Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-06-10 09:38

Geplaatst: 13-06-10 09:38

Ik denk dat de topic naam niet helemaal de juiste is, we hebben geen ruiter met een probleem paard maar en ruiter met een probleem. Het dier doet gewoon wat elk paard zou doen als hij een bange ruiter op zijn rug heeft en dat is de leiding over nemen. Het lijkt mij dan ook vestandig als je wat anders zou gaan zoeken, en eerst een tijd wacht met het kopen van een dier en zelf wat rieeler word in wat je wilt. Een goed door gereden 6/7 jarig paard waar je snel mee kan vorderen heeft namelijk een goeie ruiter nodig die zelf al het een en ander kan, en mij is de vraag (en vraag het jezelf ook) ben jij die ruiter? Ik zou als ik jou was eerder voor een ouder dier gaan dat al hoog heeft ge-presteert waar jij veel van kan leren.

Ik denk namelijk dat als je een wat zelfverzekerde ruiter op je haf zet het een heel stuk beter gaat. na mijn idee heb je namelijk ook een dosis lef nodig een jong dier door te trainen tot het hoge niveau waarover je spreekt en met de angst die je hebt opgebouwt ontbreekt dat er nu gewoon aan. Ik snap ergens best dat het heel tof is zelf een paard tot super lopend dier te scholen, maar je moet het wel kunnen. Ik wil je hiermee niet aanvallen, maar wel tot denken zetten of jou idiaal beeld wel rieel is en je niet over een jaar met een soort gelijk topic komt aanzetten.

**Geplaatst**: 13-06-10 09:46

Geplaatst: 13-06-10 09:46

Tuurlijk denkt een paard zo wel. Als iets moeilijk wordt gaat hij echt niet denken goh dat ga ik eens vrijwillig zo doen. Het is dan aan de ruiter om het paard dusdanig te ondersteunen dat 'ie het wél doet, maar paarden kunnen echt wel proberen om moeilijk werk te ontwijken.

Ik denk dat het voor jou beter is om een andere baas voor je haffie te zoeken, als het na 3 jaar nog niet werkt dan pest je elkaar denk alleen maar..

**Geplaatst**: 13-06-10 09:49

Geplaatst: 13-06-10 09:49

Ik vind persoonlijk dat je een beetje ondoordacht een paard hebt gekocht. Je ben maar 1 keer wezen kijken bij hem en je had geen klik. Ik denk dat een klik toch wel het allerbelangrijkste is wat je maar kunt hebben. Anders kun je ook niet goed een band opbouwen. En door hem steeds maar weer stil te zetten bouw je ook niet echt iets op. Ik zou eerst eens heel veel grondwerk met hem gaan doen waardoor je vertrouwen in hem krijgt. En daarna rustig het rijden op gaan pakken. Ik heb zelf mijn paard 10 maanden geleden gekocht en was eerst ook een manege ruiter. Ik ben samen met een goede vriend gaan kijken (hij heeft zelf 3 paarden) Toen we bij Trésor (zo heet hij) gingen kijken kreeg die goede vriend 2 een paard met 2 oren in zijn nek te zien en bij mij kwam hij meteen knuffelen en kroelen. Ik kan nu eindelijk met mijn paard lezen en schrijven terwijl ik er toch al heel vaak afgevallen ben doordat hij nogal bang was in het begin. Terwijl die vriend van mij er haast niks mee kan beginnen. Dus die band is toch echt wel erg belangrijk denk ik zo. En ook als je bang bent voelt je paard dat heel erg goed aan. Als je ook maar denkt van o als er maar niks gebeurd dan gebeurd dan gebeurd er meestal wel iets.

