Relaxed schreef:Mijn paard liet het in de ring ook wel eens afweten en als hij dat in de eerste proef deed, ging ik de 2e proef met een heel andere instelling de ring in (als in: de punten interesseren me nu niet, maar been is been) En wonderbaarlijk genoeg hoefde ik dan niet eens moeite te doen en was ie wel genoeg aan de hulpen. Voor mij dus de bevestiging dat het wel degelijk deels bij mij weg kwam.
Voor jou helpt het misschien om er toch een keer een proef voor 'te verknallen' en haar duidelijk te maken dat ze wél op jou been moet blijven reageren.
Precies dit had ik ook. Laatste keer is het gelukt met de instelling, beter verknallen dan vertrutten en heb eigenlijk helemaal niks verknald! Moest 1x extra aanpakken doordat ze het in de ring eng vond, maar doordat ik dat met overtuiging deed ben ik daar de rest van de proef niet tegenaan gelopen en heb ik eigenlijk amper punten verloren, want als ik dat toen niet had gedaan was ik daar de rest vd proef tegenaan gelopen.
De keer daarvoor had ik twee proeven kunnen rijden en er zat zo'n 20 punten verschil tussen de twee.
Ik wist dat ik de eerste proef er te gespannen op zat en de tweede proef ontspannen. De jury gaf als commentaar dat de eerste proef teveel met de hand gereden was itt de tweede proef. Heb ikzelf helemaal niet zo gevoeld.
Maar door de spanning in mijn lichaam gebeurt dat blijkbaar. Dat verklaart het impulsverlies wat ik in proeven vaak heb, want mijn paard reageert normaal helemaal niet direct op mijn eigen mentale spanning. (bijv. ik schrik me op buitenrit een hoedje van een voorbijrazende vrachtwagen, paard neemt dat totaal niet van me over en blijft ontspannen)
Alleen in een dressuurproef heeft die spanning vaak een slechte houding en blijkbaar veel strengere hand tot gevolg. Ik moet nu ook hele proeven doorzitten en daarbij heeft die spanning veel meer effect op mijn eigen houding dan bij de proeven in de B en L1.
Zelf heb ik dit probleem vaak ervaren als plotseling een slak onder me die ik met geen mogelijkheid meer in beweging zou krijgen. Voor mijn gevoel had ik eerst 10 zweepslagen nodig om ooit weer fatsoenlijk in galop te komen (bij wijze van). Alleen al door die gedachte begon ik heel passief te rijden en niet consequent en onbewust grotere hulpen te geven dan nodig (anders zou de slak nóóit blijven bewegen
). Ik kan me nu al voorstellen dat ik hier in de M1 weer tegenaan loop.