Geplaatst: 04-04-11 11:36 
) hulp van vriendin met bibberende knieen er weer opgeklommen, en heb haar kort daarna een maand weggebracht om door te laten rijden. Daarna nog wat kleine problemen gehad, maar heb doorgezet. Uiteindelijk na veel bloed zweet en tranen kon ik normaal rijden met haar! 2e val kwam door een lange sliert strotouwen die aan mijn voet/beugel bleef hangen (vraag me niet waarom 
) tijdens het rijden. Ik heb haar met mn domme kop zo gedraait dat ze die touwen zag en ging er in blinde paniek vandoor met mij nog op haar rug. Na een rondje rodeorijden ben ik er afgevallen...weer op mijn rug. Dit keer was het mijn stuitje die fling gekneusd was.... Na deze val ben ik er juist niet met bibberende knieen opgestapt. Het was haar schuld niet, en ze was nog jong. Daarna gelukkig nooit meer een nare val meegemaakt! Wat mij ontzettend geholpen heeft is de hulp die ik kreeg. Goede vriendin en tevens toenmalige stalgenoot heeft me lichtelijk gedwongen om er weer op te stappen. Ik stribbelde nog wel tegen, maar dankzij haar heb ik het langzaam weer opgebouwd en kan ik nu gewoon genieten van mijn merrie! Toendertijd stond ik een beetje in dubio om haar te verkopen omdat ik het niet aankon qua vertrouwen. Ben blij dat ik dat niet gedaan heb