Succes met het nemen van een beslissing (ik zou het persoonlijk nog een laatste kans geven door er eerst vertrouwen mee op de bouwen en het rijden op andere paarden even te laten en alleen de aandacht op je eingen paard te richten)

**Geplaatst**: 13-06-10 09:52

Geplaatst: 13-06-10 09:52

Wat denk je dat een nieuw paard gaat oplossen?
Ik lees toch duidelijk dat het probleem bij jou ligt.
Een paard denkt niet kom vandaag ga ik lekker baasje pesten.
Het paard denkt hmm ze weet niet wat ze wilt en ze is bang nou dan is ze een slechte leider dan moet ik het leiderschap maar nemen voor ik straks wordt opgevreten door een leeuw.
En met een nieuw paard heb je precies hetzelfde.
Ik zeg of verkoop het paard en stop met paarden of zoek hulp en dan niet bij je instructrice maar bij iemand met verstand van zaken ga grondwerk lessen met hem volgen inplaats van aanmoderen op zijn rug.

**Geplaatst**: 13-06-10 09:52

Geplaatst: 13-06-10 09:52

die van mij is 10 jaar.
in de bak is tie super, maar als je naar buiten gaat schrikt echt van alles!
maar gewoon blijven trainen!

**Geplaatst**: 13-06-10 10:21

Geplaatst: 13-06-10 10:21

Als de klik er na 3 jaar nog niet is, dan is het beter om afscheid te nemen en een fijne baas voor hem te zoeken die de klik wel heeft en niet bang voor hem is.

Als dat gelukt is en je wilt graag een eigen paard, ga dan veel paarden kijken en proberen, kies niet voor een 6 of 7 jarige(zijn vaak nog pubers) maar een goed doorgereden paard met wedstrijdervaring. Ik heb het geluk gehad op jouw leeftijd een 16 jarige merrie tot mijn beschikking te krijgen die al door 3 ruiters van de B naar de Z was gereden, wat een geweldig leerpaard was dat. Na mij hebben er nog een paar meisjes ervaring mee opgedaan en ze is uiteindelijk probleemloos, nooit kreupel! 30 geworden.
Kijk goed rond en zoek zo'n paard en leg daarmee een goede basis, daar heb je je hele verdere leven plezier van.
Misschien kan je zo'n paard van iemand leasen of in bruikleen krijgen, met alle ervaring die je daarmee op doet kan je over een paar jaar misschien wel met een puber-paard overweg.
Bij aankoop wel even laten keuren, dan weet je zeker dat je een goed en gezond paard koopt.

Een 12 jarig paard is niet oud en is niet per definitie over een paar jaar kreupel en afgeschreven.

**Geplaatst**: 13-06-10 10:35

Geplaatst: 13-06-10 10:35

Moontje1991 schreef:
Wat denk je dat een nieuw paard gaat oplossen?
Ik lees toch duidelijk dat het probleem bij jou ligt.
Een paard denkt niet kom vandaag ga ik lekker baasje pesten.
Het paard denkt hmm ze weet niet wat ze wilt en ze is bang nou dan is ze een slechte leider dan moet ik het leiderschap maar nemen voor ik straks wordt opgevreten door een leeuw.
En met een nieuw paard heb je precies hetzelfde.
Ik zeg of verkoop het paard en stop met paarden of zoek hulp en dan niet bij je instructrice maar bij iemand met verstand van zaken ga grondwerk lessen met hem volgen inplaats van aanmoderen op zijn rug.

Natuurlijk ligt het probleem hier bij de ruiter, maar ze zegt ook dat ze op andere paarden wel fijn rijdt alleen op deze het vertrouwen verloren is..
Waarom zou je dan direct met paarden moeten stoppen als je beseft dat het met dit paard wellicht niks meer wordt?

**Geplaatst**: 13-06-10 10:39

Geplaatst: 13-06-10 10:39

Ik zou hem verkopen.

Ik zit in de zelfde situatie, ik ben ook geen angsthaas, al ben ik na een val vorig jaar wel véél voorzichtiger geworden. Maar ik heb ook geen klik met m'n paardje, dus heb ik hem te koop gezet..

