Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-03-11 23:19

Geplaatst: 16-03-11 23:19

Dan kun je dit onder het zadel oefenen, misschien kan er iemand meefietsen eventueel?

Slaaplekker!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-03-11 23:21

Re: Helemaal niet alleen naar buiten..

Geplaatst door de TopicStarter : 16-03-11 23:21

@Cath_16 ik zal wel is kijken of me dat met iemand lukt! Zo niet loopt mn instructrice ma 1x in de week mee, geeft zij geen donder om

**Geplaatst**: 16-03-11 23:34

Re: Helemaal niet alleen naar buiten..

Geplaatst: 16-03-11 23:34

Ik denk: vooral een kwestie van veeeel geduld. Mijn merrie neem ik nu met halster en touw aan de hand en we lopen de wei uit, zolang als ik er naast blijf is er niets aan de hand, ze accepteert dat volledig. Tussendoor doe ik spelletjes om haar af te leiden: stukje draven tussendoor, telkens even halt houden en dan belonen (en zélf stoppen mag ze natuurlijk niet

Voorheen nam ik haar ook wel opgezadeld mee en ik ging er dan een heel eind verder van de wei op, maar hemel, wat een stress voor haar (en mij), dan legde ik elke meter in twee minivoltes af. Ik denk dat je er heel veel tijd in moet steken en heel veel geduld moet hebben. Geduld heb ik zat, maar elke dag met haar aan de gang red ik niet, dus voorlopig rijd ik alleen met haar samen met mijn weidegenootje, ze is dan veel relaxter. Maar wandelen aan de hand houd ik erin. Dan maar zo, en ik vind het wel gezellig ook om met haar te lopen, en wie weet raakt ze zo ook ontspannen genoeg om zonder mij ernaast (maar erop

van de wei te lopen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-03-11 07:18

Re: Helemaal niet alleen naar buiten..

Geplaatst door de TopicStarter : 17-03-11 07:18

@Tally_Ho zoals ik al eerder zei, ze doet niks aan de hand, ook met zadel op en hoofdstel aan. Zolang ik er naast loop is alles goed. Ja mn vriendin verhuist binnenkort van stal (ga ik ook naar toe ma ivm wachtlijst) en we kunnen evt middenin afspreken, mja als die dame van me niet alleen gaat..

**Geplaatst**: 17-03-11 11:51

Geplaatst: 17-03-11 11:51

Ik snap eigenlijk niet zo goed waarom je na 2 maanden al naar buiten wilt terwijl je er voor je veiligheid nog een slof omheen hebt hangen.

Er zit iets niet goed bij jullie in de basis. Je hebt extra hulpmiddelen nodig om haar tegen te houden, maar je krijgt haar ook niet goed vooruit.
Ik zou dus even een tijdje niet naar buiten gaan voordat jullie zo'n verstandshouding hebben dat je geen dwangmiddelen meer gebruikt maar leiderschap.
Dit is namelijk ook de reden dat ze niet met jou er op naar buiten durft, ze heeft niet genoeg vertrouwen in jou en wilt daarom terug naar haar veiligheid. De kudde.
Doen jullie wel eens aan grondwerk? Hoe goed kun je dan haar tempo ed controleren?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-03-11 15:21

Re: Helemaal niet alleen naar buiten..

Geplaatst door de TopicStarter : 17-03-11 15:21

@Sassol..
Whaha dat commentaar heb ik niet nodig. Lopen doet ze juist te graag, en omdat er een rem op de galop op moet zitten heb ik alleen die slof. Voor de rest hangt ie los..

**Geplaatst**: 17-03-11 15:23

Re: Helemaal niet alleen naar buiten..

Geplaatst: 17-03-11 15:23

[RT-P] alleen buitenrijden?

