Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-07-14 00:01

Geplaatst: 13-07-14 00:01

Lante schreef:
Ik heb net zo'n paard. Ik werk steeds vanuit het halthouden, dus heb eerst de stemhulp halt er op gezet. Steeds als ze loperig wordt meteen halthouden, wachten en rustig opnieuw beginnen. Vergt veel geduld, maar het gaat steeds beter. Nu zit ik er op wedstrijd nog mee (bij spanning komt het meteen terug), maar ik heb er vertrouwen in dat het goed komt. In je training verder toch steeds je been er aan houden, buigen, wenden, schakelen etc. Ze worden loperig en heet om onder het werk uit te komen, omdat ze het moeilijk vinden om te buigen, moeite hebben met balans, met sluiten en dragen. Zorg dat je duidelijk en consequent bent, rustig maar beslist, ook aan de hand! Dan zal ze je vertrouwen en je accepteren als leider. Dit kost veel tijd merk ik! Geduld is een schone zaak!

Ik heb ook zo'n paard, Ik heb haar nu een aantal jaar. Ik had al zo'n twintig jaar rijervaring toen ik haar kocht. Maar het is mijn eerste paard en heb dus ook ontzettend aan mezelf moeten werken. Maar om samen te kunnen blijven werken met veel rust heb ik het veel opgelost in stap. Dat ik daarmee het tempo bepaalde. Ik deed dan wel veel wendingen waarmee ik dan ook mijn been moet gebruiken. Haar reactie was dan ook vaak versnellen. Een regelmatig tempo lopen kan soms echt de grootste uitdaging zijn in ons werk. Maar met stap heb ik veel controle, door wel uitdagende oefeningen te lopen wordt ze dan vanzelf minder scherp en gespannen. Maar er zijn dagen (geweest) dat ik de draf niet eens (heb) op(ge)pak(t) En dus alleen maar stap. Maar de gehoorzaamheid die ik vraag die verneem ik wel als ik de volgende keer weer ga rijden. Ik denk dat je het geduld en vertrouwen moet hebben dat je paard je been langzamerhand steeds meer gaat accepteren en begrijpt dat het been niet alleen maar snel is, maar als je blijft doorzetten zal ze uiteindelijk gewoon de hulpen van het been herkennen. (Mijn paard heeft als het goed gaat echt maar een halve of een kwart hulp nodig of soms denk ik nog maar aan een hulp en reageert ze voor mijn gevoel al en dat is een machtig gevoel) Dat is natuurlijk het voordeel van zo'n gevoelig paard.
Ik weet niet hoe mijn paard is ingereden. Maar mijn paard heeft nog in de trucendoos dat ze als we lekker aan het werk zijn dat ze heel erg achter de teugel gaat lopen en dan heb ik niks meer in mijn handen. totaal geen contact (best eng bij een paard die dan ook nog wel eens andere grappen uithaalt) dan hupsakee die benen eraan en voorwaarts, dan gaan we snel. dan komt dat neusje weer naar voren, en heb ik weer contact. Dit gaat vaak niet zo makkelijk als ik nu omschrijf, maar dit doet ze heel zelden. en dit zag ik haar al doen toen ik haar kocht bij de ruiter die haar toen reed. Nu na een paar jaar heb ik eindelijk het gevoel dat we heel fijn kunnen rijden samen.

Dat het paard voor je uitloopt en dribbelt is volgens ook karakter volgens mij , en niet meteen altijd gebrek aan respect (bij mijn paard in ieder geval.) Als ik met mijn paard ga wandelen, dan kan ze het ene moment als een mak schaap achter me aan lopen met halster en een touwtje met een boog erin. Maar als ze dan iets ziet of hoort wat ze niet direct kan plaatsen dan is het een hete hittepetit en moet ik alle zeilen bij zetten om normaal door te wandelen. Ze toont dan wel respect. Ze staat onmiddellijk stil als ik mijn voorkant naar haar draai. Maar ze is dan gewoon gespannen, kijkerig, druk, dribbelig. Natuurlijk stel ik haar dan gerust. We lopen gewoon door. Ze blijft achter me. Soms wordt ze dan weer rustig, maar soms ook niet.

