Bokt.nl

cherie78 schreef:

superwoman schreef:

de ruiter trainen vanaf de eerste x vind ik in dit topic niet echt gepast. Ik wil graag wat meer inhoud

Dat vraagt naar inhoudvolle vragen

hwn schreef:

superwoman schreef:

de ruiter trainen vanaf de eerste x vind ik in dit topic niet echt gepast. Ik wil graag wat meer inhoud

Eerst die opmerking dat "beginnersopmerkingen" niet mogen omdat dit een toppic over hogere dressuur is, en nu mag een opmerking over beginnersfouten ook niet vermeld worden? En wat met beginnende academische of klassieke ruiters? Ik dacht dat dit toppic openstond voor mensen die ervaring hadden met AR en KR, zonder dat ze daarvoor een zeker niveau moesten bewijzen. Als ik me vergist heb, dan zeg je het maar, dan ga ik wel ergens anders mijn tijd verdoen.

Babootje schreef:

@Nombrado, je pretendeert nogal wat. Afgeven op de jury vind ik altijd zo'n bewijs van onvermogen. Zou het gewoon niet aan jezelf liggen als je geen punt rijdt in een wedstrijd?

Ansie schreef:

Ik wil nog reageren op Simpelman. Ik zie het anders. Onder rijkunst versta ik dan juist meer dat als je dat goed voor elkaar hebt, je het vervolgens heel makkelijk in kan zetten om bijvoorbeeld WE of garrocha enz. te gaan beoefenen. Als je dat makkelijk af gaat, dan heb je je paard rijkunstig fijn voor elkaar.

Wat jij dan beschrijft als rijkunst vind ik rijSPORT, het meten aan vastgelegde regels, wellicht dat daarom dat 'in het kader rijden' ook zo gewenst is, anders kan je onmogelijk verschillende combinaties met elkaar vergelijken.

Die constante aanleuning (in het kader rijden) wordt echter minder belangrijk als je andere disciplines gaat beoefenen, de mate van verzameling wordt dan voornamelijk geregeld door de zit omdat meestal 1 hand vrij moet zijn. Ondanks dat valt het paard niet voorover, is vaak uitermate wendzaam door gewicht op de achterhand, en is de hoofdhalshouding gelijk aan de mate van verzameling.
Ik denk juist omdat die paarden van begin af aan meer opgeleid worden met 'vrijheid op erewoord' (aan de voorkant).

Ik ga dan ook wat verzameling betreft mee met Arie53 en Nombrado. Dat is wat ik onder (het tot stand komen van) verzameling versta, waarbij tempo inderdaad heel belangrijk is.

Babootje schreef:

Anderen, zoals Simpelman willen gewoon anoniem blijven (alhoewel hij voor sommigen onder ons niet zo anoniem is als hijzelf denkt.

Simpelman schreef:

Het woord verzamelen is een werkwoord.
Dat wil dus zeggen "het doet iets".
Wanneer een ruiter zijn paard verzameld dan doet hij dus iets, hij verzameld zijn paard.
Hij verzameld niet een zak met botten om die op zijn kont te zetten maar een dynamisch bewegend individu.

het paard verzamelen wil zeggen dat de beweging, dus de energie, van het paard gebundeld wordt.
Het doel daarvan is dat het paard gaat buigen in zijn gewrichten én dat het de voorhand optillen gaat.
Het optillen van de voorhand kan het paard alleen maar wanneer eerst de bovenlijn losgelaten wordt, de buikspieren aangespannen, de rug gebold, vervolgens de achterhand in alle gewrichten gebogen en dan de rugspieren aangespannen.
Dit vormt in het paard in de voortstuwende beweging een aangespannen boog van achtervoeten tot aan de mond.
De voorhand komt omhoog, hij wordt lichter.
Die boog wordt gereguleerd tussen de voortdrijvende hulpen van kuit en zit en begrensd door de hand.
In de KD is het streven naar harmonie en lichtheid. Het contact met de mond is subtiel en delicaat.

Het doel is dat door de nu ontstane verende bewegingen de gewrichtsvlakken minder slijten, de ruiter comfortabeler in het zadel kan blijven zitten en het paard gemakkelijk en comfortabel te rijden is.

Hoe dit bereikt moet worden heeft men mat schande en schade geleerd en door de tijd vastgelegd als zijnde KD.
Een paard de achterhand laten onderbrengen en zo gewild te buigen in de gewrichten leert men in het circus een paard in een paar sessies, en paard zonder teugel te berijden idem.
Dit is alleen geen verzameling noch lichtheid.

