Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-03-09 18:05

Geplaatst: 01-03-09 18:05

Ik kan op moment nog niet galoperen maar die is er langzamerhand aan het komen.

Ik zelf heb min angst en weet niet waar het vandaan komt die angst maar zal wel met rijden te maken hebben.

Van draf naar galop komt me angst weer bovenuit maar dat wrodt telkens midner naarmate ik meer probeert omdat het voor mij een gewoonte wordt.

1 tip voor jou is om die oefening meerdere malen proberen te doen zodat het een gewoonte wordt.

Jij moest mij eens zien wat een angsthaas ik was bij me 1e aantal keren zitlessen daar kan aerdenhout1 wel over praten

.
Nu moet ik zelf de angst voor galoperen overwinnen end at komt nog wel.

**Geplaatst**: 01-03-09 18:07

Geplaatst: 01-03-09 18:07

Balou_k schreef:
@ takkie jij ging nog andere dingen doen he dat heb je beloofd !!

.

wat voor andere dingen?

**Geplaatst**: 02-03-09 21:53

Geplaatst: 02-03-09 21:53

Gun die angst wat tijd, dat is echt niet iets wat zomaar weer weg gaat.
Mijn paard is ook een ontzettend heet hoofdje, en daar ben ik ook heel vaak van af gevallen.
Naar een tijdje krijg je je vertrouwen wel weer terug.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-03-09 14:49

Re: Angst na ongeluk

Geplaatst door de TopicStarter : 03-03-09 14:49

Dankjullie wel voor alle reacties en tips, ook via mail en pb.
Ik heb besloten (niet alleen hier om hoor) om met dit paardje te stoppen en over een tijdje manege lessen of iets te gaan volgen. Tot ik weer wat vertrouwen heb, dan zie ik wel of ik weer een bijrijdpaardje ga zoeken.

**Geplaatst**: 03-03-09 14:53

Re: Angst na ongeluk

Geplaatst: 03-03-09 14:53

Dat lijkt me een goed plan, we rijden hier allemaal omdat we het leuk vinden.
Dus hou die plezier dan ook in het rijden!

Succes!

**Geplaatst**: 05-03-09 19:20

Geplaatst: 05-03-09 19:20

Ook ik heb ervaring met deze angst. Ik hield er een steeds weer ontwrichte schouder aan over. Inmiddels ben ik geopereerd en zit het allemaal weer goed. Maar ik was inderdaad ook erg bang geworden.

ik ben er gewoon weer op gaan zitten. Alleen maar stappen totdat je je daar weer happy bij voelt. Daarna beginnen met stappen en draven en daarna ook het gallopperen weer oppakken. Om dit te versnellen kun je voor je eigen gevoel een bodyprotector omdoen. Ik heb zon ding niet en ben er zonder ook vanaf gekomen.

Hewt duurt wel heel lang hoor. Je kunt het beter op een verzorgpaard doen en niet in een manegeles omdat je dan eerder dingen gaat doen waar je nog eigenlijk niet klaar voor bent.

gewoon rustig aan die en het komt vanzelf wel weer! Volhouden he! het kan namelijk!

**Geplaatst**: 05-03-09 19:29

Re: Angst na ongeluk

Geplaatst: 05-03-09 19:29

Oei wat fijn om te lezen dat ik niet de enigste angsthaas ben. Jongens dat lucht op.

Gelukkig heb ik een fijne instructrice die mij en mijn paard goed kent. Tot voor kort heb ik dus echt alleen aan de longeerlijn gereden want dat durfde ik dan nog net. Zij laat me zelf aangeven of ik iets verder durf te gaan. Het is heel moeilijk om over je angsten heen te komen. Helaas. Maar stapje voor stapje lukt het. Het is dan wel 1 stapje naar voren en 4 weer terug maar oke.

Ik zou als ik jou was niet je verzorgpaard opgeven maar zorgen dat je begeleiding krijgt. In een manege wordt je niet op de juiste manier begeleidt als je angstig bent. Je hebt dan nl alle aandacht nodig wat dan ten koste gaat van de anderen in de groep. Ook pushen ze je daar meer en dat is net wat je nog niet kunt gebruiken.