**Geplaatst**: 17-03-11 15:38

Geplaatst: 17-03-11 15:38

Die van mij doet dat ook. En hij hinnikt dan ook heel hard en heel zielig zodat je opmerkingen van voorbijgangers krijgt. Die van mij krijgt soms wel op zijn donder, want been is nou eenmaal voorwaarts, en niet omhoog gaan en omdraaien en ook niet achteruit, en die regel geldt altijd, ook als er enge dingen zijn. Het is niet dat ik hem vooruit ga slaan ofzo, want dat heeft weinig zin, maar een tikje achter mijn been met de zweep geef ik wel.
Als mijn geduld heel erg op is stap ik af loop ik een stukje aan de hand en stap ik weer op, maar gelukkig hoeft dat de laatste tijd eigenlijk niet meer.
Ik heb namelijk een nieuwe methode en dat is als hij niet vooruit wil, dan maar achteruit in de kant die ik op wil. Betekende in het begin dat ik rustig 40-50 meter achteruit aan het gaan was, maar het werkt vrij goed. Als hij dan daarna weer om mag draaien, gaat hij meestal vrij vlot weer vooruit in de kant die ik wil. Omdraaien doe ik trouwens nooit, ik zorgde er zeker toen hij echt lastig was ook altijd voor dat we echt een rondje reden en niet ergens op een pad moesten omdraaien om naar huis te gaan. Desnoods week ik een stukje van de ruiterroute af, om maar niet te hoeven omdraaien.
Wel vind ik dat je vrij snel gaat, gezien je je paard pas 2 maanden hebt, is hij waarschijnlijk ook 2 maanden terug van stal verhuist? Paard voelt zich wellicht pas net op zijn gemak met nieuwe ruiter en nieuwe omgeving. Die dingen hebben nou eenmaal een beetje tijd nodig. Misschien is hij echt nog tijd nodig om te wennen. Ik heb ook een half jaar op een stal gestaan waar mijn paard niet echt lekker in zijn vel zat en daar was hij veel moeilijker in het bos dan nu.

**Geplaatst**: 17-03-11 17:40

Geplaatst: 17-03-11 17:40

Annemaarel schreef:
PLIEES help (:
Als we naar vanaf de buitenbak de hoek om willen gaan loopt ze een stuk en staat ze gelijk op de handrem, nee staat niks engs verder.
Zet een ander paard een paar stappen naar voor, is alles OK.
Even later loopt ze weer voorop, gewoon open weg, niks aan te zien. Weer op de handrem.

Op de terugweg niks aan de hand.

Het probleem was toch dat je je paard niet vooruit kreeg buiten? En nu zeg je me dat dat het probleem niet is want ze loopt té graag?

Ik heb niks gezegd over of je de slofteugel wel of niet moet gebruiken, daar had je al van aangegeven dat je die discussie niet aan wou gaan. Waar ik wel een opmerking over maakte is dat je die dus wél af en toe nodig hebt (basisprobleem) en je na het 2 maanden hebben van je paard (vertrouwensissue) er wel voor kiest om naar buiten te gaan.

Gebaseerd hierop raad ik je dus aan om even niet buiten te rijden totdat de basis en het vertrouwen/leiderschap goed zit.

Maar dat commentaar hoef je niet te hebben

**Geplaatst**: 17-03-11 19:47

Re: Helemaal niet alleen naar buiten..

Geplaatst: 17-03-11 19:47

Wat ook nog een idee is, begin met buiten uitstappen. Als het goed is heb je na het rijden een ontspannen paard dat goed aan je hulpen staat, en dat maakt het een stuk makkelijker om dat van het terrein af ook te realiseren. Bedenk me net dat ik met die van mij meestal eerst een minuut of 10 in de bak stap voordat ik naar buiten ga. Dan laat ik hem gewoon goed doorstappen, nageven aan een vrij lange teugel, paar keer een beetje opzij laten gaan voor mijn been etc. En dan is hij buiten een stuk makkelijk, meestal is hij in de bak de eerste paar rondjes ook wat frisser, en dat hebben we dan in ieder geval al gehad, en hij staat beter aan mijn hulpen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-03-11 19:49

Re: Helemaal niet alleen naar buiten..

Geplaatst door de TopicStarter : 17-03-11 19:49

@Fleurtje100 ik stap bijna elke dag uit na het rijden. Zo ook vandaaag. De hoek weer niet om willen. Wel langs de mesthoop/trailer en container gegaan. Ze is ook in draf voor het andere paard gaan lopen (een aantal keer omdat ze moest) Ook een aantal keer weer voorop gelopen, 2 keer kont naar een auto gedraaid en verder onder de rit maar 1x de handrem nog gehad..

