troi schreef:Heel bekend, wel op ander vlak hoor (stukken schrijven), zolang het voor een ander is heb je een stukje minder te verliezen en maakt het allemaal niet zo gek veel uit (en gaat het dus super), maar oh wee zodra het voor jezelf is.
Stel dat................................
De enige goede oplossing is een virtuele schop onder je kont (om er vervolgens achter te komen dat je een sukkel was en het prima kan, wat je natuurlijk allang wist).
Zoek een lekkere directe vriend/vriendin die goed is in jou op je nummer zetten en die niet rust tot jij met je bevallige billen op dat peerd zit en grijnzend wacht op jou ietwat gegeneerde reactie dat je merkt dat het eigenlijk heel goed gaat (om vervolgens thuis samen een borreltje te drinken op faalangst).
Hehe geniaal omschreven.. Het nadeel is dat mijn vent, nogal groot is.. naja voor mijn paardenvriendinnen.. de een 'doet ut alleen met ijslanders' en vind die van mij dus een kasteel.. ze heeft tonnen ervaring maar goed: ja daaag.. die ga ik niet houden als ie de benen neemt hoor.. en de andere vriendin heeft minder ervaring, is zelf heel lang maar vind hem 'eng'.. dr is nog nooit wat gebeurt tussen hen maar ze vertrouwd hem gewoon niet.. Dus dat zijn nou niet echt de mensen om het te vragen haha.. over 3 weken (ben de dagen aan het tellen) verhuist hij naar een pensionstal met alle faciliteiten en meer paardenmensen.. dus vind hopelijk snel iemand die me wilt helpen.. en idd.. misschien heb die schop wel nodig.. en denk ook wel dat ik het zou doen als ik de persoon op de grond maar vertrouw op de correcte(!!!!!) wijze in te grijpen als er wat gebeurd.. en dat heb ik nu niet.. Dus ook goed kunnen liggen dat het daar aan ligt..
Grappig hoe je je eigen gedachte "phychologisch' af loopt om te kijken waar het nu eigenlijk precies aan ligt naarmate er met bokkers over geschreven wordt.. ik kan melden dat het wel werkt!
Woon jij niet in de buurt troi?
dat jij em ff houd.. dan klim ik dr wel op haha