Bokt.nl

Gooya schreef:

Hallo,

Ook geen verstand van western
Maar ik herken wel wat in je verhaal. Ik heb echt een gouden paard, geen kwaad woord over hem, want ik heb het zo met hem getroffen. Maar ik krijg niets cadeau van hem. Hij wil echt voor me werken maar.... Als ik hem ruimte geef, dan neemt ie die! Met liefde en plezier Waarom het jezelf moeilijk maken als het ook makkelijk kan hè? (ik geef hem stiekum niet eens ongelijk) Ik herken je onmacht/boos gevoel. En dan je schuld gevoel. Gelukkig heb ik inmiddels door dat het echt aan mij ligt als mijn paard niet lekker loopt. (en hij kan natuurlijk ook wel een keer spierpijn hebben, of een dag echt geen zin hebben, maar daar heb ik het niet over).

Ik kan je het advies geven, om als je weer zo'n boze teleurgestelde bui hebt, terug te gaan naar oefeningen die jullie wel heel gemakkelijk af gaan. Ga daar dan heel geconctreerd aan werken. Als dit dan helemaal goed gaat, een klein stukje moeilijker werk te doen, en vervolgens weer even heel goed afsluiten.
Het is denk ik de enige manier om met een goed gevoel van je paard af te gaan. Tenminste. zo werkt het bij mij.

En ondanks alles wens ik je nog heel veel rijplezier toe en een gelukkige tijd met je paard!

elanor schreef:

De fout ligt nooit bij het paard. Als het paard niet doet wat de ruiter wil is dat omdat 1) de vraag niet goed is gesteld of 2) het paard er fysiek of geestelijk niet aan toe is.

Ik denk ook dat je je echt niet zo druk moet maken om dat hoofd naar beneden en die schouders erbij, het dier is pas 4 en moet z'n hele evenwicht nog vinden. Rijd van achter naar voren, werk aan reactie op je been, werk aan terugkomen op je zit.

Je instructrice is anderhalf uur aan het 'worstelen'. Dat lijkt me al geen leuke positieve leerervaring voor je jonge paard. Bovendien kun een paard niet met 'worstelen' (=forceren) niet los krijgen. Als je niet met je vingers je tenen aan kunt raken kan je fysiotherapeut je wel een flink op je rug douwen tot je je tenen wél raakt, maar 1) dat doet pijn 2) je loopt er waarschijnlijk spierschade door op en 3) forceren maakt je dus echt níét leniger.

Dat je de vraag niet goed stelt maakt je geen 'loser' dat is immers gewoon best lastig, zeker als een oefening best wat inspanning vraagt van je paard. Ruiters die 'ontploffen' tegen hun paard "omdat hij het niet allemaal niet doet/wil/whatever" zijn wat mij betreft wél 'losers'. Dat vind ik het echt not done, ga dan maar fietsen. Geen enkel dier verdient dat, want geen enkel dier begrijpt dat. Paardrijden is kúnst. Goed dat je het erkent, en er nu héél snel aan gaan werken. Er zijn goede tips gegeven hier waar je vast wat mee kunt.

midgie schreef:

Denk dat je zelf het hele verhaal niet snapt, paarden worstelen niet om onder het werk uit te komen en nogmaals ik zou zo snel mogelijk een andere trainster zoeken die jou wel kan helpen, of eigenlijk je paard , want die is de dupe van jullie techniek, die nergens toe leid.
Wees blij dat je paard lenig is , gebruik dat positief en zie het niet als dat hij het tegen je gebruikt, denk dat je je eigen mentaliteit moet gaan veranderen en meer naar het paard luisteren, denk dat je meer van het paard kan leren dan van jou trainster.
Als je te streng rijd ben je niet netjes dus dat klopt ook niet, rij eerlijk en op gevoel.
Leer van het dier dan pas kan hij van jou ook leren ,

franka75 schreef:

zie hier het spreekwoord: waar de kennis van de ruiter eindigt begint zijn grofheid.

CCCCorine schreef:

Ik vind je geen loser. Ik vind het juist goed dat je inziet dat je een probleem hebt met rustig blijven en dat je hier iets aan wilt doen!

