Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-01-16 14:19

Geplaatst: 30-01-16 14:19

Ik ben dan wel niet op latere leeftijd begonnen met rijden, maar herken een beetje (nu gelukkig niet meer)

Ben bij de buren begonnen met rijden als klein meisje. Zij had een jonge pony en paard staan. De pony wad helaas niet geschikt, dus mocht ik op het grote paard. Als klein meisje moesten er allemaal slagen in de beugels, maar het kon allemaal. Alleen durfde mijn buurmeisje die mij les gaf, de galop niet aan en daardoor ben ik gaan denken "de galop is eng".

Paar jaar later een super braaf verzorgpaard gekregen en stiekem begon het toch te kriebelen de galop. En dus gewoon gedaan en zij heeft me van deze angst afgeholpen, omdat ze super aan de hulpen was.

Nu rijdt ik Friezen die ik de galop nog leren moet en heb ik geen angst meer. Hoewel de galop op een vreemd paard altijd spannend blijft.

Dus lekker blijven oefenen, veel rijden en lekker met je paard mee bewegen!

**Geplaatst**: 30-01-16 14:36

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 30-01-16 14:36

Helemaal geen schijterd hoor!
Je noemt verschillende dingen waardoor je het eng vindt.

Probeer die stuk voor stuk aan te pakken. Neem val-lessen; dan heb je én de eerste keer vallen gehad, én je leert goed te vallen.

Doorzitten in arbeidsdraf; inderdaad- zitlessen

Een paard gaat niet zomaar zijn eigen ding doen in galop, tenzij je hem maar wat laat doen. Het wordt niet ineens een wild, ontembaar beest, het is nog altijd hetzelfde, lieve paard dat zo geduldig naar je luistert in stap en draf

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-16 15:02

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-16 15:02

khirshanta schreef:
Een paard gaat niet zomaar zijn eigen ding doen in galop, tenzij je hem maar wat laat doen. Het wordt niet ineens een wild, ontembaar beest, het is nog altijd hetzelfde, lieve paard dat zo geduldig naar je luistert in stap en draf

Dat niet nee, maar ik vind het wel veel moeilijker. Het paard valt bij mij vaak zijn "natuurlijke" kant op.

Natuurlijk ligt dat probleem voor minstens 80% bij mij. Maar sturen - dat doe je met je zit, je benen en je teugels, en die gebruik je nou eenmaal anders in de galop. Het ene moment geef je been om de galop te onderhouden, het andere moment om te sturen - als je dat niet héél duidelijk doet, raakt het paard in de war. (Ja, ik zit vaak nog lichtelijk verkrampt met mijn benen tegen het paard aan.) Teugelhulpen zijn ook moeilijk, want een paard gaat ervan terug en in mijn geval betekent dat vaak: terug naar de draf. Een paard netjes de hoek door laten galopperen lukt nog wel op een beetje goede avond, maar een volte is echt ondoenlijk. Bij mijn vaste manegepaard is het al heel wat als meneer een volte door wil draven...

@Mjelle_G: die foto! Ik denk dat mijn instructrice daar ook wel een herken-momentje heeft...

**Geplaatst**: 30-01-16 15:19

Geplaatst: 30-01-16 15:19

Ik heb hier ook veel last van gehad. Mijn tip is het gewoon doen, hoe eng het ook is. Angsten moet je aangaan om ze te overwinnen. Je zou het kunnen opbouwen door eerst een half rondje te galoperen, dan een heel rondje ed, en de spanning neemt langzamerhand echt weg! De galop zit vaak lekkerder dan de draf (alleen kun je dan lichtrijden hihi) , maar ditr is ook gewoon oefenen. De galop is gewoon een gang net als draf en stap je paardje is dan niet opeens wild