Mijn paard staat nu op de kliniek met een heftige beenwond. Haar been zit van tot ver boven het spronggewricht en tot onder de kogel in een strak verband. In het lopen van de stal naar de behandelkamer een heel pittig staptempo en rent ze uit respect nog net niet voor me uit. (maar als ze toch haar eigen zin mocht doen....) Ach ik heb dit gewoon geaccepteerd.
4 maanden is niet heel kort en ook niet heel lang in bezit. Veel plezier en succes met je paard.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-07-14 00:02

Geplaatst door de TopicStarter : 13-07-14 00:02

vencedor schreef:
Wat ik me afvraag is waarom je dan dit paard gekocht hebt als bij vorige eigenaar ook zo was? Zat fijnere paarden om te rijden?

Mij gaat het niet perse om het rijden. Dit is ook niet mijn enig paard. Waarom ik dit paard heb zijn privé zaken.

Ik heb zelf paarden zadelmak gemaakt maar nog nooit zo een gehad. Ik heb ervaring kwa rijkwaliteiten maar met zo'n probleemgeval wist ik niet wat ik beter kon doen. Kon zijn dat andere bokkers ook zo'n probleemgeval hadden en dan kon ik toch ervaring uitwisselen?

Jullie doen alsof ik een meid ben wat pas 3 jaar paardrijdt?
Ik vraag gewoon kennis aan bokkers hier wat met zo'n paarden ervaring hebben en wat bij hun lukte?

Ik ga voortaan een systeem aanhouden.
Via een bokker die mijn paard kent ken ik nu beter de geschiedenis dus dit paard moet gewoon vanaf punt aan de hand en respect beginnen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-07-14 00:06

Geplaatst door de TopicStarter : 13-07-14 00:06

vosjevos schreef:
Lante schreef:
Ik heb net zo'n paard. Ik werk steeds vanuit het halthouden, dus heb eerst de stemhulp halt er op gezet. Steeds als ze loperig wordt meteen halthouden, wachten en rustig opnieuw beginnen. Vergt veel geduld, maar het gaat steeds beter. Nu zit ik er op wedstrijd nog mee (bij spanning komt het meteen terug), maar ik heb er vertrouwen in dat het goed komt. In je training verder toch steeds je been er aan houden, buigen, wenden, schakelen etc. Ze worden loperig en heet om onder het werk uit te komen, omdat ze het moeilijk vinden om te buigen, moeite hebben met balans, met sluiten en dragen. Zorg dat je duidelijk en consequent bent, rustig maar beslist, ook aan de hand! Dan zal ze je vertrouwen en je accepteren als leider. Dit kost veel tijd merk ik! Geduld is een schone zaak!

Ik heb ook zo'n paard, Ik heb haar nu een aantal jaar. Ik had al zo'n twintig jaar rijervaring toen ik haar kocht. Maar het is mijn eerste paard en heb dus ook ontzettend aan mezelf moeten werken. Maar om samen te kunnen blijven werken met veel rust heb ik het veel opgelost in stap. Dat ik daarmee het tempo bepaalde. Ik deed dan wel veel wendingen waarmee ik dan ook mijn been moet gebruiken. Haar reactie was dan ook vaak versnellen. Een regelmatig tempo lopen kan soms echt de grootste uitdaging zijn in ons werk. Maar met stap heb ik veel controle, door wel uitdagende oefeningen te lopen wordt ze dan vanzelf minder scherp en gespannen. Maar er zijn dagen (geweest) dat ik de draf niet eens (heb) op(ge)pak(t) En dus alleen maar stap. Maar de gehoorzaamheid die ik vraag die verneem ik wel als ik de volgende keer weer ga rijden. Ik denk dat je het geduld en vertrouwen moet hebben dat je paard je been langzamerhand steeds meer gaat accepteren en begrijpt dat het been niet alleen maar snel is, maar als je blijft doorzetten zal ze uiteindelijk gewoon de hulpen van het been herkennen. (Mijn paard heeft als het goed gaat echt maar een halve of een kwart hulp nodig of soms denk ik nog maar aan een hulp en reageert ze voor mijn gevoel al en dat is een machtig gevoel) Dat is natuurlijk het voordeel van zo'n gevoelig paard.
Ik weet niet hoe mijn paard is ingereden. Maar mijn paard heeft nog in de trucendoos dat ze als we lekker aan het werk zijn dat ze heel erg achter de teugel gaat lopen en dan heb ik niks meer in mijn handen. totaal geen contact (best eng bij een paard die dan ook nog wel eens andere grappen uithaalt) dan hupsakee die benen eraan en voorwaarts, dan gaan we snel. dan komt dat neusje weer naar voren, en heb ik weer contact. Dit gaat vaak niet zo makkelijk als ik nu omschrijf, maar dit doet ze heel zelden. en dit zag ik haar al doen toen ik haar kocht bij de ruiter die haar toen reed. Nu na een paar jaar heb ik eindelijk het gevoel dat we heel fijn kunnen rijden samen.

