Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-07-11 10:52

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst: 19-07-11 10:52

Vind het goed dat jullie hem een 2e kans hebben gegeven, maar het moet NIET ten koste gaan van jouw veiligheid!! Levensgevaarlijk, zo'n paard. komt waarschijnlijk doordat hij een slechte opvoeding heeft gehad en aan je verhaal te merken is dit paard niet meer te 'redden'.
Ik zou zeggen, koop gewoon een lief/braaf paard en bouw daar het vertrouwen mee op.. Met zo'n paard kom je imo niet verder omdat je dan toch elke keer denkt: 'wat als ik er nu afval en hij me weer aanvalt..' Straks loopt het nog een keer verkeerd af, denk in zo'n situatie liever aan jezelf!

**Geplaatst**: 19-07-11 11:12

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst: 19-07-11 11:12

Respect voor je vader dat hij het paard een 2e kans heeft gegeven. Dat dit paard het voor zichzelf verpest heeft is natuurlijk heel jammer en iets waar niemand op hoopt. Maar zoals al meerderen gezegd hebben..Je eigen veiligheid is veel belangrijker en ook ik ben van mening, hoe jammer dat ook is, dat dit paard veel beter af is bij de slager.
Ik hoop dat dit voorval niet je vertrouwen in andere paarden heeft geschaad en dat je er snel eentje vind waar je wel lekker mee kunt rijden en een goede band mee op kunt bouwen:)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-07-11 16:14

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst door de TopicStarter : 19-07-11 16:14

Wij hebben vanmiddag een telefoontje gehad , hij is nu naar de eeuwige weilanden.

Iedereen hartelijk bedankt voor het reageren.

**Geplaatst**: 19-07-11 16:26

Geplaatst: 19-07-11 16:26

_Cha schreef:
Wij hebben vanmiddag een telefoontje gehad , hij is nu naar de eeuwige weilanden.

Iedereen hartelijk bedankt voor het reageren.

Hopen dat hij daar wel zijn rust vindt, die hij hier duidelijk niet heeft kunnen vinden.

**Geplaatst**: 19-07-11 16:36

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst: 19-07-11 16:36

triest voor het paard

**Geplaatst**: 19-07-11 18:02

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst: 19-07-11 18:02

Ts, voor het paard de beste beslissing (en voor jullie ook). Sterkte, want al was het geen leuk paard kan ik me voorstellen dat dit toch naar zal zijn.

Tiny_tiger, heb je reactie in het im topic gelezen.. Sorry hoor, maar sommige paarden worden wel degelijk met een kronkel geboren. Of dat met dit paard ook zo was is niet te zeggen natuurlijk. Ja, het is triest voor het paard. Maar soms moet je eerlijk zijn en toegeven dat een dier niet meer te helpen is. Ben jij soms ook zo iemand die bij moordenaars roept dat t allemaal komt door de nare jeugd? Rotte appels heb je immers bij iedere diersoort, ook bij de mens. Absoluut sneu voor dit paard, maar hij heeft een tweede kans gekregen, is vreselijk agressief gebleven.. Wat had jij dan willen zien? Lekker blijven leuren met dat dier tot ie iemand vermoordt? Je kan niet alles redden, voor wat ik begrijp heeft de vader van ts het iig geprobeerd..

**Geplaatst**: 19-07-11 18:11

Geplaatst: 19-07-11 18:11

ik vind dat jullie super werk verichten om zulke paarden een 2de kans te geven! maar als hij zo plotseling gevaarlijk is heeft hij zijn 3de kans verspild. als ik jullie was zou ik hem, of voorledig aan je vader over laten. dat je hem hooguit voert over zn box. of lekker bij de slager laten staan.

**Geplaatst**: 19-07-11 18:22

Geplaatst: 19-07-11 18:22

tinkerfunss schreef:
ik vind dat jullie super werk verichten om zulke paarden een 2de kans te geven! maar als hij zo plotseling gevaarlijk is heeft hij zijn 3de kans verspild. als ik jullie was zou ik hem, of voorledig aan je vader over laten. dat je hem hooguit voert over zn box. of lekker bij de slager laten staan.

Misschien even lezen,het paard is inmiddels aan zijn einde gekomen.
Sterkte TS :(:)

**Geplaatst**: 19-07-11 18:29

Geplaatst: 19-07-11 18:29

Ik denk dat jullie de beste beslissing hebben gemaakt. Als een paard echt gevaarlijk is dan moet je het risico niet meer nemen, jullie hebben hem een kans gegeven, maar helaas is dat op den duur niet gelukt. Als je door blijft kl**ien dan kan het voor jullie straks nog verkeerd aflopen en dat wil je helemaal niet. Een paard is toch sterker als een mens en als ie dat door krijgt heb je gewoon een probleem.

