Mellis86 schreef:* komt onder haar steen vandaan *
@ Marleentje, ik ben wel heel benieuwd wat je manier is om nu veilig op te stappen? Ondanks dat mijn angst ook in grote lijnen weg is (soms komt het wel ineens weer even gedag zeggen, maar das niet zo'n ramp), vind ik opstappen toch altijd nog spannend. Vreemd voor mij, want er is nog nooit iets gebeurd tijdens het opstappen, toch denk ik continu hij gaat er vast vandoor. Met als gevolg dat nu iemand hem vast houdt. Ik stap wel op als ik alleen ben, maar wel een beetje met knikkende knieen. Dus als je je methode kunt / wilt uitleggen, graag!
Tuurlijk wil ik dat! Eigenlijk is het allerbelangrijkste geduld en tijd. In ieder geval bij mijn paard, want als je te snel wil is ie vertrokken (omhoog de lucht in of rechtdoor in volle galop). Dus daar begint het mee. Ik ga naast hem staan, naast het zadel. Dan pak ik mijn linkerteugel wat korter, zodat hij zijn hoofd naar mij toe draait. Rechts pak ik ook wat op, om te voorkomen dat ik zn bit door zijn mond heen trek. Maar links is korter. Met mn teugels in mn hand pak ik mijn zadel vast, zodat ik goede grip heb en de teugels op maat blijven. Mijn paard wordt zenuwachtig als ik dat doe en gaat vervolgens rondjes draaien. Doordat ik hem kort vast heb, kan hij alleen maar om mij heen draaien. Ik zorg ervoor dat ik ten alle tijden naast hem blijf staan, net zoals in het begin. Dus ik draai vrolijk rondjes met hem mee (en draai nog steeds mee als ik mijn geduld begin te verliezen), maar op een gegeven moment staat hij toch stil. Al duurt het soms wel tien minuten.
Zodra hij stil staat, doe ik mijn voet in de beugel. Grote kans dat hij ook weer gaat draaien, maar ik blijf net zolang meehupsen totdat hij weer stil staat. Dit duurt bij mij meestal niet zo lang. Zodra hij stil staat, beloon ik hem en haal ik mijn voet uit de beugel. Als dit een paar keer goed gaat, dan ga ik een stapje verder. Ik ga staan in mijn beugel en hang dus aan mijn zadel. Belangrijk is dat jezelf lang maakt en rechtop blijft hangen. Als hij dan wat geks doet, kun je er nog heel makkelijk af. Als je teveel over je paard heen hangt, kan dat niet meer. Ik steun daarbij wel met mijn rechterhand een beetje aan de rechterkant van het zadel, zodat niet alle gewicht aan links hangt. Ik blijf hangen totdat hij onstpannen stil staat en dan beloon ik hem weer met mijn stem. Dan doe ik mijn been over hem heen en ga ik rustig zitten. Klaar! Tijdens het oefenen met mijn instructeur heeft mijn paard nog wel geprobeerd om te steigeren en weg te rennen. Maar doordat ik mijn teugels goed vast heb, kan hij weinig kanten op en gebeurt er dus ook niet veel. Wordt het toch te gek, ben ik er zo weer af, doordat ik nog niet zit. Dat ik dit ook ervaren heb geeft mij vetrouwen. Kort samengevat: deel het opstappen in kleine delen. Eerst rust in deel 1, voordat je verder gaat met deel 2 enz. Heb je hier wat aan?
Lies, de wedstrijd is aanstaande zaterdag. Ik laat natuurlijk even weten hoe het is gegaan!
Somebitch, springen is ook hartstikke leuk!!