Moderators: Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja, C_arola, Essie73
Simpelman schreef:Nogmaals:
De dressuur heeft de harmonische ontwikkeling van het organisme en van de natuurlijke eigenschappen van het paard ten doel.
Het paard geeft aldus de indruk, dat hij uit vrije wil datgene doet wat hem wordt gevraagd.
Met vertrouwen en oplettendheid geeft hij zich edelmoedig over aan zijn ruiter.
En, kijk om je heen hoe vaak zie je dit?
. Hoewel alle dressuuroefeningen ook in vrijheid getoond kunnen worden zit er nog wel een verschil tussen even jolig z'n lijf zo en zo doen of rechtgericht, ruiter op de rug en dat dan x minuten in y omgeving (vreemd, ontspannen enz.) Sammie schreef:Het punt is alleen PaulinBijoux er is geen rood of blauw.Dus ik snap ook niet HOE dit soort topics überhaupt kunnen verzanden in dit versus dat. Er zijn mensen die zich graag scharen onder ‘klassiek’ ‘rechtrichten’, ‘academisch’, ‘manier pietje’, ‘manier keesje’. Waarom? Waar is dat ooit mee begonnen? Dressuur is dressuur.. meer smaken zijn er niet. Je rijdt paard en je rijdt of dressuur of je springt of je doet eventing (of een van de andere smaken die er zijn). Dán heb je verschil, maar niet bij dressuur. Dressuur is de basis van elke andere sport die daar uitvoort is gevloeid. Zonder dressuur geen springen, geen eventing, geen trec en zelfs geen vierspanmarathon.
En dan heb je een of andere Jan Doedel die roept dat de ‘dressuur van tegenwoordig’ niet goed is, dus verzint ie z’n eigen systeem. Larie.. Jan Doedel heeft precies hetzelfde doel en doet ook gewoon aan dressuur, alleen nu noemt ie het de Jan Doedeltechniek. En het liefst wordt er nog bij geroepen ook dat dat het beste is voor het paard. Puntje bij paaltje doet Jan Doedel hetzelfde als wat dressuur is. (hetgeen Simpelman hier heeft geplaatst). Het enige waar Jan Doedel aan voorbij gaat is dat het niet de techniek is dat faalt. Dus is er helemaal geen garantie dat Jan Doedel het er wel voor elkaar krijgt.. Je kan een hamer niet de schuld geven dat ie de spijker er niet in krijgt. Daarvoor moet je bij de timmerman zijn.

. Het Skala is zodanig opgebouwd en met elkaar verwoven dat je bijv. niet eerst verzameling kunt hebben eer je tact en impuls bevestigd is. Selka schreef:pien_2010 schreef:Al eerder heb ik op BOKT lezers geattendeerd op het fijne goed leesbare en goedkope boek van Radtke dat heet Klassieke dressuur van basis tot en met Hoge school.
Fantastisch boek! Het eerste boek dat mij eindelijk liet begrijpen wat het Scala nu eigenlijk moet voorstellen.
Simpelman schreef:Dressuur = niet dressuur.
Er zijn heel grote vooral ethische verschillen in benadering en zeker ook in resultaat.
Nogmaals:
De dressuur heeft de harmonische ontwikkeling van het organisme en van de natuurlijke eigenschappen van het paard ten doel.
Het paard geeft aldus de indruk, dat hij uit vrije wil datgene doet wat hem wordt gevraagd.
Met vertrouwen en oplettendheid geeft hij zich edelmoedig over aan zijn ruiter.
En, kijk om je heen hoe vaak zie je dit?
Simpelman schreef:Het is net zo mooi om met een Fjord of een IJslander te werken als met een z.g. KWPN "topatleet".
Simpelman schreef:De kunst is het benaderen van het optimum met één bepaald paard, niet het behalen van punten in een wedstrijd.
betadine schreef:Simpelman schreef:Het is net zo mooi om met een Fjord of een IJslander te werken als met een z.g. KWPN "topatleet".
Met een kwpn dressuren is toch nog net iets anders als met fjord of ijslander in de meeste gevallen. Ze hebben elk hun troeven, maar ook hun nadelen. De huidige warmbloedpaarden zijn zo geselecteerd dat het er toch net wat anders uitziet, maar ook dat bepaalde eigenschappen terugkomen. Zo kun je niet van een fjord gaan verwachten dat hij zoals een kwpn gaat lopen. Daarvoor zijn ze te verschillend gebouwd. Door meer bloed in de sportpaarden te gaan gebruiken krijg je ook sensibelere en snellere paarden wat andere werkpunten meegeeft. Er zijn zeker fjords die het super doen in dressuur, maar dat is eerder uitzondering dan regel en dan heb je al een fanatieke ruiter nodig die er graag mee werkt, want eerlijk en uit eigen ervaring met fjorden of andere koudbloed rassen, kies ik voor dressuur toch liever voor een paard die uit zichzelf al meer laat zien en zou ik dan voor andere doeleinden wel juist voor de koudbloedjes kiezen. Ik heb dus niets tegen deze paarden maar voor dressuur zie ik graag iets meer actie waar je met bvb een fjord veel meer moeite gaat moeten doen om dat te verkrijgen. Maar onmogelijk is het niet, maar het verklaart wel waarom dressuurruiters in het algemeen sneller voor een warmbloed gaan kiezen.Simpelman schreef:De kunst is het benaderen van het optimum met één bepaald paard, niet het behalen van punten in een wedstrijd.
