ElanII schreef:Heel herkenbaar dit... Behalve dat ik bang was, ben ik ook gewoon niet zo'n goede ruiter, moet nog heel veel leren. Veel meegemaakt, veel gevallen, veel gekneusd en gebroken, maar toch nog steeds aan het rijdenIk ben op zoek gegaan naar een goede instructrice en na lang zoeken heb ik die gevonden. Zij komt ongeveer in het hele land. Uiteraard is ze (dus) niet goedkoop, maar het is de beste beslissing die ik genomen heb. Dankzij haar rijd ik nog steeds en met meer plezier dan ooit.
@TS: juist je ademhaling is zo belangrijk bij het paardrijden. Jouw paard spiegelt jou: haal jij op de goede manier adem, buikademhaling, dan merk je dat echt meteen aan je paard. Ook andere oefeningen kunnen je daarbij helpen. Met mijn instructrice werk ik hieraan; we doen allerlei oefeningen naast het paard voordat ik erop ga. Ik moet qua rijden nog steeds heel veel leren en de ontspanning is er nog niet altijd, maar ik durf al veel meer, echt heel veel meer dan voordat ik met haar begon.
Mocht je geïnteresseerd zijn: haar website is uit de lucht, maar ik kan je via pb wel haar telefoonnummer geven.
Edit: ik ben ook met mijn paard gaan recht richten, ook hier heb ik heel veel aan en mijn paard uiteraard ook. We zijn echt weer vriendjes.
Hier ook iemand met angst ,vorig jaar raar ongeluk gehad ,ben er weer boven opgekomen door veel grondwerk te doen NH en klassiek,op eigenkracht ben ik er weer op gegaan,maar heb later wel hulp ingeschakeld ,heel belangrijk!Nu 6 week terug weer naar ongeluk gehad ambu ,ziekenhuis ,nu viel het gelukkig mee ,bekken stuit zwaar gekneusd! een lelijk gebroken pols eerst gezet(PIJNLIJK) week later toch geopereerd want bot begon te verzakken,plaatje er in nu revalideren,duurd langer dan ik had verwacht moet nog 8 weken en zo als het nu lijkt moet ik weer geopereerd worden, want er is een stukje bot afgebroken die erg belangrijk is voor mijn kracht functie in mijn pols. Ik heb een eigen jong paard ,het eerste ongeluk is met haar gebeurt en die van van 6 wk terug op een paard van een vriendin!nu wil ik straks graag weer rijden ,al zal dat nog wel even duren ,kheb voor mezelf besloten dat het volgend jaar word,nu hoop ik dat ik nog durf.Zelf heb ik wel het gevoel dat ik op mijn paardje durf kheb wel vertrouwen in haar! Maar zodra het kan ga ik weer beginnen op de grond dit heeft mij eerder geholpen.Bewust worden van je eigenlichaam en het goed kunnen lezen van je paard! succes allen het valt niet mee als je angst in je lijf hebt!!!!! maar we kunnen het !!! en een betrouwbaar paard is nu erg belangrijk!