**Geplaatst**: 30-01-16 15:52

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 30-01-16 15:52

Ik rijd inmiddels 20 jaar, heb nu een jaar mijn eigen paard (waar ik sinds maart 'echt' mee rijd) en heb deze winter de galop weer gelaten voor wat ie is. Nu komt dat ook doordat Paard nog niet helemaal bevestigd was en ik fysiek niet helemaal 100% ben, waardoor mijn instructeur simpelweg voor mij besloot dat we dit weer even gingen laten zitten.
Al sinds ik paardrij vind ik galop het lastigst. Ondanks dat de meeste mensen zeggen dat je 'alleen maar hoeft te zitten'. Paardrijden vraagt een zekere controle over je lichaam, en dan vooral in het kunnen ontspannen van je lichaam. Juist in galop en helemaal als je het om wat voor reden dan ook spannend vindt, is dat verrekte lastig. Want je moet wel rechtop en op je kont zitten, maar weer niet gaan knijpen met je benen en gaan hangen aan je teugels. Dus jezelf een schop geven en het 'gewoon maar gaan doen' vind ik niet de beste oplossing.
Ik merk dat veel mensen vinden dat galop erbij hoort, een les zonder galop levert serieus gezeik op heb ik zelf meegemaakt. Maar ik denk dat je ook zonder galop prima kunt rijden en dan gaat het vanzelf kriebelen om die galop toch mee te pakken. Mijn instructrice riep laatst dat galop niet inhoudt dat je ineens van alles anders moet doen, het is gewoon een gang, net als stap en draf. Je moet niet idioot hard gaan, paard moet alleen zijn benen anders neer gaan zetten, hij moet huppelen. Als je je dat realiseert, is het misschien weer wat anders. Want heel eerlijk, als ik gewoon flink doordraaf met mijn paard, dan kan ik nog steeds sneller zijn dan bakgenoten die wel in galop zitten.

Toen ik met mijn paard voor het eerst ging galopperen zette mijn instructeur me gewoon achter een ander paard aan en liet ze me hardop het ritme tellen, als je dan dat ritme aanhoudt ga je niet versnellen. En door hardop te tellen blijft je adem meestal ook onder controle, vaak houd ik die namelijk onbewust in en daar reageert een paard natuurlijk ook weer op.
Met een brave bumper voor je heb je met een kuddedier als een paard is ook wat meer houvast dan wanneer je in je eentje die lange zijde moet zien te overwinnen..

Je schrijft dat je een probleem hebt met sturen. Dan zou ik toch eerst willen dat ik in draf alle figuren in het door mij gewenste tempo kan sturen. Dat is zo basis en hoort weer bij de controle over je lichaam die voor paardrijden zo essentieel is. En bij de meeste paarden is sturen een kwestie van leiding geven. Doe je dat niet voldoende, dan verzinnen ze zelf wel wat of lopen ze gezellig achter hun voorganger aan.

**Geplaatst**: 30-01-16 15:55

Geplaatst: 30-01-16 15:55

Ik heb er jaren nooit last van gehad, maar nu misschien wel een beetje.
Het vervelende is dat ik weet hoe goed galop kan voelen op een hoger geschoold paard (Z of hoger) en dat ik dat wel heel fijn vind, dan is het gewoon een hele verzamelde gecontroleerde gang, waarin je heel rustig je hulpen kunt geven, het gaat allemaal net zo langzaam als in draf.

Maar mijn eigen paard vind galop in de bak heel moeilijk. Balans vooral, ik merk dat en daardoor ga ik het ook spannend vinden. Soms schiet ze ook opeens de verkeerde kant op, uit protest ook omdat het moeilijk is. Verder gaat het voor mijn gevoel hard en ongecontroleerd, nageven of verzamelen is er niet bij. Buiten doet ze wel zo'n relaxed sukkelgalopje, en heeft ze geen problemen met evenwicht.

Ik zou zeggen probeer het eens op een wat hoger geschoold paard, dat is echt compleet anders!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-16 16:03

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-16 16:03

Gypsy schreef:
Ik zou zeggen probeer het eens op een wat hoger geschoold paard, dat is echt compleet anders!

Mijn vaste paard in de groepsles heeft hoog in de sport gelopen, aan hem ligt het niet.

**Geplaatst**: 30-01-16 17:19

Geplaatst: 30-01-16 17:19

Zitles aan de longe is echt aan te raden! Je kunt dan gewoon even focussen op het ontspannen zitten en meebewegen en als het goed is, weet je instructeur ook wel wat oefeningen voor balans, ontspanning en vertrouwen. Ibbel gaf daar al een mooi voorbeeld van. Ik begreep laatst (na ruim 10 jaar manege-ervaring) tijdens zo'n zitles pas echt wat mijn instructeurs toch steeds bedoelden met "niet klemmen, binnenbeen lang". Omdat ik het nu kon voelen. Dat klemmen zorgt er juist ook voor dat ik regelmatig moeite heb een paard in galop te houden. Nu kan ik mezelf al iets meer corrigeren daarin.