Bedoel je hiermee dat wedstrijdruiters geen optimums behalen met hun paarden ? Het is voor veel ruiters net een stukje bevestiging of beloning na de vele thuistrainingen. Wat is er mis aan een beetje ambitie binnen de paardensport zolang het paard netjes behandelt en gereden wordt. 90% van de wedstrijdruiters zijn amateurs die voor hun plezier rijden. Een winstpuntje is mooi meegenomen, maar echt je gaat geen maanden gaan zwoegen met je paard en wedstrijdkosten gaan maken voor de winstpunten. Dat doe je toch nog steeds voor de uitdaging. Ik weet niet hoe vaak je per week rijdt simpelman of welk niveau je juist behaalde met je paarden, maar als je 5x per week rijdt is het wel een leuke uitdaging en afwisseling om zich te gaan meten aan de andere combinaties. Maakt het net wat spannender om thuis ook ijverig aan de slag te gaan. Niet voor iedereen, maar dat hoeft toch niet. De ene doet gaat grondwerk. De ander dressuur afwisselen met springen en de ander doet aan mennen en al dan niet in wedstrijdverband. Ik lees in jouw berichten tussen de lijnen door een soort van afkeer voor de doorsnee dressuur kwpn die je op wedstrijd tegenkomt. Wat is daar mis mee ? Zijn succes ? Er zijn ook koudbloedwedstrijden voor de liefhebber en tot Z niveau heb je ook nog voldoende afwisseling qua combinaties in de provinciale reeksen. Dat professionele ruiters voor warmbloeden kiezen is vooral omdat ze vlotter te trainen zijn en op 3-4 jaar startklaar zijn. Ze moeten dan ook voor hun werkuren betaald worden en dan is het voor de ruiters,fokkers en eigenaars toch winstgevender om dit type paarden te selecteren, maar dat kun je toch niet gaan vergelijken met de recreatieve ruiter die start voor de lol en zelf moet sparen om op wedstrijd te kunnen gaan. Die verwacht doorgaans ook niet van zijn paard om in één jaar tijd de sterren van de hemel te lopen m.v.s.
pien_2010 schreef:LoveUggs toen ik net aan het rijden was moest ik nog even nadenken over de vraag die je hebt gekregen van mevrouw waarbij je haar paard wil rijden, wat jouw ervaring is met klassiek rijden? Dus aanvulling op mijn vorige posten. Ik weet van eerdere posten van je dat je super je best doet om correct te rijden. Dat is iets wat ik eerlijk echt geweldig van je vindt. Ik vind het eigenlijk een wat vreemde vraag van de mevrouw wiens paard je wilt bij rijden. Als hier gasten komen rijden vraag ik nooit of ze (Duits) klassiek rijden, want de meeste rijden zo niet. Ik vertel bij start hoe ik wil dat mijn paard buiten door ze gereden wordt en onderweg geef ik nog wat aanwijzingen. Of als ik zie dat iets niet lekker gaat stop ik even en geef een kleine oefening om probleem op te lossen (b.v. wending om de voorhand zodat paard fijn op bit begint te kauwen en dan aanwijzingen om zacht te worden = nageven op het goede moment).
Je zou aan haar kunnen vragen, wat haar ervaring is met klassiek rijden. En rijdt ze Duits Klassiek. of Frans Klassiek? Bij wie lest zij zelf? Kun je haar instructrice googlen. Dit om voor je zelf helder te krijgen of ze werkelijk klassiek rijdt. Want veel mensen die academisch rijden plaatsen zich zelf ook in de klassiek stroming en als je leest in het topic via de link die ik je gaf (klassiek versus academisch) kun je lezen dat er nogal verschil in die twee stromingen zijn.
TEvens zou je haar kunnen vragen, als je mag bij rijden op haar paard, of je op haar paard les mag nemen bij haar instructrice of bij haar. Dan ga je in het zelfde systeem rijden. Als zij namelijk een echt Klassieke ruiter wil op haar paard, vrees ik dat ze lang kan zoeken en het eigenlijk een missie impossible is. Dus dat zou voor mij geen reden zijn om een bijrijder af te wijzen. Wel zou mijn bijrijder een keer in de twee weken les moeten nemen bij mijn eigen instructrice. Dat zou mijn voorwaarde zijn en zich dus voor langere tijd moeten verbinden aan mijn paard (zeker als het om mijn jongste gaat die erg sensibel is en wat eenkennig).