Ik moet nu ook weer opnieuw beginnen omdat ik een tijd niet heb kunnen rijden omdat mijn paard ziek was en ze het oog hebben moeten verwijderen. Nu kunnen we weer beginnen maar je begrijpt, alleen durf ik het niet.

**Geplaatst**: 06-03-09 20:48

Re: Angst na ongeluk

Geplaatst: 06-03-09 20:48

Ik heb een aantal jaar geleden ook een ongeluk gehad met een paard (gelukkig niet mn rug gebroken), maar bij mij zat de schrik er ook goed in.
Ik heb ook een tijd niet meer gereden, maar uiteindelijk ging t toch weer kriebelen. Ik heb eerst een paardje toen verzorgd die nog niet was ingereden. Dit juist omdat ik rustig aan weer kon gaan wennen met de basis dingen en echt lekker aan het verzorgen was.
Hierna heel voorzichtig weer gaan rijden op makkelijke paarden en ook alles op mijn tempo gedaan. Geloof dat ik pas 3 maanden later voor het eerst ging galoperen.

Uiteindelijk ben ik dr helemaal overheen gekomen. Heb geen moment meer dat ik bang ben als ik op een paard zit, al doet ze de rodeo door de bak:)

**Geplaatst**: 08-03-09 09:06

Re: Angst na ongeluk

Geplaatst: 08-03-09 09:06

forceer niets en dwing jezelf niet om over je grenzen te gaan.
Je MOET namelijk niks.
Dat anderen wel vrij en blij rondgalopperen, fijn voor hen, maar dat hoef jij niet na te doen. Zij hebben geen nare ervaring achter de rug.
Als 5 minuten stappen genoeg is voor die dag voor jou, dan is dat genoeg. Dan kun je verder longeren.
Het jezelf een aansteller vinden is contraproductief.
Accepteer dat je bang bent geworden, that's life.
Je wilt blijven rijden, is prima.
Maar wel binnen jouw grenzen.
En hoe beter jij accepteert dat je niets meer MOET, des te makkelijk verleg je je grenzen.
Ik ben in de loop der jaren ook banger geworden, zo gaat dat.
Nu ben ik 62 en rijd een braaf paardje, maar op het huidige staladres maak ik geen buitenritten, want veel drukke wegen en weinig tot geen natuur. Mij te eng. Dat anderen dat wel doen, fijn voor ze, ik MOET niks. Als ik een dag heb dat ik banger ben dan anders, dan vraag ik me af: wat wil je nou?
wil je blijven rijden of wil je achter de geraniums zitten ?
Als ik wil blijven rijden, zal ik er wel iets voor moeten doen.
Maar niks forceren.

**Geplaatst**: 08-03-09 09:38

Geplaatst: 08-03-09 09:38

Soms moet je de angst door het ogen heen zien als je veder wilt komen.

Mijn 1e paar zitlessen met in draf had waarschijnlijk heel aerdenhout mij gehoord zo angstig wat nu een gewoonte is.

Zelf het galoperen wat ik sinds deze week kan ben ik niet meer bang voor.

Mijn wil is er en laat nite mijn angsten over mijn heen winnen van wat ik graag wilt.

**Geplaatst**: 08-03-09 09:41

Geplaatst: 08-03-09 09:41

Zoiets had ik ook. Ik heb er voor gekozen om op ene andere pony te gaan rijden, eentje die wat rustiger is om mijn angst weg te laten. Mijn angst werd minder en nu ben ik het wel kwijt. Het duurde denk ik 2 maanden om de angst los te laten. Nu rijd ik weer gewoon op mijn gemak. Ik had het denk ik neit zo ernstig als jij want ik durfde wel gewoon alleen te rijden.

