Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-11-15 14:03

Re: Sensibele merrie, hoe pak je dat aan?

Geplaatst: 22-11-15 14:03

Met ayasha eens.

Blijf kalm. Adem zelf ontspannen door.
Licht contact teugeltje. Geen druk willen hebben dat hoeft nergens voor.

Zet je paard in stap al op de volte.
Draaf bij ontspanning aan en blijf op die volte.
Aan draven is denken aan draf. Dan zijn deze paarden al weg.
Been los ontspannen laten afhangen maar niet afsteken.
En probeer een rustig tempo te krijgen.
Dit. Door zit en stem.
Gaat ze nog te snel maak de volte kleiner. Kijk zelf naar het middelpunt van die volte en je paard verkleind al vanzelf omdat je houding haar dan al mee neemt.

Van hand veranderen op die volte.
Gaat dat goed 5 passen over de hoefslag en weer op de volte.
En bouw dat uit.
Galop pas mee pakken als de draf goed gaat. Of je moet er een hebben die juist meer ontspant in de galop.

Moe rijden doe je zulk paard niet.
Wordt die alleen heter van.
Als ze ruimte hebben worden ze alleen heter van.
Daarom in begin alles vanuit een volte zodat je zo min mogelijk met de hand gaat remmen.

**Geplaatst**: 22-11-15 14:08

Geplaatst: 22-11-15 14:08

Allerlei tips TS.. Maar wanneer een dergelijk karakter je niet ligt moet je jezelf niet verder kwellen denk ik. Een fijn paard kost net zoveel geld en energie maar levert je iets op: plezier.

**Geplaatst**: 22-11-15 23:36

Geplaatst: 22-11-15 23:36

Dat ben ik met je eens.
Je hebt meer ruiter gevoel nodig dan op gemiddeld paard.
Al voelen voordat het paard het uitvoert en dan ook al direct erop ingespeeld hebben. Met kleine hulpen. Alles is snel te groot.

**Geplaatst**: 22-11-15 23:47

Re: Sensibele merrie, hoe pak je dat aan?

Geplaatst: 22-11-15 23:47

Dat zei ik ook al ergens. Het ligt je of het ligt je niet, je moet het geduld hebben om er gewoon vanaf te blijven en zelf te kunnen ontspannen ondanks dat je zo'n hectisch paard onder je hebt. Dat is echt de basis, als je dat niet kunt moet je jezelf er niet mee kwellen.

Het onder tempo rijden heb ik zelf niet zulke goede ervaringen mee, vaak worden ze daar juist drammerig van omdat je ze continu tegenhoud. En je moet er echt van voor vanaf kunnen blijven en op je zit terugrijden, veel vanuit je eigen rust en ontspanning werken. Als ze maar eenmaal ontspannen, kun je ze daarna op heel subtiele hulpen rijden. En begin maar met oefenen halthouden op je zit, vanuit stap. Dan weet je voor jezelf hoe het voelt en of je paard het gewend is.

**Geplaatst**: 22-11-15 23:50

Geplaatst: 22-11-15 23:50

In mijn ervaring leren ze drammen snel af als je optijd zelf lost. Maar dat gaat TS niet alleen klaar krijgen. Veel werken met halt en stap vanuit je zit zoals anneliesdj zegt is inderdaad een goede als basis. Maar TS zal een goede instructeur moeten zoeken die goed is let dit soort paarden en het ook nog TS kan leren. Die zijn niet dik gezaaid.

**Geplaatst**: 23-11-15 00:24

Re: Sensibele merrie, hoe pak je dat aan?

Geplaatst: 23-11-15 00:24

Dat is nogal afhankelijk van het paard en de ruiter. En wat je bedoelt met lossen want dat klinkt alsof je 't van voren probeert op te lossen.
Maar een instructeur is key inderdaad, die kan je in 5 minuten laten voelen wat wij je in 5 pagina's niet kunnen uitleggen.

**Geplaatst**: 23-11-15 08:57

Re: Sensibele merrie, hoe pak je dat aan?

