Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-10-12 18:24

Geplaatst: 30-10-12 18:24

MyLittleLove schreef:
Mag ik me ook melden?

Heb sinds een halfjaar rugproblemen en mocht laatst weer gaan rijden, 2 keer eraf gevallen. Dus ben een beetje bang nu

Dit zou mijn verhaal kunnen zijn! Rug gebroken gehad, toen ik weer mocht rijden gelijk twee keer gevallen... Dat is nu alweer 1,5 jaar geleden, maar de angst is gebleven.

En waar die angst nu precies zit? Ik ben bang dat mijn pony schrikt. Dat vooral. En dat ik val, terwijl ik weet dat ik eigenlijk best redelijk kan zitten, en ik niet meer kans heb dan een ander om weer mijn rug te breken...

En... zaterdag heb ik een proefles van een nieuwe instructrice! :oo

Dan moet ik er dus wel op! Ze weet dat ik het eng vind, maar eerlijk gezegd stap ik nooit als eerste op mijn pony... Wil altijd eerst dat iemand anders 'm rijdt en dat ik kan zien dat hij braaf is

Dat gaat niet werken, ik heb zelf les afgesproken... Help :')

**Geplaatst**: 30-10-12 18:44

Geplaatst: 30-10-12 18:44

Ik ben beetje aan het meelezen, eigelijk best indrukwekkend hoe jullie er allemaal mee om gaan.

**Geplaatst**: 30-10-12 18:47

Geplaatst: 30-10-12 18:47

Safiera schreef:
MyLittleLove schreef:
Mag ik me ook melden?

Heb sinds een halfjaar rugproblemen en mocht laatst weer gaan rijden, 2 keer eraf gevallen. Dus ben een beetje bang nu

Dit zou mijn verhaal kunnen zijn! Rug gebroken gehad, toen ik weer mocht rijden gelijk twee keer gevallen... Dat is nu alweer 1,5 jaar geleden, maar de angst is gebleven.

En waar die angst nu precies zit? Ik ben bang dat mijn pony schrikt. Dat vooral. En dat ik val, terwijl ik weet dat ik eigenlijk best redelijk kan zitten, en ik niet meer kans heb dan een ander om weer mijn rug te breken...

En... zaterdag heb ik een proefles van een nieuwe instructrice! Dan moet ik er dus wel op! Ze weet dat ik het eng vind, maar eerlijk gezegd stap ik nooit als eerste op mijn pony... Wil altijd eerst dat iemand anders 'm rijdt en dat ik kan zien dat hij braaf is Dat gaat niet werken, ik heb zelf les afgesproken... Help

kan je nieuwe instructrice er niet op ?

**Geplaatst**: 30-10-12 18:58

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 30-10-12 18:58

Oei, daar zeg je wat. Geen idee eigenlijk of zij dat durft. Ze heeft mijn pony nog nooit zien lopen he...
En eigenlijk vind ik dat ook weer eng, ik laat niet graag vreemden op mijn pony!

**Geplaatst**: 30-10-12 19:15

Geplaatst: 30-10-12 19:15

Ook ik wil me graag melden..
Ik ben in april van mn 3 jarige afgevallen en had daar een zware hersenschudding aan over gehouden..
Vrij wel gelijk heb ik een instructrice gevonden die mij super goed helpt, maar toch blijft de angst er wel zitten... Alleen die ene keer heeft hij zo gigantisch gebokt, verder gelukkig niet weer! Hij is echt super braaf als ik hem maar wel gewoon blijf rijden.Als ik er even op zit is de spanning bij mij ook wel weg en geniet ik echt van het rijden. Maar ik ben nog steeds niet met hem naar club les geweest..
Dat en de galop onder controle krijgen zijn mijn volgende 2 doelen! En daarna kunnen we hoop ik op wedstrijden gaan starten...
Afbeelding

**Geplaatst**: 30-10-12 19:28

Geplaatst: 30-10-12 19:28

Safiera schreef:
Oei, daar zeg je wat. Geen idee eigenlijk of zij dat durft. Ze heeft mijn pony nog nooit zien lopen he...
En eigenlijk vind ik dat ook weer eng, ik laat niet graag vreemden op mijn pony!

okee dat is ook waar, en vrienden? willen die niet een stukje voor je rijden?

of gooi hem even los of aan de longen, helpt dat niet?

