Geplaatst: 29-01-12 21:43 En lekker KT!
Wil je eens iemand vragen om foto's te maken als jij bij Nico rijdt?
Gooya: leuk dat je op Palousa gereden hebt, wat een lief meisje is het hè? Was het verschil heel groot?
S_en_Z: sja, alles wat ik weet is je hakken onder je heupen houden, en je idd laten opgooien, da's het makkelijkste
Ik heb heerlijk gereden vandaag. Vegs was erg fris toen we begonnen (gek hè, met die kou) had voor de zekerheid een fleecedeken meegenomen, die fungeert bij ons als uitrijdeken (we hebben geen echte uitrijdeken nog, vandaar). Maar een fleecedeken is goed genoeg
als ik een uitrijdeken koop (moeten er sowieso 2 zijn dan) koop ik er één van wol of van fleece, en een regen-uitrijdeken (Vegs heeft de pest aan regen). En als het dan koud is én het regent, kunnen ze over elkaar 
vond ik wel heel briljant uitgedacht van mezelf.Goed, hoe dan ook, omdat we zo een kilometer of 2 naar de bak moeten stappen (een kwartier, twintig minuten ongeveer) is Vegs al lekker warmgestapt als we aankomen, dus we kunnen gelijk beginnen. De fleecedeken blijft liggen tot na het eerste drafje. Dus begonnen met stapwerk, en als eerste een check voor mezelf: schouders laten vallen, gewichtjes aan mijn ellebogen, polsen los, rechtop zitten, hakken onder mijn heupen, benen los, en vooral bovenbenen, want dat is moeilijk.
Toen een checkup voor Vegs: is ze fijn aan mijn been, en kan ik haar schouders voor haar heupen plaatsen. En dus heel bewust bezig geweest mijn gewicht te plaatsen, links en rechts, binnenbeen lang en los, buitenbeen naar achter, binnenhand opzij naar voren, buitenteugel er continu bij houden. Het grappige is dat je dan een paar keer buitenstelling krijgt, maar dat is niet erg. Rechtsom ging dat best heel redelijk, linksom was moeilijker, dat is haar moeilijke kant, ik moet dan ook nadrukkelijk op links gaan zitten.
Goed, even een rondje stappen en goed over nadenken, en verwerken. Erg belangrijk. Besloot dat mijn buitenbeen te gespannen was, en ademhaling te hoog. Buitenteugelgebruik vond ik zelf wel goed, maar spanning in mijn benen dus. Dan even alles losmaken weer.
Aandraven, en geprobeerd wat gewicht te plaatsen, nu niet bewust bezig geweest met contrastelling, maar gewoon even met draven, ademhaling, spelen met lichtrijden, staan-staan-zit, zit-zit-staan, en dan weer een stukje gewoon zoals het hoort. Volgens mij ben ik er nu aardig bedreven in, het viel niemand op iig. Wat ik echt goed vond van mezelf, was dat ik me op zeker moment bewust werd dat mijn ademhaling te hoog zat (ik merk het vooral aan Vegs, want die dendert dan onder me uit, die gaat gelijk veel te hard) en ipv haar op de volte te zetten, heb ik bewust mijn ademhaling naar beneden gebracht, al dravende, en ik had haar tempo ook weer bij me.
Fleecedeken af, en weer verder aan het werk, want ik had nog steeds een redelijk lange teugel. Teugels op maat genomen, en weer even wat stapwerk gedaan, hetzelfde als eerder, en nu lukte de buitenstelling zonder veel spanning mijnerzijds. Heb het lot getard door op de hoefslag wat binnenstelling te vragen, en intussen rechtdoor te stappen, gewoon een paar passen, en dan weer rechtuit, buitenstelling en weer rechtuit (maakt in principe niks uit, bij binnenstelling doe ik gewoon alsof de binnenkant de buitenkant is. Vond het leuk om er even mee te experimenteren, om te weten of ik het idee snapte. Volgens mij wel, het feit dat Japeloup het demonstreerde op Palousa heeft mij ook goed geholpen, vind ik.
Weer even een rondje stap lange teugel, en nadenken en verwerken. Vond het goed dat de spanning in mijn benen minder was, merk dat mijn ademhaling wat hoger gaat als ik iets moeilijk vind, toch ook stukken gehad waar mijn ademhaling goed was.
Teugels voorzichtig op maat gepakt, en aangedraafd, en toen in draf allerhande figuren gereden, Vegs zoekt ook gelijk de hand op als mijn teugelvoering correct is, ik voldoende steun geef aan de buitenkant en ruimte aan de binnenkant, had uiteindelijk een nageeflijk paard, evenveel gewicht op beide teugels, en steeds ook evenveel gewicht (kan ik dan concluderen dat paard nageeft, ja toch?) Ik vind haar nog wel zwaar worden dan, en ik heb de neiging om dan los te laten ipv mee te veren, dan ben je gelijk je verbinding kwijt natuurlijk, en het lukte me nu om mee te veren, maar dat vind ik moeilijk merk ik. Ik heb toch de neiging om mijn schouders, ellebogen en polsen vast te zetten, merk dat als ik mijn buikspieren aanspan, dat het dan ook lukt. Vegs is echt redelijk zwaar in de hand, je hebt serieus wat in je handen op het moment dat ze haar onderkaak tegen het bit legt, en als ik mijn buikspieren niet aanspan, trekt ze me naar voren, en zo niet.
Sorry voor het uitgebreide verhaal, heb het bewust zo uitgebreid gedaan, omdat ik van een aantal momenten het gevoel goed wil onthouden, en schrijven is voor mij dé manier om iets te verwerken.......
)
Ben heel bewust thuis (ook tijdens autorijden, voor de spiegel, tijdens de afwas etc) bezig met oefenen. Schouder terug, arm naar voren. Hahahah het werkt wel. 
)