Geplaatst: 23-11-15 08:57

Dat halt stap moet je al helemaal nooit doen ben zon paard, daar ben ik mee achterover geklapt. Paard was het maar 2x zo zat datie zich achterover gooide

**Geplaatst**: 23-11-15 10:54

Geplaatst: 23-11-15 10:54

Dat zal niet van netjes halthouden en weer wegstappen vanuit ontspanning geweest zijn.
anneliesdj: uit het bericht van TS haal ik dat het paard het bit niet aan neemt. Dat moet ze imo ook oplossen en dat los je oa op door op tijd te lossen. Hij zal nl in het begin toch echt even ook wat naar de hand moeten luisteren gezien ie blijkbaar nooit geleerd heeft hoe terug te komen op de zit. Je zal er wel moeten aan mogen komen (met hand en been). Deze kruipt gewoon achter de hand in en dan heb je nog maar weinig als ze zo gaan rennen. Dus deze zal toch ook moeten leren om de hand te accepteren en niet er achter te kruipen en dat los je oa op door op tijd te lossen: zodra ie de hand aan neemt belonen daarvoor. Zodat ie de hand leert vertrouwen.

**Geplaatst**: 23-11-15 11:13

Re: Sensibele merrie, hoe pak je dat aan?

Geplaatst: 23-11-15 11:13

Ben het met de uitleg van ayasha en f4 eens. Jullie beide tips laat precies zien wat het bij mijn merrie heeft "opgelost" precies zo een merrie die niet verkeerd is alleen keihard wil werken.
En zoals annelies zegt, je wilt dat of je wilt dat niet.
Ik heb de knop omgezet en ik wil graag een team worden met mijn merrie. Het gaat niet makkelijk. Maar samen met heeeeeel veeeel hulp en in het begin drie X per week les van mijn instructrice kan ik nu te werk.
Alles uit ontspanning. Heel veel stap werk en pas bij ontspanning draven. (De mijne wou niet stappen door mijn onkunde) nu beheers ik dat. We zijn twee jaar verder en gaat prima. Ze heeft in tussen tijd een ruime tijd stil gestaan ivm veulen maar pakt het nu gewoon weer net zo makkelijk op. Na ontspanning met veel afwisseling rijden en maakt ze zich heet, weer ontspannen en die periodes van heet worden steeds korter.
Daar naast werk aan jezelf. En voel je merrie aan.
Vd week reden er een ploeg brandweer en politie langs merrie is dan helemaal overemis, mede door de wind. Ik weet dat ik dan de strijd niet hoef aan te gaan. Ga dan grondwerk doen. En ga de volgende dag weer rijden. (Werkt voor ons)
Ik ben van onzekere heethoofd en het zal en moet lukken naar een kalme het komt wel als het maar rustig aan gaat. Dan krijg je je plezier terug. Ook al hebben we nog wel tranen maar laat het los en we gaan morgen weer verder.

**Geplaatst**: 23-11-15 11:19

Geplaatst: 23-11-15 11:19

Hier was het ook eentje, die stapte niet, die trippelde alleen maar zodra je er op zat. Halthouden was een soort vrijteijdspiaffe. Allemaal op een doorhangend teugeltje, dat wel.

Opgelost door veel stap en drafwerk te doen en hem leren de hand aan te nemen. Inmiddels een heerlijk paard. Hij kan nog steeds om kleine dingen over de rooie gaan maar over het algemeen is het een heel betrouwbaar en relaxed paard.

**Geplaatst**: 23-11-15 11:21

Geplaatst: 23-11-15 11:21

Mijn instructrice pakte het juist heel anders aan met vlugge paarden.

Aan de lange teugel instappen, been gewoon waar het hoort en vooral niet drijven. Stappen is stappen, terugrijden op zit. En lang laag instellen. Zolang ze stapt is alles prima ook al is het langzaam (je wil juist rust). Lekker veel wenden maar russssssssssst.. Als dit al heel lastig is voor je paard dan stop je wanneer ze eventjes ontspannen is!! Als de stap goed gaat ga je draven. Zelfde manier als het stappen! Lang laag, been waar het hoort en niet drijven. Op eigen tempo laten draven, als ze te hard gaat terug rijden op zit anders terug naar stap. Als ze niet rustig wil draven die je hele korte overgangen naar de draf. Al is het paar 1 pasje, als het rustig gaat is het al prima! Dat ene pasje kan je kan je uitbreiden als het beter gaat. Alles ze maar lang laag blijft.
Ga zelf niet knijpen, voorover zitten, stressen, billen aanknijpen of wat dan ook. Jij moet echt beslist ook ontspannen zijn en dat doorgeven aan je paard. Je paard moet aan jou voelen dat het goed is.