**Geplaatst**: 30-10-12 19:28

Geplaatst: 30-10-12 19:28

kirstenm87 schreef:
Ook ik wil me graag melden..
Ik ben in april van mn 3 jarige afgevallen en had daar een zware hersenschudding aan over gehouden..
Vrij wel gelijk heb ik een instructrice gevonden die mij super goed helpt, maar toch blijft de angst er wel zitten... Alleen die ene keer heeft hij zo gigantisch gebokt, verder gelukkig niet weer! Hij is echt super braaf als ik hem maar wel gewoon blijf rijden.Als ik er even op zit is de spanning bij mij ook wel weg en geniet ik echt van het rijden. Maar ik ben nog steeds niet met hem naar club les geweest..
Dat en de galop onder controle krijgen zijn mijn volgende 2 doelen! En daarna kunnen we hoop ik op wedstrijden gaan starten...
[ Afbeelding ]

heel veel succes!

**Geplaatst**: 30-10-12 19:32

Geplaatst: 30-10-12 19:32

prugelpiet schreef:
Safiera schreef:
Oei, daar zeg je wat. Geen idee eigenlijk of zij dat durft. Ze heeft mijn pony nog nooit zien lopen he...
En eigenlijk vind ik dat ook weer eng, ik laat niet graag vreemden op mijn pony!

okee dat is ook waar, en vrienden? willen die niet een stukje voor je rijden?

of gooi hem even los of aan de longen, helpt dat niet?

Lief dat je meedenkt. Misschien longeer ik hem idd even. Maar dan nog. Juist het eerste er op stappen vind ik zo eng. En als ik dan eenmaal zit, het wegstappen, de eerste rondjes... En ik durf een hoek van de rijbak niet door

Losgooien gaat niet, dan springt hij de bak uit :')

En longeren... dat heb ik tijden gedaan voor er überhaupt iemand op stapte. Eigenlijk ook overbodig :')

Pony is gewoon braaf. Hij staat altijd buiten, is hoogstens de eerste rondjes wat kijkerig.

**Geplaatst**: 30-10-12 20:35

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 30-10-12 20:35

Ik ga proberen de volgende stap te zetten, buiten wandelen. Elke zondag doet de manege een groepswandeling, de persoon die ze begeleid geeft mij les in groep en prive. Ik ga dit woensdag met hem bespreken, want ik zou het de eerste keer zonder galopje doen (tenzij het echt goed voelt)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-10-12 20:50

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst door de TopicStarter : 30-10-12 20:50

kirstenm87, ik had precies het zelfde verhaal. Ook zware hersenschudding en de doelen.
En,het gaat je lukken om er helemaal overheen te komen want daar ben ik het levende bewijs van.
Nu gaat alles prima zonder spanning.

Maar zoals ik al eerder zei....nu het buitenrijden nog. Dat durf ik nog niet echt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-10-12 20:51

Geplaatst door de TopicStarter : 30-10-12 20:51

debravanesch schreef:
Ik ga proberen de volgende stap te zetten, buiten wandelen. Elke zondag doet de manege een groepswandeling, de persoon die ze begeleid geeft mij les in groep en prive. Ik ga dit woensdag met hem bespreken, want ik zou het de eerste keer zonder galopje doen (tenzij het echt goed voelt)

Jaaa goed zo debra! Lijkt me leuk zo'n groepswandeling.
Laat je dan horen hoe het is gegaan?

**Geplaatst**: 30-10-12 20:57

Geplaatst: 30-10-12 20:57

Safiera schreef:
MyLittleLove schreef:
Mag ik me ook melden?

Heb sinds een halfjaar rugproblemen en mocht laatst weer gaan rijden, 2 keer eraf gevallen. Dus ben een beetje bang nu

Dit zou mijn verhaal kunnen zijn! Rug gebroken gehad, toen ik weer mocht rijden gelijk twee keer gevallen... Dat is nu alweer 1,5 jaar geleden, maar de angst is gebleven.

En waar die angst nu precies zit? Ik ben bang dat mijn pony schrikt. Dat vooral. En dat ik val, terwijl ik weet dat ik eigenlijk best redelijk kan zitten, en ik niet meer kans heb dan een ander om weer mijn rug te breken...

En... zaterdag heb ik een proefles van een nieuwe instructrice! Dan moet ik er dus wel op! Ze weet dat ik het eng vind, maar eerlijk gezegd stap ik nooit als eerste op mijn pony... Wil altijd eerst dat iemand anders 'm rijdt en dat ik kan zien dat hij braaf is Dat gaat niet werken, ik heb zelf les afgesproken... Help

Ik ben niet de enige!