Dat het paard voor je uitloopt en dribbelt is volgens ook karakter volgens mij , en niet meteen altijd gebrek aan respect (bij mijn paard in ieder geval.) Als ik met mijn paard ga wandelen, dan kan ze het ene moment als een mak schaap achter me aan lopen met halster en een touwtje met een boog erin. Maar als ze dan iets ziet of hoort wat ze niet direct kan plaatsen dan is het een hete hittepetit en moet ik alle zeilen bij zetten om normaal door te wandelen. Ze toont dan wel respect. Ze staat onmiddellijk stil als ik mijn voorkant naar haar draai. Maar ze is dan gewoon gespannen, kijkerig, druk, dribbelig. Natuurlijk stel ik haar dan gerust. We lopen gewoon door. Ze blijft achter me. Soms wordt ze dan weer rustig, maar soms ook niet.

Mijn paard staat nu op de kliniek met een heftige beenwond. Haar been zit van tot ver boven het spronggewricht en tot onder de kogel in een strak verband. In het lopen van de stal naar de behandelkamer een heel pittig staptempo en rent ze uit respect nog net niet voor me uit. (maar als ze toch haar eigen zin mocht doen....) Ach ik heb dit gewoon geaccepteerd.
4 maanden is niet heel kort en ook niet heel lang in bezit. Veel plezier en succes met je paard.

Ik denk dat het mijn paard ook veel in haar karakter zit.
Ze heeft ook veel merrie hormonen waardoor ze daarom been geven niet leuk vindt?
Ze begint wanneer ik mijn been eraan houdt ze versnellen en als een tuiger te lopen. Of ze graag vertragen en dreigen en geeft af en toe eens een klein bokje maar dit alleen wanneer ik mijn been eraan houdt.

**Geplaatst**: 13-07-14 00:44

Re: Paard vindt het been totaal niet leuk

Geplaatst: 13-07-14 00:44

Ik zou proffesionele hulp zoeken voor het stukje leiding geven. Weet niet waar je vandaan komt maar ik zou equinova aanbevelen. Als je nu op fb hun pagina liked en actie deelt kun je trainingsweek winnen. Ik heb heel veel aan haar,na 1 les merkte ik al zoveel verschil met mijn paard.

Verder denk ik dat het paard iets lichamelijks mankeert. Laat haar eens nakijen door een goede Osteo/fysio. Denk ook eens aan een hormonaal probleem,mijn merrie had ook dit soort gedrag. Ze bleek eitjes op de eierstokken te hebben die niet los kwamen. Eierstok dus verzwaard en zorgt voor pijn en extra hormoon want die eitjes blijven hormoon afgeven, eitjes zijn afgespoten geef haar nu standaard monnikspeper iedere dag en problemen zijn stukken minder!

**Geplaatst**: 13-07-14 00:55

Geplaatst: 13-07-14 00:55

De mijne zat de laatste keer in een volwaardige piaff en dat voelde behoorlijk ongemakkelijk kan ik je zeggen. Daar kwam heel veel kracht los! Maar met mijn instructrice heb ik haar weer uit die modus gekregen, het was tijdens een les. Vooral van voren geen spanning vanuit jou uit opbouwen, maar losgooien is ook geen optie, dan komt ze er immers mee weg. Subtiel doorrijden van voren en het been aanleggen niet uit de weg gaan. (daar heb ik de eerste jaren wel mee gesmokkeld hoor. maar het probleem is je komt er geen stap verder mee). Ze moet de hulpen leren (her)kennen. Merrie hormonen misschien wel, maar ik heb er in al die jaren geen (hormonale) lijn in kunnen ontdekken. Mijn paard heeft wel wisselende buien in temperament. Is soms ondeugend (toch even proberen...) Maar is al met al een lieverd, en als het goed gaat heel fijn te rijden.

