Axel_Valerie schreef:Waarom doe je ze dan om? Als je hem zonder niet lekker bij elkaar kunt houden. Ik zou dan juist daaraan gaan werken.
Ik heb dit zelf ook wel eens bij een fries gehad die ik aan het trainen was. Ik ben toen ook helemaal opnieuw begonnen. Je komt er anders echt niet vanaf. Zonder spoor, af en toe je zweepje erbij pakken.
Je been zo stil mogelijk houden en alleen gebruiken als het echt nodig is. Als het dan een kwartier goed gaat paard wegzetten, vertroetelen en naar huis gaan. Uitbouwen naar een half uur, mocht het paard inkakken pak je heel even vijf minuutjes je zweepje erbij, als hij het dan doet met zweep, zweep wegleggen, opnieuw alleen met je been proberen. Doet hij het dan goed, paard wegzetten, belonen met aandacht en naar huis gaan. Het is een heel moeizaam proces maar uiteindelijk heb je hier meer profijt van dan elke keer alle ellende met sporen enzo. Als het paard dan alles doet zonder zweep en als alles stabiel is, dan pas weer verder denken.
Mn oefeningen moeten juist verfijnd worden en met een spoortje helpt dat. Hij moet juist daarvoor respect gaan krijgen, want ik wil hem in de proef ook gewoon met dat kleine spoortje kunnen blijven rijden. Dit doe ik echt alleen voor de oefeningen en hem sneller te krijgen en met veel beloningen. Zonder spoor en zweep zie ik niet zitten op wedstrijd.