Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-06-09 16:02

Geplaatst door de TopicStarter : 13-06-09 16:02

ben vandaag weer even gaan rijden, en ik ben blij dat ik het gedaan heb.
al die nare gevoelens van afgelopen donderdag zijn weg. ik ben er weer heilig van overtuigd dat ik een toppaard rijd :))

vandaag toch nog maar even en het weiland, maar hopelijk vanaf maandag weer in de bak.
eerst ging de eigenaar er even op, die wilde kijken hoe we gevorderd waren en natuurlijk had ze zelf al veel te lang niet op haar knollie gereden, dus het werd tijd dat ze er weer eens opklom.
we hebben niet met buitenstelling gereden, omdat we het eigenlijk gewoon vergeten zijn. ze klom erop en ging gewoon aan het rijden. normaal heeft ze haar teugels best strak, maar nu had ze ze iets losser gedaan. het was heel leuk om mn verzorgpaardje eens te zien terwijl er iemand anders op haar reed. ik had moeite om aanwijzingen te geven, ik was gewoon aan het wegdromen. sprookjespaard *-:)

het was ook heel geruststellend te zien dat ze ook onder de eigenaar rare fratsen uithaalt

zoals hard onder haar weglopen en diep wegkruipen. ben ik toch niet de enige die daar problemen mee heeft. maar het leukste was om te zien dat Em na een tijdje vanzelf de hand aan het opzoeken was. het was nog heel erg zoekend, ze liet zich af en toe voorzichtig zakken omdan na een paar passen te diep te gaan en daarna na een ferme "NEE" van de eigenaar weer heel scheinheilig met haar neusje in de lucht rond te lopen."ik? te diep lopen? nee dat heb je vast verkeerd gezien, ik zou zoiets nooooiiit doen." :roll:

na een halfuurtje ofzo draaide we de rollen om en ging ik rijden. ze was best fijn te rijden en zocht dan ook regelmatig mijn hand op. ze was wel heel voorzichtig, maar ik ben er al heel bij mee. heel geining was dat zodra ze aanleuning nam en netjes met haar neusje op of voor de loodlijn liep. ze haar oortjes naar voren deed en haar monde dicht hield. terwijl ze eigenlijk altijd haar oren naar achter houdt, ik ken haar eigenlijk niet anders dan een beetje chagrijnig :Y)

.het is dan ook altijd een feest om haar op de foto te zetten. verder wist ik niet dat ze haar mond open deed als ze te diep liep, toch wel heel handig als je het eens vanaf de grond kan bekijken. waar heeft het mee te maken? ik weet het niet, misschien is het verzet, dat ze zich aan de teugeldruk probeert ze onttrekken ( niet zo raar als je bekijkt dat ze ook al opgekruld loopt) misschien is het omdat ze anders moeilijk lucht krijgt, ze loopt immers met haar luchtpijp dubbegeklapt. wie weet. wat ik wel weet is dat ze het niet doet als ze rustig met haar neusje voor de loodlijn loopt. dus dat zal dan wel betekenen dat dat prettiger is. als we haar dat kunnen laten realiseren dan zijn we al een heel eind.

al met al een heel lekker ochtendje gereden. paardje heeft met de oortjes erop lekker onspannen rondgelopen. dus ik ben meer dan tevreden en meer dan ooit gemotiveerd om door te gaan.

**Geplaatst**: 14-06-09 23:07

Re: problemen met overgangen en de aanleuning

Geplaatst: 14-06-09 23:07

Hoi, daar ben ik weer. Nou na het fijn gevoel van afgelopen vrijdag ben ik nu toch weer een beetje teleurgesteld. Vrijdag liep hij ontspannen en kon ik hem gewoon lekker sturen en rijden. Maar gisteren was het hommeles. Continue met contactteugels gereden, maar dit is niet zijn favoriet. Tjonge ik ken nu het gevoel van onmacht en werd er een beetje verdrietig van. Het was een gevecht van jewelste. Trekken, been naar voren schoppen, onder je uit proberen te rennen, rechterkant bit vastpakken noem maar op. Hij probeerde je continue uit je evenwicht te halen. Ik heb toch weleens teruggetrokken, foei, en hem weleens een schopje gegeven. Ik wil dit niet, maar ik moest wel of anders deed hij wat hij wilde. Zelfs mijn lesgeefster is erop gegaan en zij had haar handen ook vol. Trukendoos was weer compleet, waar haalt hij het allemaal vandaan. Zo koppig en niet moe te krijgen. Na een tijdje liep hij dan toch iets wat ontspannen en heeft mijn dochtertje hem uitgestapt, dan doet hij net of hij de makkelijkst te rijden pony is, ongeloofelijk. Zijn oren zijn meestal wel naar voren en hij loopt niet meer continue zo diep, kantelt zijn hoofd niet meer, schiet niet meer continue in galop als het hem niet aanstaat,dus er is vooruitgang, al is het heel weinig. Maar ik geef niet op en hoop ook dat die drie weken rust die hij binnenkort krijgt hem goed gaan doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-06-09 10:02