**Geplaatst**: 17-03-11 20:01

Geplaatst: 17-03-11 20:01

De mijne is altijd probleemloos alleen met mij het bos in geweest(ook veel trainen voor endurance alleen) en twee weken terug was ik 100 meter in het bos en meneer durfde ineens niet meer.
Nu was ik ook al een hele tijd niet meer alleen met hem op pad geweest en het is een gebied met veel zwijnen maar toch....kreeg hem niet meer naar voren en ben e rmaar een stuk naast gaan lopen.
Gelukkig kwamen er wat stalgenootjes achter me en ben ik bij hun aan gesloten en toen ging het goed.
Wel is hij veel schrikkeriger als ooit daarvoor.
Misschien dat het komt doordat ik vorig jaar van stal verhyuisd ben en hij nu een andere route het bos in moet.

**Geplaatst**: 18-03-11 01:39

Re: Helemaal niet alleen naar buiten..

Geplaatst: 18-03-11 01:39

Hoe gaat het als je met haar aan de hand een wandeling gaat maken?
als ze niet gewend is om alleen naar buiten te gaan , kan dat in het begin heel eng zijn.
Als ze begeleid wordt door jou, haar baas, heeft ze meer vertrouwen en zal ze hoogstwaarschijnlijk gewoon meelopen. ( ik ga ervanuit dat jullie een goede band hebben, en ze jou als haar baas beschouwd)

Doe dan een klein rondje ( 5/10 minuten) en doe dat een paar keer. Dan kent ze de route een beetje.
daarna iemand meenemen die ernaast loopt/ fietst terwijl jij erop zit. Dat is dan al spannender want diegene is niet haar baasje, maar ze heeft nog wel wat steun.
Als dat goed gaat, ga je het voor haar bekende rondje alleen doen

**Geplaatst**: 18-03-11 02:02

Geplaatst: 18-03-11 02:02

Geduld, geduld, geduld. Ik denk dat het een gebrek van vertrouwen van het paard in jou is. Ga met 'r wandelen, en wat Brainless zegt is ook een goeie: wandelen en laatste eind van het rondje erop, en dat uitbouwen.

**Geplaatst**: 18-03-11 08:43

Geplaatst: 18-03-11 08:43

Jij zegt dat alle aanwijzingen niet helpen, tjaaa dan doe je het gewoon verkeerd hé.
Ik lees hier dat je een slofteugel gebruikt om hem te kunnen tegenhouden ????? Zo'n teugel dient daar helemaal niet voor, en is dus ook verkeerd gebruik.
Ik weet zelf ook wel dat het een beetje kan helpen dat wel, maar das dan maar heel tijdelijk, en dan zit je met een nog veel groter probleem.
Jij zegt mijn paard heeft een mond van staal, tjaaaa jij maakt dit zo, en het zou net andersom moeten worden.
Niet het paard is hier fout, maar jij zit helemaal fout.
Vraag een goeie instructeur/trainer je te helpen en dit kan echt weer veel beter worden, bespaar niet op les, want de juiste kennis is hier echt wel noodzakelijk.

Annemaarel schreef:
@Cath_16 ik heb et gelezen, maar alles wat er genoemd word helpt echt niet.. Allemaal al geprobeerd.
Slofteugel eraf halen heeft bij mij echt geen enkel nut trouwens, want voor mn eigen veiligheid.. Pff tis een paard met buiten een mond van staal, niet grappig meer or!

**Geplaatst**: 18-03-11 09:21

Re: Helemaal niet alleen naar buiten..

Geplaatst: 18-03-11 09:21

even een stipje.
Zelfde probleem alleen andere uiting.

Vandeweek geprobeerd met 2 mensen stukje buiten te wandelen voor het eerst.. Paard schijnt verkeersmak te zijn (springt met 4 benen de lucht in als er een auto aan komt van achteren) vaak stilstaan en wel vooruit gaan maar dravend en bijna in passage. Veel willen omdraaien.. Voor mij uit huppelen..

Op de terugweg niet te houden aan het halster.. Sleept me bijna voor, stilzetten wordt een perfecte piaffe en gaat zelfs daarbij aan de teugel op halsterdruk.. Voltetjes en weer verder wordt volte rennen en weer dribbelen. Paard was nog geen half uurtje buiten.. En was zeik en zeiknat.. Aderen stonden er dik op.. Terwijl ik dat met rijden nieteens voor elkaar krijg.. Pure stress dus.

