Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Brendaaaa schreef:Szan schreef:Maar als dat af en toe werkt, dan is het toch mooi om die methode vast te houden en uit te bouwen? Je hebt er immers al resultaat van gezien.
Ja, dat is wel zo, maar ik ben zo bang dat hij nog harder in zijn mond zal worden als ik hem toch elke keer moet oppakken.....

Brendaaaa schreef:Je wilt het niet, doet alles wat er in je macht ligt en wat je ooit hebt aangeleerd, maar je paard blijft voorwaarts met buitenrit. Elk bit wat er is al geprobeerd ook. Ik wil niet in zn mond hangen, maar hij geeft me geen enkele andere keuze. Een 'gewoon' simpel drafje lijkt onmogelijk, het moet altijd harder, harder en uiteindelijk in galop overgaan. Het is gewoon rete-irritant. Een keer goed boos worden helpt niet, daar word hij heel nerveus van. Ik krijg hem uiteindelijk wel terug, maar dus niet gewoon met ,stem,zachte hand en zit. Het is niet zo dat hij ergens bang voor is of zo, sterker nog hij vind alles prachtig! Dat is misschien juist het punt. Het is ook geen ongeleid projectiel, ik krijg hem altijd terug, maar het is zo vervelend dat ik daar zoveel kracht voor moet gebruiken. Wat is er mis met alleen op zit en stem terugkomen paardlief? Waarom moet ik tijdens zo;'n heerlijke rit, die we allebei zo leuk vinden, je pijn doen? Dat wil ik helemaal niet!!!Hij is 14 jaar, en heeft natuurlijk voordat ik hem kocht in maart dit jaar een heel verleden, maar ja.....
Wie heeft de gouden tip, in godsnaam!
flavlip schreef:Rij jij altijd voorop? Ik herken hierin een beetje mijn pony namelijk... Wil voorop voorop voorop en heeft dan in z'n kop dat hij leidt... En luistert dan dus niet naar mij. Ik heb hem nu 10jaar, zelf ingereden (verder gaat het rijden prima) maar nu pas kan ik eindelijk af en toe een stukje voorop rijden, in mijn tempo. Zodra hij weer gaat drammen, achteraan (halverwege werkt ook niet, hij blijft gefocust op het paard achter zich..). Hij blijft drammerig voorop, maar is nu wel te houden. Ik ben de baas
Hier heb ik hard aan moet werken en soms ook echt heel streng moeten zijn en een heel betrouwbaar paard voor mij/hem laten lopen, soms liep hij er bijna in... Als hij de kans kreeg er voorbij te gaan was hij niet meer te houden, dus ik stuurde hem zo de kont voor hem in. Paard voor hem zwiepen, daar had hij meer respect voor dan mijn hand op dat moment (en normaal ben ik zo zacht in m'n hand, maar kon gewoon niet anders). Op een gegeven moment had hij door dat het andere paard voorop bleef en hij er echt achter moest blijven en pastte hij zich aan.
Hij werd dan ook weer zichzelf zoals ik hem kende, liever lui dan moe. Ik draaf dan ook stukjes bij, omdat hij gewoon lekker relaxed stapt en om zich heen aan het kijken is. Voorop is het zo hard stappen als hij maar kan en het liefst aandraven als het paard achter zich te dichtbij kwam voor zijn idee. Nu ben ik ook zo ver dat ik hem terug kan nemen zonder het paard voor mij te gebruiken.
Ik weet niet of het voor jou gaat werken, misschien rij je ook wel alleen, maar wie weet werkt dit voor je.
aeolusnr1 schreef:e hebt gelijkaardige problemen al wel meerdere keren geplaatst.
Je kreeg adviezen en je blijkt er eigenlijk alleen die uit te kiezen die voor jou het voordeligst uitkomen.
En bovendien zie je dan ook nog dat de uitprobeersels niet echt werken.
Er werd jou al vele malen advies gegeven zoek een goede instructie , zoek een trainer, dat is blijkbaar voor jou een keuze die je niet wil accepteren.
Deze keuze kost idd centen, maar nu zie je dat je eigenlijk geen stap verder bent, eigenlijk in tegendeel, paard heeft nu duidelijker geleerd dat hij sterker is en dat hij onder een vraag uit kan komen.
Je vraagt om tips, er is er maar één goeie, leren omgaan met dit paard, rijles en tjaaaa eventueel ook even het paard in training plaatsen en zelf daar dan ook les nemen.