Re: problemen met overgangen en de aanleuning

Geplaatst door de TopicStarter : 15-06-09 10:02

bah charly2, dat gevoel ken ik maar al te goed. maar met een beetje geluk krijg je dat gevoel snel weer terug hoor. het is ook makkelijker om niet van te voren te denken: jaaa, we gaan weer net zo lekker rijden als vorige keer. want als het dan wat minder gaat dan komt het dubbel zo hard aan en dan wordt je straks ook bnog boos omdat het nit lukt, want hij kan het immers wel, dat heb je de vorige keer gevoeld. zoals ik zei ik ken het gevoel

een paar weekjes rust is misschien wel en goed idee, je zei toch dat ie nog jong was, toch? ik zou hem alleen niet helemaal laten staan. misschien kan je af en toe met hem gaan wandelen, of wat grondwerk doen. een keertje wassen als het warn is. dan blijft ie toch in de hand en dan is de overgang minder groot als je er weer op gaat.

ik ga vanavond weer rijden. ik heb van afgelopen zaterdag een heel goed gevoel overgehouden, ik hoop dat dat zich voortzet, maar ik ga er niet op rekenen. ik ga gewoon lekker rijden en dan zie ik wel.

gaat het trouwens al beter met de galop charly2?

**Geplaatst**: 15-06-09 22:03

Re: problemen met overgangen en de aanleuning

Geplaatst: 15-06-09 22:03

Ja abeltje vandaag ging het inderdaad weer iets beter. In het begin zelfs heel goed, maar als je dan wilt draven dan raakt hij wat gestrest, hoofd omhoog, omlaag etc en dan gaat het allemaal weer wat minder. Hij wilde weer heel diep lopen. Buitenstelling gaat langs een zijde goed, de andere heel moeilijk. Ik heb de zweep erbij genomen, alleen voor een beetje extra druk achter mijn been te kunnen geven. Hij is bang van de zweep, heb hem dus nergens anders voor gebruikt. Ik moet zeggen dat het wel hielp. Hij was zich wel aan het druk maken, maar dan probeerde ik er weer de rust in te krijgen. Ik kon hem goed sturen, maar zijn hoofd op de goede manier houden is toch een groot probleem. Ik denk dat dit toch komt omdat hij nog niet goed is rechtgericht. Mijn instructrice zegt dat dit meevalt en dat het allemaal wel goed komt. Probeer dus goed in te buigen en op beide teugels evenveel druk te houden. Rechts is dit een probleem, vandaag dus met de zweep als ondersteuning extra op rechts geoefend; Ik moet zeggen dat ik het gevoel had dat dit werkte. Dus inderdaad het gevoel hebben dat je meer druk of vraagt op de rechterteugel. Hij wil dit niet en protesteert, maar heb het toch volgehouden. De galop vandaag niet geoefend, wilde het rustig aan doen en hem niet te gestrest maken, daar hij toch gevoelig reageert op de zweep-alleen omdat je hem bij je hebt . De piste was ook heel nat en een beetje glad, wil niet dat hij uitglijdt. Zal dit zeker deze week weer opnemen. Zaterdag ging het wel redelijk met de galop.

