Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-10-13 07:40

Geplaatst: 07-10-13 07:40

Als het niet je eigen paard is vrees ik dat je weinig kunt doen omdat jij de beslissing niet kunt maken om dingen anders aan te pakken of een andere methode te gaan volgen.

Als het je eigen paard zou zijn: terug naar grondwerk, ik zou Parelli adviseren. Balans vinden tussen sensibiliseren en desensibiliseren. Dan de One Rein Stop monteren, beste noodrem die je krijgen kunt. Dan pas in het zadel kruipen. En als jij anders kunt gaan rijden en als enige met dat paard om kunt gaan, dan zul je zien dat je ook een 12 jarige dapper genoeg kunt krijgen voor een buitenrit. Maar ook dan, paardje aan het werk houden.

En wil je weten hoe dat er uit kan zien? Kijk maar:

http://www.youtube.com/watch?v=RfAvpa1g68s

**Geplaatst**: 07-10-13 07:43

Geplaatst: 07-10-13 07:43

Simpelman schreef:
Veel paarden zijn in hun leven bang geworden voor het bang zijn.

Doorgaans gaat de ruiter het bang zijn oplossen met druk die vaak uitmond in pijn.
De ervaring van het paard is dan: als het schrikt/angst voor iets heeft dan wordt hem ten eerste de vlucht onmogelijk gemaakt, dat maakt hem begrijpelijkerwijze bang, en vervolgens gaat de ruiter, al naar gelang, de druk opvoeren tot geweld en het paard wordt dus hierdoor natuurlijk steeds banger.

Of de ruiter nou "wint" of het paard, het paard heeft hoe dan ook een negatieve ervaring opgedaan.

De enige manier om hier verandering in te brengen is dwang verder volledig uit te sluiten.
Je moet met intelligentie en intuïtie reageren op de angst van je paard.
Het is als een getraumatiseerd kleutertje.
Je paard heeft aanmoediging en beloning nodig voor het miniemste beetje "moed" dat het toont.

Ga zo ver als je paard aankan en nooit verder, wacht dan af en BELOON voor niets, ontspan je, spreek zachtjes en kozend, stap zo nodig af en laat zien hoe het moet.
Denk hier over na, vergeet de raad van alle "kenners" om je heen, werk alleen.

Sluit je ego uit, vergeet het "lekker" rijden, denk alleen maar aan het opnieuw vertrouwen geven aan je paard.
Uitsluitend met vertrouwen in jou en hemzelf kom je verder.
Neem de tijd, heb geduld (maanden).
Een trauma uitbannen kost veel tijd maar het is heel dankbaar.

Het gaat nooit meer helemaal over.

Ik heb er nooit op deze manier over nagedacht maar zit wel logica in... Ik heb ook een merrie die heel erg kan spoken en snel stress heeft, inmiddels kan ik haar wel bijna overal langs krijgen maar doe dat wel met druk ( wijkend voor binnenbeen ) Ik hoef inmiddels alleen maar mn binnenbeen aan te leggen en dan gaat ze erlangs maar ze heeft daarbij wel stress..

**Geplaatst**: 07-10-13 07:47

Geplaatst: 07-10-13 07:47

En wat doe je als ze er langs is? Snel doorrijden?

Trainen van paarden is een kwestie van sensibiliseren en desensibiliseren. Een paard heeft twee hersenhelften en wat het ene oog ziet, kan voor het andere oog compleet nieuw zijn als je er van de andere kant langs moet.

Op het moment dat ze iets eng vinden en ze er langs zijn, omdraaien en er weer langs. En weer, en weer. Paard het enge object van beide kanten laten zien. Misschien 100 keer, misschien 200 keer. Pas doorrijden als ze geen krimp meer geven. Dan pas ben je aan het desensibiliseren. Van binnenbeen erbij, en dan snel doorrijden als ze er langs zijn leert een paard niets.

Op het moment dat je er niet langs kunt, maar er wel voldoende ruimte is om eromheen te rijden, ga je dat doen. Paar cirkels de ene kant uit, binnendoor draaien, dan de andere kant uit, je naar het vreemde object toetasten. Als ze er dicht genoeg bij zijn, halthouden en laten uitrusten.