**Geplaatst**: 13-06-10 10:46

Geplaatst: 13-06-10 10:46

Opgeven was natuurlijk het slechtste wat je kon doen, maar je hebt het gedaan. Laat die haf misschien doorrijden door een goede ruiter die er niet bang van is en de ervaring heeft. Ga ondertussen lekker les volgen op de manege en krijg je vertrouwen en plezier in het rijden terug. Als die haf goed gereden is neem je gewoon verder les met hem, maar ga het niet zelf proberen..
(dit is wat ik zou doen, je doet natuurlijk wat je zelf wilt)
Als je die haf dan toch verkoopt, ga dan niet direct een ander paard kopen, maar neem les, krijg je vertrouwen en plezier terug en zoek daarna een braaf ervaren paard waar je niet veel werk zelf aan hebt..

**Geplaatst**: 13-06-10 12:21

Geplaatst: 13-06-10 12:21

Jullie hebben echt een verkeerde start gemaakt en je hebt met te weinig ervaring helaas een veel te jong paard gekocht. Zo te lezen is er in die drie jaar niet veel verbeterd. Je haflinger laat zich prima berijden maar niet door jou. Dan ligt het punt dus duidelijk bij jou. Je kan overwegen om hard te gaan werken aan jouw vertrouwen in hem en dan zou ik, zoals al door iemand anders is aangeraden, eerst alleen grondwerk gaan doen en kun je ondertussen op andere paarden rijden om zekerder te worden. Als je het niet meer ziet zitten, wat ik uit je bericht lees, dan lijkt verkopen me vooral ook voor je paard veel eerlijker.

Gezien je angst lijkt een ouder paard me het meest verstandig om te voorkomen dat met een volgend paard (maar waarom niet wachten?) niet hetzelfde gebeurt!

Sterkte met je beslissing!

**Geplaatst**: 13-06-10 12:52

Geplaatst: 13-06-10 12:52

Beste ts,

Ik heb alleen je beginpost gelezen en niet de tal reacties hierop.
Ik heb een eigen dressuurstal en daarnaast een bedrijf voor sportpaardenmassage.
Hiermee ben ik begonnen nadat ik jaren actief ben geweest als stalruiter bij verschillende erkende paardentrainers.
Ik heb toen een 5jr merrie gekocht, die al reeds 2 veulens had gegeven en "ingereden" zou zijn. Nu was zij toevallig de moeder van mijn wolfgang merrie en dus zag ik het wel zitten om met haar te beginnen.
Na een week haar te laten wennen bij ons op stal ben ik rustig begonnen met haar te longeren, na een tijdje ben ik opgestapt en ze vertoonde vluchtgedrag. Nu ben ik niet bang aangelegd en heb ik heel veel geduld naar heel veel jonge paarden zadelmak en doorgereden te hebben en veel verschillende handelspaarden op stal gehad te hebben. En ja natuurlijk kent iedereen het gevoel wel even dat je hart na een flinke boksessie even in je keel zit, ook ik heb een vervelende blijvende blessure na een val van een jonge haflingerhengst jaren geleden overgehouden, ik heb mijn rug toen gebroken en het doktersadvies was nooit meer te rijden, de komende 6wkn plat op bed liggen enz, na 3wkn reed ik toen ook weer, het bloed kruipt waar het niet gaan kan.