**Geplaatst**: 15-06-09 22:10

Re: problemen met overgangen en de aanleuning

Geplaatst: 15-06-09 22:10

fem-daf: wat zijn bijvoorbeeld oefeningen die je kunt doen voor de lendenen? Ik heb charly al eens laten behandelen door een fysio. Hij zat wat vast aan een zijde, maar meer was het niet. Toch merk ik dat de ene zijde makkelijker gaat dan de andere. Meer kracht en sterkte aan de ene zijde. Volgens de veearts komt dit met trainen goed. Maar toch, misschien helpen een paar oefeningen van jou ook wel. Ik denk dat ik goed moet opletten met rechtrichten

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-06-09 09:11

Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-09 09:11

fijn om te horen dat het al weer wat beter gaat. :(:)

ik heb zelf gisteren ook weer gereden. we zijn een beetje aan het afbouwen met buitenstelling. ze pakt dan toch erg vast en ik heb dan het gevoel dat ze zich juist extra inspant terwijl ik wil dat ze zich ontspant. ik pak het het er zelden nog bij en nu alleen als ik vind dat ik haar even door moet pakken.
verder rijden we gewoon op twee teugeltjes, dus ik zie het afbouwen ook als goed teken, het was toch een hulpmiddel, dus als we het niet meer nodig hebben betekend dat dat we vooruit gaan. +:)+

terug naar gisteren. we hebben eindelijk sinds lange tijd weer eens in de bak gereden. heerlijk. ze is veel minder rennerig in de bak dan in het weiland, ik kan haar makkelijker bij me houden en terugrijden op zit gaat al steeds beter.ik hou het de laatste tijd bij grote voltes, geboken lijnen, en ander grote figuren waarbij ze minder hoeft in te buigen en het meer van stelling moet hebben. dat is nu nog wat "veiliger" ik merk dat ze ander meteen weer gaat opkroppen.
ze was een antal keer nog erg aan het zoeken met haar hoofdhuoding, maar ze heeft zich ook een tijdje netjes laten zakken en gewoon neusje eruit gelopen. de test was of ze mn hand zou volgen, dus aan het eind van het uurtje een paar keer halstrekken gevraagd. groot was mijn ( aangename) verassing toen ze zonder zich op te kroppen en diep te lopen gewoon netjes liet zakken en zelfs helemaal met het neusje over de grond ging. $_/-\o_$ het ging natuurlijk niet perfect, ze kwam een aantal keer omhoog en trok een keer de teugels uit mn handen, maar ze doet het zonder te twijfelen. wat wil zeggen dat ze dus echt achter mn hand aan gaat.
we hebben ook weer een paar galopjes geprobeerd. en hoewel ze in de bak veel rustiger is en meer bij elkaar galoppeerd, is ze ook moeilijker in de galop te houden en valt ze vaak na een paar stappen er al weer uit. ze is wel makkelijker rustig te rijden, waardoor ik rustiger kan zitten. ze kwam regelmatig diep tijdens de galop maar ging er zelf ook weer uit en heeft een paar passen in fijne aanleuning gegaloppeerd. ook is ze iedere keer in de goede galop aan gesprongen, terwijl dat echt een opgave was eerst. dus ik ben erg tevreden erover. $*\o/*$
ik denk dat ik voor de galop iets ga gebruiken wat ik vroeger met een ander arabiertje ook heb gebruikt, die schoot weg iedere keer als we aansprongen. bij hem hielp heel erg om maar een paar passen te galopperen en daarna weer in draf over te gaan en daarna weer aanspringen enz. ik denk dat ze hier van wat sterker zal worden, hopelijk meer naar mij gaat luisteren en het makkelijker zal gaan. tempowisseling in de draf nemen we soms me, maar ik denk dat dat in galop nog niet aan de orde is. eerst maar eens een volte uitrijden

ze was in het algemeen wat flegmatieker en minder voor mn been. zeker bepaalde hoekjes waren een beetje eng

( we hebben dan al zeker anderhalve maand niet meer in die bak gereden, die trouwens aan een autoweg staat en waar het huis ernaast verbouwd wordt). geen excuus maar ik houdt er wel rekening mee.
ik reed nu met spoortjes en zonder zweep, ik wilde even kijken of ze daar beter op zou reageren dan zonder spoortjes en met zweep. ik ga het ook eens zonder alles en met alles proberen. ik wil weten wat de beste combinatie is om haar fijn te rijden en af en toe, mocht het nodig zijn, even bij te tikken ( met zweep of sporen) ik had nu graag ook een zweepje erbij gehad om haar af en toe achter mn binnen been bij te tikken.