En op het moment dat je er niet omheen kunt, dan pas je advance en retreat toe. Achterwaarts moet wel bevestigd zijn. Rij op het enge obstakel af en stop voordat je paard wil stoppen. Ga achterwaarts en tast je vervolgens voorwaarts er weer naartoe. Weer stoppen voordat hij stopt. Zo kun je geleidelijk aan verder komen. Ben je er dan langs, omdraaien en het zelfde verhaal weer. Als het moet 100 keer. Tot hij geen krimp meer geeft. Pas dan kun je door.

**Geplaatst**: 07-10-13 09:02

Geplaatst: 07-10-13 09:02

@Cassidy,

Wat je omschrijft werkt.
Het is de (o.m.) Parelli methode.

Er is nog een andere methode.
Het paard uit nodigen om zijn angst te ondergaan en te laten ervaren dat het daar op verschillende manieren mee om kan gaan.
Hiervoor moet alle druk weggenomen worden en het paard moet onder heel veel aanmoediging de tijd krijgen om zélf te besluiten het gevaar een heel klein stukje in te gaan.
Deze methode werkt veel dieper in, één maal is goed voor alles.
Het kost bij een voorkomend probleem een paar keer veel meer tijd maar daarna bijna niet meer.
Het vraagt van de begeleider een hoog niveau van sensibiliteit.
Je vindt dit o.m. in de TTEAM methode terug.

Dit is geen kritiek of bedoeld als discussiepunt, maar meer als kennisgave.

**Geplaatst**: 07-10-13 09:28

Geplaatst: 07-10-13 09:28

Zoals Cassidy het omschrijft desensibiliseren is een methode, maar met een paard dat erg veel stress heeft kun je ze ook "over de zeik" krijgen. Bovendien helpt het weinig op ander terrein, bijvoorbeeld op wedstrijd omdat dit soort sensibele paarden overal wel iets engs zien en dan steeds opnieuw beginnen.
Bovenstaande methode kun je gebruiken in de training thuis maar dan wel op een manier, waarbij je de focus van het paard bij jou houdt, door veel oefeningen te rijden die hem bezighouden.
Door dat consequent te doen, zal eraan bijdragen dat jullie paard en amazone een combinatie worden. Want daar schort het denk ik nog een beetje aan. Paard heeft M2 gelopen, dus ga ik ervan uit dat het mogelijk is om hem normaal door de ring te sturen.
De methode van Simpelman is zeker ook een goede methode om het worden van een combinatie te bevorderen. Het is een methode die het vertrouwen in elkaar zal vergroten.
Als jullie een combinatie zijn en je weet de focus van je paard bij je te houden, zul je op wedstrijd daar ook profijt van hebben.
Als je gaat zitten wachten op "o jee daar gaan we weer", kun je zeker zijn dat dat ook gebeurt. Je moet hem dus voor zijn door steeds opnieuw zijn aandacht te vragen.

**Geplaatst**: 07-10-13 09:33

Geplaatst: 07-10-13 09:33

Ik rijd ook zo'n type paard en merk dat bij hem vertrouwen verschrikkelijk belangrijk is. Het heeft me anderhalf jaar gekost maar ik kan hem nu overal zonder gemier langs rijden. Dit heeft twee redenen, hij vertrouwd mij nu en weet dat ik hem 'zal redden van het kwaad' en ten tweede ben ik hem gaan vertrouwen. Hij bokt niet en zal me er nooit proberen af te gooien waardoor ik zelf nu ook als hij wel gestressed is ontspannen blijf. Ik doe juist niet bij voorbaat mijn teugels en been erbij (want immers dan vertel je hem alvast dat er ellende op komst is!) en geef hem het vertrouwen dat er niks geks is en dat hij, omdat ik ontspannen ben, ook ontspannen kan zijn. Hij mag zich overgeven aan me en dan komt het wel goed. Dus verstrak niet, blijf op alle plekken in de bak hetzelfde rijden. Natuurlijk moet je wel ingrijpen zodra hij uitwijkt maar niet vooraf al! Dat was bij mij heel belangrijk om niet elkaars stress te gaan versterken.

Trouwens nooit vergeten om altijd zijn aandacht op te eisen, geen baklengte rijden zonder een oefening! Sowieso misschien een tijdje de hoefslag vergeten (dat is namelijk voorspelbaar en geeft hem ruimte om afgeleid te raken). Rijdt op de binnenhoefslag, maak voltes op rare plekken en rijdt 'rare' lijnen (al eens een K of F figuur geprobeerd te rijden??). Blijf hem verrassen! Dat het dan niet lijkt op een dressuurproef is voorlopig toch niet erg? Wees creatief met je figuren!