Heel verhaal, maar werkte uitsteken bij mijn 180graden omspringende ADHD pard.

**Geplaatst**: 23-11-15 11:32

Re: Sensibele merrie, hoe pak je dat aan?

Geplaatst: 23-11-15 11:32

Hier ook een vlotte merrie.
En als het haar te veel wordt, ontploffen, rennen bokken en springen.
En dát met een 700 kilo fries. Die zo rond is als een enorme skippybal.

Het probleem zat hem er in, dat ze ruw is ingereden en met een harde hand is voorgezet (Niet eens doorgereden. Voor dat, dát gebeurd was, hebben wij haar gekocht. Vorige eigenaren konden te weinig met haar.... En nee, achteraf vond ik dat niet zo gek.)

Ik, amper 60 kilo, kracht van een kikker, wil die kracht niet eens hoeven te gebruiken.
Na anderhalf jaar vechten, waren wij het zat.

Eerst het hele lichaam door gelopen.
Tandarts, osteopaat, en dierenarts kwamen aan het licht.
Toen dat weer 100% was, zijn wij weer begonnen, aan de hand.

Zo kreeg ze in no time een noodstop aangeleerd. En leert nu, dat als iets eng is, ze of moet gaan stappen, of gewoon moet gaan stoppen op commando. Ik wacht niet af, en anticipeer hier op. Op de juiste correcte manier, met veel rust en vertrouwen winnend. "We doen dit samen! Kom op! Jij kan het ook!"

Toen de basisgangen stap en draf er een beetje --normaal-- op zaten, ben ik de chambon gaan gebruiken.

De chambon hing de eerste 4x voor sier, zodat ze kon wennen. Langzaam deed ik de chambon gelijdelijk aan iets strakker. Dus niet in 1 x, kop naar benee en lopen maar.

Uit eindelijk, na weken trainen met de losse, die steeds wat strakker werd gemaakte, chambon, op de halshoogte horizontaal gezet. Neusje er mooi uit (ideaal met chambon) En onze friese merrie begon te snappen dat ze met haar neus over de grond kon.

En toen kwam het! Ze werd ontspannen! Om de dag, niet langer dan 10 minuten, en stoppen op het juiste moment.

Momenteel stap ik er weer op! En wel met chambon, ditmaal iets losser, zodat we samen dat vertrouwen kunnen winnen.

Ik werk in combinatie met kaptoom en bit.

Onze piepzakmerrie, is veranderd in Zennn...

En wat er ook gebeurd, zelf ontspannen en blijven ademen.
Dit soort paarden hebben baat aan rust, en leiderschap! Geef ze dit op een correcte, zekere, vriendelijke manier. En ze gaan met je de kermis over.. in alle ontspanning (Ja, kan jaren duren.)

**Geplaatst**: 23-11-15 11:43

Geplaatst: 23-11-15 11:43

Hier een sensibele merrie eigenaar:

Kocht een paard die had leren vluchten door pijn in de mond, zette zich in t gehele lijf vast, pakte t bit vast en sloeg op de keihard draven functie.

Afbeelding

Dit uitte zich nooit in bokken, staken oid. Puur en alleen voorwaarts verzet tegen gedwongen de hand aannemen. Vastpakken resulteerde in een paard dat zo hard ging dat ze niet meer te sturen viel en die ik tegen de muur aan moest stilzetten. En dan heeeeeeeeel voorzichtig vragen om even te gaan stappen tot haar hartslag weer rustig werd. Want als ik boos werd voelde ik haar hartslag door het zadel heen, stond ze te trillen op haar knieeen en wou ze weer wegdraven om te vluchten.