eindconclusie: fijn gereden, ze was iets slecht voor het been, maar daar tegenover staat dan weer dat ze niet onder me weg probeerde te rennen. we moeten nog de gulden middenweg vinden. galop is moeilijk, maar daar werken we aan. en hoewel ze regelmatig nog zoekt, protesteerd en sterrenkijkt ( het was toch wel spannend in die bak) heeft ze ook stukjes dat ze fijn te teugel aanneemt en de hand opzoekt.
moet wel zeggen dat ik soms maar met moeite de neiging onderdruk om even links rechts een kneepje te geven of iets meer teugeldruk aan te nemen om dat hoofd naar beneden te krijgen. onze training houdt ook mij erg een spiegel voor, ik wist niet dat ik zoveel met mn handen werkte en als er niet direct resultaat is merk ik dat ik snel terugval op mijn handen. gelukkig heb ik ht tot nu toe kunnen onderdrukken, want ik weet dat dat alleen maar aanleiding geeft voor haar om diep te gaan lopen en voorlopig laat ze zien dat als ik haar netjes voorwaarts rijd, met veel overgangen en figuren dat ze dan vanzelf mijn hand opzoekt. maar het is wel moeilijk

ik ben erg tevreden met gisteren, morgen gaan we weer.

**Geplaatst**: 16-06-09 16:01

Geplaatst: 16-06-09 16:01

In principe zijn het hele simpele dingen die je al doet, maar waar je wat extra tijd en aandacht aan moet besteden. Het moet geen gevecht worden, dan gaat hij nog meer vastzetten.

Op de volte, gewoon lekker groot, goede stelling vragen. Probeer je buitenhand rustig aan iets te laten vieren zodat hij wat meer naar binnen buigt met zijn hals. Let er goed op dat hij niet naar binnen kijkt, maar echt buigt. Klein beetje spelen met je binnenhand en af en toe je buitenteugel er weer bijpakken voor het begeleiden. (die momenten voel je wel) Af en toe met je binnenbeen plagen. Dit kan je later ook doen in een slagenvolte. Op den duur voel je wel dat hij steeds makkelijker gaat buigen.
Doe dit op beide zijden. Begin maar op de makkelijke, dan voel je eerder wanneer het goed is.

Schouderbinnenwaarts op de volte helpt ook goed. Gewoon de hulpen hiervoor geven, je zult zelf weinig verandering zien, maar je voelt wel wanneer zijn buiging verandert. Weer recht stellen en opnieuw vragen. Openen en sluiten van de volte helpt ook.

Probeer tijdens het instappen zijn halsje lekker lang en laag te krijgen, ook hierbij veel voltes rijden en wat extra buiging vragen, probeer een keer of hij schouderbinnenwaarts wil met deze langere hals.

Je moet eigenlijk met alles erop letten dat hij buigt. Vaak wordt er wel naar binnen gekeken, maar mist de echte buiging vanuit de rug/ hals. Deze zorgt ervoor dat de lendenen wat gerekt worden en dat ze eigenlijk alle oefeningen kunnen uitvoeren.
Let goed op je handen! Je moet ze niet overdreven naar binnen, buiten of laag houden, maar netjes voor je op de goede hoogte. Rijd een keer met een stokje onder je duimen (wel lastig als je met zweep rijdt) en probeer op deze manier te rijden. Het is heel lastig en frustrerend en voor je gevoel werkt niks, maar het maakt je even duidelijk waar je je hand moet houden. Wanneer je je hand laag (op de schouder) houdt, zal je jezelf vastzetten in je schouders, wat er weer voor zorgt dat je paard zich ook vast zet. Het klinkt dwars, maar alles gaat makkelijker wanneer je je handen gewoon op één positie houdt: recht voor je, ong. 10 cm ertussen en je ellebogen licht gebogen, ook tijdens stelling vragen. Doe eerst alles in stap en als dit lukt kleine stukjes in draf. Probeer niks te forceren en probeer oefeningen te vinden die je paard leuk vindt, het is al lastig genoeg zonder dat het saai is.