Laatst bijgewerkt door troi op 07-10-13 09:36, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-10-13 09:34

Geplaatst: 07-10-13 09:34

En, als je dat nog niet hebt gedaan. Magnesium is zeker een goed supplement om paarden wat koeler in de kop te krijgen

**Geplaatst**: 07-10-13 09:42

Geplaatst: 07-10-13 09:42

Mavelle schreef:
Geduld verliezen is het domste wat je kunt doen. Dan schiet je paard in de stress, jij bent boos en dan duurt het nog langer voor je de ontspanning weer terug vind.

Wat ik voorheen deed, was de schrikreactie negeren. Gewoon doorgaan met wat je aan het doen bent, niet boos worden, niet gerust stellen. Gewoon alsof er niks aan de hand is. Inmiddels is ze een stuk beter aan de hulpen en kan ik haar moeiteloos langs iets engs rijden door gewoon simpel mn been eraan te houden, of na een sprongetje van schrik gelijk weer laten ontspannen.

Ik doe exact hetzelfde. Gewoon net of ik gek ben, reageer totaal niet als ze ergens naar kijkt of schrikt. Dit moet je gewoon consequent volhouden en dan gaat het uiteindelijk steeds beter.
Het is natuurlijk best lastig om zelf "ontspannen" te blijven zitten, als je paard wegspringt, maar je moet het toch proberen. Jij moet overheersen in "rust".

**Geplaatst**: 07-10-13 10:26

Geplaatst: 07-10-13 10:26

Paard heeft ooit M kunnen lopen. Dan kan hij toch niet extreem kijkerig zijn geweest want dan kom je daar echt niet zomaar in. Want dan kan je je punten toch niet gereden hebben?

Ga een stappen lijstje af met dingen uitsluiten als oorzaak en dan pas kan je zeggen ihek heb er alles aan gedaan hem anders te krijgen het is zijn karakter waar ik mee moet leven en wissel dan het rijden veel af met ander dingen en ga eens een ander soort training doen waar hij meer held van wordt:) Zodat je weer zonder frustratie gaat rijden. Want rijden met frustratie helpt je niet verder en je paard krijgt er nog meer stress door.

Dierenarts/Tandarts/Osteopaat/Fysio/Masseur: Sluit eerst alles medisch uit. Dus bloed prikken om te kijken of er tekorten zijn voor je zomaar een supplement geeft;) Dan kan je gerichter geven en zal het helpen. Zijn er geen tekorten? Dan is niets nodig en kan je gewone voer eens veranderen. Tandarts nog geweest? Past het bit goed in zijn mond/hangt die goed kan veel verschil geven. Kan tandarts goed uitsluiten. Anders kan ik je deze vrouw aanraden: http://www.passendbit.nl. Zij doet ook paarden symmetrie en kan je paard geheel na lopen of er niets vast zit in zijn lichaam, of je bit goed past bij zijn type mond, of hij naar tandarts moet of je spullen op zijn rug wel kloppen of daar iemand bij laten komen. Zij kost je de kop niet en ziet veel en geeft graag advies;) Ze weet veel:) Is alles medisch in orde? Klaar volgende stap:

Matriaal: Kijk dan naar je materiaal op het paard. Past het zadel echt goed? Zit het hoofdstel helemaal juist en op de juiste hoogtes. Bit juist voor zijn gehemelte en mond enz. Klinkt flauw maar er zijn sommige paarden die daar extreem gevoelig voor zijn:) Dat uit gesloten ga dan naar voermanegement en stal beleid.

Kijk of er met een ander soort voer een minder explosieve reactie kan komen. Olie is voor hele nerveuze paarden bijvoorbeeld erg geschikt. Geef eens muesli met een hoger vetgehalte en minder suiker en zetmeel enz. Maar..doe dit eens samen met een voedingsdeskundige bekijken of vraag het eens op http://www.voervergelijk.nl die helpen graag verder met zo goed mogelijk advies. Mits je genoeg info verstrekt over je paards manier van houden en wat hij nu eet enz. 2x per dag hooi is niet zoveel gezien het gras ook minder is. Maar overal zit energie in:) Soort krachtvoer wat je geeft kan ook veel verschil maken bij een paard.

