zonder bit is een pak moeilijker en idd iets minder verfijnd, en zal heel dikwijls ook tot foute of minder juiste communicatie leiden.
Wat we idd zien bij bijna alle mensen die nu aanhanger blijken te zijn of te worden van het bitloos rijden, meestal is het een hoopje ellende dat je dan ziet rondrijden, en bovendien maken ze dan vaak nog de opmerking net daarover , van tjaaa paardje is hevig en enthousiast en wil graag rennen, ze kunnen hem soms amper nog gestuurd of gestopt krijgen, maar paardje is een afstammeling van ... en heeft veel bloed, en tjaaaa we rijden bitloos.
Zo is bitloos rijden zeker een verkeerde keuze, en dat is wat we idd vaak zien gebeuren, eigenlijk bijna enkel dit op deze manier, en das spijtig, de rijkunst is hier heel ver zoek.
En maakt het rijden dan bovendien ook nog extra gevaarlijk.
Simpelman schreef:Natuurlijk.
De vraag is dan of dit een verbetering is, maar dat terzijde.
Mijn uitgangspunt wat betreft TS is dat bitloos in de praktijk vaak leidt tot contactloos.
Dit kan op den duur de problemen veroorzaken zoals TS omschrijft.
In mijn actieve jaren heb ik hele bossen met meisjes met paarden langs zien gaan en daar heb ik geleerd dat de neiging om bitloos te gaan rijden voor het merendeel voort komt uit teleurstelling door het mét bit rijden en dat was dan meestal veroorzaakt door slechte basisinstructie.
We zien in de dagelijkse praktijk heel regelmatig een gruwelijk geknoei met bitten.
Een bit is een heel verfijnd communicatie instrument en geen dwangwerktuig of rem.
Ik stel dat als je bitloos wilt rijden, leer dan eerst netjes mét bit te rijden.
Als je dat écht kunt, ga het dan eens zonder bit proberen, het is leuk om te experimenteren.
Je zult dan kunnen ontdekken dat het niet vriendelijker is, dat het niets toevoegt aan het rijden en dat te hulpen onzuiverder, minder precies worden.