening kan met je paard, maar die heeft nagedacht over de volgende stap en die dus weet welke randvoorwaarden daar voor nodig zijn en daar niet op inlevert door voor de snelle 'oplossing' te gaan.

aeolusnr1
Berichten: 4303
Geregistreerd: 05-10-08
Woonplaats: St. Job in't Goor , Antwerpen , België

Re: De weg naar verzameling of de kip en het ei.

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-04-17 20:43

helemaal met je eens hoor "Allegra".