Je hebt worstelen en worstelen. Eventjes ergens doorheen rijden op een moeilijk punt is prima, maar anderhalf uur achter elkaar worstelen is hoe dan ook niet bevorderlijk. Grote kans dat je paard bij jou daardoor helemaal niet fijn meer liep. Waarschijnlijk had hij nog spierpijn en geloof me... ook de meest lenige paarden kunnen hier echt last van hebben.

Misschien kun je wat meer afwisselen in je training. Bijvoorbeeld om de dag wat zwaarder werken en de andere dag longeren, een buitenrit of gewoon lekker ontspannen een galopje maken, zonder verder echt iets intensiefs te doen. Zo houd je het leuk voor je paard en voor jezelf en word je waarschijnlijk ook minder snel boos. Als je erg ambitieus bent, kun je wellicht je doelen bijstellen en je paard en jezelf wat meer tijd gunnen. Je verhaal klinkt mij een beetje in de oren alsof er wat teveel druk op je staat namelijk. Misschien kun je ook eens andere instructie proberen. Ik kan niet oordelen of jouw instructice goed is of niet, maar behalve dat instructie goed moet zijn, moet deze zeker ook bij jou passen. Paardrijden doe je omdat je het leuk vind, niet om steeds te moeten worstelen. Misschien kan een instructeur / instructrice die alles net even vanuit een andere invalshoek benaderd jou weer helpen het plezier in het rijden terug te vinden.

Waar ik ook meteen aan dacht: Als een 'prof' anderhalf uur moet worstelen om een paard alleen maar ontspannen en over de rug te laten lopen zonder verder iets bijzonders te vragen, dan zou het ook kunnen dat je paard fysiek ergens last van heeft.

Anne Marie schreef:

Mister01 schreef:

...ik heb blijkbaar al een tijd genoegen genomen met te weinig, en nu moet dat veranderen...

In wiens ogen als ik mag vragen, en waarom? Heb je een duidelijk doel waar je naar toe wilt trainen, of is het bijvoorbeeld om het behoud van de gezondheid van je paard?

Niemand kan jou zeggen dat je genoegen neemt met "te weinig", als jij daar tevreden mee bent. Als jij zelf echter verder wilt, dan zal je moeten trainen met je paard. En ja, dat gaat met vlagen beter en minder. Dat is bij iedereen zo, dus bij deze een schrale troost; je bent niet de enige.

Mister01 schreef:

...nou is het ook wel zo dat hij mij loopt uit te lokken om boos te worden...

Hier ga je even ver bij mijn denken vandaan; paarden lokken imo niet uit om boos te worden. Daar zit geen winsituatie aan vast. Wat ze wel doen, (ben even aan het brainstormen hier, indulge me... ) is uitlokken tot spel. Bv in de wei zie je regelmatig paarden spelen, wat dan vaak uitgelokt wordt door de een of andere door goed irritant te doen. Wat ze daarmee winnen is dus het spel. Misschien ziet je paard het in sommige opzichten als spel? Loop je hier ook tegenaan als je bv in het bos of de polder rijdt? Dan is er veel afwisseling en uitdaging en zou het ik-wil-spelen-gedrag al voldaan moeten zijn.

Hoe dan ook, temperament (van de ruiter bedoel ik) is een lastig iets. Ik kan je alleen maar meegeven dat áls de knop eenmaal omgaat en je leert ermee omgaan, je vaak gepassioneerd genoeg bent om de top te bereiken. Probeer het dus niet te zien als een gebrek, maar als een potentieel!

deflin schreef:

Hier heb ik ook enorm last van. Heb ook totaal geen geduld.
Heb nu elke keer pionnen in het land staan en balkjes en als het dan een keer niet wil ga ik gewoon zorgen dat ik goed door de pionnen heen kom en focus ik me niet echt meer op het paard dat als een giraffe loopt. Zodra we alle twee weer zijn afgekoeld pakken we de draad weer op en gaat het meestal super. Soms helpt zingen ook weleens.

midgie schreef:

Ja ik zou ook zeggen een nieuwe trainster, want iemand die 1.5 uur worstelt met een paard is idd geen goed voorbeeld, vechten met een paard moet je NOOIT doen ook je geduld niet verliezen, mag best een keer streng zijn maar wel op een eerlijke manier.