Enige nadeel van de longe is inderdaad dat je dan steeds op de volte zit, en dan is het lastiger je balans te houden dan op een recht stuk.

Vraag eens bij de manege (of een andere) of je mee mag op een buitenrit met galop - geen rengalop als je je daar niet zeker genoeg voor voelt. Buiten, en zeker op het strand of de hei, kun je een flink stuk rechtuit in galop en heb je wat meer gelegenheid om de juiste houding (en de ontspanning!) te vinden. Ook zal je paard daar minder snel geneigd terug in draf te vallen, zelfs als je klemt - het wil immers bij de groep blijven.

Veel succes!

**Geplaatst**: 30-01-16 18:06

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 30-01-16 18:06

Je zou een kunnen overleggen met Manege Van Loon in Loon op Zand. Als je daar een buitenrit hebt waarbij je een beetje in de buurt kan blijven van de instructie, en zij je een geschikt paard meegeven, dan kan je daar een hoop van leren. Die paarden zijn gefokt op dat groepsgevoel en weten goed wat de bedoeling is tijdens zo'n galop. Dan kan je het gevoel goed krijgen.

**Geplaatst**: 30-01-16 18:38

Geplaatst: 30-01-16 18:38

Ook ik ben niet zo'n held, maar ik blijf het wel leuk vinden. Het heeft deels te maken met hoe je vertrouwt op je eigen zit. Een gewone galop hoeft niet lastig te zijn, maar de overgangen zijn dat zeker wel (ook al lijkt het zo makkelijk als je het eenmaal kunt en alles goed gaat.) En juist bij het uit de galop vallen is dat extra moeilijk omdat je dan vaak een vrij ongecontroleerde draf hebt en dan makkelijk gaat stuiteren en dus nog meer je gevoel van evenwicht / controle kwijtraakt.

Als je de ruimte hebt zou ik aanraden: gewoon meteen gaan lichtrijden, jezelf en het paard weer onder controle krijgen, en dan pas opnieuw vanuit rust aanspringen. Niet gefrustreerd raken, steeds weer de ontspanning zoeken.

Een tweede truc die verder zeker helpt bij paarden die makkelijk uit de galop willen vallen, is de teugels in 1 hand nemen (je buitenhand) en je andere hand los en achter je been laten hangen. Je zwaartepunt komt dan naar achteren, dat maakt het voor jou en het paard makkelijker.

Als je met zweepje rijdt kun je dan ook veel makkelijker de hulp geven, terwijl je je zit los kunt laten. Mijn ervaring is dat als ik namelijk nog erg zoek naar ontspannen zitten, dat betekent dat ik geen goede hulpen kan geven, wat voor het paard meestal teken is om dan maar weer uit de galop te gaan (waardoor je zelf alleen maar meer uit balans raakt en je hardere hulpen gaat geven en het uiteindelijk voor niemand leuk is.)
Met het aanleggen van je zweepje (slaan is helemaal niet nodig, gewoon aanleggen is prima) ben je die hele cyclus voor en kun je al zodra het paard maar denkt aan terugkomen, meteen reageren met 'ook als ik mijn zit ontspan moet je doorgalopperen tot ik zeg dat het genoeg is geweest.' En het voelt stoer (en dat is precies het gevoel dat je kunt gebruiken)

Is overigens wel voor paarden die gewoon prima op eigen benen kunnen galopperen, maar dat geldt wel voor de meeste manegepaarden.

**Geplaatst**: 30-01-16 20:32

Geplaatst: 30-01-16 20:32

musiqolog schreef:
"Van citaeten opt Internet salmen niet licht weten cunnen ofse waerachtigh sijn." (Joost van den Vondel)

Helemaal off-topic, maar wat een briljant onderschrift heb je $_/-\o_$

**Geplaatst**: 31-01-16 18:05

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 31-01-16 18:05

Hier nog zo'n galop -held.
Ik rijd nu ook zo'n 2,5 jaar, ben op mijn 16de begonnen en heb er vorige week nog naast gelegen in de galop. Dus ik sla denk ik woensdag de galop over. Ik ga ook vragen of ik even weer op Silvia mag rijden, die springt namelijk zonder geklier aan.
Ik ben voornamelijk uit balans in het doorzitten voor de galop, aangezien Winston dan versnelt en daar kan ik niet op doorzitten. Verder kan ik totaal niet sturen in galop, een kleine stuurhulp en hij valt alweer terug in draf.