Je kan op de grond nog wat oefeningen doen, bijvoorbeeld een snoepje naar links en naar rechts volgen. Ik heb dit zelf niet gedaan, omdat ik mijn paard geen snoepje voor kan houden (gevaar voor eigen leven), en zonder lukte het ook prima. Als je er wel wat mee doet, zou ik een keer aan een fysio/ masseur vragen hoe of wat. Het was je verzorgpaard toch? Misschien mag je een keer iemand laten masseren? Vinden ze heerlijk en helpt heel goed! Ik heb het voordeel dat mijn zus paarden masseert en ons paard dus regelmatig behandelt. Hij gaat er helemaal klaar voor staan en ik merk direct wanneer ze langs is geweest!

edit: Laat je even weten of je er wat mee gedaan hebt en hoe het ging? Volg jullie al de hele tijd en vind het leuk om te lezen hoe alles ging!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-06-09 18:48

Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-09 18:48

@ fem_daf: leuk omzoiets te horen, als ik me wat meer bevestigd voel in wat we nu doen ga ik het eens proberen, voolopig rijd ik vooral op veel stelling, groooote voltes en let ik wat minder op de buiging. ik pak het absoluut wel mee, maar ik moet heel erg opletten dat ik niet ga overcrijven, want dan wil ze veel sneller weer diep gaan lopen. maar dat is meer mijn probleem dan die van haar. ik wil haar dan ook eerst beter voor het been maken, dan gaan zijgangen vanzelf beter en worden de oeeningen die je beschrijft ook niet zo'n gevecht.
verder laat ik mn paardje wel naar snoepjes happen. we doen ook wel eens vd en daar moet ze o.a. naar een punt reiken waar ik naar wijs ( heel leuk om te zien dat ze op de ene kant verder komt dan op de andere) en daar krijgt ze en snoepje voor. verder vind ik het bij uitstek een manier ok je paard los te maken en te rekken voor of tijdens het rijden. dus dat wordt al regelmatig gedaan. ik rek ook vaak voor en achterbenen op en vraag af en toe eens haar hoofd naar haar buik, at schijnt goed te zijn voor de lange rugspier.
jij hebt het verder maar luxe als jij je persoonlijke masseur hebt zeg

**Geplaatst**: 16-06-09 20:13

Re: problemen met overgangen en de aanleuning

Geplaatst: 16-06-09 20:13

ja luxe he

Ben er ook heel blij mee!

geef je groot gelijk wat je doet, bovendien blijft het zo dat je zelf je paard het beste voelt en dat degene naast je het beste kan helpen. Vanaf een computer wordt het zo lastig he..

Probeer er alleen wel aan te denken dat de stelling wel begeleidt moet worden door een lichte buiging. Anders krijg je van die knikjes in de hals.

Zat me net op paard opeens te bedenken dat je een jong onervaren paard natuurlijk wel met je hand moet begeleiden, dus dat je je hand dan wel degelijk breed kan zetten zonder te belemmeren.

**Geplaatst**: 16-06-09 21:24

Geplaatst: 16-06-09 21:24

fem-daf: ik heb een jonge pony van 4jaar, dus nog onervaren. Ben inderdaad volop aan het inbuigen, omdat ik voel dat hij linksgebogen is en daardoor niet goed kan dragen en stelling geven.
Probeer dit inderdaad met handen breed, maar het is moeilijk. Met stap gaat dit redelijk, maar draf is voor hem stres en dan loopt hij ook snel te diep. Probeer ook schouderbinnenwaarts in stap, gaat nog niet echt lekker, maar met ondersteuning van zweep als aantikker beter. Echter hij wordt dan zo stressig, dat ik mij afvraag of dit weer goed is (heel bang van zweep).

Ik moet oppassen dat ik mijn geduld niet verlies. Ben al een paar maanden met hem drukdoende en zou zo graag een ontspannen pony rijden. Dus ik kom mijzelf ook tegen.

Mijn dochter van 9 rijdt nu heel weinig, omdat zij hem die begeleiding nog niet genoeg kan geven. Als hij het snapt zal dit wel gaan, maar nu nog niet. Hij is echter zo lief in de omgang en is het allemaal waard.

Ben blij dat jij ook denkt dat ik het op deze manier moet doen. Wil echter ook geen strijd met hem leveren net als abeltje, maar moet ik dit soms niet doen om hem over de streep te trekken, want hij kan zo koppig zijn? Op de correcte manier inbuigen valt niet mee, maar snap wat je bedoeld, als hij dit ook maar voelde. Ik ben toch een beetje wanhopig, dus alle hulp of ideeen zijn welkom. :(:)

**Geplaatst**: 16-06-09 21:45

Re: problemen met overgangen en de aanleuning

Geplaatst: 16-06-09 21:45

fem-daf: het is onze eigen pony!
Kan ik met de pessoa zorgen dat hij goed inbuigt?
Op dit moment maakt hij dan die valse knik (los niet strak ingesteld), hij loopt dan met zijn kin tegen ene voorschouder en loopt veel te diep. Moet ik hem dan op rechts wat strakker inzetten of toch beide kanten gelijk?