**Geplaatst**: 11-03-09 19:52

Geplaatst: 11-03-09 19:52

misschien is het verstandig om op een manege aan de longe te beginnen en dan langzaam opbouwen..
Gewoon op een rustig paard dat nergens van schrikt .. Dan komt dat wel goed .

iig veel succes

**Geplaatst**: 11-03-09 20:18

Geplaatst: 11-03-09 20:18

Ik heb welleens gehoord van speciale angstlessen, misschien moet je op marktplaats daarnaar informeren ? En om veel lessen te nemen kan ook helpen

**Geplaatst**: 11-03-09 20:33

Geplaatst: 11-03-09 20:33

Het is eigenlijk al een beetje gezegd:

Rustig beginnen!! En vooral niks moeten! Ik ken meer mensen die (tijdelijk) bang zijn en rijd ook van enkelen het paard. Een goed begin is kijken wat je wel durft (zonder helemaal te verstijven van de schrik), zoals bijvoorbeeld er in de bak alleen opzitten en niet rijden. Je zult zien dat dit op een gegeven moment echt saai wordt en je zelf iets anders wil. Op het moment dat het je echt gaan vervelen, kun je eens een rondje stappen. Als je je verveelt, ontspan je namelijk ook automatisch.
Ga er ook niet vanuit dat je over 3 maanden weer door het bos galoppeert, maar stel je op zo min mogelijk in. Leg de lat dus heel laag, zodat je jezelf ook niet gaat pushen ("Ik zou nu toch eigenlijk al wel dit of dat moeten kunnen..").

Verder is op een manege les nemen helemaal geen slecht idee, maar kijk wel heel goed naar wat voor manege en wat voor les. Als je op een manege komt waar je allemaal achter elkaar de rondjes loopt, leer je uiteindelijk nog niks en krijg je ook niet de aandacht die je verdient!

Mocht het uiteindelijk echt niet meer lukken om ontspannen te rijden, kun je ook altijd nog gaan kijken of iets als mennen of vrijheidsdressuur je wel ligt! Er zijn genoeg mogelijkheden als je bang bent, maar wel graag met paarden werkt!

Ten slotte heel veel succes, want ik weet dat het echt niet makkelijk is!!

**Geplaatst**: 12-03-09 15:06

Geplaatst: 12-03-09 15:06

Hier ook een angsthaas....na 16 jaar gestopt te zijn en lichamelijk inmiddels het eea te mankeren, 3 jaar gelden weer begonnen

Maar idd met enorme angsten...ik ben weer gestart met prive lessen op manege paarden en het soort paard langzaam opgebouwd.
Steeds een tandje moeilijkere paarden dus (de echt uitdagende paarden niet aan toegekomen)

Na een paar maanden ben ik een lief, rustig manege paard gaan leasen voor 3 dagen in de week, dit heb ik 1 jaar gedaan
en nog steeds lessen blijven volgen. Vervolgens een weer iets moeilijker manege paard gaan leasen voor 3 dagen in de week, deze weer voor een half jaar.
Vervolgens kwam er een leuke E-pony binnen op de manege (ook lief) en deze ben ik fulltime gaan leasen, en heb
haar na 1 jaar in Januari uiteindelijk gekocht. Daar zij lichamelijk niet volledig in orde was toen ze binnen kwam op de manege, was ze toen enorm mak en rustig, nu inmiddels is ze volledig in goede conditie en heeft ze inmiddels wat babbels gekregen, maar heeft
zeker niets kwaad in de zin, maar doordat ik het hele opbouw proces met haar heb meegemaakt, vertrouw ik haar
(en mezelf) veel meer, waardoor de angsten enorm zijn afgenomen (zeker nog niet weg)

Wat ik hier mee wil zeggen is, idd kleine stapjes nemen, rustig opbouwen en jezelf de tijd geven is de enige oplossing.
Bovenstaande heeft voor mij goed geholpen en heb het dus rustig in mijn eigen tempo kunnen doen

Veel succes en blijf volhouden (zolang je er plezier in houdt natuurlijk) want het is het toch wel allemaal waard