0000 schreef:Ik ben het eens met degene hierboven die het hebben over rust en gehoorzaamheid. Dingen als heel veel overgangen werken in de meeste gevallen van een echt heet paard namelijk totaal averechts. Dat kunnen ze niet verwerken in het hoofd, zijn teveel prikkels en dan krijg je een gefrustreerd paard dat je niet meer begrijpt en bang word ipv vol vertrouwen bij zijn ruiter blijft. Daarbij loop je de kans dat ze slecht gaan stappen, krabbelig gaan draven en zich vast gaan houden in galop.
Mijn stap 1 met dit soort dieren is aan de longe en dan stappen. Niet wegvliegen, niet even uitbokken, gewoon rust en stappen. Nooit boos worden, zelf nooit gefrustreerd raken maar heel consequent terug naar stap. Op het moment dat ze daar rust in gevonden hebben ga je draven en ook daar geld weer, rust. Geen uitgestrekte draf, geen gekkigheid, gewoon rust.
Onder het zadel uiteindelijk hetzelfde verhaal. Iedere oefening, iedere overgang vanuit rust en ontspanning. Dat betekent eerst het vwnw bevestigen zodat je bij opbouwende spanning door bv een nieuwe oefening altijd ergens op kunt terugvallen. Daarnaast is het belangrijk dat jij het rustpunt bent voor je paard. Ben heel, heel consequent en heel duidelijk. Snapt je paard het even niet blijf je rustig, maar je blijft er wel aan rijden. Alles loslaten (been eraf, hand eraf, paard in de steek laten) op het moment dat ze druk worden lijkt misschien lief maar in de praktijk maak je ze daar vreselijk onzeker mee omdat je ze in de steek laat. Ook een hete kan leren rust te vinden in het werk, rust te vinden bij jou. Kost heel veel geduld, je moet altijd 200% geconcentreerd zijn en al moet er 1000 keer terug naar het begin punt waar je wel ontspanning hebt, dan is dat maar zo. Leer je paard dat zich druk maken en drammen geen zin heeft, maak hem meer zelfredzaam en leer hem op jou maar ook op zichzelf te vertrouwen. Zit je basis goed, heb je de fijnste sportpaarden die er zijn!
Helemaal mee eens!
Tempo wisselingen vind ik bij een echt hete ook niet werken. (wel bij een niet oplettende) Dat geeft alleen maar opgekropte energie.
Soms werkt stap wel, maar er zijn er ook waarbij je beter kunt blijven draven omdat stap ook weer te weinig energie afvloeit.
Later als er meer rust is wel naar stap. En dat dan ook steeds eerder in kunnen bouwen, zodat uiteindelijk stap inderdaad wel een rustpunt wordt.
Zelf de rust houden is het aller belangrijkste.
Nooit boos worden, zing maar een liedje, zucht een paar keer diep, maar laat je niet verleiden tot boos zijn.
Rust in je handen, rust in je benen en zit. Dat is inderdaad wat anders als losgooien en afsteken.
Veel figuren maken en zo de aandacht bij je houden vind ik wel werken.
Ook veel met de stem ondersteunen.
Voel je wat spanning afvloeien, al is het maar één stap, direct laten weten met braaf!!
Voorwaarts neerwaarts is inderdaad erg goed. Over de rug naar de ontspanning.
Is galop nu nog een ding waardoor hij helemaal te heet wordt, dan sla je die nog over, totdat je in draf en stap rustpunten hebt om op terug te vallen.
Dan kun je als hij zich opfokt in galop altijd snel terug naar een rustpunt en zo zal de galop wel snel ook met minder spanning werken.
Rij ook niet te lang, dan gaat de concentratie weg, met vaak als gevolg een "klierend" paard.
Stop als het goed is, al zit je er nog maar een kwartier op. Dat is ook later weer om uit te bouwen.