Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-03-11 15:13

Re: Van angst af willen komen

Geplaatst door de TopicStarter : 31-03-11 15:13

Heel erg bedankt voor jullie racties en tips

Op het filmpje was het wel duidelijk te zien maar het heeft me wel aan het denken gezet..
Het is zoals iemand hier in het topic al zei van als hij een keer gebokt heeft en je bent er niet afgevallen geeft dan niet vertrouwen?
Dus ik hoop dat het vrijdag avond in de les goed gaat

aeolusnr1: Dat snap ik maar ik geloof er wel in dat dit beter kan gaan of misschien zelfs over kan gaan want vroeger was dit bij mij vele malen erger.
En over dat lessen 1x in de week daar geef ik je zeker gelijk in maar mijn ouders betalen maar voor 1 uur in de week en het is bij ons best wel duur.. dus ik kan het zelf niet betalen..

SachaPhantom: Dat is natuurlijk ookzo

maar bij ons op de manege heb ik een beetje pech.. het paard waar ik toch wel een jaar opgereden heb is ingeslapen aan artrose.. en verder hebben ze bij ons op de manege niet heel brave paarden en eigenlijk wil ik ook wel doorzetten hoe moeilijk het ook zal worden

**Geplaatst**: 01-04-11 12:33

Geplaatst: 01-04-11 12:33

Mijn tip zou ook zijn op een ander paard overstappen op de manege.
Ik rijd zelf een paard dat geen stap verkeerd zou zetten maar met de nodige vraag wel mooi kan lopen.
Ik ben hier laatst zelfs gesprongen (70 cm) zonder problemen terwijl ik dat nog nooit had gedaan.
Als jij je paard niet vertrouwd en onrustig wordt kun je beter switchen tot je die zekerheid weer op een ander paard hebt.
Er is niks mis mee om een beetje 'respectvol' te zijn tegenover paarden maar angst werkt averechts, want jij kunt je dan niet ontspannen en je paard ook niet.

XX Jam

**Geplaatst**: 02-04-11 18:45

Geplaatst: 02-04-11 18:45

Ik denk dat je al een heel eind bent door toe te geven dat je het zo af en toe eng vindt! Daar is niets mis mee, sterker nog, je maakt mij niet wijs dat er niemand is die af en toe niet een keer geschrokken of bang geweest is op een paard. Jij durft dat toe te geven en je kan dus 10x zo snel vooruit gaan als iemand die de schuld bij het paard, de instructrice, de rumoerige mensen langs de kant, die hond van de buren, de aardstraling in de bak etc etc wijt.
Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat je het beste op een braaf paard kunt rijden totdat je op een gegeven moment je echt gaat vervelen. Dan kun je wat meer uitdaging zoeken en zo steeds verder. Een manege die alleen maar "gekke" paarden heeft, daar leer je niets behalve verkrampen bij elke stap harder dan gemiddeld. Je moet uiteindelijk zelf meer willen! En dat kan alleen maar wanneer je je zeker genoeg voelt.

Ter inspiratie: ik zat eerder op een paard dan ik kon lopen, reed meestal 20-25 uur per week toen ik nog bij mijn ouders woonde en geen paard kon mij gek genoeg doen. Toch ben ik ook op een gegeven moment bang geworden (onder andere vanwege een medische oorzaak, maar alleen dat zou geen belemmering moeten zijn om te kunnen blijven rijden), zelfs zo erg dat ik helemaal met paardrijden ben gestopt. Uiteindelijk toch weer begonnen (op een hele brave merrie, onder begeleiding van Montyjansen trouwens die daar echt heeeeeel veel ervaring mee heeft) en net zo lang gereden (en er zelfs een keer af gevallen wat mij het vertrouwen gaf dat je ook gewoon heel suf van je paard kan vallen zonder meteen dood te gaan

) tot ik echt heel veel zin had in een nieuwe uitdaging. Dus een jong paard gekocht dat een half jaar weinig had gedaan maar dat qua karakter heel goed bij me past en ik heb nog nooit zo veel plezier gehad. Dus met jou komt het ook goed, je moet alleen wel investeren in de juiste begeleiding.