Het behoud van een gelijkmatig tact en tempo zijn essentieel om de ruiter de noodzakelijk te leveren energie van het paard te kunnen laten controleren.
Zonder een gelijkmatige tact is het het paard dat de energie inbreng regelt.
Langzaam op de moeilijke stukjes en snel op de makkelijke.

bonoenpepper schreef:

En dan kom je bij de instructeur, die bij jou past en laat je je niet hersenspoelen door een instructeur, die te arrogant is om tegenspraak te dulden of discussie eerlijk te voeren als het niet goed voelt, want dat is mijn ervaring met bovenstaande kopstukken. En pik dat mee uit hun lessen, wat wel goed voelt. Ik heb bij AR wel veel meer over mijn zit geleerd en dan heb ik het over mijn eigen lichaamsgebruik in het rijden van travers, renvers en appuyementen als voorbeeld. Maar het uit elkaar vallen en te weinig impuls is in mijn ogen een grote valkuil. AdB werkt bijv. in mijn ogen weer te veel met stuwkracht, alles gaat op hoog tempo en voor mijn gevoel kreeg ik wat veel mensen op vandaag als aanleuning betitelen "vermoed" ik, te veel gewicht in mijn handen. Maar ook van hem heb ik goede dingen geleerd. En technisch gezien is veel te verklaren, maar rijden is een gevoel dat je moet ontwikkelen en daarbij heeft de één ook nog eens meer talent (lees gevoel) als de ander. Op papier kunnen we het schijnbaar allemaal als beste......

Ansie schreef:

De buigzame en krachtige gewrichten en spieren die daarvoor nodig zijn ontwikkel je door gymnastiseren niet door simpelweg een teveel aan energie in het paard te rijden en dat aan de voorkant zodanig te reguleren zodat het paard daardoor de benen hoger op gaat heffen.

Citaat:

Het optillen van de voorhand kan het paard alleen maar wanneer eerst de bovenlijn losgelaten wordt, de buikspieren aangespannen, de rug gebold, vervolgens de achterhand in alle gewrichten gebogen en dan de rugspieren aangespannen.
Dit vormt in het paard in de voortstuwende beweging een aangespannen boog van achtervoeten tot aan de mond.
De voorhand komt omhoog, hij wordt lichter.

arie53 schreef:

Citaat:

Het optillen van de voorhand kan het paard alleen maar wanneer eerst de bovenlijn losgelaten wordt, de buikspieren aangespannen, de rug gebold, vervolgens de achterhand in alle gewrichten gebogen en dan de rugspieren aangespannen.
Dit vormt in het paard in de voortstuwende beweging een aangespannen boog van achtervoeten tot aan de mond.
De voorhand komt omhoog, hij wordt lichter.

Zolang men deze nonsens, die haaks op de biomechanica van het paard staat, verkoopt, viert de daarbij horende polderdressuur hoogtij.

Dit stukje slaat alles: eerst de bovenlijn loslaten; waar zit die vast dan? En vervolgens de rugspieren aanspannen en dan op een bolle rug gaan zitten. Geen wonder dat men derhalve van zithulpen helemaal niets begrijpt

bonoenpepper schreef:

Ben tijdje bij verschilende instructeurs geweest en o.a. Antoine de Bodt en AR is als voorbeeld te noemen een wereld van verschil, noemt zichzelf wel allebei klassiek. Denk dat diegene, die niet bij verschillende instructeurs les gevolgd hebben en geen verschil in lesgeven heeft kunnen ervaren, niet te hard moet oordelen hier over anderen, ook niet als je in de wedstrijdsport zit, waar het bij de jury overigens in mijn ogen heel vaak fout gaat en zie ik veel dingen, die in mijn ogen niets met KD nog te maken hebben. Heb met mijn paard op een stal gestaan, waar werd gereden voor de punten, maar vraag niet hoe! Niettemin zijn er ook zeker goede stallen.
En niettemin zijn er daar ook wedstrijdruiters, die het wel netjes en met respect naar het paard doen, ik hoop dan maar altijd, dat die ook daarna beoordeeld worden.......
Misschien is het beter zelf te ervaren en dan te oordelen, want i.d.d makkelijk praten vanuit een pc en anderen persoonlijk afkraken tot vijandig en beledigend toe nog gemakkelijker, heeft niets meer met een discussie te maken.
Denk dat als je echt subtiel wilt rijden en veel probeert (tot je de lesgever vindt, die je een goed gevoel geeft), de verschillen zelf goed kunt voelen en ook kunt ondervinden hoe het wel fijn kan aanvoelen, want een paard kan zeker met minimale aanleuning (en zelfs zonder begrenzing door een hele goede ruiter) mooi verzamelen, ook al is de oefening niet altijd perfect uitgevoerd, maar dan is hij wel uitgevoerd zonder afdwingen en met respect naar het paard toe (en dat zie je op vandaag te weinig). En dan kom je bij de instructeur, die bij jou past en laat je je niet hersenspoelen door een instructeur, die te arrogant is om tegenspraak te dulden of discussie eerlijk te voeren als het niet goed voelt, want dat is mijn ervaring met bovenstaande kopstukken. En pik dat mee uit hun lessen, wat wel goed voelt. Ik heb bij AR wel veel meer over mijn zit geleerd en dan heb ik het over mijn eigen lichaamsgebruik in het rijden van travers, renvers en appuyementen als voorbeeld. Maar het uit elkaar vallen en te weinig impuls is in mijn ogen een grote valkuil. AdB werkt bijv. in mijn ogen weer te veel met stuwkracht, alles gaat op hoog tempo en voor mijn gevoel kreeg ik wat veel mensen op vandaag als aanleuning betitelen "vermoed" ik, te veel gewicht in mijn handen. Maar ook van hem heb ik goede dingen geleerd. En technisch gezien is veel te verklaren, maar rijden is een gevoel dat je moet ontwikkelen en daarbij heeft de één ook nog eens meer talent (lees gevoel) als de ander. Op papier kunnen we het schijnbaar allemaal als beste......
Mooi omschreven Simpleman!