Maar om terug bij het verhaal te komen, mijn merrie, ramira genaamd, merkte dat ze met vluchtten niks opschoot, ik zat immers na een ren rondje nog steeds geduldig op haar rug haar te kalmeren, maar ze wilde mij eraf, na een aantal dagen begon ze als een gek te steigeren, tegen het omvallen aan, en te bokken, rennen en opeens stilstaan dat soort acties, al die keren ben ik er maar 1x van af gevallen, en dat was wel meteen raak, lag helemaal open en mijn ribben aan de linkerkant waren allemaal gekneusd en 2 gebroken, rechterhand waren 3 vingers gekneusd en 1 gebroken.
Ik ben er toen weer met veel moeite opgestapt en heb iemand haar laten vasthouden en ben er toen een rondje nog mee gestapt, ondertussend tot 10 tellen en een liedje nuriend om mijn adrenaline niet aan de merrie te laten merken. Ik kon toen even niet rijden en heb haar naar een africhtingsstal gebracht die erg goed bekend stond, wel een eind uit de buurt maar dat maakte mij niet uit, overigens had ik haar ervoor al wel laten kraken,fysio,zwemmen, foto's en echo's het hele rateplan..alles maar ze was helemaal gezond.
Die stal heeft haar met een stang gereden, en een nylonkousje om haar tong en maar laten rennen en rennen, toen ik na 2wkn bij haar ging kijken vond ik een gestressd paard aan die in een donkere stal stond, nadat ik zag hoe ze door die man getraind was heb ik hem van mijn paard afgesleurd en een vriend opgebeld die haar meteen is komen halen, dan kun je zeggen waarom ging je pas na 2wk kijken,met gebroken en gekneusde ribben in de auto 2,5 uur heen en 2,5uur terug is geen pretje geloof mij.
Die man zei toen blij toe dat je haar komt halen want je verongelukt er nog eens mee dat beest is knettergek en rijp voor de slacht.

Thuis heb ik haar geschoren want heb haar in oktober gekocht en toen had ze al redelijk veel haar maar het was inmiddels midden winter net een teddybeer en toen kwamen er brandplekken op haar buik en littekens op haar benen ondervandaan. Ik heb haar uit limburg vlakbij de grens van duitsland en ramira heeft ouders die ook bij het oldenburg zijn goedgekeurd, allemaal elite springpaarden met hoge kwaliteiten, nu bleek zij dus op een stal in duitsland voor haar 2de getest te zijn hoe hoog en goed ze kon springen, selectie procedure van veulens gaat soms erg wreed, die fokker uit limburg heeft haar toen op 2jr leeftijd kunnen kopen. Maar voor mij was het duidelijk waarom ze zo'n angst voor mensen had.

Ik heb toen echt alles geprobeerd, verschillende trainers, die allemaal niet op haar durfde en haar voor de slacht rijp achtte.
Totdat ik de juiste instructeur vond, ik reeds toen al 10jr volgens de klassieke rijdkunst, maar bij deze instructeur zijn we helemaal terug gegaan naar de basis, eerst longeren aan dubbele longe, werk aan de lange teugel, onder het zadel met zeer los contact, en nu is mijn merrie 12jr en ik kan zo zonder zadel en hoofdstel op haar rug springen en heerlijk op mijn zit rijden met haar..zo zie je maar het heeft mij 7jr geduld en tranen gekost, maar een merrie haar leven terug gegeven..bij een andere eigenaar had ze wellicht verkocht geweest en van eigenaar naar eigenaar naar de slacht geraakt.

Nu dus mijn advies, geloof mij ik heb heel veel handelspaarden op stal gehad van eigenaren die maar verkocht moesten worden omdat ze niet spoorde, maar ik heb die paarden altijd eerst weer met volle vertrouwen het rechte pad laten zien voordat ik ze verkocht..anders verkoop je namelijk een nieuwe eigenaar jouw ellende, wat vals is voor de eigenaar maar vooral voor je paard!
En geloof mij geen enkel paard denkt..ehm het is zondag vandaag en ik verveel me laat ik de baas het leven eens zuur maken en lekker treiteren..nee je paard reageerd op jou,en je hebt ook goede dagen ertussen dus je kunt het wel..ik zou zeggen werk daar aan door, of laat hem door een andere trainer rijden en leer zelf perfect rijden op de 12 jarige merrie voordat je ook maar uberhaupt aan een ander paard denkt, dat is namelijk voor je problemen weglopen en voor je uitschuiven want vroeg of laat krijg je ze toch weer op je bord geschoven.