**Geplaatst**: 02-04-11 20:22

Geplaatst: 02-04-11 20:22

Ik heb prive les genomen op een super braaf paard, toen stapje bij stapje weer terug op mijn eigen en nu gaat het wel, nog steeds geen held, maar ja, je kunt ook niet alles hebben denk ik dan maar _O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-11 09:22

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-11 09:22

Heel erg bedankt voor jullie ervaringen, tips en verhalen. Vrijdag ben ik weer in de groepsles geweest het ging best wel goed hij was wel een beetje hyper maar ik was eigenlijk helemaal niet bang tot we gingen galoperen hij ging steeds wel stukjes in galop maar dan viel hij weer terug.. Dus de intructeur smeekte mij bijna om hem een tikje te geven maar dat durfde ik echt niet. Maar ik ben na de les zo boos op mezelf geweest dat ik dat niet gedaan heb.. Dus ik ga mezelf de volgende meer gewoon dwingen dat te doen want ik wil niet weer achteraf zo'n gevoel hebben.

**Geplaatst**: 03-04-11 09:26

Geplaatst: 03-04-11 09:26

Inderdaad wat heel veel mensen hier neer zetten:
-Eerst gewoon niet gaan galloperen en gewoon rustig aan doen en liefde en vertrouwen in de pony/paard krijgen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-11 09:36

Re: Van angst af willen komen

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-11 09:36

Maar dat vind ik weer zo banketstaaf voor de rest in mijn les en ik vertrouw hem opzich wel en heel erg vind ik het niet meer dat hij bokt maar ik heb het idee dat ik niet stevig genoeg zit en er dan af vlieg..

**Geplaatst**: 03-04-11 09:54

Re: Van angst af willen komen

Geplaatst: 03-04-11 09:54

Sorry, maar wat ik ff niet snap: vindt iedereen het dus normaal dat een paard bokt bij galoperen??? Ik vind dat niet nl., en wij pakken eerst dat probleem aan voordat paardlief in de les meeloopt!

v

**Geplaatst**: 03-04-11 11:10

Geplaatst: 03-04-11 11:10

Gittta schreef:
Maar dat vind ik weer zo banketstaaf voor de rest in mijn les en ik vertrouw hem opzich wel en heel erg vind ik het niet meer dat hij bokt maar ik heb het idee dat ik niet stevig genoeg zit en er dan af vlieg..

als je iets niet vertrouw waarom zou je het dan doen??? jij bent de gene die er op zit en of af valt, zij kunnen makkelijk praten jij moet het doen, je vald vanzelf een keer in een galopje, dan gaat het vanzelf goed, en ga door met het galopje.

**Geplaatst**: 03-04-11 11:51

Geplaatst: 03-04-11 11:51

Ik zou je erbij kunnen helpen als je dat zou willen
Vriendelijke groetjes van Diane(trust5)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-11 12:33

Re: Van angst af willen komen

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-11 12:33

kaetifeng: Hij is verder super braaf en schrikt niet zo gauw.. alleen met galop bokt hij en hij geeft echt van die slomotion bokjes ze zijn uittezitten..

montyjansen: maar ik heb nu al een aantal keer gehad dat ik me na de les echt super poedersuiker voel omdat ik het niet gewoon gedaan heb.. dus ik heb eigenlijk zoiets van ik moet dat gewoon (kunnen) doen..

trust5: pb?

**Geplaatst**: 09-04-11 08:14

Geplaatst: 09-04-11 08:14

Hier had ik ook heel veel last van .

zo vevelend, ik was niet egt bang om te vallen want toen ze dr uit naaide keek ik al naast me van; waar ga ik vallen ? Ben gewoon blijven zitten

Ik heb privélessen genomen en het vertrouwen dat er iemand in de bak staat die precies weet wat je moet doen was heel erg fijn!

als ze dan raar ging doen praatte ze heel rustig en zei ze; ga is gewoon achterover zitten teugels kort, hakken uitdrukken en rustig praten en in no-time stond ze stil!

Omdat het een paar keer goed was gegaan als alleen al een klein bokje gaf, ben ik van mijn angst redelijk afgekomen!