Morgen onder het zadel achter een ander paard aan naar buiten, kijken hoe dat gaat..

Ik ga dit topic eens lezen:)

**Geplaatst**: 18-03-11 13:42

Geplaatst: 18-03-11 13:42

Het is natuurlijk eng om met een nieuwe ruiter en in een onbekende omgeving naar buiten te gaan. Weet je veel wat voor mogelijke gevaren er schuilen :Y)

en dan ben je ook nog zonder je veilige kudde of iets anders waar je op kunt vertrouwen.

Het duurt gewoon even voordat je paard doorkrijgt dat JIJ degene bent waar hij terecht kan als er wat is. Dat bereik je door er ook te zijn wanneer hij angstig is. Geduldig en zonder boos te worden of hem pijn te doen. En neem je paard serieus, hoe onbenullig je zelf ook vindt waar hij bang voor is. Ik heb toen ik mijn paard nog niet zo lang had eens een hele tijd staan klungelen bij een weitje met ezeltjes. Dóódsbang was hij. Ik heb van alles geprobeerd. Het werd alleen maar erger... tot ik afstapte. Hij zuchtte diep toen hij mij ineens naast zich zag staan en stuiterde mee toen ik onverschrokken langs de ezels liep.

En daarmee wil ik niet zeggen dat ik nou zo geweldig ben

Maar wel dat dat een soort keerpunt is geweest en dat mijn paard vanaf toen moediger begon te worden buiten in z'n eentje (= zonder andere paarden) en dat hij zelfs als hij ergens niet langs durfde achterom begon te kijken ("joh, kom d'r es af. Er is hier wat geks")

Wees er voor je paard

Hij wil maar al te graag dat hij ergens op kan vertrouwen en het is handig als je weet te bereiken dat jij die rol kunt vervullen. Maar je moet 'm wel verdienen.

**Geplaatst**: 04-04-11 18:13

Geplaatst: 04-04-11 18:13

Ik ben weer alleen met drop het bos op geweest, had ik beter niet kunnen doen.
In het begin stak er een hert het pad over en meneer draaide zich in een fractie om en ging er vandoor.
Het enige wat ik nog kon doen hem tussen de bomen zetten.
Ook daar wilde hij als een gek doorheen denderen.
Bahhh het gaat helemaal niet goed meer het alleen rijden, hij schrikt werkelijk van alles en dan lijkt het wel alsof er geen rem en stuur meer op zit.
De hele weg was ie een grote bom en ik die normaal op ieder maf paard klimt zit nu op mijn eiegn poown ook gespannen erop.
terwijl we voorheen juist zo goed met zijn tweetjes op pad konden.
Had zo gehoopt mijn kop een beetje leeg te kunnen maken in het bos met hem maar zit nu echt met een klote gevoel.

**Geplaatst**: 04-04-11 18:32

Geplaatst: 04-04-11 18:32

Ik herken het ook helemaal. Had een merrie die abrubt stopte, met geen mogelijkheid meer vooruit wilde en óf heel erg in haar achteruit ging óf recht omhoog (en dan ook flink hoog).
Eén keer was het haar gelukt om na het steigeren rechtsomkeerd te maken en er in een flinke rengalop ervandoor gegaan.
Hierdoor was mijn vertrouwen heel erg geschaad en durfde ik alleen met anderen naar buiten.
Op een gegeven moment heb ik het weer een beetje op kunnen pakken en langzaam stukjes alleen naar buiten. Bij haar hielp het om af te stappen en er een stukje naast te lopen en dan weer op te stappen. Was daar nooit een voorstander van om buiten af te stappen, maar merkte dat het werkte en dat ze daarin niet in paniek raakte. Het alleen buiten rijden bleef een moeilijk punt.

Met mijn nieuwe paard maakte ik de fout om te snel te veel van hem te willen. Hij was immers super braaf alleen buiten bij zijn vorige eigenaren. Hij kwam buiten in opstand, hinnikte en ging de lucht in. Ik ben toen van voor af aan begonnen en dat loopt nu goed. Hij heeft meer vertrouwen en vindt het ook leuk om buiten te zijn. Het is wel een echte macho, die zodra hij andere paarden ziet zich opblaast en hinnikt, maar hij is nu controleerbaar. Dat was hij in het begin absoluut niet, waardoor er soms gevaarlijke situaties ontstonden.