Daar zit de angst bij mij ook denk ik. Bang dat mijn pony schrikt/ervandoor gaat oid en dat ik dan weer val en het voorgoed over kan zijn ofzo. Maar nu ben ik sowieso erg negatief qua gedachten

Maar toch zit dat stukje angst er.
Succes zaterdag!
EDIT: Oh hey, je woont echt heel erg dicht bij mij in de buurt zeg!

**Geplaatst**: 30-10-12 20:59

Geplaatst: 30-10-12 20:59

Mag ik me ook melden? Ik heb sinds ruim twee maanden mijn eerste eigen paard, samen met mijn dochter van 15. Het is een lieve, 10 jarige ruin, maarrrr.... het is een "muts" met schrikken van kleine dingetjes

Ik was in het begin echt zo gespannen als een snaar als ik erop stapte, maar dat is gaandeweg steeds beter gegaan. Vorige week heb ik zelfs gegaloppeerd op hem en dat ging goed $*\o/*$ Nog elke keer als ik opstap moet ik wel heel bewust mijn spanning verminderen, laag ademen, tegen hem praten etc. en dan gaat het steeds beter en heb ik er steeds meer lol in.
En nu vandaag... twee andere paarden en kijkers in de binnenbak en wham, hij schrok en nam de benen. Ik lag er bijna af, maar heb hem terug gekregen. Hij bleef super gespannen en ik ook. ben even afgestapt en buiten een rondje met hem gaan lopen om rustig te worden. Daarna heb ik mezelf een schop verkocht en ben terug gegaan de bak in. Daar was ik best trots op

Hij bleef gespannen, maar ik heb hem toch even kort laten draven en halt houden, weer even draven. Toen ik me redelijk rustig voelde, heb ik nog even gestapt en ben ik eraf gegaan. Ik neem me echt voor om morgen toch meer met hem te doen als hij weer zo is. Hem laten werken, zodat hij niet overal op reageert, maar gefocused raalt op mij. En ik ga weer les nemen, voor het eerst met hem! Goede voornemens dus en .... stapje voor stapje.
Ik heb sinds een paar dagen een schep sportmuesli (ook met haver) gegeven op advies van iemand, omdat zijn bilspieren zo ingevallen raakte. Kan dat hem ook te fris maken? Dan stop ik acuut weer met die muesli

Normaal krijgt hij drie keer een halve schep basis brok. Nu twee keer brok en een halve schep muesli de derde ronde. Verder volop hooi of kuil. Hij staat in de wei overdag of bij erge nattigheid van de wei in zijn stal met eigen uitloopje/paddockje. Rijden doen we drie a vier keer per week, recreatief.

**Geplaatst**: 30-10-12 21:30

Geplaatst: 30-10-12 21:30

He zeg, jij woont echt in de buurt MyLittleLove! Wat grappig

Ik heb zelfs bijna 5 jaar pony's verzorgd in Grubbenvorst... Kennen wij elkaar niet?

@ Polderpaard: het zou best die sportmuesli kunnen zijn hoor, die hem extra heet maakt. Waarom probeer je niet gewoon extra ruwvoer te geven? En anders zou ik zeggen probeer de basisbrok wat op te hogen. Daar worden ze normaal gesproken ook niet echt heet van (alhoewel, zelfs dat kan).
Wat goed van je dat je toch nog terug bent gegaan! En er op... Dat had ik niet gedurfd denk ik

**Geplaatst**: 30-10-12 21:36

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 30-10-12 21:36

Ik meld me ook.

mijn gezonde verstand heeft me hellaas ingehaald.

**Geplaatst**: 30-10-12 22:00

Geplaatst: 30-10-12 22:00

booster schreef:
Ik meld me ook.

mijn gezonde verstand heeft me helaas ingehaald.

Vertel??

**Geplaatst**: 30-10-12 22:02

Geplaatst: 30-10-12 22:02

Safiera schreef:
He zeg, jij woont echt in de buurt MyLittleLove! Wat grappig Ik heb zelfs bijna 5 jaar pony's verzorgd in Grubbenvorst... Kennen wij elkaar niet?

@ Polderpaard: het zou best die sportmuesli kunnen zijn hoor, die hem extra heet maakt. Waarom probeer je niet gewoon extra ruwvoer te geven? En anders zou ik zeggen probeer de basisbrok wat op te hogen. Daar worden ze normaal gesproken ook niet echt heet van (alhoewel, zelfs dat kan).
Wat goed van je dat je toch nog terug bent gegaan! En er op... Dat had ik niet gedurfd denk ik

Dank je wel

Hij krijgt inderdaad ook extra kuil sinds vorige week. Maar dus ook die muesli. Ik denk dat ik die toch maar ga stoppen en weer gewoon terug naar zijn brokkenrantsoen. Zo nodig wat meer brok. Morgen maar eens kijken hoe hij is als ik erop stap (haha, dat klinkt heel koel, maar intussen....

