Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-06-13 21:06

Geplaatst: 01-06-13 21:06

Ik ben vorige week van mijn paardje afgevallen omdat ze zich ergens van geschrokken had en toen ben ik 1 minuut blijven liggen om even mijn lichaam te checken (voor zover dat kan). Ik had alleen pijn aan mijn stuitje en ben toen goed worden geholpen door omstanders. Tijdens de val zijn mijn voeten gelukkig uit de beugels gegaan en ben ik maar laag gevallen (fjord 1.44 en maakte een schijnbeweging) maar had me wel verschrokken. Gelukkig niks aan overgehouden!

**Geplaatst**: 01-06-13 21:13

Re: bij een val blijven liggen of meteen opstaan.

Geplaatst: 01-06-13 21:13

Ik blijf ALTIJD eerst liggen, om te kijken of ik überhaupt op kán staan.
Maar meestal val ik op mijn voeten en sta ik gelijk dus.

**Geplaatst**: 01-06-13 21:14

Geplaatst: 01-06-13 21:14

Ligt eraan hoe je valt inderdaad. Hoe vaak ben ik er wel niet afgedonderd, opgesprongen en verder gereden. Maar heb ook al ergere dingen meegemaakt. In het bos vol op een boomstam vallen met je rug. Mijn pony rende weg maar die heb ik toch echt laten gaan, had zo'n twee minuten nodig om weer normaal adem te halen. Of hetzelfde ongeluk als Nynke, met pony en al achterover klappen. Alleen vielen we half op asfalt. Gelukkig lag ik met mijn heupen net in het gras, anders waren die volledig verbrijzeld geweest. Mijn pony viel vol op me, met westernzadel, dus ik kreeg de knop vol in mijn buik en de achterkant van het zadel heeft plaatselijk spieren volledig verdrukt. Ik riep nog naar mijn zusje dat ik eventjes wilde bijkomen, om daarna op te staan. Ging dus niet omdat mijn spieren onbruikbaar waren geworden. Ook op de plank en met de ambulance naar het ziekenhuis.. Heb dus een jaar onder streng toezicht gelegen omdat er een kans was dat de spieren door vochtophopingen niet meer zouden herstellen. (dus voor de rest van mijn leven met één kruk) Gelukkig is dit gedeeltelijk wel gelukt, heb er alleen een holle plek aan overgehouden op mijn bovenbeen...

Maargoed kortom, ligt aan de val. Als je naar gevallen bent, blijf dan altijd zo lang liggen als je wil, laat je vooral niet dwingen door anderen. Pas als je het helemaal vertrouwd proberen.

**Geplaatst**: 03-06-13 10:03

Geplaatst: 03-06-13 10:03

Meestal sta ik gelijk mezelf al afkloppend weer op...

Heb 1 keer meegemaakt dat ik gewoon echt helemaal weg was (kan me ook niets meer herinneren, ene moment zat ik op het paard, andere moment zat ik op een stoel in de bak, weer een ander moment aan de keukentafel, alles er tussen is zwart wel is mij verteld dat ik zelf van de bak naar de keuken ben gelopen). Toen ben ik vast blijven liggen, weet alleen niet of ik zelf ben opgestaan of dat met hulp is geweest.

En 1 keer dat ik zo'n klap maakte dat alle lucht uit mijn longen was verdwenen, toen wou ik opstaan maar kwam niet verder dan zitten. Mijn schouder / rug deed ook giga zeer, toen ik weer lucht kreeg opgestaan. Had uiteindelijk 2 gekneusde ribben...

En 1 keer dat ik mijn been brak, paard waar ik toen afviel was een beetje een lompe hittepit en was bang dat die over mij heen of langs mij heen liep (lag op de hoefslag in een longeercirkel, paard galoppeerde nog rond) en ik een trap zou krijgen of iets. Dacht dus alleen; "Ik moet opstaan!" Voelde wel wat pijn, meer beurs, maar niet serieus. Wou dus opstaan, en vraag me niet hoe ik omhoog ben gekomen maar voelde me hele knie wegzakken en geen gevoel in mijn been. Een cm opzij stappen wou ook niet.. Toen had ik mijn hele onderbeen gebroken (kuitbeen en scheenbeen).