**Geplaatst**: 16-06-09 21:45

Geplaatst: 16-06-09 21:45

Ik heb alle reacties niet gelezen (dan ben ik een uur bezig) maar mijn advies is:

Wanneer ze nageeft (haar hooft naar beneden brengt) voorwaarts rijden, niet met je handen doen, gewoon voorwaarts. Dan neem je je teugels weer aan en wanneer ze dan weer wilt nageven (probeer dit aan te voelen zodat je haar voor kan zijn) open je je handen, rijd voorwaarts, en sluit je handen wanneer ze op het punt komt van een juiste hoofd-hals houding wanneer je dit gedoseerd doet ontstaat er vanzelf een fijne aanleuning. Wil je haar een keer wat dieper laten lopen open je -wanneer ze nageefelijk is- je handen, rijd voorwaarts en sluit ze weer wanneer haar hoofd ongeveer ter hoogte van haar knie is.

Wanneer ze naar beneden 'duikt' betekend dit dat ze niet voldoende voorwaarts is, maar... rijd haar pas voorwaarts wanneer ze nageefelijk is.

Pas wanneer het paard met zijn neus over de grond kan lopen is het in staat om met zijn achterhand onder te treden. (je moet de rug zien als een soort katrol waar een elastiek (de rugspier) overheen loopt, dat elastiek moet eerst rek krijgen voor je paard kan onder treden.

**Geplaatst**: 16-06-09 21:54

Geplaatst: 16-06-09 21:54

charly2 schreef:
fem-daf: het is onze eigen pony!
Kan ik met de pessoa zorgen dat hij goed inbuigt?
Op dit moment maakt hij dan die valse knik (los niet strak ingesteld), hij loopt dan met zijn kin tegen ene voorschouder en loopt veel te diep. Moet ik hem dan op rechts wat strakker inzetten of toch beide kanten gelijk?

Je kan beter met een dubbele longe werken: neem aan beide 'teugels'* gelijk contact en laat de pony hierbij voorwaarts lopen. Wanneer je pony nageefelijk is, dan pas is hij in staat stelling aan te nemen. Breng dan de buiten 'teugel' naar voren tot de gewenste stelling bereikt is, als het goed is heb je dan weer gelijk contact aan beide 'teugels'** en wanneer de pony goed voorwaarts is zal hij niet te diep gaan lopen. Wanneer je de buiten teugel begrenst, zal de pony een valse knik geven of zijn hoofd kantelen.

* met de teugel word dus de longeerlijn bedoeld
** wanneer die druk meer op de binnen teugel ligt heb je het paard naar binnengesteld met de binnen teugel en zal het paard zijn hoofd kantelen, probeer dus door met de buitenteugel te 'geven' de juiste stelling te creëren.

Succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-06-09 22:03

Geplaatst door de TopicStarter : 16-06-09 22:03

@ fem_daf: volgens mij ben je een beetje in de war:P Charly heeft een jonge pony die van haar zelf is, ik heb een 12 jarige merrie die ik verzorg. en dus niet van mij is. charly zou graag wat meer weten over de lendenen( ik vind het ook wel interessant, daar niet van).

en de stelling wordt ook wel begeleidt door een lichte buiging. ik merk alleen van mezelf dat ik gewoon veel te veel heb overdreven in mijn rijden, ik heb er veel te veel aan zitten plukken en trekken en duwen in de hoop dat ze maar "naar beneden"zou lopen en daar pluk ik nu de "vruchten" van. ik merk nu ik eenmaal haar zelf het contact op laat zoeken dat ik de neiging heb om weer te gaan kneden en extra inbuigen. ik weet nu ook dat ik een aantal dingen verkerd heb aangeleerd en een aantal dingen in principe wel goed, maar die zijn gewoon niet goed bij haar. bij haar werken weer andere dingen.
wat ik zeg als ik zeg dat ik me nu eerst op stelling concentreer en minder op buiging is dat ik haar niet zo erg laat inbuigen als ik voorheen deed( ik reed voor heen wel eens slangevoltes 5 bogen, s-van hand veranderen, voltes 10 meter.. en daar kon ze dan makkelijk te veel op zakken en dus diep lopen) nu laat ik haar dus niet zoveel buiging aannemen, omdat ik dan zelf weer terugval in het patroon te veel eraan doen. eerst mezelf maar eens at beter onder controle krijgen