**Geplaatst**: 31-10-12 07:26

Geplaatst: 31-10-12 07:26

Luuklover: Ik kijk ook wel uit bij 'vreemde' paarden hoor. Bij die van mij niet, ik weet wat hij wel of niet zou doen. Dus wat dat betreft is het er daar gelukkig wel uit.

Maar je reactie is heel normaal, zeker als je iets naars meegemaakt hebt en daardoor in het ziekenhuis terecht bent gekomen.
Het zal waarschijnlijk heel lang duren voordat je hier vanaf bent, maar je zult kleine verschillen steeds vaker gaan opmerken.

Liespower94: Jeetje dat klinkt heftig zeg. :oo

Dat is iets wat niemand mee zou willen maken. :(:)

Knap dat je er vrij snel weer op zat.

Jammer alleen van je paardje dat ze atrose heeft en dus deze klachten zal blijven houden... Zou eerlijk gezegd niet weten hoe je je angst kan verminderen, omdat de kans altijd bestaat dat ze kan struikelen.

Git: Vroegah was alles anders, hier persies hetzelfde. Paard kon niet gek genoeg doen of ik stapte erop.

Maar wij worden ouder en wijzer en dan zie je al snel de gevaren in.

Debravanesch: Super! Je kan het! Ga je dat a.s. zondag doen?

Ik moet eerlijk zeggen dat bij mij mijn angst ook echt voor 98% weg is.

Maar ik blijf leren en ik blijf dingen leren herkennen waardoor ik toch iedere keer weer een stap vooruit ga!

Net als buiten galloperen, nou dat is gewoon echt super leuk, dat is niet eng. :))

**Geplaatst**: 31-10-12 10:03

Geplaatst: 31-10-12 10:03

Polderpaard schreef:
booster schreef:
Ik meld me ook.

mijn gezonde verstand heeft me helaas ingehaald.

Vertel??

