Geplaatst: 10-10-11 15:10 Odini schreef:met een jong paard, zoals deze, zou ik de buiging in eerste instantie niet eens heel belangrijk vinden en vooral zeker niet te veel teugelhulpen geven! houdt hem / haar recht, tussen twee benen en op twee teugels, als ie bij buiging of stelling verbuigt en daardoor dus over een binnen of buitenschouder wegloopt eerst met de beenhulp oplossen, en eigenlijk het paard gewoon zo min mogelijk gaan (ver)buigen. Hiermee voorkom je dat je te veel met teugels gaat doen, en te weinig met zit en beenhulpen.
Pas als ie netje op je zit en beenhulp door de wending en in dit geval volte loopt, ga je weer werken aan buiging, en eventueel stelling.
Buigen doe je met het been, niet met de teugels, daarmee begrens je alleen. Als je je teugels loslaat krijg je juist een paard wat over de buitenschouder wegloopt, hij moet weten dat zijn hoofd mee moet met de buiging.
Veel hoef je echt niet te doen, het normale contact met de binnenhand iets van de hals is al voldoende.
Het weglopen over de schouder kun je onmogelijk alleen met je been oplossen, je geeft al een nieuwe hulp met je binnenbeen, maakt die lang en verplaatst je gewicht. Als je je buitenbeen er ook bij gaat gebruiken om het weglopen over de schouder te voorkomen krijg je veel onbegrip van het paard omdat je aan twee kanten met je been bezig bent. Veel makkelijker is met je buitenhand begrenzen, paard voelt zich minder opgesloten en je hebt minder snel verzet.
