Ik rijd nu ongeveer 3 jaar en heb sinds 2.5 maand mijn eigen paardje.
Ik ging op zoek naar een paard dat in de dressuur eigenlijk minimaal M niveau had , die ook op buitenrit kon en zo nu en dan een sprongetje kon maken. Qua leeftijd ging ik uit van ongeveer 12/13 jaar, zodat er nog wel uitdaging in zit ( ik vind dat stukje tegenspraak en dus uitdaging wel heel prettig , ook al gaat het dan een aantal keer mis . maar ik wil niet op een paard dat exact doet wat ik vraag).
Vervolgens heb ik er 3 geprobeerd. Alle 3 voldeden ze aan die eisen , en ze waren ook leuk maar niet HET paard .
Na een half jaartje zoeken kwam een goede vriendin van mij met de vraag of ik die van haar niet wilde overnemen. Zij wilde graag verder en door een beperking kan het paard dat niet.
Ik kende dit paard en ik wist dat hij een super karakter had. Hij liep bij haar L1 maar heeft vroeger hoger gelopen en ze heeft B met hem gesprongen en hij kon ook nog eens op buitenrit. Wat ik ook erg leuk vind is dat hij ook de ``gekke dingen`` kent ( zonder zadel / zonder hoofdstel / slalom dingetjes enz) . Hij was wel 9 , dus iets jonger dan de bedoeling , maar het was zo`n schatje !
Ik heb echt voornamelijk gekozen om zijn goede karakter. Hij bedoelt alles goed , al pakt het niet altijd zo uit haha. Ik kende hem gewoon dus ik wist vrij zeker dat ik hem ontzettend leuk zou vinden en heb er nog geen moment spijt van gehad ( al hebben we onze meningsverschillen haha)
De gouden tip is echt om te zorgen dat het goed voelt.
Het proberen van deze ging ook niet ideaal , hij ging er bijvoorbeeld kijhard vandoor , maar het voelde gewoon veilig. Dat vind ik het belangrijkste : het moet goed voelen en het karakter moet goed zijn.