Mijn paard is nagekeken en daar kwam niks uit. Mijn paard zit goed in zijn vel en heeft een enorme power.

**Geplaatst**: 13-07-14 03:04

Geplaatst: 13-07-14 03:04

Ik heb ook zo'n paard gehad. Het is inderdaad moeilijk om de rust erin te krijgen. Maar ik lees al een paar keer van je dat je been wilt geven en dat ze dat accepteert. Je been laten afhangen is iets anders dan been geven uiteraard. Je been hangt gewoon langs de buik het paard zonder druk te geven, Je zult echt even 'tegen' de beweging in jezelf zwaar moeten maken. Echt zwaar. Ga desnoods een beetje meer naar achteren zitten. Hou contact met de mond natuurlijk, maar geef haar wel voldoende teugel. Als je alleen in de bak kunt rijden, kun je haar gewoon net zo lang laten gaan tot ze eindelijk langzamer gaat stappen. Geef een stembeloning maar ga niet de hals kloppen. Je gaat dan onbewust toch met je benen meer druk geven, wat voor haar dan weer een teken is om harder te gaan. Laat haar gewoon lekker even stappen op het rustiger tempo. Vergis je niet, dit kan lang duren de eerste keer, maar gewoon rustig blijven zitten net zo lang tot ze het tempo heeft vertraagd en ontspannen stapt. En dan halthouden. Belonen en stoppen. De volgende keer doe je het weer. Geloof me, als je het gevoel eenmaal 'door' hebt zelf, hoe je het voor elkaar kunt krijgen, kun je voortaan elke raket rijden. En vandaar uit ga je langzaam opbouwen met gerichte hulpen, Ze zal waarschijnlijk altijd fel aan het been blijven, en is het aan jou de uitdaging om zo'n rustig mogelijke zit te krijgen.

**Geplaatst**: 13-07-14 07:17

Re: Paard vindt het been totaal niet leuk

Geplaatst: 13-07-14 07:17

Grappig, die 'zware zit' heeft er ook voor gezorgd dat mijn paardje en ik de laatste tijd heel erg goed gaan. Ik had daarom eerder ook al geschreven dat ik heel erg aan mezelf heb moeten werken.
Ik heb dit niet opgeschreven omdat ik meer vond dat mijn wipzit (Dus heel makkelijk uit het zadel komen en lichtjes in het zadel zitten) mijn rij technisch probleem was. Omdat ik het idee heb dat TS al behoorlijk ervaren is was ik er vanuit gegaan dat haar basiszit wel zou deugen en daarom heb ik dit niet genoemd.
Maar wat je noemt Emmerald klopt als een bus werkt bij mijn paard enorm goed!

**Geplaatst**: 13-07-14 07:29

Geplaatst: 13-07-14 07:29

xPenny schreef:
Grondwerk oefenen we samen in de bak. Ze loopt los naast me en wanneer ik stil sta en halt zeg dan stopt ze ook naast me. Loop ik naar links volgt ze me en netjes achter me dus niet voor me uit lopen. Maar zodra ze weet dat ze de wei opgaat lijkt het alsof er een knopje omslaat en reageert ze totaal niet meer...

Grondwerk is bedoeld om leiderschap te krijgen, en moet je niet alleen in de bak oefenen, moet ook lukken bij het van en naar de wei brengen. Ga eerst daarmee aan de slag, met begeleiding. Als ze op de grond al over je heen dendert, is het normaal dat ze onder het zadel ook tegen de hulpen in probeert te gaan.

De rijtechnische tips laat ik aan anderen over.