**Geplaatst**: 13-06-10 13:04

Geplaatst: 13-06-10 13:04

Tja als ik het zo lees, klooi je maar wat aan met die haflinger, dan weer wel en dan weer niet. Van niets doen wordt een haflinger alleen maar vervelend, het is een paard dat graag wat te doen wil hebben, ik zou zeggen ga meer leuke dingen met hem doen ipv alleen maar in de bak je paard te te rijden en zo je je paard verveelt, dan heeft hij alle tijd om je uit te proberen.

Ik denk dat een ander er zo mee weg kan rijden, na een weekje, probeer eerst eens uit of een ander zo met hem kan rijden is dat het geval dan ligt het aan jou, dat je bang bent voor hem en passen jullie niet bij elkaar, dan is verkopen het beste en koop je een paard dat meer bij je past, die kwpner van 12 bijvoorbeeld. Als je wat angstig bent dan is een wat ouder paard beter voor je om je vertrouwen terug te krijgen.

Of je kan met hem op een cursus gaan, om hem van zijn vervelende gewoontes af te leren en leer vrienden te zijn met hem, dat soort dingen.

**Geplaatst**: 13-06-10 13:16

Geplaatst: 13-06-10 13:16

Jouw verhaal gelezen hebbend: lekker verkopen. Het paard past niet in jouw wensenplaatje en zal dat ook nooit doen, al wordt hij in ene heel erg braaf.

Buiten dat: is het een haflinger en niet iedereen is geschikt voor de humor van een haflinger.

Ga op zoek naar een goed huis voor je haf bij mensen die hem kunnen waarderen en met hem om kunnen gaan. Hij is ook op zoek naar grenzen.

Onze haf was in korte tijd 3 x verkocht voor wij haar kochten. Een van haar vorige eigenaren heeft haar zelfs verkocht wegens onhandelbaarheid.
En wij hebben er een super haflinger aan. Ze is in de 5 jaar dat ze nu bij ons is Z dressuur mennen, M vaardigheid mennen en L dressuur onder het zadel geworden. En wij zijn gek met haar.

**Geplaatst**: 13-06-10 13:34

Geplaatst: 13-06-10 13:34

Jackywhite schreef:
Beste ts,
Nu dus mijn advies, geloof mij ik heb heel veel handelspaarden op stal gehad van eigenaren die maar verkocht moesten worden omdat ze niet spoorde, maar ik heb die paarden altijd eerst weer met volle vertrouwen het rechte pad laten zien voordat ik ze verkocht..anders verkoop je namelijk een nieuwe eigenaar jouw ellende, wat vals is voor de eigenaar maar vooral voor je paard!

Dat geldt toch niet voor deze haflinger? Het punt is juist dat anderen geen problemen hebben met het paard en het dus geen paard met problemen is. Er wordt geen ellende doorgeschoven naar anderen als ze hem besluit te verkopen.

**Geplaatst**: 13-06-10 21:48

Re: paard met problemen. verkopen?

Geplaatst: 13-06-10 21:48

gewoon weg doen.. leuk ishet niet. maar de haflinger zoekt waarschijnlijk ook iets meer uitdaging dan jij hem kan geven.
koop een goedzak die, als er wat gebeurt, 3 weken later een keer denkt van "hmm had ik niet moeten schrikken nu?"

dit is voor da haflinger ook niet eerlijk zo

**Geplaatst**: 13-06-10 23:53

Geplaatst: 13-06-10 23:53

Denk dat het voor julie beide het beste is om verder te kijken jij wil een paard met meer kennis en hij is nog jong en verdient het ook niet om heel zijn leven maar moet aanmodderen misschien is hij voor iets anders dan wat jij wilt wel heel erg geschikt gun dan je zelf en je paard een betere toekomst

**Geplaatst**: 14-06-10 00:17

Geplaatst: 14-06-10 00:17

Pikeur schreef:
Tuurlijk denkt een paard zo wel. Als iets moeilijk wordt gaat hij echt niet denken goh dat ga ik eens vrijwillig zo doen. Het is dan aan de ruiter om het paard dusdanig te ondersteunen dat 'ie het wél doet, maar paarden kunnen echt wel proberen om moeilijk werk te ontwijken.