arie53 schreef:

Citaat:

Het optillen van de voorhand kan het paard alleen maar wanneer eerst de bovenlijn losgelaten wordt, de buikspieren aangespannen, de rug gebold, vervolgens de achterhand in alle gewrichten gebogen en dan de rugspieren aangespannen.
Dit vormt in het paard in de voortstuwende beweging een aangespannen boog van achtervoeten tot aan de mond.
De voorhand komt omhoog, hij wordt lichter.

Zolang men deze nonsens, die haaks op de biomechanica van het paard staat, verkoopt, viert de daarbij horende polderdressuur hoogtij.

Dit stukje slaat alles: eerst de bovenlijn loslaten; waar zit die vast dan? En vervolgens de rugspieren aanspannen en dan op een bolle rug gaan zitten. Geen wonder dat men derhalve van zithulpen helemaal niets begrijpt

arie53 schreef:

Citaat:

Het optillen van de voorhand kan het paard alleen maar wanneer eerst de bovenlijn losgelaten wordt, de buikspieren aangespannen, de rug gebold, vervolgens de achterhand in alle gewrichten gebogen en dan de rugspieren aangespannen.
Dit vormt in het paard in de voortstuwende beweging een aangespannen boog van achtervoeten tot aan de mond.
De voorhand komt omhoog, hij wordt lichter.

Citaat:

Zolang men deze nonsens, die haaks op de biomechanica van het paard staat, verkoopt, viert de daarbij horende polderdressuur hoogtij.

Dit stukje slaat alles: eerst de bovenlijn loslaten; waar zit die vast dan? En vervolgens de rugspieren aanspannen en dan op een bolle rug gaan zitten. Geen wonder dat men derhalve van zithulpen helemaal niets begrijpt

Citaat:

En dit is dus voor mij typisch zo'n antwoord, waarbij iemand (voor mij) als internetruiter door de mand valt.

Ik vind dat Simpelman heel goed kan verwoorden hetgeen een beetje geoefende ruiter/amazone kan voelen.

terpentijn schreef:

Dat de "dressuurhouding (oftewel de wedstrijdhouding) niet te handhaven (let vooral op het woord : HANDhaven is met een compleet losse teugel, kan ik wel onderschrijven: dat is dan ook geen natuurlijke houding voor het paard.
Op wedstrijden gaat dit dus nooit zichtbaar worden, paarden die met geheel losgelaten (hiermee bedoel ik doorhangende) teugel op wedstrijden alsnog in "de" houding lopen zijn hier ernstig op geconditioneerd, want een paard is zeer gemakkelijk te conditioneren

Tenslotte is het daadwerkelijk voor een dier als een paard een onmogelijkheid om zich onder een ruiter te verzamelen, als hem dat niet door enige begrenzing door teugels is aangeleerd. En goed lezen: ONDER DE RUITER zei ik, in vrijheid kan een paard dat prima, echter zodra er een ruiter op komt, raakt het paard meteen uit diens natuurlijke balans (wat inhoudt dat de hals, als balans-strument pur sang, naar voren gestrekt zal gaan worden) en dient het paard geleidelijk in a. eerst balans en b. kracht vanuit de achterhand opgeleid/getrained te worden om eea fysiek aan te kunnen.

Een krachteloos of ongetrained paard KAN simpelweg niet in aanleuning gaan.

Simpelman schreef:

Ansie schreef:

De buigzame en krachtige gewrichten en spieren die daarvoor nodig zijn ontwikkel je door gymnastiseren niet door simpelweg een teveel aan energie in het paard te rijden en dat aan de voorkant zodanig te reguleren zodat het paard daardoor de benen hoger op gaat heffen.

Een teveel aan energie zodat het paard zich meer opwaarts/verend gaat afdrukken.
De benen opheffen is het gevolg daarvan.

Gymnastiseren vindt plaats door méér energie in te brengen dan noodzakelijk om de beweging uit te voeren.
Het opbouwen van vermogens reserve zodat de gevraagde bewegingen met gemak, als vanzelf uitgevoerd kunnen worden.