Hoop dat je wat hebt aan alle tips die hier gegeven worden.

**Geplaatst**: 04-04-11 18:54

Re: Helemaal niet alleen naar buiten..

Geplaatst: 04-04-11 18:54

Naast onze wei is een klein veldje, pal ernaast. Daar wil ze nu wel lopen, als ik zelf maar op de grond blijf

we doen er veel grondwerk op het moment, ook met mijn dochter gaat dat goed. Dochter erop gaat ook goed, maar merk dan toch dat paardje het spannend vindt zodra er niemand meer naast loopt. Zolang ze me ergens in het vizier kan hebben is het o.k. Rustig op/uitbouwen maar.

**Geplaatst**: 04-04-11 20:03

Re: Helemaal niet alleen naar buiten..

Geplaatst: 04-04-11 20:03

Ik heb de afgelopen jaren bijna altijd alleen met hem gereden, ook trainen voor de endurance maar nu sindshij verhuisd is naar een andere stal vindt hij ineens alles eng.
ik rijd nu zo het bos in en weet dat er in het beginstuk best veel wilt leeft en dat zal hij ook ruiken/zien en ik denk dat hij daarom nu zo alert en snel in de schrik modus springt.
Ik hoop wel dat het weer beter gaat tzt want vind het vaak juist ook zo lekker om alleen op pad te gaan.
misschien als ik zelf weer wat stabieler ben dat het met hem ook betet gaat want hij voelt mijn gemoeds toestand natuurlijk ook wel aan.

**Geplaatst**: 04-04-11 20:49

Re: Helemaal niet alleen naar buiten..

Geplaatst: 04-04-11 20:49

oeei, dit probleem heb ik ook :))

steeds als ik van het terein af wilde gaan,
en als de andere paarden niet meer zichtbaar waren..

maar veel blijven oefenen, geef de moed niet op.
ik ben al voorbij het hek

**Geplaatst**: 05-04-11 11:09

Re: Helemaal niet alleen naar buiten..

Geplaatst: 05-04-11 11:09

Dit probleem hoor ik veel om mij heen en zie het regelmatig voor komen.
Vooral met mensen die net een paard/pony hebben of dat er voor die tijd iets vervelends gebeurd was.

Belangrijkste is inderdaad weer heel even terug naar de basis.
Jullie moeten weer vertrouwen in elkaar hebben en het paard helemaal in jou.
Jij bent nu zijn steun en toeverlaat en hij moet weten dat hij bij jou veilig is.
Praat tegen hem, beloon hem als hij wat goeds gedaan heeft en word niet boos.
Veel geduld moet je bij alle paarden hebben, dit is iets wat voorop staat.
Nogmaals hij moet weten dat jij zijn veilige thuishaven bent en dat er bij jou niets kan gebeuren.
Vandaar uit kan je alles weer stapje voor stapje ondernemen en voor je het weet kan je buitenritten van een uur maken...."alleen"!!!

Succes

**Geplaatst**: 05-04-11 12:21

Geplaatst: 05-04-11 12:21

Ik weet precies waar bij mij het probeem ligt namelijk mijn depressie.
En omdat "men" zegt dat het toch goed is om te gaan rijden doe ik dat maar, maar dan gaat het dus helemaal niet omdat ik niet lekker in mijn vel zit (understatement)
Ik ga nu gewoon weer in de bak rijden en dressuren en springen en het bos in alleen als ik samen met een stalgenootje kan gaan.
Heb 40 jaar lang nooit zo klungelig een bosrit gemaakt als nu de laatste tijd.
Ik moet mezelf tijd geven weer te herstellen maar als ik me dan een dag goed voel, wil ik het uiterste en lukt dat niet word ik boos en lichtelijk wanhopig want doorgaans werd ik vaak op de moeilijkste paarden gezet en nooit problelem gehad.
Het is dus puur mijn eigen toestand momenteel.

**Geplaatst**: 06-04-11 20:44

Geplaatst: 06-04-11 20:44

Ik heb precies hetzelfde probleem.
Blijven oefenen, eventueel met iemand op de grond ernaast, is de enige oplossing denk ik!