**Geplaatst**: 13-07-14 07:30

Geplaatst: 13-07-14 07:30

Been betekend normaal vooruit, in sommige gevallen opzij bv wanneer je eenzijdige beendruk geeft, kan soms ook stoppen betekenen.
die nuances die moet je nu idd verstaanbaar aan je paard gaan aanleren, de activiteit op zich kan het paard uiteraard al wel, maar ze doen uitvoeren op jouw vraag dat is nu net paardrijden.
Voor een heel groot deel is dat, leiderschap, respect en vertrouwen, duidelijkheid, sensibliseren en desensibiliseren, wijken voor druk, ....
Het braaf met je mee lopen is veel simpeler, dat is echt zo voor elkaar.
zoek les, de fout zit echt niet bij het paard, de fout moet je bij jezelf zoeken.
en of ik je paard nu ken of niet ken doet hier niet veel verschil hé, volbloed of net iets minder bloedpaardje ook niet, ieder paard kan dit vrij snel leren, dus ook het jouwe.

xPenny schreef:
demo_love schreef:
Hebben er wel eens anderen op je paard gereden? Wat gebeurt er als een ervaren ruiter de teugels loslaat en gewoon op zithulpen en been gaat rijden? Dat is de basis en daar moet je het denk ik zoeken.

Je kent mijn paard niet. Als mijne al geen contact fijn vindt en al HELEMAAL geen been toelaat.

Dat moet ik inderdaad gaan doen ja, een andere ruiter erop, teugels los en been geven.
Ik denk eerlijk dat je het nog geen half rondje volhoudt. Als ik dat ga doen heb ik een nog erger gestrest paard en kan ik HELEMAAL van nul beginnen.

**Geplaatst**: 13-07-14 08:00

Geplaatst: 13-07-14 08:00

xPenny schreef:
demo_love schreef:
Hebben er wel eens anderen op je paard gereden? Wat gebeurt er als een ervaren ruiter de teugels loslaat en gewoon op zithulpen en been gaat rijden? Dat is de basis en daar moet je het denk ik zoeken.

Je kent mijn paard niet. Als mijne al geen contact fijn vindt en al HELEMAAL geen been toelaat.

Dat moet ik inderdaad gaan doen ja, een andere ruiter erop, teugels los en been geven.
Ik denk eerlijk dat je het nog geen half rondje volhoudt. Als ik dat ga doen heb ik een nog erger gestrest paard en kan ik HELEMAAL van nul beginnen.

Soms kan een ruiter met een andere rijstijl, een andere zit en een frisse kijk juist een hoop goed doen. Overschat je eigen kunde niet. Misschien dat het bij een ander ook gebeurt, maar je moet het wel zonder aan de teugels te hangen gaan oplossen, anders blijft het probleem. Dus wat aeolusnr1 eigenlijk ook zegt.

**Geplaatst**: 13-07-14 08:09

Re: Paard vindt het been totaal niet leuk

Geplaatst: 13-07-14 08:09

inderdaad, teugels zijn er echt niet om je paard tegen te gaan houden, dit is dus een communicatie probleem, afspraken maken met je paard.
En idd het zou wel kunnen dat het paard in eerste instantie even wegschiet zonder teugels, maar dit zal vrij snel opgelost kunnen worden als je het goed aanpakt.
is een leerproces tussen ruiter en paard.
maar tegenhouden nee dat lukt eigenlijk nooit, en zal ook nooit lukken

**Geplaatst**: 13-07-14 08:10

Geplaatst: 13-07-14 08:10

Ik heb niet alles gelezen dus sorry als het dubbel komt te staan.

Het lijkt mij dat dit vooral een leiderschap probleem is. Dit kan je oplossen door loswerken en of grondwerk. Dit zijn hele simpele oefeningen:

Als zij los in de bak staat en je kruist haar pad hoort ze voor je aan de kant te gaan.

Ga samen op de cirkel lopen (zij los) en bepaal daarmee de richting.

Vraag door druk op het drijvend gevoelig gebied te geven of ze van tempo wil wisselen.

De oefeningen klinken heel simpel maar zijn vaak de basis die wordt overgeslagen. Met andere dingen merk je vaak dat er kleine problemen komen maar dit lijkt te klein om er een punt van te maken. Met rijden merk je pas dat er echt iets lastig wordt. Dit is dus terug te verhalen naar die eerste basis.

Eerst de basis afspraken duidelijk hebben voordat je probleemgericht dingen gaat aanpakken.