Eigenlijk zolang ik mij kan herinneren hebben mensen mij altijd zelf op laten staan, er word altijd even geroepen; "Gaat het?" en automatisch roep ik al ja of nee (denk er niet bij na, zo heb ik ook eens meegemaakt dat ik echt even goed pijn had en automatisch dus nee riep). Mijn moeder had vroeger altijd als ik er tijdens een manegeles ofzo afviel dat ze aan de kant bleef afwachten, ze had zo iets van instructeur/trice weet wat die moet doen en vaak maak je het als ouder alleen maar erger als je direct in halve paniek naar je kind toe rent. Dus die wachtte het altijd even af, als het ernstig is dan heb je dat snel genoeg in de gaten en ben je ook héél snel bij je kind zei ze altijd. En ja dat klopt wel, als ik vroeger tijdens het buitenspelen was gevallen kon ik mij vaak erg groot houden maar zodra ik mijn ouders dan zag barstte ik in tranen uit. :')

Dus hier afhankelijk, meestal direct opstaan maar kan dit niet, voelt het niet goed, vertrouw je het niet, blijven liggen.

**Geplaatst**: 03-06-13 10:11

Geplaatst: 03-06-13 10:11

Het ligt helemaal aan de situatie. Maar als je paard rustig is zou ik zeggen opstaan en vastpakken!

**Geplaatst**: 03-06-13 10:26

Re: bij een val blijven liggen of meteen opstaan.

Geplaatst: 03-06-13 10:26

Het beste is idd om een tijdje te blijven liggen. Wachten tot je weer rustig bent en de adrenaline niet meer door je lijf giert want pijn voel je daardoor bijna niet.
Maar het wordt zeker lastiger als je een onrustig paard om je heen hebt en echt het risico loopt om erger gewond te raken. Ik denk alleen dat het niet zo vaak voorkomt dat een paard na een val zo dicht bij de ruiter blijft als hij ook zo onrustig is dat hij een trap uit zou delen. Die gevallen rennen wel weg voordat jij op kan staan. Toch is het wel iets wat ik altijd snel check: blijven liggen of als de donder opstaan?

Zo ben ik een keer met mn fjord samen onderuit gegaan en dat was de enige keer dat ik echt risico zag in blijven liggen, en ik ben er vaak zat afgedonderd... Volte in galop en meneer verloor zijn evenwicht en hoppa daar lagen we ineens. Hij viel als het ware opzij, ik lag dus als het ware boven hem, bij het zadel. Hij was zelf erg van slag en wilde in paniek opstaan. Ik lag recht naast hem en zat meteen rechtop om hem te kalmeren want hij is nogal lomp en had in die gemoedstoestand doodleuk op mij gestaan. Gelukkig lukte het kalmeren ook en na een halve opstaanpoging ging hij toch weer liggen. Samen een paar minuutjes rustig adem gehaald, ik ben opgestaan (alleen wat kneuzingen) en heb hem op laten staan. Als hij zich niet had laten kalmeren, was ik toch echt opgestaan of opzij gerold! Een ander paard had ik dat sowieso bij gedaan maar deze ken ik al jaren en we vertrouwen elkaar, en hij is sowieso niet snel in zn reacties.

**Geplaatst**: 04-06-13 15:30

Re: bij een val blijven liggen of meteen opstaan.

Geplaatst: 04-06-13 15:30

Ik blijf meestal even liggen. Tenzij ik net gelukkig val en bijvoorbeeld gewoon op m'n voeten eindig. (is meestal niet het geval) Het ligt er natuurlijk ook aan hoe hard ik gevallen ben. Als het gewoon een zachte plof is en ik niet raar val sta ik gewoon meteen op. Als ik echt een harde klappert in het zand heb gemaakt blijf ik meestal toch even liggen, of het nou veel pijn doet of niet.

Je kan beter iets te lang blijven liggen dan te gehaast op staan denk ik altijd maar.

**Geplaatst**: 04-06-13 15:38

Re: bij een val blijven liggen of meteen opstaan.

Geplaatst: 04-06-13 15:38

ik ben 5 weken geleden van mijn paard afgevallen na de eerste x erop zitten. er stond een krukje in de buurt dus daar ben ik op gaan zitten, was naar op mijn enke terecht gekomen. gelijk jodper uitgedaan en gekoelt. na 4 uren ziekenhuis tot de conclusie gekomen dat ik 5 breuken had. Nu nog een weekje loopgips en dan eeeindelijk weer rijden.

als je iets met je benen/voeten hebt kan je het beste gaan zitten (Niet erop lopen!!!), of op de grond blijven zitten. als je net als mij wel iets breekt, en je belast het, kan de breuk alleen maar verder scheuren. wel is het verstandig om altijd iets koelends in de buurt te hebben. gelukkig lag er een coolpack bij ons in de kantine, dus mocht de val wel ernstig zijn, dan kan je er gelijk wat aan doen.