Wat voor mij werkte:
Aan een lang teugeltje in stap voltetjes stappen, binnenhand naar voor en opzij naar binnen/buitenbeen aanleggen om de wending te begrenzen (evenals buitenhand bij de schoft houden, maar wel soepeltjes) dit deden we links en rechtsom . (Soms deden we dit wel een uur)

Afbeelding

Wanneer ze t hoofd liet vallen werd ze uitermate beloond, ook al bleef ze net hoog genoeg om met het bit "de hand niet te raken" (oftewel ik had geen contact)

Contact kun je niet dwingen maar wel vragen. Zeker die sensitieve paarden moeten door ervaring leren dat de wereld niet vergaat.

Wanneer ze snapt dat een beetje been niet betekent dat we moeten rennen maar dat het een gedeelte "sturen" is een heel traag tempootje aandraven. Je benen laat je afhangen langs je paard maar je knijpt niet. Je benen afsteken werkt averechts want je paard vlucht omdat ie "ineens" been krijgt.

Wat voor mij heel goed werkte met draven was aan de longe "omlaag" commando geven als ze haar neus over de grond deed. En dan belonen met stem. Het duurde niet lang voor ze begreep "omlaag is omlaag doen van mn hoofd, hee ik krijg een beloning.. Ik doe het goed!"

In draf onder het zadel zei ik wel 20x omlaag, en die ene keer omlaag resulteerde in "braaaaaaaf" paard ging dan zelf stappen met oortjes naar voren.

Afbeelding

Na een tijdje zocht ze zelf het contact op, wat dan ook beloond werd door stappen/stoppen.

De teugels werden stiekempjes gering opgenomen en de handen waren stil/meegaand maar zacht. Paard zakte er vanzelf in.

Het heeft me 2 jaar gekost voor ze zo ver was dat ze er geen moeite meer mee had door tegen mn handen aan te ontspannen.

Toen hadden we nog steeds de spanning van "nieuwe dingen". Dus na 3 rondjes door de hele baan ineens afwenden was bij mijn paard, wenden.. Hoofd omhoog en harder draven.

Dit negeerde ik. Uiteindelijk ging ik heel veel voltes links rechts wenden van hand veranderen ed rijden. Merrie zakte uiteindelijk vanzelf in mn hand.

Heb de gekste dingen met r uitgespookt.. stang en trens er in gehangen en met jurk aan zonder zadel door de wei gereden :')

(raad ik niet aan om zomaar even te doen natuurlijk)

Afbeelding

Nu, dik 4,5 jaar later.. Kan ik haar de stomste dingen vragen zonder dat ze gelijk panikeert en bang is dat ze het verkeerd doet. Soms steekt ze t hoofd omhoog maar kan ik er aan komen en zakt ze ook direct weer in. Mag aan haar mond komen en soms moet ik een aantal korte overgangen achter elkaar rijden om haar aan mn been te krijgen. Soms denkt merrie namelijk "ik ga met mn hoofd omlaag en dan lekker heel heel traag draven" en dan kan ik 4x been geven en dan denkt ze ja tzal wel ik loop fijn hier. Soms gaf ik r dan 1x heel stevig been onder t mom van "en nu is t klaar" wat resulteerde in weer een kwartier gespannen draven. Ik ga nu vanuit stap galopjes aanspringen, na paar passen naar draf, halt draf en dan weer galop en daarna is merrie toch wel weer bij de les. Dan heb ik nog amper been nodig (ze is dan prima gevoelig zonder spoortjes).

Het kost heeel veeeel tijd en uitermate veel engelengeduld. Misschien als ik eerder een goede instructrice had gehad dat het sneller was gegaan.. Maar eerlijk gezegd kan die tijd me niets schelen.. Want wat een super fijn paard heb ik aan haar!

Kan iedereen er op zetten, bij mensen met een starre/erg beweeglijke hand en weinig ervaring steekt ze dr hoofd in de lucht en draaft ze op slakkentempo maar verder interesseert het haar echt geen reet meer of ze veel of weinig been krijgt. Geven ze lange teugel zakt ze er in, zitten ze te zwaar in het lichtrijden gaat madam lekker terug naar stap.