betekend niet dat we geen buiging vragen, ze moet reageren op mn been en dus ook voor zijwaartse druk. dit is lastig voor haar omdat ze eigenlijk helemaal niet zo los is ( het leek er altijd op toen ze zo diep liep, maar dat was juist die knik waar je het over had, de rest sjokte er wat achter aan) en omdat ze nu geen steun vind op mijn handen.
alles komt met de tijd en met training. ik verwacht niet dat het zo allemaal opgelost is.

@ charly2: ik ben ook niet zo voor het strakker zetten van de pessoa aan een kant. ik vind de pessoa op zich heel goed, maar als je het te strak doet dan heb je kans dat ie zich daar juist gaat vast zetten. dubbele longes is inderdaad misschien een oplossing. het helpt misschien ook om te weten dat Em ( die ik met touwtjes in de lage lijn longeer) de eerste paar minuten tot een halfuur ook nooit in wil buigen naar rechts, ik moet er dan echt voor zorgen dat ze in een rustig gedragen tempo, lekker ontspannen met haar neusje laag ( ze loopt dan ook nooit te dipe aan de longe, vreemd he

) draaft voordat ze zich doormij opzij laat zetten en mooie ronde voltes loopt. ik wissel dan ook veel van hand tussendoor. ook hiervoor is een dubbele longe misschien een idee. dat gaat makkelijker dan iedere keer die longeerlijn opnieuw vastmaken

**Geplaatst**: 17-06-09 15:35

Re: problemen met overgangen en de aanleuning

Geplaatst: 17-06-09 15:35

Dan was ik idd even in de war! Sorry!
Snap wat je bedoelt met het stelling en buiging verhaal. Super trouwens dat je zelf toegeeft dat je teveel hebt geplukt, ik ben er helaas ook zo één en doe nu ook mijn best om het eruit te rijden. zucht....

Dubbele longe is een goede manier om te longeren, maar als je het nog niet eerder hebt gedaan, is het wel verstandig om het een keer onder toezicht te doen. Ik raak zelf altijd in de knup met die dingen en gebruik een slof teugel hiervoor (schaamde me dood toen ik m moest kopen maarja, ander verhaal). Het lijkt makkelijker dan het is maar zodra je het onder de knie hebt, is het een super middel!

**Geplaatst**: 18-06-09 20:25

Re: problemen met overgangen en de aanleuning

Geplaatst: 18-06-09 20:25

Abeltje: met welk bit rijdt jij? Ik heb een enkelgebroken en een dubbelgebroken dikker bit. Met de enkelgebroken loopt hij beter in de correcte hoofd/hals houding en is minder sterk, pakt ook niet op rechts vast, maar kantelt zijn hoofd soms. Met het dubbelgebroken bit pakt hij regelmatig vast op rechts, stuurt iets beter, is sterker, maar loopt dieper. Na het rijden staat hij dan ook veelvuldig te gapen, net of er wat irretatie is in de mond (niets te zien of te voelen), dit is niet met de enkelgebroken. Ik vraag mij af wat het beste is? Heb vandaag gereden met de enkelgebroken en dit ging redelijk. Heb zeker een half uur gestapt en maar even gedraafd. Liep in betere hoofd/hals positie, maar stuurde iets minder. Ik had het gevoel dat hij wat relaxter was.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-09 22:22

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-09 22:22

ik heb maar een bit, een dubbelgebroken aurigaan watertrens van sprenger. dus ik zou verder niet weten of ze anders loopt met een ander bit, ik heb eventueel een enkelgebroken bustrens liggen, maarja ik weet niet of die past. ik ben zowieso meer van het dubbelgebroken, dat vind ik fijner. maar ik zeg eerlijk dat ik nog geen ander bit heb uitgeprobeerd.

