Ik snap je wel 
Ik ga een poging doen.
imo als je dat zegt
nobellover1 schreef:een paard heeft last van zijn rug, dus moet je hem 'aan de teugel' rijden door te spelen met je handen voor een beter gebruik van de rug.
snap je niet wat aan de teugel is. Het is niet omdat je de hals in de krul rijdt, dat het paard de rug ook loslaat, en hem gaat gebruiken en gaat swingen, dat is imo de zaken omdraaien. Maar:
nobellover1 schreef:Het is toch eigenlijk zo: doordat de achterhand onder de massa komt en de rug ontspannen is gaat een paard nageeflijk lopen. Dus het nageefijk lopen is een gevolg van een ontspannen rug, dan kan het toch nooit een oorzaak zijn??
imo is dit ook te kort door de bocht. Het antwoord is ja en nee.
Doordat de achterhand gaat dragen, wat iets anders is als dat hij echt ver onder de massa komt hoor, kan het paard de rug loslaten. Dat komt alleen ergens anders vandaan. Het komt omdat je paard de buikspieren aan gaat spannen, en daardoor komt er ook ruimte voor dat achterbeen. En omdat het paard de buikspieren aanspant, laat ze de rug los, want ze kan onmogelijk beide tegelijk vasthouden. En dan krijg je eigenlijk al een paard dat het hoofd laat zakken en de hals laat vallen (ze kan niet én sterrenkijken én de rug loslaten).
En nu de nee, want op dat moment is een paard nog niet nageeflijk.
Als je nu een stille, vriendelijke hand hebt, zal je paard die op willen gaan zoeken. Als dat stabiel is, dan spreek je van aanleuning, die komt dus altijd vanuit het paard, het paard legt de onderkaak tegen het bit. Op dat moment moet je dat als ruiter opvangen, dat doe je door iets weerstand te bieden, dat is wat anders dan kneepjes geven, en ook iets anders dan je hand vastzetten, je vangt op en je geeft na. Als het paard op het moment dat jij weerstand biedt, nageeft, dus loslaat in kaak en nek, geef jij ook na, en dan heb je dus een paard wat nageeft, je hebt een stabiele, stille aanleuning, waarbij je teugels continu signaaltjes doorgeven, je hebt een paard dat op eigen benen loopt, van achter naar voren, met een goed rug- en achterhandgebruik, dan heb je je paard aan de teugel gereden.
Kneepjes zijn wat mij betreft de omgekeerde manier. Dan leg je het bit tegen de onderkaak aan. En dan zal je paard wijken voor het vervelende gevoel in de mond wat ook een krulletje oplevert, maar je paard is dan niet aan de teugel, een paard kan prima de hals buigen, maar de kaak en de rug vast blijven houden.
Maar voor aan de teugel is imo dus meer nodig dan alleen een achterhand die aan het werk is en een rug die ontspannen is.
Geplaatst: 13-08-13 13:21 