Heeft hij echt genoeg eigen tijd en vind hij dressuur wel zo leuk als wij het vinden. Ga grondwerken en oefeningen doen met hem die hem meer een lef paard maken. Een mooie vond ik als het paard ergens bang voor is bijvoorbeeld een tractor. Ga dan eens trainen dat de tractor aankomt maar zodra je paard angstig wordt stopt de tractor en draait weg van hem af en jij rijdt er achteraan zodat het paard denkt dat het enge ding voor hem weg gaat;) Dat maakt ze steeds meer held:) Kan ook al met gewoon een bal in de bak..rol de bal naar het paard en laat hem daarna achter de bal aan lopen alsof de bal bang voor hem is. Dus laten zien dat dingen ook voor hem weg kunnen. Tja er zijn meerdere trainers die hier dingen mee doen zoek eens op youtube vast wel te vinden zulke oefeningen en zelf uit te voeren ook wel;) Dat gaat je paard vertrouwen geven dat hij toch meer held is dan hij dacht;) Of als een vast paard zijn maatje is eens die laten zien wat die kan:) En laten volgen:) LEren ze veel van. Heb hier een angstige mini die met de dag beter wordt;)

Als je dat gedaan hebt zal er zeker weten ergens iets te behalen zijn. En zal hij toch anders moeten worden in gedrag vaak. Is dat niet het geval zal je het moeten accepteren en de lat lager leggen met wat je wil bereiken met het paard;) Gewoon rust erin en stappen terug doen met wat je eruit wil halen. Zodat je weer met een glimlach paardrijdt in plaats van met frustraties naar elkaar.

**Geplaatst**: 07-10-13 11:08

Re: Kijkerig en schrikkerig paard erdoorheen rijden..

Geplaatst: 07-10-13 11:08

Magnesium als supplement geven kun je rustig doen, ook zonder eerst bloedonderzoek te doen.
Je kunt het niet overdoseren (ze plassen het gewoon weer uit) en het is bekend dat een tekort aan Magnesium veel voorkomt. Het is ook bekend dat het stressvolle paarden in veel gevallen wat rustiger krijgt. Je kunt dus best proberen of het verschil maakt.

**Geplaatst**: 07-10-13 11:28

Re: Kijkerig en schrikkerig paard erdoorheen rijden..

Geplaatst: 07-10-13 11:28

Bij ons paard heeft een behandeling door de osteopaat er goed geholpen. Het zal altijd een moeilijke blijven en we zullen altijd rekening met hem moeten houden, maar op eigen terrein is hij nu na 3 jaar eindelijk rustig en zijn we zelfs bezig met oefenwedstrijden op ander terrein.

Geef ze de tijd om na te denken over hun angst, ze moeten leren dat die angst niet nodig is als jij er bent.

**Geplaatst**: 07-10-13 11:37

Geplaatst: 07-10-13 11:37

Babootje: Maar een goed magnesium supplement kost wel wat;) en je moet het zeker meer dan 6 weken geven voor echt aanvulling te zijn. Dus effect zie je wel snel maar duurt lang voor het tekort echt opgelost zou zijn. Daarbij trek je weer andere dingen uit verhouding. ONdanks dat ze het uit plassen dan is het toch zonde geld als het niet nodig is. IK zie niet dat hij het uit plast en niet nodig heeft;) En dosis is van sommige best hoog en paarden eten het vaak niet zo graag. Het is metaalachtig kwa smaak als je een goede hebt.

Dus moet je mixen met bij producten om het ze te laten eten. En vaak zit daar weer suiker/zetmeel in:) Goed krachtvoer is dan beter te geven. Daar zit alles wel in hoor! Want het is al zo lang bekend dat er tekorten zouden zijn. Net als dat ze van meer dingen zeggen tekort dit en dat..terwijl als je dan bloed staal bekijkt van jou paard het vaak niet nodig is. Dus geld weggooien. En sponsor je heerlijk de mensen die het ontwikkelen en bedenken. Maar als je een goed krachtvoer in de juiste dosis voor jou paard geeft of...als je twijfelt beter een totaal vitaminen/mineralen korrel als aanvulling vul je alle vlakken aan tegelijk. Maar we zijn tegenwoordig van alles aan het geven en overdoseren eerder dan onder in dat soort dingen. Want in elk krachtvoer zit veel van alles;) En vergeet niet dat in hooi en gras als het goed gras is ook gewoon magnesium zit;)

En dat veel paarden een tekort zouden hebben is inmiddels achterhaalt omdat er een fout in de rekensom zou zitten van de onderzoeker! Dat heb ik een paar maanden geleden ergens gelezen. Kan het zo gauw niet vinden. Voervergelijk.nl?? Daar staat ook veel over magnesium en het geven van supplementen.