Bij ons op stal hangen gelukkig overal camera's en de eigenaren kijken er bijna altijd naar, dus als je valt, kunnen ze gelijk te hulp schieten. dit is voor mij met een jong beestje wel een hele geruststelling!

**Geplaatst**: 04-06-13 15:40

Re: bij een val blijven liggen of meteen opstaan.

Geplaatst: 04-06-13 15:40

Hang van de situatie op. Meestal sta ik meteen op en spring ik er weer op.
Maar ik ben er ook wel eens zo hard afgevallen dat meteen opstaan niet ging lukken.
Ik ben al zoooo vaak gevallen, ik geef er eigenlijk niks meer om :')

meestal val ik niet hard..

**Geplaatst**: 04-06-13 15:41

Geplaatst: 04-06-13 15:41

Altijd blijven liggen. Zoiezo al omdat de meeste paarden je wel proberen te ontwijken en je dat alleen maar moeilijker maakt als je niet op dezelfde plek blijft liggen. En eerst even rustig blijven liggen en kijken of je ergens in je nek of rug pijn hebt, de schade kan mega zijn als je direct opstaat en er blijkt wel iets kapot.

Mijn zus brak haar rug na val van haar paard, tegen haar zei ik ook direct; Liggen blijven! Paard liep ondertussen met haar voorbeen door de teugels, maar als je de goede maat teugels hebt, dan is dat nog niet zo'n mega probleem en paard ging na een paar meter al stilstaan.

**Geplaatst**: 04-06-13 15:41

Geplaatst: 04-06-13 15:41

Dat ligt eraan.. Ben een keertje samen met mijn pony gevallen. Hij viel dus ook en rolde over mijn been. Maar toen hij er vanaf was ben ik gelijk opgestaan. Ook met andere keren dat ik viel sta ik eigenlijk gelijk uit reflex op, maar een keertje ben ik heel hard op mijn hoofd gevallen, mijn nek klapte dubbel en toen moest ik blijven zitten van mijn moeder en instructrice.. omdat ik misschien mijn nek gebroken had.. en misselijk werd. Mijn pony ging rennen, maar die pakte de stalhulpen wel

Met buitenrit als je dan valt moet je eerst voor jezelf zorgen als je lelijk valt. Klinkt misschien gemeen. maar je bent toch echt belangrijker dan je pony, als jezelf geen pijn hebt moet je natuurlijk achter je pony aangaan

**Geplaatst**: 04-06-13 15:49

Re: bij een val blijven liggen of meteen opstaan.

Geplaatst: 04-06-13 15:49

Wij hebben een paar jaar terug op stal een EHBO cursus (avond) gehad, met wat te doen als je/iemand van het paard valt. Wanneer je buiten bent is het vaak anders dan wanneer je met meerdere mensen in de bak bent, en zal je moeten doen wat jou op dat moment het verstandigste en veiligste lijkt (dit is een eigen interpretatie, alleen vallen in de bak is behandeld namelijk).
Wat ons is verteld is dat degene die valt nooit gelijk op moet staan, dit in verband met mogelijk rug- en nekletsel. Even een paar minuutjes liggen, bijkomen en checken hoe alles voelt is wel zo verstandig. Vervolgens laat je degene die gevallen is rustig gaan zitten. Hierbij mag hij of zij zich wel zelf aan een arm optrekken, maar niet door omstanders omhoog getrokken worden. Gaat dit nog steeds goed, dan mag diegene gaan staan, maar ook hierbij geldt weer, steunen op een ander mag, maar hij of zij moet echt op eigen kracht omhoog komen. Lukt dit niet, dan kan er een en ander beschadigd zijn, en is het verstandiger om te blijven liggen en een ambulance te bellen.

Wat al eerder gezegd is ook, cap kun je beter op laten, in verband met mogelijk nekletsel. Een paard is op zo'n moment niet zo voorspelbaar dat je kunt zeggen 'ik blijf liggen want anders trapt hij me', of 'ik sta op want anders trapt hij me'. Niet eens ieder paard zál trappen, en wanneer het dat wel doet, valt toch niet te zeggen of hij hoog of laag trapt.