Dat wat Shadow0 zegt over de rust weer vinden dat doe ik inderdaad ook, maar dan krijg ik hem gewoon niet weer in galop

**Geplaatst**: 31-01-16 19:42

Geplaatst: 31-01-16 19:42

musiqolog schreef:
Gypsy schreef:
Ik zou zeggen probeer het eens op een wat hoger geschoold paard, dat is echt compleet anders!

Mijn vaste paard in de groepsles heeft hoog in de sport gelopen, aan hem ligt het niet.

Dan zou de galop niet rennerig of ongecontroleerd moeten voelen. Loopt hij nagevelijk? Kun je hem goed verzamelen voor je aanspringt? Of vanuit stap aanspringen?

**Geplaatst**: 31-01-16 19:58

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 31-01-16 19:58

Ik ken het gevoel van angst helemaal niet, maar ken een aantal soortgelijke verhalen en zoals je hier ook ziet, je bent zeker niet de enige, dus niks om je voor te schamen of voor iemand om om te lachen!
Als ik je verhaal zo lees denk ik wel dat een hoop van je "problemen" in de galop door je angst of spanning komen. Het onstuurbare, het niet stevig zitten, het eruit vallen etc. Dit heb je in de draf waarschijnlijk allemaal niet? Ik zou als tip willen geven om te werken aan (tempo) controle, maar dan echt heel bewust. Zorg dat het paard gaat wachten op jou, in eerste instantie dan in stap en draf. Laat hem terug komen in tempo tot hij bijna stapt, maar niet naar de stap gaan. Vul ook zachtjes weer aan en verhoog het tempo gelijdelijk. Hier kun je mee spelen in vele versnellingen, maar zorg dat elke centimeter van jou is! Dit kan je vertrouwen in de controle, later in de galop dus, vergroten. Ook zou ik proberen bewust te worden van je zit, niet per se met zitles maar dit kan wel heel veel doen! Probeer te ontdekken wat je onderbeen, je bovenbeen, je heupen, je bekken, je rug, je buik, je armen etc. etc. doen op het moment dat je wel ontspannen rijd. En wat gebeurt er als je die onderdelen bewust spant of vast zet? Ik denk als je op een gegeven moment deze angst hebt overwonnen, je zult zien dat je in galop juist heel stevig kan zitten met een ontspannen en stabiele zit! Tot slot zou ik nu even niet voor 2 rondjes galop gaan, maar bijvoorbeeld een lange zijde of 1 volte. En als jij daar meer vertrouwen en ontspanning gaat vinden, uitbouwen.
Succes!

**Geplaatst**: 01-02-16 20:26

Geplaatst: 01-02-16 20:26

Het is lastig dat je op een manege rijdt. Ik zou je aanraden om buitenritten te gaan maken met een braaf paard, gewoon kilometers maken en rechtdoor kunnen gaan ipv steeds al die bochtjes. Op een lang, recht pad ben je in ieder geval niet bezig met waar je heen moet. Misschien is er wel een iemand in de buurt die twee brave buitenrijpaarden heeft staan? Als jullie samen gaan buitenrijden, hoef je eigenlijk alleen maar het paard bij het andere paard in de buurt te houden en vaak gaat dat redelijk vanzelf.

Je kunt ook proberen om voorlopig achter een ander paard te galopperen totdat je gewend bent aan het gevoel van de galop en je tegelijkertijd op andere dingen kunt concentreren. Privéles is zeker ook een goede, daar leer je vaak veel meer van dan groepslessen.

Mannelijke schijterds zijn trouwens helemaal niet erger dan vrouwelijke, hoe kom je erbij!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-02-16 22:12

Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-16 22:12

Appelmoes_11 schreef:
Mannelijke schijterds zijn trouwens helemaal niet erger dan vrouwelijke, hoe kom je erbij!

Als man word je toch meer geacht je als een vent te gedragen.

En je moet ook al een heer zijn. Goh, wat hebben wij het toch zwaar...

