Ik snap heel goed wat je bedoelt met dat je paard je uitprobeert.
En paarden doen dit zeker. Helemaal als het van karakter wat dominantere dieren zijn. Dit wil helemaal niet zeggen dat je paard niet me wil werken, maar het is ook paard eigen (en hond eigen en kind eigen en mens eigen) om af en toe te testen of jij er nog wel bent als leider.
Dit heeft alles met natuurlijk gedrag te make. want immer: als jij er niet meer bent als leider....dan kan het paard de leiding pakken en hogerop in de "kudde" komen.
Onze Fries kan dat soms ook even doen. Dat dier hebben we al twaalf jaar (vanaf de geboorte) en hlemaal zelf beleerd etc., maar zo heel af en toe moet ze even testen hoe de verhoudingen zijn. En bij mijn man gaat ze dan verder dan bij mij in deze testactie. Ze gaat dan net een tandje harder lopen in draf dan dat je als ruiter aangeeft. En bij mijn man wil ze dan zelfs nog wel gaan aanzetten naar galop (zeker in het bos). Als je dit dan consequent en duidelijk oppakt (wat jij brutaal noemt, noem ik duidelijk en consequent de leiding nemen), dan is het in een paar minuten klaar en is het tempo weer van jou.
Maar als er een ruiter op zou zitten die ging zitten afwachten....dan galoppeert ze aan en ook hard, dan neemt ze de ruimte die ze krijgt. Dit is een zeer dominant paard.
Mijn Jazzje daarentegen zoekt nooit de grenzen op, is altijd afwachtend in wat jij van haar wilt. Maar dit is een zeer onderdanig en onzeker paardje. Maar ook die rijd ik duidelijk en consequent, want dat geeft haar houvast. Alleen ben ik met haar meer"zacht" duidelijk....en bij de fries meer "hard" duidelijk. En dan heb ik het niet over slaan of trekken of schoppen of zo...maar in je houding, je lichaamstaal naar het dier toe, je attitude zeg maar.
Dus ik snap heel goed wat jij bedoelt. En je zoekt terecht de oplossing bij jezelf vind ik. Compliment!