Brendaaaa schreef:NatasjavE schreef:Heel strikt zijn. Steeds als hij harder gaat dan dat jij wil terug nemen. Niet vast blijven houden maar terug nemen tot hij het tempo loopt dat jij wil en dan meteen hand ontspannen. Gaat ie meteen weer harder, meteen weer terug nemen desnoods terug naar stap.
Even lekker uit laten rennen zou ik juist niet doen. Dat is juist wat ie wil en bij de volgende rit wil hijdat weer.
Juist als hij braaf geweest is zou ik hem dan pas eens laten gaan.
Dat is precies hetgeen ik nu doe; als hij het tempo heeft wat IK wil ontspan ik mijn hand, en krijgt hij ruimte. Soms werkt dat heel goed (vooral als ik alleen ben met hem) maar andere keren, met name met andere paarden (ook rustige) of als ik op de terugweg ben, dan werkt dat dus niet.....
Simpelman schreef:Dag Brendaaaa,
Je hebt al eerder posts over hetzelfde onderwerp geplaatst.
Na alles doorgelezen te hebben blijft mijn advies ongewijzigd.
Je hebt een rangorde probleem.
Jouw analyse van rangorde is kennelijk niet de juiste.
Het vriendelijke gedrag dat jij bij je paard ervaart is niet het gevolg van respect.
Als je paard echt respect heeft laat hij het wel uit zijn hoofd om voor je uit te gaan op buitenritten.
Hij neemt daar volledig het initiatief en dus de leiding van je over.
Ga eens rondsnuffelen bij Parelli, Hempfling, Monty Roberts, TTEAM, enz..
Zet je vooroordelen opzij en vraag hulp bij mensen met veel ervaring op dit gebied.
Dat zijn waarschijnlijk niet de buurman of de plaatselijke "instructeur".
crosmuller schreef:Heel herkenbaar, mijne is ook zo'n dramkont. Nu ze ouder wordt wordt het wel minder. Wat vaak helpt is ophoudingen, los vast los vast, en als ze dan terugkomt de teugels echt losgooien in een boogje. Dus ik beloon haar daarmee iets duidelijker dan dat ik alleen mijn hand zou ontspannen.
NatasjavE schreef:crosmuller schreef:Heel herkenbaar, mijne is ook zo'n dramkont. Nu ze ouder wordt wordt het wel minder. Wat vaak helpt is ophoudingen, los vast los vast, en als ze dan terugkomt de teugels echt losgooien in een boogje. Dus ik beloon haar daarmee iets duidelijker dan dat ik alleen mijn hand zou ontspannen.
Vindt ik wel een goede aanvulling.
Wat bij mij wel helpt is mijn paard 'banketstaaf' laten draven. Heel langzaam onder het tempo laten draven. En dan af en toe een tempowisseling naar voren. Dat hij leert dat ook in het bos er pas harder gegaan word na een beenhulp.
. (En de mensen met wie je samen gaat rijden ook vaak niet). Als jij het verder prima vindt is het voor jou natuurlijk geen probleem. Leuk dat ze nog zo fit is op haar 24e NatasjavE schreef:Simpelman schreef:
Een rangorde probleem?????
Kunnen we het beestje gewoon bij de naam noemen. Een rijkunstigprobleem.
Ik vermoed bij TS een paard wat wat over enthousiast is en erg blij in het bos wordt.
Hij moet beter aan de hulpen komen te staan dat staat buiten kijf...maar dat los je niet op met parelli of andere, zonder meer nuttige, trainingsmethodes.
Sommige 'problemen' moet je gewoon onder het zadel oplossen.
Dieselpaard schreef:Ik herken je probleem. Ik ging gisteren na een week in de bak te hebben gereden ook weer eens naar buiten. Pfff...wat een rit. Alles was eng en galop moest vol gas. Draf...dat slaan we gewoon over. Wat bij mij helpt is vaker naar buiten, consequent zijn en belonen bij goed gedrag. Als ik boos word, wordt hij nerveus en onbereikbaar.
Vooral het belonen met stem of aai helpt heel goed. Daar wordt hij echt rustig van.
xSlvna schreef:Ik laat die van mij uiteindelijk maar gewoon gaan, ze is 24 en heeft blijkbaar te veel energie, prima, loop maar lekker. Ik leer mijne aan dat stap rustig is, en alles dat harder is mag ook echt goed harder. Wat inderdaad helpt is terug nemen en wanneer het paard ontspant volledig meegeven (teugels los). Bij mijne werkt het niet, misschien bij jou wel. Mijne neemt in draf en galop alle ruimte die die krijgt.
Rangorde probleem, wat een humor.