Ik denk dat het voor jou beter is om een andere baas voor je haffie te zoeken, als het na 3 jaar nog niet werkt dan pest je elkaar denk alleen maar..

Ja maar die denkt niet "laat ik baasje eens effe treiteren" die denkt "verrek dit is moeilijk.. He baasje laat een gaatje open! Daar glip ik doorheen

" Paard maakt enkel gebruik van de mogelijkheden die je hem geeft. Niet meer of minder.

**Geplaatst**: 14-06-10 01:59

Geplaatst: 14-06-10 01:59

Ik heb maar 2 vragen voor je.
Rijd jij voor je plezier???
En heb je plezier met je huidige paard???

Ik denk dat je dan je antwoord al hebt

Alle adviezen enz hier hardstikke leuk, maar het draait uiteindelijk om 2 dingen, met plezier rijden en plezier hebben met je paard. Tis mij wel duidelijk dat jij geen plezier hebt in je paard, en dat het rijden met je paard je nu ook geen plezier doet.
Dus doe jezelf en je paard een plezier, zoek er iemand voor die er wel plezier mee heeft. Zo ik heb nog nooit een zin met zoveel plezier geschreven

Wat velen hier nl vergeten is dat angst met een mens rare dingen doet. En diezelfde angst bij het ene paard wel aanwezig kan zijn maar bij een ander niet. Ik snap precies wat de TS bedoeld met de klik is er niet, en met hem durf ik niet wat ik met een ander paard wel durf. Ik ken ook een vorm van angst, en wel die om buiten te rijden. Dat durf ik wel met mijn Haf

maar niet met mijn brave Quarter en al helemaaaaaal niet met mijn 24 jaar oude NRPS-er. Aangezien die me deze angst bezorgt heeft.
Ik heb het zelfs meegemaakt op manegepaarden. Vakantie op Terschelling, en daar paardjes gehuurt om lekker op het strand te gaan rijden. Dag 1 een uberbrave vos mee, waar echt elke gladiool op weggestuurd kon worden. Ik voelde me niet safe op dat paard. Dag 2 kreeg ik de schrik van stal mee, Furanata (ik vergeet dr echt nooit meer) Niemand wilde op dat paard. Ik zag dr, het ging klik, en met haar durfde ik alles. Ze voelde safe.

Angst doet rare dingen met de mens, en een paard voelt dat feilloos aan. In het geval van de TS voelt haar Haf feilloos aan dat ze (ergens) angst heeft, en maakt hier gebruik van. Dat wil dus echt niet zeggen dat dit met elk paard zo zal zijn.
De uiteindelijke beslissing moet je zelf maken TS, maar ik denk diep in je hart dat je het wel weet. Zowel voor je Haf als voor jezelf

**Geplaatst**: 14-06-10 05:57

Geplaatst: 14-06-10 05:57

Ik heb met mijn eerste paard een aantal jaar geleden hetzelfde meegemaakt. Ik heb echt alles geprobeerd. Ik was en ben behoorlijk verknocht aan hem en ik heb nog nooit zoveel geleerd als van dat paard. Inmiddels is hij 13 en heb ik hem 10 jaar. Hij gaat echt nooit meer weg en na al die tijd kan ik ermee lezen en schrijven.

Bijt je er óf in vast en leer ervan, of laat hem gaan naar iemand die hem kan waarderen voor wat hij is.