Geplaatst: 21-08-12 22:24 Fijn om te horen dat ik niet de enige ben die gevoelig is op dat gebied. Soms jank ik om de kleinste dingen (lijk wel een zwangere vrouw
Maar nu over jou: is die manege nog een beetje in de richting van vianen?aan de eene kant is het weer naar dat je moet wennen aan de manier van instructie,de paarden enzovoort maar aan de andere kant is het ook wel weer een uitdaging.
Maar ik snap dat het moeilijk is om van het vertrouwde stekkie afscheid te nemen.
Wel fijn dat je goed heb gereden,het zou wat wezen als je op je laatste les er af floept en er met een niet goed afgesloten gevoel vandaan komt.gelukkig was dat niet het geval!
Wel goed dat je het even tegen je instructrce gezegd hebt,kan ze er rekening mee houden. Sterkte!
) 
(Haar paard en de shet staan in een schuilstal in de wei, mijn paard heeft als enige een stal, ik schep mest in beide weides en zij doe de stal). Ik ging er maar niet verder op in maar ik merk écht dat mijn paard daar heel dominant van word en ik word er gewoon wanhopig van, ik ben al een jaar aan het sukkelen met mijn paard en het zou fijn zijn als mijn moeder even wil helpen. Het is helemaal geen moeite, alleen zorgen dat ze het kleine stukje vanf stal naar de wei even een paar meter afstand houd en stopt wanneer ze moet stoppen. Maar er is geen normaal gesprek aan te knopen... Ze reageert zó geïrriteerd maar ik merk duidelijk verschil als ik met grondwerk bezig ben, en geen probleem als ik mijn paard 's morgens buiten moet zetten, maar ik kan niet mest scheppen, stal doen en 2 paarden verzorgen naast mijn studie, dat lukt gewoon niet, maar mijn moeder is zó naïef.. Iemand een idee hoe ik dit aan kan pakken? 
), dus daar kan ze dan ook alleen ongestraft onder het zadel gebruik van maken. 
ik heb eerder in het topic al wat ervaringen gelezen over Bach druppeltjes, misschien moet ik dat eens proberen om de scherpe kantjes eraf te halen 