Dus blijf erbij zomaar iets geven omdat je denkt dat het kan helpen..zonde geld!

**Geplaatst**: 07-10-13 11:52

Geplaatst: 07-10-13 11:52

Ik heb ook eens een paard gereden wat op het begin ook altijd voor alles en niks naar de andere kant van de bak rende. De offiële ruiter van dit paard was altijd te laat met het paard te begrenzen. Hierdoor had het paard eigenlijk geleerd dat ze als ze geen zin had, ze het altijd gewoon op een lopen kon zetten. Toen ik haar ging rijden was ze mij de eerste keren ook te snel af, echter na een paar gereden te hebben voelde ik zo'n schrik reactie al aan komen. Je voelt een paard zich al aanspannen, op het moment dat ik daar meteen op reageerde door licht been te geven of tegen het paard te praten dan liep ze braaf door.

Op gegeven moment was het schrikken er helemaal uit, tot dat na een half jaar de offiële ruiter er weer op ging (zwangerschap). Toen begon dat paard meteen weer bij haar van de ene naar de andere kant van de bak te rennen. Elke keer dat ik weer ging rijden moest ik haar ook weer één keer duidelijk maken dat dat niet de bedoeling was. En dan probeerde ze het ook niet meer in dat uur.
Maar ze bleef dit bij de andere ruiter altijd doen.

Het kan dus (niet stom bedoeld) ook aan jouw als ruiter liggen, omdat je misschien niet consequent genoeg bent.

**Geplaatst**: 07-10-13 13:22

Re: Kijkerig en schrikkerig paard erdoorheen rijden..

Geplaatst: 07-10-13 13:22

De kosten van een magnesiumsupplement vallen erg mee 12.00 per zak en daar doe je best lang mee (in mijn geval 2 maanden). Voor de kosten van een bloedonderzoek (115,00) kun je een hoop zakken opvoeren.
Mijn ervaring is dat je best snel weet of het werkt of niet. In mijn geval was dat al na een week duidelijk.
Het paard van TS krijgt 1 schep krachtvoer per dag, voor de rest weidegang en hooi waarvan je niet precies weet hoe de vitamine/mineralenbalans precies is. Een goed vitamine mineralen supplement is in dat geval zowiezo geen overbodige luxe.
De meeste sportpaarden krijgen extra magnesium omdat dit zorgt voor een beter herstel van de spieren.

Kostolany, je bedoelt zeker dit onderzoek:
[VN] Berust magnesiumtekort op rekenfout?

Uit de reacties blijkt, dat de magnesiumbehoefte per individu (zowel bij mens als paard) enorm kan verschillen. Zo hebben sportpaarden meer nodig en mogelijk ook paarden die veel stress ondervinden (kunnen zich enorm vastzetten, waardoor ze ook weer ongemak in hun lichaam ervaren). Een paard kan toch een grotere magnesiumbehoefte hebben ookal vallen de waarden binnen de norm.

**Geplaatst**: 07-10-13 19:56

Geplaatst: 07-10-13 19:56

Kostolany schreef:
Paard heeft ooit M kunnen lopen. Dan kan hij toch niet extreem kijkerig zijn geweest want dan kom je daar echt niet zomaar in. Want dan kan je je punten toch niet gereden hebben?

Anky rijdt/reed Salinero op het randje van hanteerbaar. Salinero heeft Olympisch goud gehaald maar is er bij een prijsuitreiking ook vandoor gegaan. Hoe kan dat nou, als hij Olympisch goud heeft gehaald?

**Geplaatst**: 07-10-13 19:57

Geplaatst: 07-10-13 19:57

Lisette1990 schreef:
Het kan dus (niet stom bedoeld) ook aan jouw als ruiter liggen, omdat je misschien niet consequent genoeg bent.

Negen van de tien keer ligt het ook aan de ruiter, omdat hij geen leiding geef vanuit het zadel. En de tiende keer heb je hem snel genoeg bij je als je de ORS goed heb geinstalleerd en weet hoe je in moet grijpen.