7 jaar geleden is me zoontje geboren en tijdens de zwangerschap werdt ik al voozichtiger omdat een pony bijna in me buik geschopt had scheelde toen echt heel weinig dat ik er genoeg van geschrokken ben.
Toen heb ik bijna 2 jaar een kontenfobie gehad van paarden en uiteindelijk overwonnen ( soms merk ik nog wel dat ik wat voorzichtig erin nog ben)
Ik draag voortaan netjes een cap wat ik van te voren maar zelden deed.
Zodra ik een paard zie en ik moet opstappen ben ik zo zenuachtig als iets.
Als ik erop zit verdwijnt dit pas naar 10 minuten ong als ik merk hey hij doet niks.
Zodra het paard een stap verkeerd doet in mijn ogen ( bv kijkt of een beweging maakt die niet hoort) wil ik er het liefst zo snel mogelijk vanaf.
Heb naar de geboorte van me zoon een haflinger gehaald, Hem doorlaten rijden door een vriendin toen.
Hij heeft 1.5 jaar ong echt super gelopen hij had weleens periode's dat hij weer iets had kwa kleine streekjes tot hij tijdens het rijden steeds een soort van huppel begon te maken ( begin van steigeren maar dan niet doorzettend) op het begin lachte ik nog van het lijkt wel een spaans paard haha.
Maar zijn huppel eindigde in een gevecht van ong 6 maanden van alleen nog maar bokken en steigeren zodra hij aan het werk moest.
(Dierenarts en tandarts en weet ik het allemaal erbij gehaalt om te zien of het in zijn rug, mond etc kon liggen maar ze konden niks vinden, Het was dus weer een streek.)
6 maanden lang ben ik er met heel veel schrik er steeds opgegaan en iemand anders reed hem ook voor mij alleen zij vroeg niks aan hem en reed met lange teugel hem, Ik ben er nooit vanaf gevallen van hem in die periode want hij deed er alles om je er vanaf te krijgen en bleef door gaan tot het eind.
Heb andere mensen erop laten rijden en zodra er iets gevraagd werdt begon hij weer en is zelfs met iemand erop gaan liggen.
Uiteindelijk heb ik hem verkocht aan iemand maar me schrik was veel groter geworden.
Toen heb ik een jaartje ong niet gereden tot ze bij ons op stal een grote vos haden staan en het bij mij wel weer kriebelde om te gaan rijden Naar dat iemand haar voorgereden had om te laten zien hoe braaf ze was ben ik erop gegaan en heb haar toen geleast.
Super paard waardoor ik een beetje vertrouwen terug kreeg maar als angst er 1maal in zit is het moeilijk eruit te krijgen.
Hellaas naar 4 maanden werdt ze kreupel en bleef ze kreupel.
Toen ben ik vorig jaar ergens gaan lessen en merkte bij iedere paard/pony dat ik zenuachtig werdt tot ik op een D pony moch ik stapte op zonder zenuewen en had er zelfs mee gesprongen en mee buitengereden zonder enige angst.
Toen heb ik gezegt ik ga een pony kopen maar koop er pas 1 bij de 1e en de beste waarbij ik me goed voel en geen zenuewen en dit ben ik begin dit jaar gaan doen.
Ik zocht een brave oudere en kocht uiteindelijk een 6 jarige onbeleerde.
Deze ben ik naar 2 maanden veel grondwerk en voorbereidingen gaan beleren met hulp.
De 1e keer ben ik er zelf op gaan zitten en daarna heb ik het uit handen gegeven om op een goede manier te laten beleren.
Naar enkele keren los gereden te hebben die persoon, Kon zij steeds minder en wou mijn pony niet stil zetten en ben er toen zelf opgaan rijden vanaf toen.
De 1e keer dat ik opstapte heb ik totaal geen zenuewen of wat dan ook gekregen en ben gewoon gaan rijden.
Mijn pony heeft een gevoelige mond en gooit haar hoofd dan weleens in een soort van staking bij te veel druk en de 1e keer schrok ik maar reed haar voorwaards en sinds toen rijd ik haar zonder angst.
Merk soms wel wat onzekerheid zoals voor de 1e keer naar buiten gaan, Ik heb nu mezelf zover om voor het huis die straat uit te rijden met haar alleen.
Ze is ook een pony met een rood lintje en ik merk wel dat als er meerdere paarden rijden dat ik in me ooghoeken zit te kijken van rijden ze niet te dicht achter me anders haalt ze dadelijk uit.
Ik wil me angst echt overwinnen en weet makkelijker gezegt dan gedaan maar ben er hard mee aan het werk.
Ik schop mij zelf geregeld tegen me kont van je moet door zetten, kom op etc.

**Geplaatst**: 31-10-12 10:48

Geplaatst: 31-10-12 10:48

lies1994 schreef:
kirstenm87, ik had precies het zelfde verhaal. Ook zware hersenschudding en de doelen.
En,het gaat je lukken om er helemaal overheen te komen want daar ben ik het levende bewijs van.
Nu gaat alles prima zonder spanning.

Maar zoals ik al eerder zei....nu het buitenrijden nog. Dat durf ik nog niet echt.

Buitenrijden heb ik ook nog nooit gedurfd..!!
Volgend jaar komen mn paarden langs een zandpad richting het bos te staan, dan wil ik dat ook echt gaan leren/doen.
Mn ruin van 9 heeft nog nooit een buitenrit gemaakt, terwijl ik denk dat hij daar echt super van gaat genieten!!

**Geplaatst**: 31-10-12 10:49

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 31-10-12 10:49

Het gaat je zeker lukken Booster, je bent al een heel eind op weg!

**Geplaatst**: 31-10-12 10:53

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 31-10-12 10:53

Ik zou hier ook graag mee willen schrijven.
Wellicht dat ik hier een manier vind om met mijn angsten om te gaan.

**Geplaatst**: 31-10-12 10:55

Geplaatst: 31-10-12 10:55

kirstenm87 schreef:
Het gaat je zeker lukken Booster, je bent al een heel eind op weg!

Dank je wel, Ik verplicht mijzelf om door te zetten op de momenten dat ik tweifel.

**Geplaatst**: 31-10-12 10:56

Re: Angstige ruiter #2

Geplaatst: 31-10-12 10:56

Heel goed, die momenten ken ik helaas ook en ook ik geef mijzelf dan een 'trap onder mn kont'

**Geplaatst**: 31-10-12 11:36

Geplaatst: 31-10-12 11:36

kirstenm87 schreef:
Heel goed, die momenten ken ik helaas ook en ook ik geef mijzelf dan een 'trap onder mn kont'

Wie weet komen we er nog wel overheen haha