Ik ben nog steeds af en toe wat angstig, maar ik vertrouw mijn beestje heel erg nu, en weet precies wat ik moet doen. Dus ik denk paar keer priveles

en misschien blijven doen (hoeft niet iedere week maaro m de week of 3 weken), en als je het vertrouwen even kwijt bent en tips nodig hebt misschien iemand op stal vragen om te kijken of erbij te blijven? Of je instructeur/instructrice opbellen

**Geplaatst**: 09-04-11 11:36

Geplaatst: 09-04-11 11:36

Gittta schreef:
kaetifeng: Hij is verder super braaf en schrikt niet zo gauw.. alleen met galop bokt hij en hij geeft echt van die slomotion bokjes ze zijn uittezitten..

montyjansen: maar ik heb nu al een aantal keer gehad dat ik me na de les echt super poedersuiker voel omdat ik het niet gewoon gedaan heb.. dus ik heb eigenlijk zoiets van ik moet dat gewoon (kunnen) doen..

trust5: pb?

angst overkom je, kan je niets aan doen, je kan er overheen groeien, maar duurt lang en als er iets gebeurd dan is die angst/ voorzichtigheid er weer, tot je brutaler word, en zegt van wat nou lopen jij, dan ben je over je angst heen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-04-11 15:43

Geplaatst door de TopicStarter : 09-04-11 15:43

Super bedankt weer voor jullie racties

Het ging vrijdag ook super goed

Hij viel wel steeds in de hoek terug in draf maar ik ben steeds blijven proberen

en hij heeft, in ieder geval niet gemerkt, niet gebokt

Het was echt super maar we hadden gister les van de mevrouw die mij toen ook privéles heeft gegeven

Maar ik heb er nu wel vertrouwen in dat het kan

Misschien lag het er gister ook aan dat hij nog niet had gelopen O:)

**Geplaatst**: 09-04-11 15:56

Geplaatst: 09-04-11 15:56

Ik heb dit zelf ook,
ben altijd een beetje zenuwachtig als ik een paard op moest/moet,
na iets wat ik als een trauma heb opgelopen.
Mijn instructrice wist dit dan ook,
en ik mocht op de lieve "bomproof" paardjes.
Dankzij hen begin ik het plezier maar vooral vertrouwen terug te krijgen.
Ik ben nu ook niet meer (zo) bang als ze ervandoor gaan,
maar nog steeds rijd ik op de lievere paarden, maar wel op veel verschillende,
en ook langzaam aan op de moeilijkere, zodat het vertrouwen weer terug komt.
En dit werkt, want ik heb weer zo ontzettend veel plezier in paardrijden!
Succes met je angst, en geloof me, heb vertrouwen in jezelf,
dat heb ik nu ook, en dat straal je uit op het paard,
want je stelt je op als leider.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-04-11 16:21

Geplaatst door de TopicStarter : 09-04-11 16:21

super badankt charlie_x

Ik heb nu echt zin om weer te rijden kan niet wachten tot volgende week

**Geplaatst**: 09-04-11 19:59

Geplaatst: 09-04-11 19:59

Hoi,
Dit heb ik ook heel lang gehad. Ik ben gewoon gaan denken : 'Wat kan er mis gaan'?
Probeer je te ontspannen. Je vind het paardrijden toch leuk?!
Gewoon rustig blijven, vertrouw op jezelf en op je paard.

O.. en wat ook nog kan helpen is filmpjes op bijvoorbeeld Youtube te kijken waar iemand op een paard rijd en die 2 superveel vertrouwen hebben in elkaar.

_haflinger

**Geplaatst**: 09-04-11 21:30

Geplaatst: 09-04-11 21:30

ik denk ook dat angst gezond is en zoals iemand anders al schreef een vorm van zelfbehoud..

ik kende tot een paar jaar terug ook geen angst hoor..stapte op elk paard hoe gekker en hoe harder hoe mooier..totdat ik tijdens een manegeles tijdens het uitstappen met lange teugel (waar jet paard van schrok weet ik nog steeds niet) van een behoorlijk groot paard afgebokt ben en met mijn voet in de beugel bleef hangen en een paar rondjes van de zaak kreeg..doodeng was dat met die hoeven zoi vlak naast je hoofd..heeft heellang geduurd voordat ik weer op een paard stapte..was als de dood..mijn huidige merrie van nu bijna 22 heb ik nu bijna 4 jaar en zij heeft mij van de angst afgholpen omdat ze zo enorm braaf is en ik met hara kan lezen en schrijven. Ondertussen heb ik ook weer wat lessen gehad en op veel verschillende paarden gereden juist om dat vertrouwen weer een beetje terug te krijgen..ik heb hier een merrie staan van bijna 4 die beleerd gaat worden en daar zal ik toch ook mee aan de bak moeten..een jong paard is natuurlijk iets heel anders als een ouder paard wat alles al kent en weet..