**Geplaatst**: 07-10-13 19:59

Geplaatst: 07-10-13 19:59

Babootje; Dan snap ik het verschil:) Bloedonderzoek is hier maar 65 euro bij mijn veearts lab dan:) En welk soort magnesium heb je dan. Want de ene is beter dan de andere;0 En daar zit ook het prijsverschil in:) Alleen hoe beter de magnesium hoe slechter ze het eten:) En ja dat bedoel ik. En klopt wat je zegt. Als het echt na een week is dan is het helder. Is dat niet..dan moet je verder zoeken. En tja per paard en gebruik verschillend. Mijn paard loopt geen sport maar wel afstanden nu. DIe krijgt nu een totaal korrel maar 300gram per dag zonder krachtvoer en krijgt wat olie als energie en helpt dus ook tegen verzuring van spieren;)

Je zegt het goed dat je goed naar het totaalplaatje moet kijken:) Per paard per gebruik ervan.

Cassidy: Maar die kon hem rijden anders haal je geen goud. Dus dan zeg jij dat het ook een stukje aan de ruiter erop ligt? Want zoals hier genoemd krijgt ze hem geen eens gereden nu. Dus er moet iets zijn waardoor het helemaal niet gaat. Deze schrikt al van een piste zand wat anders kan zijn. En dat Salinero er dan eens vandoor vliegt bij zoiets met zoveel mensen vind ik niet zo raar. Daar moet je mijn paard nu ook niet neer zetten, dat is overweldigend voor een paard als hij ontspannen mag staan en elk paard reageert daar anders op:) Maar als ze al zoveel schrikken van alles wat net anders is vind ik weer wat anders! Dan krijg je hem geen eens een proef rond gereden en dat is wat anders dan bij prijsuitreiking in ontspanning gaan.

**Geplaatst**: 07-10-13 20:01

Geplaatst: 07-10-13 20:01

Babootje schreef:
Zoals Cassidy het omschrijft desensibiliseren is een methode, maar met een paard dat erg veel stress heeft kun je ze ook "over de zeik" krijgen. Bovendien helpt het weinig op ander terrein, bijvoorbeeld op wedstrijd omdat dit soort sensibele paarden overal wel iets engs zien en dan steeds opnieuw beginnen.

[knip]

Als jullie een combinatie zijn en je weet de focus van je paard bij je te houden, zul je op wedstrijd daar ook profijt van hebben.
Als je gaat zitten wachten op "o jee daar gaan we weer", kun je zeker zijn dat dat ook gebeurt. Je moet hem dus voor zijn door steeds opnieuw zijn aandacht te vragen.

Ik vraag me af wat het verschil is tussen de methode van Simpelman en die van Clinton Anderson/Parelli, anders dat Parelli/Anderson duidelijke stappenplannen geven hoe je eea aan kunt pakken en daar een redelijke garantie tot succes aan vasthangt? Want als je die methode thuis goed hebt zitten, is het een peuleschil op vreemd terrein. En wat is het verschil tussen het dier aan het werk zetten zodat hij geen tijd heeft om te schrikken en iedere keer opnieuw zijn aandacht te vragen?

**Geplaatst**: 07-10-13 20:05

Geplaatst: 07-10-13 20:05

Kostolany schreef:
Cassidy: Maar die kon hem rijden anders haal je geen goud. Dus dan zeg jij dat het ook een stukje aan de ruiter erop ligt? Want zoals hier genoemd krijgt ze hem geen eens gereden nu. Dus er moet iets zijn waardoor het helemaal niet gaat. Deze schrikt al van een piste zand wat anders kan zijn. En dat Salinero er dan eens vandoor vliegt bij zoiets met zoveel mensen vind ik niet zo raar. Daar moet je mijn paard nu ook niet neer zetten, dat is overweldigend voor een paard als hij ontspannen mag staan en elk paard reageert daar anders op:) Maar als ze al zoveel schrikken van alles wat net anders is vind ik weer wat anders! Dan krijg je hem geen eens een proef rond gereden en dat is wat anders dan bij prijsuitreiking in ontspanning gaan.

Ook bij een prijsuitreiking hoef je niet alles los te gooien en kun je de aandacht blijven vragen.
Maar Anky heeft het goed opgelost. Die neemt gewoon geen risico meer en gaat met een ander paard de prijsuitreiking doen. Die heeft de keuze om uit meerdere paarden te kiezen.