enkelgebroken bitten hebben een notekrakerwerking, als je ze te sterk aanneemt knijpen ze de onderkaak een soort van samen, ook kunnen ze in het gehemelte prikken. met een dubbelgrbroken heb je dit niet, die duwt en trekt meer terwijl een enkelgebroken knijpt en prikt.
een dubbelgebroken bit ligt meer om de tong heen en vult de mond meer. het kan zijn dat jouw paard fijner loopt op een enkelgebroken bit. dat is heel normaal. soms moet je even zoeken voordat je het goede hebt.
als je paard kantelt kan het zijn dat je die kant ( onbewust) te veel erbij hebt. test dat eens uit, het kan ook dat ie last heeft van iets in zn mond. Em kantelt ook wel eens, de laatste tijd vooral in het eerst kwartiertje-20 minuten. dan rijd ik haar extra voorwaarts en dan houd ze er meestal wel mee op.
ik heb verder in haar mond gegegen, maar ik kon er niets aan zien. letterlijk, donkere bek

ik wil het nog wel eens proberen, iemand een idee waar ik op moet letten en hoe ik het eventueel kan voelen?

verder al weer twee keer gereden. woensdag ging lekker, ze was na een halfuurtje los en daarna heb ik haar nog extra door gereden, ik denk iets te lang, ze begon aan het eind weer diep te lopen. ik denk door de vermoeidheid. heel apart omdat ze normaal makkelijk twee uur volhield ( met pauzes natuurlijk) maar toen liep ze nog diep en voerde ze eigenlijk niks uit. nu had ze moeite met een halfuur. we gaan er maar van uit dat dat betekend dat ze hard werkt

vanmorgen na een halfuurtje gestopt. ze liep heerlijk en was al snel los en nageeflijk. ik merk wel dat ik al weer veel mn handen erbij probeer te pakken. ik voel een beetje spanning opbouwen in mn armen als ze net een tijdje nageeflijk heeft gelopen en dan er weer uitkomt. ik moet daar erg op letten. als ik iets niet wil dan is het haar naar beneden dwingen.

verder gaan overgangen terug naar stap vanuit draf beter. ze heeft nog wel moeite dan nageeflijk te blijven en komt vaak omhoog. zeker in de overgang terug naar halthouden vanuit stap zit soms nog wat verzet. overgangen terug naar draf vanuit galop zijn onbeholpen en klungelig. ze valt eigenlijk uit de galop en stuitert dan weer terug naar de draf. omdat ik zowieso al moeite heb met haar galop is dit heel moeilijk uit te zitten. ze is na zo'n overgang ook altijd een tijdje wat heet en slecht voor mn been. als ik haar rustig heb gereden is ze weer okee.
galop zelf gaat wel beter, ze springt nu bijna altijd goed aan en ze houdt zich beter. af en toe neemt ze nog een sprint of springt ze overkruist, dit doet ze als ze het even moeilijk heeft, maar het wordt minder. nu ze sterker wordt merk ik dat ik beter kan zitten, maar het is nog steeds niet ideaal.

dit weekend heb ik weer les dus ik kan het verschil laten zien en wat tips vragen van haar. en over twee weken heb ik een arabische show met haar. kan ik meteen goed kijken wat de vooruitgang is.

**Geplaatst**: 21-06-09 22:12

Re: problemen met overgangen en de aanleuning

Geplaatst: 21-06-09 22:12

Tjonge zaterdag zalig gereden. Hij was redelijk snel los en ontspannen. Liep niet te diep en luisterde goed naar de hulpen en stuurde goed. In draf nog wel wat moeilijkheden, omdat hij nog niet recht genoeg is. Hij valt dan weg over de binnenschouder en als ik dit wil corrigeren, wordt hij een beetje gestrest en wil dan aanspringen in galop. Maar toch stukken beter. Vandaag nog eens gereden (eerst geprobeerd met dubbelgebroken bit, maar stress, schudden met hoofd, dus enkelgebroken weer erin en hij begon direct te ontspannen), veel gestapt en recht zetten en inbuigen, wijken voor het been, slangenvoltes etc. Ging heel goed, ook mijn dochtertje kon dit allemaal, met draf nog een beetje moeilijk,maar weer iets beter dan anders. Dus ik heb weer hoop. Ik begin nu aan het afbouwen in training, want hij krijgt vanaf woensdag 3à4weken rust.