Sterkte ts

**Geplaatst**: 21-07-11 10:19

Geplaatst: 21-07-11 10:19

_Cha schreef:
Wij hebben vanmiddag een telefoontje gehad , hij is nu naar de eeuwige weilanden.

Iedereen hartelijk bedankt voor het reageren.

Het is gewoon een kl*te besluit. Maar ik geloof dat hij nu inderdaad de rust heeft gevonden.
Jullie hebben gedaan wat jullie konden en hebben hem een fijn plekje aangeboden en een tweede kans.
Dat is meer dan de meeste paarden krijgen!

**Geplaatst**: 21-07-11 10:27

Geplaatst: 21-07-11 10:27

Agressiviteit krijg je er niet meer uit, het paard zal altijd onvoorspelbaar en onbetrouwbaar zijn. Het is jammer, maar het is zo. Je moet niet op een paard gaan zitten niet levensgevaarlijk is.

**Geplaatst**: 21-07-11 10:32

Geplaatst: 21-07-11 10:32

Sevilay schreef:
Agressiviteit krijg je er niet meer uit, het paard zal altijd onvoorspelbaar en onbetrouwbaar zijn. Het is jammer, maar het is zo. Je moet niet op een paard gaan zitten niet levensgevaarlijk is.

Dat is onzin, dat je dat er nooit meer uit krijgt. Ik heb namelijk zelf zo'n paard mee gemaakt. Beest wilde in een straal van 10 meter niks of niemand om zich heen hebben, want dan ging die compleet door het lint. Je kon zijn eten neergooien, en dan maken dat je weg kwam. Dat paard loopt nu met een kindje van 13 jaar in het M.

Sterkte TS, jammer dat het zo moest gaan :(:)

**Geplaatst**: 21-07-11 14:15

Re: Bang voor dat ene paard.

Geplaatst: 21-07-11 14:15

Het is natuurlijk per paard verschillend. Zit het in de aard of is het door mensen aangedaan? Ook wellicht in wat voor mate ze bijvoorbeeld een trauma hebben opgelopen. En weer afhankelijk van de aard van het paard of ze mensen nog een kans durven te geven.

Mijn huidige paard was vroeger ook geen pretje... mijn eerste kennismaking was met zijn achterbenen. Ik zou hem verzorgen omdat hij de arm van zijn eigenaresse had gebroken met steigeren... Ook de staleigenaar durfde hem niet meer buiten te zetten door zijn gedrag (en dit is een kerel die dagelijks met hengsten van alle leeftijden werkt). Na de ervaring met mijn vorig paard was mijn eerste gedachte: ik ben blij dat ik deze alleen maar tijdelijk verzorg... Maar naar mate ik hem leerde kennen en ook meer over zijn achtergrond leerde, kon ik hem alleen maar gelijk geven. Hij had geen reden om mensen te vertrouwen. Door veel geduld en vooral liefde hebben we een mooie vriendschap gesloten. Op een koude winterse dag/avond (rond oud en nieuw) was ik hem uit de wei aan het halen. Ik wilde de draad achter ons dicht doen toen er ineens een rotje achter ond werd gegooid! Hij maakte een spurt (recht op me af). Het enige dat ik kon doen was mijn rug keren en de klap opwachten... Maar er kwam geen klap... ik draaide weer om en hij stond dan wel bijna galopperend op zijn plaats achter me, maar hij liep me niet omver. Toen ik 'm een aai gaf werd hij weer rustig en liepen we samen weer naar stal. Op dat moment leerde ik ook dat niet alle agressieve paarden onbetrouwbaar (of agressief) blijven.

Ik mocht hem overnemen en ik heb er geen seconde spijt van gehad. Hij is mijn alles, ondanks onze ongemakkelijke ontmoeting. Hij is nu de braafste paard van stal en iedereen kan met hem overweg (als ze hem maar eerlijk behandelen). Vorig jaar kwam ik met onweer vanuit mijn werk om hem binnen te zetten. Ik kwam het erf op en reed achter een groot voskleurig paard met de dochter van één de stalgenoten, een klein meisje van 8 jaar... Hee, dat is Mons! De schat zag dat het begon te onweren en zag zijn halster en touw hangen en besloot hem naar stal te brengen. Wat een zachtaardige reus van me!

Door mijn vorig paard geloofde ik niet dat ik ooit nog een paard volledig zou kunnen vertrouwen... tot ik Mons leerde kennen. Hij heeft mijn ogen weer geopend... Intussen is hij alweer 13 jaar mijn rots waar ik volledig op kan rekenen.