En als je het filmpje hebt bekeken wat ik eerder heb geplaatst (zal het voor het gemak nogmaals neerzetten): als jij vanuit het zadel laat zien dat jij leiderschap hebt, gaat je paard eerder op je vertrouwen. Als het paard het bij de een wel en de ander niet doet, wat zou dan je conclusie zijn?
Overigens zou ik, als dit met de loop der tijd is verergerd, en bij verschillende ruiters het geval is, toch even naar de ogen van het dier kijken om medische oorzaken uit te sluiten. Als ze minder gaan zien kan ze dat ook heel onzeker maken.

**Geplaatst**: 07-10-13 20:12

Geplaatst: 07-10-13 20:12

Simpelman schreef:
Veel paarden zijn in hun leven bang geworden voor het bang zijn.

Doorgaans gaat de ruiter het bang zijn oplossen met druk die vaak uitmond in pijn.
De ervaring van het paard is dan: als het schrikt/angst voor iets heeft dan wordt hem ten eerste de vlucht onmogelijk gemaakt, dat maakt hem begrijpelijkerwijze bang, en vervolgens gaat de ruiter, al naar gelang, de druk opvoeren tot geweld en het paard wordt dus hierdoor natuurlijk steeds banger.

Of de ruiter nou "wint" of het paard, het paard heeft hoe dan ook een negatieve ervaring opgedaan.

De enige manier om hier verandering in te brengen is dwang verder volledig uit te sluiten.
Je moet met intelligentie en intuïtie reageren op de angst van je paard.
Het is als een getraumatiseerd kleutertje.
Je paard heeft aanmoediging en beloning nodig voor het miniemste beetje "moed" dat het toont.
Jij moet met je paard meegaan.
Ga zo ver als je paard aankan en nooit verder, wacht dan af en BELOON voor niets, ontspan je, spreek zachtjes en kozend, stap zo nodig af en laat zien hoe het moet.
Denk hier over na, vergeet de raad van alle "kenners" om je heen, werk alleen.

Sluit je ego uit, vergeet het "lekker" rijden, denk alleen maar aan het opnieuw vertrouwen geven aan je paard.
Uitsluitend met vertrouwen in jou en hemzelf kom je verder.
Neem de tijd, heb geduld (maanden).
Een trauma uitbannen kost veel tijd maar het is heel dankbaar.

Het gaat nooit meer helemaal over.

Amen $_/-\o_$
Ik ken het uit ervaring. En vooral ook je laatste zin: Het trauma gaat nooit meer helemaal weg. Mijn paard kijkt nergens meer naar, maar zodra er een ruiter op zit met een klein beetje spanning of onzekerheid, dan zijn er bakkabouters. En er is maar 1 manier om die weg te krijgen: Aan jezelf werken.
Vergeet het paard, ga niet focussen op die enge dingen, ga geen kunstgrepen uithalen (schoudervoor, op de volte trekken enz). Niet eindeloos daar voltes draaien. LAAT HET LOS. Pak een plek in de bak en een oefening die jullie wel zonder spanning kunnen om op terug te vallen. Dat sterkt zijn vertrouwen EN het jouwe. En bouw dat dan langzaam uit. Zodra je voelt dat je paard zijn aandacht van jou afhaalt ga je NIET corrigeren of een krampachtige oefening inzetten. Maar je rijdt heel rustig met een ontspannen lichaam en duidelijke hulpen een volte. Niet erop trekken of dwingen. Bij het kleinste prikoortje: Volte. Is ie weer ontspannen dan rechtuit. Enz enz. Als jij heel rustig, vriendelijk en consequent blijft, komt hij wel weer bij je terug. Maar het is wel even een lange adem hebben! En het vertrouwen krijgen dat het je lukt.
Waarschijnlijk komt dit voort uit het gebrek aan vertrouwen in elkaar. En dat moet je toch opbouwen met wederzijds respect.
Kijk, als ie loopt te klooien om onder het werk uit te komen, dan mag je best corrigeren. Maar dit klinkt meer als een relatie waar beide partners nog niet weten wat ze met elkaar aan moeten.