Enige nadeel die mijn merrie nu heeft is als ik iets vraag en ze doet t goed.. En ik roep braaaaaaf... Dat paardlief denkt hup naar stap hoofd omlaag yesssss ik ben klaar _O-

Afgelopen augustus gedaan wat ik altijd zo graag had willen doen... ook al suisde de stem van de verkoper door mijn hoofd "haar vorige eigenaar heeft haar weggedaan omdat ze altijd zo heet werd met rijden en buitenritten"

We hebben in een heerlijk relaxed galopje op Kootwijk gereden!!! (zolang als ik haar heb zijn we nog nooit eerder weg geweest met de trailer op buitenrit, puur omdat ik niet wist of ik haar ooit tot stoppen zou krijgen als ze wel aan de vlucht sloeg wanneer ze zou schrikken oid.. maar zelfs kinderen die in een boom zaten en de takken er uit aan het trappen waren daar reageerde ze niet op)

Afbeelding

Sorry voor mijn lange post incl foto's.. maar wat ik je mee wil geven... als je echt voor dit paard wil gaan... laat je dan niet ontmoedigen door de dagen dat het tegen zit... maar durf het "moeten" los te laten en zie waar het schip strand. Wees tevreden met wat je krijgt.. ga niet over die grens... GENIET van de fijne momenten!!

Ik heb het eerste jaar paardlief terug willen brengen.. hetzij naar de slager als het niet anders kon want ik vond het echt vreselijk dat ze altijd zo "bang" was dat ze iets verkeerd deed/pijn zou ervaren/er iemand boos werd... maar als ik zie wat ik allemaal heb bereikt.. zit ik iedere keer weer op een wolkje! Als het tegenzit.. denk dan aan mijn post. Laat het los.. en begin gewoon weer overnieuw! Uiteindelijk kom je er echt wel!

**Geplaatst**: 23-11-15 12:19

Geplaatst: 23-11-15 12:19

Veel halt heb ik dan ook geen goede ervaring mee. Sommige zelfs stap niet.
De energie wil er toch uit.
Dan is halt een tijdbom.
Draf mag. Maar dan wel op mijn tempo.

Hulpteugels hoe los ook ook geen goede ervaringen mee.
Alleen maar meer stress en opkroppen van energie.

**Geplaatst**: 23-11-15 12:19

Geplaatst: 23-11-15 12:19

Ayasha schreef:
Dat zal niet van netjes halthouden en weer wegstappen vanuit ontspanning geweest zijn.
anneliesdj: uit het bericht van TS haal ik dat het paard het bit niet aan neemt. Dat moet ze imo ook oplossen en dat los je oa op door op tijd te lossen. Hij zal nl in het begin toch echt even ook wat naar de hand moeten luisteren gezien ie blijkbaar nooit geleerd heeft hoe terug te komen op de zit. Je zal er wel moeten aan mogen komen (met hand en been). Deze kruipt gewoon achter de hand in en dan heb je nog maar weinig als ze zo gaan rennen. Dus deze zal toch ook moeten leren om de hand te accepteren en niet er achter te kruipen en dat los je oa op door op tijd te lossen: zodra ie de hand aan neemt belonen daarvoor. Zodat ie de hand leert vertrouwen.

Ik lees niet dat het paard erachter kruipt of nooit geleerd heeft terug te komen op zit, wel dat ts het niet geprobeerd heeft (of niet weet hoe het moet). Maar ze moeten idd leren vertrouwen. Dat doe je door een stille meegaande hand te hebben en idd op tijd loslaten.

Francieen schreef:
Dat halt stap moet je al helemaal nooit doen ben zon paard, daar ben ik mee achterover geklapt. Paard was het maar 2x zo zat datie zich achterover gooide

Dat is inderdaad het resultaat als je halt houd op je teugels, dan krijg je verzet. Als je halt houd op je zit zul je zoiets niet zomaar krijgen omdat je paard wel naar voren weg kan. Daarbij is het natuurlijk zaak om het langzaam op te bouwen. Je wilt eerst dat ze van een vlotte stap naar een kalme stap gaan, elk beetje dat ze afremmen is al voldoende resultaat. Dat bouw je uit, niet meer willen dan je paard aangeeft te kunnen, als ze het eenmaal snappen zullen ze ontspannen en kun je gewoon halthouden.
En een teveel aan energie staat los van een sensibel werkwillig paard. Teveel energie moet er eerst uit en dat kan heel simpel natuurlijk.

Verder ben ik het eens met No_No en SenZ, zo'n succesverhaal heb ik ook, duurt even maar je krijgt er echt een paard voor terug waarmee je kunt lezen en schrijven.