Ik denk ook dat als jouw insticnt zegt van dit is niet goed dat je niet moet opstappen..ze voelen het meteen en meestal gebeurd er dan ook wat..neem af en toe priveles en probeer op zoveel mogelijk verschillende paarden te rijden elke paard is anders en elk paard doet anders..op een gegeven moment heb je je vertrouwen weer terug en kun je een situatie vaak op voorhand al inschatten

heel veel sucses!!

**Geplaatst**: 10-04-11 06:42

Geplaatst: 10-04-11 06:42

Als je les heb van iemand waar je vertrouwen in heb dan ontspan je ook meer, en makkelijker, durf je ook meer, gaat echt wel goed komen. kom je weer in een

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-04-11 16:21

Geplaatst door de TopicStarter : 11-04-11 16:21

Ik heb echt super veel aan jullie berichtjes $*\o/*$
Echt zo super bedankt!

Vrijdag heeft het paard waar ik op rijd trouwens aan kopstoot uitgedeeld aan mn vriendin die kon niks meer zien met 1 oog

en heeft toen niet gereden

gelukkig is alles wel goed gekomen en had ze zaterdag alleen een blauw hoofd.. Hij ging wel super goed die les:D

**Geplaatst**: 12-04-11 21:38

Geplaatst: 12-04-11 21:38

Ik heb er zelf ook last van gehad, nadat ik met een fikse hersenschudding van een paard ben geknald, en daarna ook nog een aantal keer van een manegepony, waar ik voor mijn hersenschudding nog nooit vanaf was gevallen. Ik heb mijn vertrouwen terug gekregen door een vast paard te gaan rijden, en daar vooral op te vertrouwen en... door vertrouwen in mijzelf te krijgen. Ik ben mij er heel bewust van geworden dat ik de leider van een paard ben en dat de gevoelens die ik in mij heb over gebracht (kunnen) worden op het paard. Door mij meer onafhankelijk van het paard te maken: leider, beslis ik wat er gebeurd. Daarna heb ik ook een aantal lessen gevolgd op een kleine manege, waar ik meerdere paarden heb gereden en waar de instructie mij een positief vertrouwen gaven. Na het vertrouwen in het ene vaste paard, ben ik het rijden op andere paarden weer wat aan het uitbouwen, bijv. door de lessen die ik heb gevolgd en af en toe rijd ik eens op een paard van een vriendin, of een ander. Soms komt die onzekerheid weer terug, maar doordat ik weet wat leiderschap voor een paard betekend, ga ik daar nu veel bewuster mee om.
Misschien ook een idee om je te verdiepen in het leiderschap van een paard en wat een paard nodig heeft, bijv. door het lezen van boeken.
Ik heb de minor Paarden en Hulpverlening aan de NHL gevolgd, en door het lezen van literatuur en het bekijken van dvd's enz. merk je toch dat je anders naar jezelf, een paard, de communicatie en het rijden gaat kijken. Het heeft mij in ieder geval heel erg goed gedaan.

Tot slot wil ik je meegeven probeer open en eerlijk te zijn naar je instructie, of zoek instructie waar je dit bij kan zijn.

Heel veel succes en sterkte!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-04-11 14:41

Geplaatst door de TopicStarter : 16-04-11 14:41

Het ging gister super goed hij was heel erg voorwaards en het galoperen ging ook super goed hij heeft maar 1 keer gebokt en ik vond het niet eng!