**Geplaatst**: 01-02-16 22:19

Geplaatst: 01-02-16 22:19

Ik ben ook lang bang geweest voor de galop, tot ik (toevallig) een aantal maanden op hetzelfde manegepaard heb gereden. Dat heeft voor mij enorm geholpen want daarna was het op andere paarden weer even spannend, maar niet zo eng als daarvoor. Dat ene paard heeft voor mij voor heel veel vertrouwen gezorgd, misschien helpt dat voor jou ook.

edit:

Citaat:
Mijn vaste paard in de groepsles heeft hoog in de sport gelopen, aan hem ligt het niet.

Oh laat maar, nutteloos advies zie ik.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-02-16 00:36

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst door de TopicStarter : 02-02-16 00:36

Nee hoor, al was het maar voor andere mensen in dit topic. En inderdaad: mijn vaste paard met zijn eigen manier van galopperen heeft me heus wel vooruitgeholpen. Bewijs: ik reed vorige week noodgedwongen op een ander paard en juist toen heb ik de galop overgeslagen.

**Geplaatst**: 02-02-16 01:01

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 02-02-16 01:01

Maar waarom is het erg om de galop dan even over te slaan? Je hebt er toch ook niets aan om een paard de galop in te (laten) jagen, daar zelf boordevol spanning je rondjes op mee te liften en na afloop knikkende knieën hebben die ervoor zorgen dat je nauwelijks nog kunt draven?
Natuurlijk ga ik binnenkort ook weer galopperen, maar pas als het goed voelt, ik het idee heb dat de overgang van mij zal zijn en als ik weet dat ik mijn paard niet in de weg ga zitten door vol spanning met hem mee te liften.
Je hebt een paard waar je het wel mee durft te oefenen, dan oefen je toch op dat paard door tot je straks zeker genoeg bent om het zelf eens met een ander te willen proberen?
Zoals eerder geschreven ben ik nooit een heldhaftige ruiter geweest en na al die jaren ben ik zó blij met mijn huidige instructeur die werkt zonder druk of schoppen onder je kont. Ik heb zoveel gedaan omdat het moest, omdat ik dacht dat het zo hoorde of omdat ik simpelweg gedwongen werd door een instructeur of vriend of vriendin die me wel wilde helpen en heb daarbij vast paarden vreselijk gehinderd om van mezelf nog maar niet te spreken..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-02-16 01:08

Geplaatst door de TopicStarter : 02-02-16 01:08

Dreamybol schreef:
Maar waarom is het erg om de galop dan even over te slaan? Je hebt er toch ook niets aan om een paard de galop in te (laten) jagen, daar zelf boordevol spanning je rondjes op mee te liften en na afloop knikkende knieën hebben die ervoor zorgen dat je nauwelijks nog kunt draven?

Nou, niet kunnen lichtrijden wegens knikkende knieën heb ik nog niet meegemaakt.

Maar: ik zou nooit de galop ingaan als ik alleen maar naar mijn eigen gevoel luisterde. Ik moet me over mijn angsten heen zetten, wil ik ooit verder komen, nietwaar?

**Geplaatst**: 02-02-16 01:23

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 02-02-16 01:23

Heel eerlijk? Dat weet ik niet.. Paardrijden is een gevoelsding, en als je een dier hindert doordat je gevoel niet op orde is, waarom dan toch koste wat kost door willen zetten met alle eventuele gevolgen van dien? Juist op een paard kun je zo makkelijk je eigen spanning overbrengen, waarom dan niet nog even dooroefenen tot je die spanning beter onder controle hebt?
Het is niet dat je nooit galoppeert, het is dat je het nog lastig vindt en nóg lastiger met een ander paard. Waarom jezelf en een ander paard gek maken met jezelf opleggen dat je nu op elk paard moet kunnen galopperen?

Dit is heel zwart/wit gesteld uiteraard, maar terugkijkend op 20 jaar paardrijles denk ik niet dat ik beter ben geworden door mezelf te dwingen of te laten dwingen dingen te doen waar ik nog niet klaar voor was. Eerder tegenovergesteld, als ik nu foto's zie dan spat de spanning er vanaf en echt heel erg leuk vond ik het vaak ook nog niet eens. Terwijl ik nu dus de galop weer even laat voor wat ie is (in overleg met mijn instructeur) gaat het weer kriebelen, krijg ik langzaam weer het vertrouwen om het binnenkort weer te doen. Ook doordat paardlief van de week prachtig aansprong terwijl dat niet de bedoeling was, 1,5 maand geleden zou ik daarvan zijn geschrokken en nu nam ik hem rustig terug en moest ik lachen om zoveel ijver van mijn paard. Die ontspanning is imho beter dan de spanning die ik eerder meenam.