**Geplaatst**: 23-11-15 13:04

Re: Sensibele merrie, hoe pak je dat aan?

Geplaatst: 23-11-15 13:04

Bruintje.

Dat is maar net wat voor hulpteugel en hoe je het gebruikt.

Ik heb dan wél hele goede ervaringen met een chambon. Maar ik weet ook hoe ik het gebruiken moet.
Het heeft ons geholpen om haar te leren halsstrekken en daar uit endorfine aan te maken waardoor ze zichzelf prettig en ontspannen gaat voelen.

Halthouden op zit, en uit ademing kan juist heel goed zijn!

Ik begin ALTIJD op de grond. en wil het eerst 100% onder controle hebben, voor ik er op ga zitten.
En resultaat hebben we geboekt!

Geld dit voor elk paard? Nee, vast niet. Maar ik denk, dat heel veel paarden baat bij de juiste commando's op het juiste moment, met de juiste beloning op het juiste moment hebben.

Veel ruiters gaan verkrampen (deed ik ook hoor!) en laten het paard niet meer los.
(Los op het gebied van, de ruimte geven om zich te kunnen ontspannen.)

**Geplaatst**: 23-11-15 13:11

Geplaatst: 23-11-15 13:11

Idd, ik denk dat wij het opzich wel met elkaar eens zijn hoor anneliesdj. Ik ben alleen niet zo handig met het op een forum uit te leggen.

Dat ie "heel licht" (te licht?) in de mond is lees ik een beetje als dat ie er wat achter kruipt... (alsin; geen contact teugel?)
Met deze post van jou ben ik het gewoon compleet eens.

Ook met die van SenZ overigens. Zo heeft Sam uiteindelijk ook leren ontspannen alleen zijn we bij hem sneller naar draf gegaan omdat ie daarin sneller losliet en die ontspanning namen we dan mee naar de stap om hem daar die mislukte passage/piaffe die hij er van maakte uit te rijden.

Maar dat moet je per paard bekijken. NA verloop van tijd toen hij kalmer was in stap ook,werd hij heel goed los gestapt en wat los gedraafd en dan deden we galop aan een langere teugel heel kalm aan en dan ging ie echt razendsnel heerlijk ontspannen. Nu ook als ie spanning op bouwt in de training mag ie even rustig aan galopperen. Lang en laag, grote passen maar niet snel. en dan zakt die spanning veel sneller af. Tis gewoon blijven voelen wat zo'n paarden nodig hebben en dat veranderd doorheen de training.

**Geplaatst**: 23-11-15 13:26

Re: Sensibele merrie, hoe pak je dat aan?

Geplaatst: 23-11-15 13:26

zet haar voorwaartse snelheid om in gedragenheid door veel zijgangen te rijden. snelheid haal je eruit door voltes te rijden wat hier al voorgesteld was. Kijk of je op die volte eerst in stap zijgangen kunt rijden, dus volte openen en sluiten dmv wijken. pasje schouderbinnenwaarts, achterhand naar binnen paar passen. Als ze daar ontspannen op blijft, kijk of je ontspannen kunt aandraven en op die volte hetzelfde in draf doen. Als ze op de volte niet meer zo rennerig naar voren is, kijk of je op de lange zijde wat zijgangen kunt doen, wijken, sb, travers. heeft mijn sensibele paard heel goed geholpen om paard te leren dat als ik been aanlegde zij niet meer alleen maar heel hard voorwaarts ging, maar dat ze het in draagkracht om moest zetten en gewicht op achterhand nemen. Door alle zijgangen maak je haar ook losser in het lijf, en zal ze beter kunnen ontspannen in spieren en zal ze ook rustiger in hoofd worden.

Succes

**Geplaatst**: 23-11-15 13:34

Re: Sensibele merrie, hoe pak je dat aan?

Geplaatst: 23-11-15 13:34

TS krijgt het dier niet eens fatsoenlijk nageeflijk, hoe wil je dat ze de voorwaartse energie om zet naar gedragenheid en zijgangen gaat rijden als de basis er niet eens is bij geen van beide?