Als het paard sterren gaat kijken kan het zijn gebit,rug of zadel zijn, als dat het niet is dan ligt het echt aan jou zelf, je hulpen veel te groot je zit veel te hard enz enz, dus ja mijn advies is echt een ander zoeken die jou echt kan helpen , een instructrice hoort eigenlijk ook jou paard niet de trainen, maar moet jou leren hoe jij zelf het paard kan trainen op een vriendelijke manier,
Een paard heeft geen trukendoos , dat kan alleen een mens verzinnen een paard geeft zijn eerlijke mening en dat is in dit geval dat jij aan het vechten ben en geen leiderschap toon en je instructrice zou die theorie ook moeten kunnen vertellen en de oplossing daar voor hebben.

Misschien dat je jezelf ook eens in de theorie kan gaan verdiepen, kijk b.v eens op emielvoest.nl en op paardenbegrijpen.nl miss wel heel nuttig ook voor je instructrice .

Asjemenauw schreef:

Mister01 schreef:

ik krijg in ieder geval elke week 1x les, en nu in dit geval vaker.
ze heeft hem gister gereden en ik heb haar gevraagd om morgen weer te komen, en dan eerst zij een tijdje en dan ik nog even met haar ernaast om mij echt goed te laten voelen hoe ik het nu het beste kan doen.

hij gaat niet in training, dat is niet nodig, ik kan hem verder gewoon erg goed rijden (we komen ook van echt heel ver, en zijn in die 4 jaar allebei zoveel gegroeid)

het fair blijven dat is er niet als ik boos ben.
ik werk er erg hard aan om mezelf onder controle te blijven houden, maar soms krijgt hij het toch voor elkaar.

Ik vind het op zich wel een strak plan om een tijdje wat vaker te lessen. Maar .... ik vind het niet fair dat het paard eerst "braaf"gereden moet worden en daarna als beloning geen rust, maar een paar extra rondjes voor de kiezen krijgt. Is tie braaf --> belonen en naar stal. Zo te horen heeft het dier niet echt veel plezier meer in hetgeen dat jullie momenteel doen, in elk geval is er sprake van storing, en dan het rijden verlengen ... dat helpt dan ook niet echt. Hij/zij moet er ook weer een beetje lol in krijgen en weten dat als alles braaf gaat dan een mooie beloning wacht.

In mijn optiek is het slimmer als jij een tijdje op een ander paard gaat lessen. Met voorkeur op een paard die alles al weet ... ben jij aan het klungelen dan zal dit dier je laten merken dat je niet goed bezig bent en ik denk dat je daar heel veel van kunt leren.
Als je instructeur je paard weer op het juiste pad kan krijgen, moet jij niet willen kunnen wat zij kan. Even een stapje terug is vaak dan echt een beter plan. Er is ergens een foutje ingeslopen en je zult toch echt moeten ontdekken wat die fout nou precies is.

Ik vind trouwens niet dat je een loser bent omdat je ergens tegenaan loopt dat je (nog) niet onder de knie hebt. Wel wat aan je temperament gaan doen hoor. Zucht een paar keer echt diep uit, laat je lijf even los en blijf rustig !!

Borivage schreef:

Een loser ben je niet hoor!!!!!!
Ik heb een zeer opwaarts gebouwde tuiger, die maar al te graag macho doet, sterren kijkt en alles behalve naar beneden wil en echt ontspannen.
Ik weet precies hoe je je voelt, de momenten dat ik mijn paarden wel een kon wurgen.......... ghighi
Nee lekker loslaten, wegdromen, strobalen schoppen e.d. werkt beter .

Mijn oplossing bij mijn paard:
- simpel bitje dubbel gebroken
- met opzet ondanks dat het niet correct is laag rijden met je handen laag en niet hoger dan schoft.
- heeeeeeeeel veel longeren met diverse hulpteugels.
De bijzet teugels die ik heb hebben geen rubberen ring want dit soort paarden gaat erop leunen en ik noem het maar licht stuiteren met hun hoofd.

Ik wens je in elk geval veeeeeeeeeeel succes en geduld .