**Geplaatst**: 07-10-13 20:18

Geplaatst: 07-10-13 20:18

Ik vind 2 kilo onderhoudsbrok eigenlijk best veel, voor een paard wat dus blijkbaar niet elke dag gereden word en dan ook nog eens niet echt aan dressuren toekomt vanwege de spanning. Hoeveel kreeg het paard toen hij nog M-wedstrijden liep?

Verder denk ik dat je ook een kleine beetje ontkent hoe je je echt voelt en dus hoe gespannen je op het paard zit. Je geeft namelijk zelf al aan dat je geduld op begint te raken en je de gedachte: 'grrr... daar gaan we weer' hebt. Wat heel begrijpelijk is, maar dan ga je toch al met bepaalde spanning (door de anticipatie) er op zitten.

Ook vraag ik me af in hoeverre het een positieve uitwerking heeft om zo door te gaan rijden, het klinkt nu alsof je het eerste half uur ongeveer alleen maar de stress eruit aan het rijden bent en dat de ontspanning pas te vinden is als het paard moe is (juist wanneer het leervermogen achteruit gaat dus).
Ik denk dat ontspanning in het algemeen nu je trainingsdoel zou moeten zijn, niet het rondje door de bak kunnen rijden. Dus met het poetsen, opzadelen, door de poort lopen, bij het longeren, bij het buiten wandelen wel alert zijn maar niet angstig/gestrest en vooral dat hij goed op jou blijft letten (doe hier dus ook onverwachte dingen voor).

**Geplaatst**: 07-10-13 20:26

Re: Kijkerig en schrikkerig paard erdoorheen rijden..

Geplaatst: 07-10-13 20:26

Praat veel tegen het beestje, en stel hem gerust. Laat hem niet teveel kijken en houd zijn gedachten bij jou. Hij is nou eenmaal met jou aan het rijden.

**Geplaatst**: 07-10-13 20:29

Geplaatst: 07-10-13 20:29

Praten, praten, praten en praten. Zorg dat je paard je kan vertrouwen! Zeker niet straffen, dit verergerd alles.

**Geplaatst**: 07-10-13 20:33

Geplaatst: 07-10-13 20:33

Ik snap die zin "het gaat nooit meer over" niet. En ik bespeur een onbegrip jegens of een onwil om je te willen verdiepen in de persoonlijkheid van het paard. Een paard is kijkerig van nature of is dat niet, en daar kun je als ruiter meer leren omgaan en het afzwakken of je stimuleert het door verkeerde reacties. Maar nooit meer over gaan? Hoe bepaal je of het paard het ooit niet heeft laten zien?

Praatjes vullen geen gaatjes. Als je teveel met je paard praat hoort hij je op een gegeven moment niet meer. Dit dien je rijtechnisch op te lossen.

**Geplaatst**: 07-10-13 20:36

Geplaatst: 07-10-13 20:36

Ik heb anders ook zon Dramaqueen; Ik werd er vroeger serieus doodmoe van dat je zowat bij elke training het eerste half uur zelf keihard bezig was om paard aan het werk te zetten, of dat je bijna nooit eens een oefening normaal kon afmaken. Maar werd nou niet boos of oneerlijk tegen haar, want dat gaf ze (100%Tuiger die ze is) accuut aan je terug...
Zij kon zich dan ook echt verliezen in haar angst en werd een gevaar voor zichzelf en anderen; ipv wegrennen van de naderende vrachtwagen, wierp zij zich ervoor etc. Of ik was soms een uur bezig om haar over die pas geverfde streep te krijgen; En dan had ik alle tijd hoor; zette haar naar voren, 1, 2 passen en hield zelf halt, 1 pas naar voren, halt, 3 naar achteren halt, net zo lang totdat zij er zelf overheen wilde, om haar dan te belonen alsof ze goud voor me gewonnen had, lag dan steevast in een deuk om die blik vol trots van haar!
Ik geef al jaren magnesium bij ivm daadwerkelijke tekorten, maar sinds ik de Magnsiumgries van de Welkoop heb, krijgen ze allebei een dagelijkse onderhoudsdosis en dit werkt echt super. nog geen 15 euro voor 20 kg en het is niet zo vreselijk poederig en dus gaat er dus heel gemakkelijk in met de muesli aangelengd met wat water. En het haalt echt de scherpe randen ervan af, het blijft een hete tante, maar dat is stiekem juist zo leuk aan haar, maar dat zichzelf verliezen of niet meer beseffen dat ik er ben om haar te beschermen is echt niet meer...