**Geplaatst**: 23-11-15 15:07

Geplaatst: 23-11-15 15:07

Ayasha schreef:
Idd, ik denk dat wij het opzich wel met elkaar eens zijn hoor anneliesdj. Ik ben alleen niet zo handig met het op een forum uit te leggen. Dat ie "heel licht" (te licht?) in de mond is lees ik een beetje als dat ie er wat achter kruipt... (alsin; geen contact teugel?)
Met deze post van jou ben ik het gewoon compleet eens. Ook met die van SenZ overigens. Zo heeft Sam uiteindelijk ook leren ontspannen alleen zijn we bij hem sneller naar draf gegaan omdat ie daarin sneller losliet en die ontspanning namen we dan mee naar de stap om hem daar die mislukte passage/piaffe die hij er van maakte uit te rijden. Maar dat moet je per paard bekijken. NA verloop van tijd toen hij kalmer was in stap ook,werd hij heel goed los gestapt en wat los gedraafd en dan deden we galop aan een langere teugel heel kalm aan en dan ging ie echt razendsnel heerlijk ontspannen. Nu ook als ie spanning op bouwt in de training mag ie even rustig aan galopperen. Lang en laag, grote passen maar niet snel. en dan zakt die spanning veel sneller af. Tis gewoon blijven voelen wat zo'n paarden nodig hebben en dat veranderd doorheen de training.

Ja hoor ik denk dat we 't helemaal eens zijn

Heel licht in de mond kan ook betekenen dat ze er tegenin gaat, hoofd hoog, dribbel. Het ligt er maar net aan hoe het paard voorheen gereden is.
Eens ik mijn rilkikker zover had hielp het galopperen inderdaad heel goed, lekker neusje over de grond.
Maar ook wat SenZ schrijft dat je ze er zonder zadel op gaat met zo'n wapperende jurk enzo, dat kon bij die van mij ook gewoon. Later dan, in het begin natuurlijk niet.

**Geplaatst**: 23-11-15 18:16

Re: Sensibele merrie, hoe pak je dat aan?

Geplaatst: 23-11-15 18:16

We weten natuurlijk niet of het paard niet de goede basis heeft.

Maralyn
Bij een sensibel paard heb ik nog zelden een hulpteugel goed zien inwerken als het paard nog rillerig is. ZE kruipen er achter. Kroppen zich op en een brutale vecht er uiteindelijk tegen in. Om nog verder van de kaart te raken.
Als ze verder in de opleiding zijn kan het wel weer werken.

Net als halthouden.
Uiteraard doe je dat niet op hand.
Maar een met een bult energie gaat dan hoogstens langzamer stappen op je uitademing. Wat dan ook al heel goed is en beloond moet worden.
Maar dan wel stil zetten is vragen om problemen.
Later in de opleiding kan dat natuurlijk wel weer.

**Geplaatst**: 23-11-15 18:38

Re: Sensibele merrie, hoe pak je dat aan?

Geplaatst: 23-11-15 18:38

Als ie een goede basis had, had TS dit probleem niet.

**Geplaatst**: 23-11-15 18:41

Re: Sensibele merrie, hoe pak je dat aan?

Geplaatst: 23-11-15 18:41

Misschien toch wel.
Als ts alleen maar geleerd heeft hulpen te geven zoals op de manege dan raken er een heleboel over de zeik. Hoeven ze niet eens heel sensibel te zijn.

**Geplaatst**: 23-11-15 18:45

Re: Sensibele merrie, hoe pak je dat aan?

Geplaatst: 23-11-15 18:45

Ts, laat ze dit gedrag ook bij het longeren zien?

**Geplaatst**: 23-11-15 18:48

Geplaatst: 23-11-15 18:48

Geen idee of het klopt wat ik nu ga zeggen, maar ik vermoed dat als je been geeft en ze opeens sneller gaat, je uit "paniek" naar de teugels grijpt. Zo leert ze dus dat been pijn is, en wil ze weglopen voor je been. Dus teugel langer laten en je been er goed aan. Ze moet leren dat je been niet iets is om weg voor te schieten.
Het gevoelig in de mond is lastig, het juiste bit kan wel veel helpen. Veel longeren met bit in kan ook goed helpen. En het aller belangrijkste: ontspan zelf, sensibele paarden voelen het vaak als je zelf gespannen bent. Heel veel succes!