**Geplaatst**: 02-02-16 02:05

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 02-02-16 02:05

Ik had niet per se de indruk dat TS zo bang is dat hij het paard in de weg zit, of dat het een probleem is waar hij niet met oefening en geduld over uit gaat komen. Spanning hoort bij (relatief) nieuwe dingen, vooral als het maar een paar minuten per week uitgevoerd wordt. Volgens mij is de TS ook prima bereid en vertrouwd genoeg om zichzelf te verbeteren, dat zou ik absoluut niet willen ontmoedigen

**Geplaatst**: 02-02-16 02:23

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 02-02-16 02:23

Misschien moet TO zich dan realiseren dat je met angst/spanning je paard wél in de weg kunt gaan zitten.. En dan gaat een paard negen van de tien keer versnellen en niet meer luisteren en dan komen we bij het verhaal dat TO zelf zegt dat zijn paard stuurloos wordt. Sterker nog, TO zegt zelf al ergens dat hij het paard in draf eigenlijk ook niet op een volte in draf kan houden. Dan kan ik echt alleen maar denken dat je terug moet naar de basis, kilometers moet maken en moet leren spanning af te laten vloeien. Er is volgens mij niets mis mee om die kilometers op een paard te maken waar het wel mee lukt of in elk geval beter mee gaat, net zolang tot je je vertrouwd genoeg voelt om het ook met een ander paard te proberen.
Ik denk serieus dat veel mensen zich laten dwingen/overhalen/pushen -al dan niet door onszelf- om dingen te doen waar we op dat moment gewoon nog niet aan toe zijn, gewoon omdat een ander het wel 'al' doet/kan of omdat de instructeur zo overtuigend is, of omdat je bang bent dat anderen je anders een mietje vinden. Tsja, dan maar een mietje, eerst mijn angst op een voor mij én mijn paard zo prettige manier onder controle krijgen voor ik die stap verder ga.

Ik vond deze blog en werkwijze zeer prettig overkomen: http://www.bitmagazine.nl/premium/instr ... ers/53316/

**Geplaatst**: 02-02-16 04:42

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 02-02-16 04:42

Ik zie eerlijk gezegd liever een ruiter die zijn grenzen kent, zijn angsten onder ogen ziet en op zoek gaat naar oplossingen als overmoedige jonkies die denken dat ze alles kunnen. Heb zo'n jonge meid in de familie, die 3 keer op paardenkamp geweest is, tijdens het jaar niet rijdt en volgende zomer ingeschreven is om haar A-brevet te halen.

Wat mij betreft ben je goed bezig. Je moet de dingen niet willen forceren. Ik heb bv nooit echt leren springen, omdat ik daar bang voor ben. Geniet je van het rijden zonder galop, dan hoef je echt niet te galopperen. Ga alleen aan de slag met de tips die je hier krijgt als je echt van mening bent dat je een galop moet kunnen. Succes.

**Geplaatst**: 02-02-16 15:29

Re: Bang voor galop - Wie nog meer?

Geplaatst: 02-02-16 15:29

Dreamybol, dat hangt van ruiter tot ruiter af die aanpak. Ik heb het 2 jaar op de lieve manier geprobeerd: tot aan mijn grenzen en niet verder. Resultaat? Uiteindelijk kroop ik van de grote schrik er gewoon niet meer op, elk excuus was goed genoeg om niet te moeten rijden.

Nu heb ik een instructrice die me over mijn grenzen dwingt te gaan. Schrik in de hoeken? Niks ervan, mooi de hoek in rijden en geen gezever.
Die les zelf heb ik heel wat angsten doorstaan, maar ik heb ook ondervonden dat al die dingen waar ik schrik voor had helemaal zo erg niet waren...
Resultaat? De volgende dag klom ik zeer zelfverzekerd op mijn paard en heb ik echt genoten van de rit - dat was lang geleden!
Voor mij werkt die dwang dus een pak beter dan het "handje vasthouden" van mijn vorige instructrices.

Al zou ik persoonlijk nog niet eens dénken aan galop als je in draf geen gecontroleerde volte kunt maken... Eerst wat verder basis doen dan. Bij mij heeft het een half jaar gesuurd voor ik gegaloppeerd heb.