En vandaag ben ik samen met een vriendin op buitenrit geweest

Ik mocht op haar paard en zij ging op het paard van een stal genootje Ook dat ging super goed

We kwamen de Truck run tegen (dat is dat heel veel vrachtwagens een soort stoet houden en de hele tij toeteren) we moesten daar langs toen heeft de vader van mijn vriendin ze wel even vast gehouden tot wij bij de vrachtwagens weg reden maar zelfs toen was ik niet bang dat ze zouden schrikken ofzo

Hij gaat zeker de goede kant op

**Geplaatst**: 17-04-11 16:00

Geplaatst: 17-04-11 16:00

Ik ben een keer gevallen tijdens het springen. Voor mij was het voor het eerst dat ik met een groot paard ging springen, en alles ging supergoed. De sprong werd versteld naar 80 cm. Dat was voor mij echt heel hoog, want zo vaak had ik nog niet gesprongen. Ik was nooit bang gewees, maar spannend vond ik het wel. Alleen ging mijn paard er zo hard op af, dat ik dacht: Ze doet het niet. Maar ik stuurde te laat dus ze wijgerde. Ik nam de hindernis en mijn paard stond nog aan de andere kant. Tijdens mijn val, had ik de teugels op de een of andere manier over het hoofd van mijn paard mee getrokken, dus trok ik in haar mond, waardoor zij besloot, vanuit stilstand, een sprong van 80 cm te springen. (haha, en de balk bleef nog liggen ook!) Maar ik lag daar nog. Mijn hart klopte in mijn keel toen ik eerst 2 voorbenen naast mijn hoofd zag landen, en tenslotten nog 2 achterbenen. Sinds dien had ik last van spanning, zenuwen en angst tijdens het springen, maar ik vond het veel te leuk om het niet te doen. Ik heb nu sinds 2 á 3 maanden 2 bijrijdpaardjes. En het springen met hun gaat super, en weet je hoe dat komt? VERTROUWEN! Eerst durfde ik niet, omdat ik bang was voor een wijgering en een val, maar in de loop van de tijd vertrouwde ik ze zo erg, dat ik zelf zonder zadel begon te springen. En raad eens? Vorige week heb ik met een van mijn haffie's 80 cm gesprongen!

Probeer een paardje te vinden, dat je leuk vind en kan vertrouwen. Probeer met je instructeur/triese te regelen dat je daar vaak op kan en mag rijden. En als het paardje dat je nu veel rijd (dat tijdens de galop bokt) het braafste paardje van stal is, so wath? Dan doe je dat toch gewoon! Je komt er vanzelf achter, dat je die bokjes wel kan uitzitten, en dat je niet valt. Nu durf je er misschien niks tegen te doen, maar straks als je daarachter bent, durf je hem daar ook voor op z'n kop te geven. En kijk eens hoe je je dan voelt. Als je die stappen hebt gezet is het vertrouwen in paarden een stuk meer gegroeit. Of moet ik zeggen: Het vertrouwen in jezelf? Dan stap je zonder zenuwen op een ander paard, waar je normaal niet op zou hebben gestapt.

Want kijk mij nou: Ik spring die 80 cm nu met elk paard, zonder angst!
Dalijk zeg jij: Kijk mij nou, ik ben niet bang om te vallen, en ik rij met plezier!

Succes.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-04-11 19:16

Geplaatst door de TopicStarter : 17-04-11 19:16

Super bedankt voor je verhaal LoveUggs.
Dat helpt bij echt heel erg Ik heb vandaag weer op het paard van mn vriendin gereden. Dat is een Tinker merrie van 5 jaar die soms echt wel eens haar kuren heeft maar ook vandaag ging het zonder meer super goed

Ik ben echt super blij en ik hoop dat op een gegeven moment ik een paardje vind als is het op de manege een verzorg/bijrijd paardje of heel misschien in de verre toekomst een eigen paardje, dat goed bij mij past en die ik idd helemaal vertrouw

**Geplaatst**: 17-04-11 19:30

Geplaatst: 17-04-11 19:30

Herkenbaar hoor

Ik rij nu ongeveer 1,5 jaar. En nog steeds kan ik soms best een watje zijn

Maar het viel me de laatste tijd op dat het toch een stuk beter gaat en ik niet meer zo snel als eerst "bang" ben.
Galloperen in het bos vondt ik maar eng en in de bak durfde ik soms niet door te pakken omdat het paard waar ik meestal op rij er een handje van heeft om dan vervelend te gaan doen.

Bij mij zit het me gelukkig niet zo in de weg want ik verheug me elke keer weer op de les en een beetje gezonde voorzichtigheid is niks mis mee