**Geplaatst**: 04-06-13 15:49

Geplaatst: 04-06-13 15:49

Hangt inderdaad van de situatie af. Afgelopen vrijdag ben ik even blijven zitten (zat na de val toch al half overeind en we reden met zijn drieën in de bak), rustig op adem gekomen en even rustig de tijd nemen om te bedenken wat er was gebeurt. Vervolgens gewoon weer verder gereden.

Echter, mijn val daarvoor (anderhalf jaar geleden), was in het bos tijdens een buitenrit met een manege. Ik ben er toen twee keer afgeworpen. Omdat ik half verwegen de groep reed naar de zijkant van het pad gekropen, hoefde de volgende ruiter niet over me heen te hebben. Even zitten en weer opgestegen. De tweede keer kwam ik echter verkeerd terecht, toch opzij gekropen. Maar goed ook, wat paardlief stond vervolgens op mijn hand. Na deze tweede val werd ik door de begeleiding gezegd overeind te moeten komen, langzaam aan gedaan, maar enkele van de volwassenen die ook meereden in de groep hebben me maar geboden weer even te gaan zitten, ik zou onderuit gegaan zijn als ik was blijven staan.. XD Ben er met kneuzingen vanaf gekomen, maar ik ben blij dat ik gewoon naar de kant gekropen ben.

Zie hier trouwens wel best wel heftige valpartijen voorbij komen.. Gelukkig heb ik nooit wat ernstigers opgelopen dan wat gekneusde ledematen en een stijve nek. /zoekt latje hout om af te kloppen/

**Geplaatst**: 04-06-13 15:53

Geplaatst: 04-06-13 15:53

Het ligt helemaal aan de situatie, heb je zelf pijn dan is het misschien verstandig om even te blijven liggen. Maar heb je geen pijn en is je paard rustig of weggerend kan je net zo goed opstaan.
Toch vind ik het persoonlijk verstandig om even te blijven liggen om te checken of je echt niks mankeert en dan pas opstaan.

**Geplaatst**: 04-06-13 15:57

Geplaatst: 04-06-13 15:57

Patsab schreef:
Op de een of andere manier val ik altijd zo dat de lucht uit mijn longen verdwenen is en ik dus meestal mijzelf op mijn knieën werk en al scheldend en piepend eerst weer mijn longen zie vol te krijgen ondertussen wel de woorden, nijkerk,frikadel,kroket en hamburger naar mijn paard werp.

Sorry, zie het al voor mij.
Heb het zelfde gehad na een trap op mijn borst, even was alle lucht weg en probeer dat maar eens weer terug te krijgen met gekneusde ribben. Dat was A moeilijk en B pijnlijk. Heb paard ook bedreigt met frikandel, gehakt en kroket. :')

Maar hoe dan ook, als je van je paardebeest afstuitert en je kan opstaan. Ga dan niet lopen, blijf eerst staan. De kans is klein dat het paard op de zelfde plek terug komt. Kan je even naar adem happen en dan wandelend snackvulling vangen.

(Als je voelt dat er iets niet is zoals het zou moeten zijn blijf dan ten alle tijden liggen)

**Geplaatst**: 04-06-13 16:06

Geplaatst: 04-06-13 16:06

Hmm.. lees dat het niet goed is als je gelijk opstaat. Maar ik doe dat uit reflex

Als ik val sta ik gelijk weer. Hoe kan ik dat oplossen??

**Geplaatst**: 04-06-13 16:21

Re: bij een val blijven liggen of meteen opstaan.

Geplaatst: 04-06-13 16:21

Ik ook, dan voel ik wel of het wil of niet. Euh, niet? Het zit in je of niet. Als je echt wat kapot hebt blijf je wel liggen.

**Geplaatst**: 04-06-13 16:23

Geplaatst: 04-06-13 16:23

ik viel voor mijn paard, gelukkig zag ze het en sprong over me heen

als ik op was gestaan had ik een hoef tegen mijn hoofd gehad...

**Geplaatst**: 04-06-13 16:26

Geplaatst: 04-06-13 16:26

ik sta meestal gelijk op, tenzij ik zo stuk ga van de pijn dat dat onmogelijk is... ben ooit gelanceerd tegen de bakmuur en toen bleef ik liggen (moest ook... riepen mensen (was bij wedstrijd))
heb ook keren ehad dat ik viel maar er zo hard om moest lachen dat ik ook niet op kon staan, denk dan aan de ene kant erop stappen zonder op te letten en ineens aan de andere kant de grond van dichtbij zien:P